effects of methanol additionDuring

effects of methanol addition
During the recovery testing with urine samples mixed
with an equal volume of acetonitrile, it was found that
the recovery of spiked toluene (1.0 ll toluene/l urine)
was unexpectedly poor (i.e., 79.2%) when one urine
sample (the sample from subject C in Table 1) was examined,
whereas the recovery was complete with other
urine samples.
It was further observed that the addition of methanol
improved the recovery. A titration study involving the addition of different amounts of methanol showed that
50 ll/ml urine gave only partial recovery (95.7%) and
that complete recovery was achieved with 100 ll methanol/ml
urine, whereas no further improvement was
observed with more methanol. Clinical urinalysis disclosed
that this person (subject C) was an untreated diabetic.
Accordingly, urine samples were collected from
an additional five subjects with diabetes mellitus [one
untreated (subject D) and four treated cases (subjects E,
F, G, and H)] for a toluene-recovery study. The examination
showed that the recovery was significantly
(P < 0.01) poor with the urine from subject D (subject
D-1 in Table 1), that this observation of poor recovery
was reproducible when another urine sample from the
same subject (subject D-2) was tested, and that the addition
of 100 ll methanol/ml urine induced complete
recovery of toluene. In contrast, the recovery was satisfactory
with urine samples from diabetics under
treatment (subjects E, F, G, and H) at an outpatient
clinic, and no suppression was observed in two proteinuria
cases (subjects I and J). Better recovery following
the addition of methanol was also observed with
a urine sample from a healthy subject (subject A).
An additional experiment with glycosuric urine
samples showed that the effects of methanol did not
differ during a 1-week test period, regardless of whether
a urine (1 ml) ± acetonitrile (1 ml) mixture was stored
for up to 1 week and methanol (100 ll) was added immediately
before HPLC determination or whether a
urine sample (1 ml) was added to 1.1 ml of acetonitrile ±
methanol (10:1, v/v) solution and the mixture was stored
for up to 1 week. There was no change in the analytical
results either.
It should be added that the addition of methanol
tended to reduce the inter individual variation in toluene
recovery; when 18 urine samples from healthy controls
were subjected to the toluene-recovery test, the coefficient
