(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม, พิณ

(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม, พิณพาทย์ทำเพลงตระสันนิบาต ทุกๆ คนตั้งตาคอยมองดู พอถึงรัวท้ายตระ มัทนาเดินออกมา, ตาจ้องเป๋ง ไม่แลดูใคร และกิริยาอาการเป็นอย่างคนที่ยังหลับอยู่, และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝัน. สุเทษณ์ลุกจากบันลังก์ลงมาต้อนรับด้วยความยินดี, แต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่ ไม่ยิ้มแย้ม ก็ชะงัก, แล้วหันไปพูดกับมายาวิน.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(พิณพาทย์ทำเพลงตระสันนิบาตทุก ๆ คนตั้งตาคอยมองดูพอถึงรัวท้ายตระมัทนาเดินออกมา มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม ตาจ้องเป๋งไม่แลดูใครและกิริยาอาการเป็นอย่างคนที่ยังหลับอยู่ และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝันสุเทษณ์ลุกจากบันลังก์ลงมาต้อนรับด้วยความยินดี แต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่ไม่ยิ้มแย้มก็ชะงัก แล้วหันไปพูดกับมายาวิน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม, พิณพาทย์ทำเพล​​งตระสันนิบาตทุกๆคนตั้งตาคอยมองดูพอถึงรัวท้ายตระมัทนาเดินออกมา, ตาจ้องเป๋งไม่แลดูใคร และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝัน แต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่ไม่ยิ้มแย้มก็ชะงัก, แล้วหันไปพูดกับมายาวิน.)