Moore's early work is focused on di

Moore's early work is focused on direct carving, in which the form of the sculpture evolves as the artist repeatedly whittles away at the block. In the 1930s, Moore's transition into modernism paralleled that of Barbara Hepworth; the two exchanged new ideas with each other and several other artists then living in Hampstead. Moore made many preparatory sketches and drawings for each sculpture. Most of these sketchbooks have survived and provide insight into Moore's development. He placed great importance on drawing; in old age, when he had arthritis, he continued to draw.[38]
After the Second World War, Moore's bronzes took on their larger scale, which was particularly suited for public art commissions. As a matter of practicality, he largely abandoned direct carving, and took on several assistants to help produce the larger forms based on maquettes. By the end of the 1940s, he produced sculptures increasingly by modelling, working out the shape in clay or plaster before casting the final work in bronze using the lost wax technique. These maquettes often began as small forms shaped by Moore's hands—a process which gives his work an organic feeling. They are from the body. At his home in Much Hadham, Moore built up a collection of natural objects; skulls, driftwood, pebbles, rocks and shells, which he would use to provide inspiration for organic forms. For his largest works, he usually produced a half-scale, working model before scaling up for the final moulding and casting at a bronze foundry. Moore often refined the final full plaster shape and added surface marks before casting.[39]

Moore produced at least three significant examples of architectural sculpture during his career. In 1928, despite his own self-described "extreme reservations", he accepted his first public commission for West Wind for the London Underground Building at 55 Broadway in London, joining the company of Jacob Epstein and Eric Gill. In 1953, he completed a four-part concrete screen for the Time-Life Building in New Bond Street, London, and in 1955 Moore turned to his first and only work in carved brick, "Wall Relief" at the Bouwcentrum in Rotterdam. The brick relief was sculpted with 16,000 bricks by two Dutch bricklayers under Moore's supervision.

Legacy[edit]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานแรก ๆ ของมัวร์จะเน้นแกะสลักโดยตรง ซึ่งรูปแบบของประติมากรรมวิวัฒนาการเป็นศิลปินซ้ำ whittles ไปที่บล็อค ในช่วงทศวรรษ 1930 เปลี่ยนของมัวร์เป็นสมัยแห่งดวงของ Barbara Hepworth ทั้งสองแลกเปลี่ยนความคิดใหม่ ด้วยกันและศิลปินอื่นอาศัยอยู่แล้ว ในแฮมป์สเตดหลาย มัวร์ได้เตรียมร่างและภาพวาดสำหรับประติมากรรมแต่ละหลาย ส่วนใหญ่ของ sketchbooks เหล่านี้มีชีวิตรอด และให้เข้าใจในการพัฒนาของมัวร์ เขาวางสำคัญมากวาด ในวัยชรา