of variation was 7.9%, 2.8%, 1.5%, and 2.1% when 0,
50, 100, and 150 ll methanol, respectively, was added to
urine samples spiked with 1.0 ll toluene/l urine. The
variation appeared to be minimal at 100 ll methanol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการเพิ่มเมทานอลในระหว่างการกู้คืนที่ทดสอบกับตัวอย่างปัสสาวะผสมด้วยปริมาณที่เท่ากันของ acetonitrile พบว่าการฟื้นตัวของโทลูอีนถูกแทง (1.0 จะโทลูอี น/l ปัสสาวะ)ได้ดีอย่างไม่คาดคิด (เช่น 79.2%) เมื่อปัสสาวะหนึ่งมีการตรวจสอบตัวอย่าง (ตัวอย่างจากหัวข้อที่ C ในตารางที่ 1)ในขณะที่การกู้คืนได้พร้อมกันตัวอย่างปัสสาวะด้วยมันถูกเติมสังเกตที่การเพิ่มของเมทานอลปรับปรุงการกู้คืน การศึกษาการไทเทรตที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มของยอดเงินที่แตกต่างกันของเมทานอลพบว่า50/ml จะปัสสาวะให้เพียงบางส่วนกู้ (95.7%) และการกู้คืนเสร็จสมบูรณ์ที่สำเร็จกับ 100 จะเมทานอล/มลปัสสาวะ ในขณะที่การปรับปรุงเพิ่มเติมไม่ได้สังเกต ด้วยเมทานอลเพิ่มเติม Urinalysis คลินิกที่เปิดเผยว่า ผู้นี้ (หัวข้อที่ C) คือ เป็นโรคเบาหวานไม่ถูกรักษาตาม ถูกเก็บตัวอย่างปัสสาวะจากเพิ่มเติม 5 หัวเรื่องกับเบาหวาน [หนึ่งไม่ถูกรักษา (เรื่อง D) และกรณีบำบัด 4 (วิชา EF, G และ H)] ศึกษาโทลูอีนกู้คืน การตรวจสอบแสดงให้เห็นว่า การกู้คืนถูกมาก(P < 0.01) ปัสสาวะจากเรื่อง D (เรื่องไม่ดีD-1 ในตารางที่ 1), ที่นี้สังเกตกู้คืนยากถูกจำลองเมื่อปัสสาวะอีกอย่างจากทดสอบเรื่องเดียว (เรื่อง D-2) และการเพิ่มของปัสสาวะเมทานอ ล/ml จะ 100 เกิดสมบูรณ์การฟื้นตัวของโทลูอีน ในทางตรงกันข้าม การกู้คืนไม่พอใจมีตัวอย่างปัสสาวะจากเบาหวานภายใต้รักษา (หัวข้อ E, F, G และ H) ที่เป็นผู้ป่วยนอกคลินิก และเสรีภาพไม่ถูกตรวจสอบในสอง proteinuriaกรณี (หัวข้อผมและ J) ต่อไปนี้ขอคืนดีการเพิ่มของเมทานอลยังสังเกตด้วยตัวอย่างปัสสาวะจากเรื่องสุขภาพ (เรื่อง A)การทดลองเพิ่มเติมกับปัสสาวะ glycosuricตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่า ผลกระทบของเมทานอลได้ไม่แตกต่างกันในช่วงทดสอบ 1 สัปดาห์ ไม่ว่าส่วนผสม (1 ml) acetonitrile ±ปัสสาวะ (1 ml) ถูกเก็บไว้ถึง 1 สัปดาห์และเมทานอล (100 ll) เพิ่มทันทีก่อนกำหนด HPLC หรือว่าเป็นตัวอย่างปัสสาวะ (1 ml) ถูกเพิ่ม 1.1 ml ของ acetonitrile ±โซลูชั่นเมทานอล (10:1, v/v) และส่วนผสมถูกเก็บไว้ถึง 1 สัปดาห์ มีการเปลี่ยนแปลงการวิเคราะห์ผลอย่างใดอย่างหนึ่งควรจะเพิ่มที่การเพิ่มของเมทานอลมีแนวโน้มที่จะ ลดการเปลี่ยนแปลงแต่ละอินเตอร์ในโทลูอีนกู้คืน เมื่อปัสสาวะตัวอย่างที่ 18 จากควบคุมสุขภาพถูกต้องทดสอบการกู้คืนโทลูอีน ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงถูก 7.9%, 2.8%, 1.5% และ 2.1% เมื่อ 050, 100 และ 150 จะเมทานอ ล ตามลำดับ ถูกเพิ่มเข้าไปตัวอย่างปัสสาวะที่ spiked ปัสสาวะโทลูอี น/l ll 1.0 ที่เปลี่ยนแปลงที่ปรากฏจะ มีเมทานอลจะ 100

