After that, Myu and the others want

After that, Myu and the others wanted a detailed explanation, so I was sat down in the chair where my legs didn't reach the floor.

At the same time Myu hugged me from behind, completely treating me like a child.

The Mischievous Fairy was released and she sat down on the table, flailing her feet freely and Zakuro was nestled in my arms. He stiffened with tension seeing this many people. And Ryui was still using an illusion to hide.

Surely, looking from the front, Myu, me and Zakuro must have been seen as an arrangement of big, medium and small.

"Hawahhhh, this comfortable hugginess. This springy, specific to children skin, sweet milky scent, smooth hair. Why are you charming me so, Onee-chan! No, Yun-chan!"

"Why did you rephrase it? Rather, I'm not charming you! Let go, Myu!"

"No! How cute you are. I'm the youngest child so I wanted a younger brother or sister, you see〜. Such squishy cheeks, spreading 【Charm】 bad status all over, what a bad girl!"

"Stop screwing around already!"

I tried to push away Myu's face, and although I resisted, everyone looked at me as if my defiant expression must have been treated as tantrum of a cheeky little girl.

Still, possibly because of the huge difference in physique and stats, I couldn't even resist properly.

"Umm... so it's Yun-san after all. It seems so judging from the clothes, but, why did this happen?"

"It's genuinely me. My Mischievous Fairy had changed the potion I was creating into something else for a prank."

Hearing Lucato's words I sighed and stared at my own long black hair. Normally, by now I should have had my hair shortened with 【Hair-Shortening Medicine】. The culprit, Mischievous Fairy was now flying around, laughing.

"Yun-oneechan, you turned so cute."

"I'm not cute!"

I tried to twist my body to escape Myu who was patting my head, but since her hand was embracing me over my belly, I couldn't escape. Seeing as I couldn't strongly reject her as she looked at me with a slovenly smile, I realized I was really spoiling my little sister.

"This is no good. Truly no good."

"...Rirei?"

Rirei muttered quietly. She was trembling in anger aimed towards the girl who were calm in face of my turning into a little girl. Seeing her words of pity towards me in this situation, I felt like crying in defeat.

"Certainly, Yun-san is a beauty. Therefore, these clothes suited her, but now she's a cute little girl! In which case, she doesn't look good in dark clothes, thus, change."

"You, what'cha saying upon others' misfortune. Still, 'dat does feel inappropriate. We puttin' a ribbon on?"

Kohaku retorted amazed, but had casually joined her, taking out a white ribbon and a brush. Myu who received it had started fiddling with my hair happily.

"Haa, do whatever you want."

"Then, I'll take you up on those words."

When I looked up, she had started changing my hairstyle into various ones with a great smile.

A ponytail, braids, buns, a comb-up, weave with braid. Putting my hair on my forehead, tying a ribbon on top of my head, changing position my hair stopped in. She enjoyed herself with my black hair in any way she came up with. Meanwhile, my spirit was shaved away and I got fed up with it.

"Hey, hey."

"...what."

As I couldn't hide my grumpy mood, Myu had come up with a demand.

"Don't get so angry. Like this, make a smile."

"Haa, just release me already."

"Ehh〜, ain't it fine. Just a for a little bit."

"Geez..."

I heaved a sigh, lowered my face once and calmed myself.

And, when I raised my head back up, I put on a perfect smile and tilted my head as a bonus.

Then, after a moment of silence that descended——

"...bhaa?!!"

"R-Rirei!"

Suddenly, Rirei had collapsed and Kohaku had supported her in a hurry.

"Fufufu, hitting on me? Or maybe inviting me? Having a big smile of an innocent girl aimed at me is a great reward, isn't it."

Supported by Kohaku, Rirei made an ecstatic expression.

"Aww, as I thought, Yun-oneechan. I'll be taking you home like this!"

"Denied!"

"Kyuu〜"

I stopped smiling and together with Zakuro in my arms, we protested. Since Rirei and Myu broke the mood in the place, the atmosphere felt a bit awkward.

In order to change that, I diverted the topic.

"Hey, speaking of which, why did everyone come to the 【Atelier】?"

"Eh, ohh, that's right."

At first unable to understand the meaning of my words, mystified, Lucato panicked. I thought it was a bit cute, at the same time I confirmed that she forgot all about it in this situation.

"We're just replenishing items in the middle of Fairy Quest."

"I-I see."

At this surprisingly ordinary answer, I lacked words to respond with.