เมื่อเขามีโรคไขข้ออักเสบ เขายังคงวาด [38]หลังจากสงครามโลกครั้งสอง bronzes ของมัวร์เอาบนขนาดใหญ่ของพวกเขา ซึ่งเหมาะอย่างยิ่งสำหรับคณะกรรมการศิลปะสาธารณะ เป็นเรื่องของการปฏิบัติจริง เขาใหญ่แข่งขันแกะสลักโดยตรง และเอาในช่วยหลายเพื่อช่วยผลิตฟอร์มใหญ่ที่ตาม maquettes ช่วงปลายทศวรรษ 1940 โดย เขาผลิตประติมากรรมขึ้น โดยสร้างแบบจำลอง งานออกรูปร่างในดินหรือปูนปลาสเตอร์ก่อนหล่องานสุดท้ายในทองแดงที่ใช้เทคนิคขี้ผึ้งหายไป Maquettes เหล่านี้มักจะเริ่มเป็นฟอร์มเล็กที่รูป ด้วยมือของมัวร์ซึ่งกระบวนการที่ให้งานของเขามีความรู้สึกที่อินทรีย์ พวกเขาได้จากร่างกาย ที่บ้านของเขาใน Hadham มาก มัวร์สร้างคอลเลกชันของวัตถุธรรมชาติ ทิ้งอยู่ระเกะระกะ driftwood กรวด หิน และเปลือก หอย ซึ่งเขาจะใช้ให้แรงบันดาลใจในรูปแบบเกษตรอินทรีย์ สำหรับงานที่ใหญ่ที่สุดของเขา เขามักจะผลิตแบบทำงานครึ่งสเกล ก่อนปรับค่าสำหรับพลาสติกขั้นสุดท้าย และหล่อที่โรงหล่อทองแดง มัวร์กลั่นรูปปั้นท้ายเต็ม และเพิ่มเครื่องหมายผิวก่อนหล่อมัก [39]มัวร์ผลิตอย่างน้อย 3 อย่างมีนัยสำคัญของประติมากรรมสถาปัตยกรรมในช่วงอาชีพของเขา ใน 1928 แม้ตนเองอธิบาย "มากจอง" เขายอมรับลมตะวันตกสำหรับอาคารใต้ดินลอนดอนที่บรอดเวย์ 55 ในลอนดอน เข้าร่วมบริษัทของยาโคบสเตียนและ Eric เหงือกเสริมสาธารณะของเขาครั้งแรก ในปีค.ศ. 1953 เขาสมบูรณ์หน้าจอคอนกรีต four-part ในอาคารเวลาชีวิตใหม่บอนด์สตรีท ลอนดอน และ 1955 มัวร์เปิดทำงานของเขาเท่านั้น และครั้งแรกในการแกะสลักอิฐ "ผนังโล่งอก" ที่ Bouwcentrum ที่ในรอตเตอร์ดัม บรรเทาอิฐถูกบรรดา มีอิฐ 16000 โดย bricklayers ดัตช์สองภายใต้การดูแลของมัวร์มรดก [แก้ไข]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานแรกของมัวร์มุ่งเน้นไปที่การแกะสลักโดยตรงซึ่งในรูปแบบของประติมากรรมวิวัฒนาการในฐานะศิลปินซ้ำ whittles ไปที่บล็อก ในช่วงทศวรรษที่ 1930 การเปลี่ยนแปลงของมัวร์เข้ามาในสมัยขนานของบาร์บาร่า Hepworth; ทั้งสองแลกเปลี่ยนความคิดใหม่กับศิลปินอื่น ๆ กันและหลายแล้วที่อาศัยอยู่ใน Hampstead มัวร์ทำภาพวาดจำนวนมากและเตรียมความพร้อมสำหรับภาพวาดประติมากรรมแต่ละ ส่วนใหญ่ sketchbooks เหล่านี้จะมีชีวิตรอดและให้ข้อมูลเชิงลึกในการพัฒนาของมัวร์ เขาวางความสำคัญกับการวาดภาพ; ในวัยชราเมื่อเขามีโรคข้ออักเสบเขายังคงวาด. [38]
หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสัมฤทธิ์ของมัวร์เอาขนาดใหญ่ของพวกเขาซึ่งเป็นที่เหมาะอย่างยิ่งสำหรับค่าคอมมิชชั่นศิลปะสาธารณะ เป็นเรื่องของการปฏิบัติจริงเขาส่วนใหญ่ที่ถูกทิ้งร้างแกะสลักโดยตรงและเอาผู้ช่วยหลายที่จะช่วยให้การผลิตในรูปแบบที่มีขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับ maquettes ในตอนท้ายของทศวรรษที่ 1940 เขาผลิตประติมากรรมมากขึ้นโดยการสร้างแบบจำลองการทำงานออกรูปร่างในดินหรือพลาสเตอร์ก่อนที่จะหล่องานสุดท้ายในสีบรอนซ์โดยใช้เทคนิคขี้ผึ้งหายไป maquettes เหล่านี้มักจะเริ่มต้นในรูปแบบขนาดเล็กเป็นรูปด้วยมือซึ่งเป็นกระบวนการของมัวร์ซึ่งจะช่วยให้การทำงานของเขาความรู้สึกอินทรีย์ พวกเขาจะออกจากร่างกาย ที่บ้านของเขาใน Much Hadham ด้วยมัวร์สร้างขึ้นคอลเลกชันของวัตถุธรรมชาติ; กะโหลกเศษไม้ที่ลอยก้อนกรวดหินและเปลือกหอยซึ่งเขาจะใช้ในการให้แรงบันดาลใจในรูปแบบอินทรีย์ สำหรับผลงานที่ใหญ่ที่สุดของเขาเขามักจะผลิตครึ่งขนาดรูปแบบการทำงานก่อนที่จะปรับขึ้นสำหรับการปั้นหล่อขั้นสุดท้ายและที่โรงหล่อบรอนซ์ มัวร์มักจะกลั่นรูปร่างปูนเต็มขั้นสุดท้ายและเพิ่มเครื่องหมายพื้นผิวก่อนที่จะหล่อ. [39] มัวร์ผลิตอย่างน้อยสามตัวอย่างที่สำคัญของสถาปัตยกรรมประติมากรรมในอาชีพของเขา ในปี 1928 แม้จะมีของตัวเองตัวอธิบาย "จองมาก" เขาได้รับการยอมรับคณะกรรมการสาธารณะเป็นครั้งแรกของเขาสำหรับลมตะวันตกสำหรับอาคารใต้ดินลอนดอนที่ 55 บรอดเวย์ในกรุงลอนดอนร่วมงานกับ บริษัท ของยาโคบเอพสเตและเอริคกิลล์ ในปี 1953 เขาจบสี่ส่วนหน้าจอที่เป็นรูปธรรมสำหรับเวลาชีวิตอาคารในนิวบอนด์สตรีท, ลอนดอนและในปี 1955 มัวร์หันไปทำงานที่แรกและที่เดียวของเขาในการแกะสลักอิฐ "ผนังโล่งอก" ที่ Bouwcentrum ในร็อตเตอร์ อิฐบรรเทาแกะสลักที่มี 16,000 อิฐสองอิฐดัตช์ภายใต้การดูแลของมัวร์. มรดก [แก้ไข]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของมัวร์ก่อนงานจะเน้นการแกะสลักโดยตรง ซึ่งในรูปแบบของประติมากรรมวิวัฒนาการเป็นศิลปิน whittles ซ้ำไปที่บล็อก ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของมัวร์ได้เปลี่ยนเป็นสมัยของ Barbara Hepworth ; สองแลกเปลี่ยนความคิดใหม่กับแต่ละอื่น ๆและศิลปินอื่น ๆหลาย ๆ แล้วใช้ชีวิตใน Hampstead . มัวร์ทำให้ร่างการหลายและภาพวาดในประติมากรรมที่สุดของสมุดร่างเหล่านี้มีชีวิตรอดและให้ความเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาของมัวร์ เขาให้ความสำคัญในการวาดภาพ ในวัยชรา เมื่อเขาได้ โรคไขข้ออักเสบ เขายังคงวาด [ 38 ]
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ของมัวร์บรอนซ์เอาบนมาตราส่วนขนาดใหญ่ของพวกเขา , ซึ่งเหมาะอย่างยิ่งสำหรับคณะกรรมการศิลปะสาธารณะ เป็นเรื่องของการปฏิบัติจริง เขาไปทิ้งการแกะสลักโดยตรงและใช้เวลาในผู้ช่วยหลายเพื่อช่วยผลิตขนาดใหญ่รูปแบบตาม maquettes . โดยการสิ้นสุดของปี 1940 เขาผลิตประติมากรรมมากขึ้นโดยการ ใช้รูปร่างในดินหรือปูนก่อนหล่องานสุดท้ายในบรอนซ์ใช้ขี้ผึ้งหาย ) maquettes เหล่านี้มักจะเริ่มเป็นรูปร่าง โดยขนาดเล็กรูปแบบของมัวร์ hands-a กระบวนการซึ่งจะช่วยให้งานของเขารู้สึกอินทรีย์พวกเขาออกจากร่างกาย ที่บ้านของเขาใน hadham มาก มัวร์สร้างคอลเลกชันของวัตถุธรรมชาติ กะโหลก ขอนไม้ กรวด หิน และเปลือกหอย ซึ่งเขาจะใช้เพื่อให้มีแรงบันดาลใจสำหรับรูปแบบอินทรีย์ สำหรับผลงานที่ใหญ่ที่สุดของเขา เขามักจะผลิตครึ่งขนาด , รูปแบบการทำงานก่อนปรับขึ้นครั้งสุดท้ายในการปั้นและหล่อที่เป็นทองเหลืองหล่อมัวร์มักกลั่นสุดท้ายรูปร่างพลาสเตอร์เต็มและเพิ่มเครื่องหมายผิวก่อนหล่อ [ 39 ]

มัวร์ผลิตอย่างน้อยสามอย่างตัวอย่างของสถาปัตยกรรมประติมากรรมในช่วงอาชีพของเขา . ในปี 1928 , แม้จะของเขาเองว่า " จอง " มาก เขายอมรับเอกชนของเขาแรกสำหรับลมตะวันตกสำหรับลอนดอนใต้ดินอาคารที่ 55 บรอดเวย์ในลอนดอนร่วมงานกับ บริษัท ของ Jacob Epstein และ Eric Gill ในปี 1953 เขาเสร็จสี่ส่วนคอนกรีตหน้าจอสำหรับเวลาชีวิตอาคารใน Bond Street , นิวลอนดอนและในปี 1955 มัวร์กลายเป็นของเขาครั้งแรกเท่านั้น และงานแกะสลัก อิฐ ผนังโล่ง " ที่ bouwcentrum ใน Rotterdam . อิฐชื้นถูกแกะสลักด้วย 16000 อิฐสองดัตช์อิฐใต้ของมัวร์นิเทศ มรดก [ แก้ไข ]