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของการเติมเมทานอลในระหว่างการทดสอบการกู้คืนที่มีตัวอย่างปัสสาวะผสมกับปริมาณที่เท่ากันของacetonitrile มันก็พบว่าการฟื้นตัวของโทลูอีนถูกแทง(1.0 LL โทลูอีน / ลิตรปัสสาวะ) เป็นคนยากจนโดยไม่คาดคิด (เช่น 79.2%) เมื่อปัสสาวะตัวอย่าง( ตัวอย่างจาก C เรื่องในตารางที่ 1) ถูกตรวจสอบ, ในขณะที่การกู้คืนเสร็จสมบูรณ์กับคนอื่น ๆตัวอย่างปัสสาวะ. มันเป็นข้อสังเกตต่อไปว่านอกเหนือจากเมทานอลการปรับปรุงการกู้คืน การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการไทเทรตการเพิ่มขึ้นของจำนวนเงินที่แตกต่างกันของเมทานอลแสดงให้เห็นว่า50 ปัสสาวะ LL / มล. ให้กู้คืนบางส่วนเท่านั้น (95.7%) และว่าการฟื้นตัวสมบูรณ์ก็ประสบความสำเร็จด้วย100 LL เมทานอล / ml ปัสสาวะในขณะที่ไม่มีการปรับปรุงต่อไปได้รับการตั้งข้อสังเกตกับเมทานอลมากขึ้น ปัสสาวะคลินิกเปิดเผยว่าคนคนนี้ (เรื่อง C) เป็นโรคเบาหวานได้รับการรักษา. ดังนั้นตัวอย่างปัสสาวะที่ถูกเก็บรวบรวมจากอีกห้าวิชาที่มีโรคเบาหวาน[หนึ่งได้รับการรักษา(เรื่อง D) และสี่กรณีที่ได้รับการรักษา (วิชา E, F, G, และ H )] สำหรับการศึกษาการกู้คืนโทลูอีน การตรวจสอบแสดงให้เห็นว่าการฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ(P <0.01) ที่ไม่ดีกับปัสสาวะจากเรื่อง D (ขึ้นอยู่กับD-1 ในตารางที่ 1) ที่สังเกตของการกู้คืนที่ไม่ดีนี้คือเมื่อทำซ้ำอีกตัวอย่างปัสสาวะจากเรื่องเดียวกัน(ขึ้น D- 2) ได้รับการทดสอบและนอกจากนี้100 LL เมทานอล / ml ปัสสาวะสมบูรณ์เหนี่ยวนำให้เกิดการฟื้นตัวของโทลูอีน ในทางตรงกันข้ามการกู้คืนเป็นที่น่าพอใจกับตัวอย่างปัสสาวะจากผู้ป่วยโรคเบาหวานภายใต้การรักษา(วิชา E, F, G, และ H) ในผู้ป่วยนอกคลินิกและไม่มีการปราบปรามพบว่าในสองโปรตีนกรณี(วิชา I และ J) การกู้คืนที่ดีขึ้นต่อไปนี้การเพิ่มขึ้นของเมทานอลพบว่ายังมีตัวอย่างปัสสาวะจากเรื่องที่มีสุขภาพดี(เรื่อง A). การทดลองเพิ่มเติมกับปัสสาวะ glycosuric ตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของเมทานอลไม่ได้แตกต่างกันในช่วงระยะเวลาการทดสอบ 1 สัปดาห์โดยไม่คำนึงว่า ปัสสาวะ (1 มล.) ± acetonitrile (1 มล.) ส่วนผสมที่ถูกเก็บไว้ได้นานถึง1 สัปดาห์และเมทานอล (100 LL) ถูกเพิ่มเข้ามาในทันทีก่อนที่จะมุ่งมั่นHPLC หรือไม่ว่าจะเป็นตัวอย่างปัสสาวะ(1 มล.) ถูกบันทึกอยู่ใน 1.1 มิลลิลิตร acetonitrile ±เมทานอล(10: 1, v / v) การแก้ปัญหาและส่วนผสมที่เก็บไว้ได้นานถึง1 สัปดาห์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการวิเคราะห์เป็นผลอย่างใดอย่างหนึ่ง. มันควรจะเสริมว่านอกเหนือจากเมทานอลมีแนวโน้มที่จะลดความแตกต่างของแต่ละบุคคลในระหว่างโทลูอีนกู้คืน เมื่อ 18 ตัวอย่างปัสสาวะจากการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพได้ภายใต้การทดสอบโทลูอีนการกู้คืน, ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงเป็น 7.9%, 2.8%, 1.5% และ 2.1% เมื่อ 0, 50, 100, และ 150 เมทานอล LL ตามลำดับได้ถูกเพิ่มเข้าไปตัวอย่างปัสสาวะถูกแทงด้วย 1.0 LL โทลูอีน / ลิตรปัสสาวะ รูปแบบที่ดูเหมือนจะน้อยที่สุดในเมทานอล 100 LL

