Phosphoenolpyruvate (PEP) and eryth

Phosphoenolpyruvate (PEP) and erythrose-4-phosphate are precursors to the aromatic amino acids phenylalanine, tytrosine, and tryptophan (Figure 14-8). Humans cannot synthesize Phe or Trp by themselves, but if adequate amounts of Phe are present in the diet, humans can convert this amino acid to Tyr. An important genetic disease, phenylketonuria (discussed later in this chapter), involves this latter conversion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Phosphoenolpyruvate (PEP) และฟอสเฟต 4 erythrose ได้ precursors หอมกรดอะมิโน phenylalanine, tytrosine และทริปโตเฟน (รูป 14-8) มนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์เพหรือ Trp ด้วยตัวเอง ได้จำนวนเพียงพอเพอยู่ในอาหาร มนุษย์สามารถแปลงนี้กรดอะมิโนให้ Tyr โรคทางพันธุกรรมสำคัญ phenylketonuria (กล่าวถึงในบทนี้), เกี่ยวข้องกับการแปลงนี้หลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Phosphoenolpyruvate (PEP) และ erythrose-4-ฟอสเฟตเป็นสารตั้งต้นในการกรดอะมิโนที่มีกลิ่นหอม phenylalanine, tytrosine และโพรไบโอ (รูปที่ 14-8) มนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์เพหรือ Trp ด้วยตัวเอง แต่ถ้าปริมาณที่เพียงพอของเพที่มีอยู่ในอาหารที่มนุษย์สามารถแปลงกรดอะมิโนนี้เพื่อเทอร์ เป็นโรคทางพันธุกรรมที่สำคัญ phenylketonuria (กล่าวถึงในบทนี้) เกี่ยวข้องกับการแปลงหลังนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอสโฟอีนอลไพรูเวต ( PEP ) และ erythrose-4-phosphate มีสารตั้งต้นหรือกรดอะมิโนฟีนิลอะลานีน tytrosine , และทริปโตเฟน ( รูป 14-8 ) มนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์เพหรือกด้วยตนเอง แต่ถ้าปริมาณที่เพียงพอของเพ มีอยู่ในอาหาร มนุษย์สามารถแปลงกรดอะมิโนนี้ไป tyr . โรคทางพันธุกรรมที่สำคัญ ฟีนิลคีโตนูเรีย ( กล่าวถึงในภายหลังในบทนี้ )เกี่ยวข้องกับการแปลง หลังนี้