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเมทานอลนอกจากนี้
ในระหว่างการฟื้นตัวทดสอบกับตัวอย่างปัสสาวะผสม
ด้วยปริมาณเท่าไน พบว่าถูกแทง
การฟื้นตัวของโทลูอีน ( 1.0 จะโทลูอีน / L ปัสสาวะ )
ยากจนอย่างไม่คาดคิด ( เช่น 79.2 % ) เมื่อปัสสาวะ
ตัวอย่าง ( ตัวอย่างจากเรื่อง c ในตารางที่ 1 ) คือตรวจสอบ
ส่วนการกู้คืนได้ พร้อมด้วยตัวอย่างปัสสาวะ ๆ

มันสังเกตต่อไปว่า นอกจากเมทานอล
ปรับปรุงการกู้คืน เป็นสารการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณของเมทานอลพบว่า
50 จะ / ml ปัสสาวะให้บางส่วนเท่านั้น การกู้คืน ( 95.7 % )
ที่การกู้คืนเสร็จสมบูรณ์สําเร็จ ด้วย 100 จะเมทานอล / ml
ปัสสาวะ ในขณะที่ไม่มีการปรับปรุง
สังเกตกับเมธานอลมากกว่า การตรวจปัสสาวะคลินิกเปิดเผย
คนๆนี้ ( เรื่อง C ) คือการรักษาเบาหวาน
ตาม ตัวอย่างปัสสาวะที่เก็บจาก
อีกห้าคนเบาหวาน [ 1
ดิบ ( เรื่องดี ) และสี่ปฏิบัติกรณี ( วิชา E ,
F , G และ H ) ] สำหรับการกู้คืนระบบที่ศึกษา การตรวจสอบพบว่า การฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ

( P < 0.01 ) จนมีปัสสาวะจากเรื่อง D ( เรื่อง
1 ตารางที่ 1 )ว่า การสังเกตของการกู้คืนที่น่าสงสารก็ถูกอีก )

เมื่อปัสสาวะจากเรื่องเดียวกัน ( เรื่อง D-2 ) คือการทดสอบ และว่า นอกจาก
100 จะเมทานอล / ml ปัสสาวะเหนี่ยวเสร็จ
การกู้คืนโท . ในทางตรงกันข้าม , การกู้คืนและมีปัสสาวะตัวอย่างจากผู้ป่วยโรคเบาหวานภายใต้

รักษา ( กลุ่ม E , F , G และ H )
ผู้ป่วยนอกคลินิกและไม่มีการพบในทั้งสองกรณีมี
( วิชาฉันและเค ) การกู้คืนที่ดีขึ้นต่อไปนี้
เติมเมทานอลพบว่ามี
ตัวอย่างปัสสาวะจากเรื่องสุขภาพ ( เรื่อง )
การทดลองเพิ่มเติมกับตัวอย่างปัสสาวะ
glycosuric พบว่าผลของเมทานอลไม่
แตกต่างระหว่าง 1-week ระยะเวลาการทดสอบ ไม่ว่า
ปัสสาวะ 1 มิลลิลิตร ) ±ไน ( 1 มิลลิลิตร ) ผสมเก็บไว้
ถึง 1 สัปดาห์และเมทานอล ( 100 จะถูกเพิ่มทันทีก่อนและการกำหนดหรือว่า

ตัวอย่างปัสสาวะ ( 1 มล. ) เพิ่มเป็น 1.1 มิลลิลิตรของไน±
เมทานอล ( 10 : 1 v / v ) และ โซลูชั่น ส่วนผสมจะถูกเก็บไว้
นานถึง 1 สัปดาห์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในผลวิเคราะห์
.
มันควรจะกล่าวว่านอกจากนี้ของเมทานอล
มีแนวโน้มที่จะลดการเปลี่ยนแปลงระหว่างบุคคลในการกู้คืนโท
; เมื่อ 18 ตัวอย่างปัสสาวะจากสุขภาพการควบคุม
ถูกกับโทลูอีนการกู้คืนทดสอบค่าสัมประสิทธิ์ของความผันแปร
เป็น 7.9% 2.8 % , 1.5% และ 2.1% เมื่อ 0
50 , 100 และ 150 จะถูกเพิ่มเข้าไปในเมทานอล ตามลำดับ
ตัวอย่างปัสสาวะที่ถูกแทง 1.0 จะโทลูอีน / L ปัสสาวะ
รูปแบบปรากฏเป็นน้อยที่สุดที่ 100 จะเมทานอล