That's right. A skilled party won't be one-sidedly massacred like I was. I muttered in my mind and patted Zakuro in my arms.

"All of them are weak and boringg! I want to fight a stronger opponent! I wonder if someone got one like that."

"...it's all right to proceed with the quest easily, but it does feel like a slight let-down."

Said Myu, who languid put her chin on top of my head, and Lucato who wished to get a firmer challenge during the quest.

"Well, I'm fine with them being easy. Although the mobs get much stronger, because their compatibility is normal, they aren't all that strong."

Hino alone felt glad it was easy and spoke while stretching her body.

"In that case, I sure would like it if you helped out with mine."

"How far did you progress, Onee-chan?"

"I'm at fourth token, a Hobgoblin."

When I responded, the colour in Myu's party eyes changed.

"Onee-chan! We'll help! The stronger the enemy, the better experience! I want a formidable enemy!"

Myu swung her fist as she said so.

"Then I'll pull out of the party this time. Is that fine?"

Since parties had an upper limit of six people, to help me with the quest this time mean that one person had to leave Myu's party. This time, Hino volunteered to do so.

"See, if I attack the enemy I'll gather too much hate so it would be hard to control it. So, I'll just watch from behind."

"Roger! Then that's it for talking!"

Myu and the others ignored me and progressed with the talk.

Immediately after, I received an invitation to party from Myu and at the same time I accepted she brought me out of the 【Atelier】 while saying "This is it!".

"Myu! Wait until the medicine's effect expires!"

"I won't! Now, let's go! Yun-oneechan's fairy, guide us."

"Leave it to me! This way!"

"Y-you traitor! H-hey, uwahh?! Stop, put me down!"

I was made to ride on Myu's shoulders.

I tried to struggle and get away somehow, but my thighs were firmly pressed down. I could only move my knees and below, I also tried to resist by hitting Myu's back with one of my hands, but she wouldn't budge because of my lowered stats.

"Put me down! People are looking! Don't carry me like this!"

"Haa haa, this sight of a little girl flailing her arms and legs."

"Cut it. We goin' to be fightin' a Thorn Tokn' classified as strong."

Rirei was warned by Kohaku. But rather than that I'd like her to do something about Myu carrying me in such embarrassing manner.

"...it's kind of... cute."

"How do I say it, it's a pleasant sight."

O' Toutobi and Lucato. This is only pleasant to the people looking, the person itself has to endure the same in the presence of an entire company here!

I held Zakuro even stronger and faced downwards.

I wonder if it was that interesting, as all of Myu party's fairies have shown up at once.

In a party full of girls, one of them was happily carrying me. In the surroundings, one could see fairies dance happily.

The spreading of this happening and the upsurge of the pervert gentlemen on a certain message board, is a story for another time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น Myu และอื่น ๆ ต้องการคำอธิบายโดยละเอียด ดังนั้นฉันถูกประทับนั่งในเก้าอี้ที่ขาของฉันไม่ได้เข้าถึงชั้นในเวลาเดียวกัน Myu hugged ฉันจากด้านหลัง สมบูรณ์รักษาฉันเหมือนเด็กนางฟ้าแก่นแก้วออก และเธอนั่งลงบนโต๊ะ flailing เท้าของเธอได้อย่างอิสระ และ Zakuro ถูกเชิญในอ้อมแขนของฉัน เขา stiffened เครียดที่เห็นนี้หลายคน และ Ryui ยังคงใช้ภาพลวงตาที่ซ่อนแน่นอน มองจากด้านหน้า Myu ฉัน และ Zakuro ต้องเห็นเป็นการจัดเรียง ของขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดเล็ก"Hawahhhh, hugginess ความสะดวกสบายนี้ นี้เฉพาะ springy ผิวเด็ก กลิ่นนมหวาน ผมเรียบ ทำไมมีคุณเสน่ห์ฉันนั้น Onee จัง ไม่มี ยุจัง""ทำไมไม่ได้คุณเรียบเรียงใหม่ได้หรือไม่ แต่ ฉันฉันไม่มีเสน่ห์คุณ ปล่อย Myu ""ไม่ ว่ารักคุณได้ ฉันเป็นเด็กอายุน้อยที่สุดเพื่อต้องการน้องชาย หรือน้องสาว คุณ see〜 เช่น squishy แก้ม แพร่กระจาย 【Charm】 สถานะไม่ดีทั้งหมดกว่า ผู้หญิงเลวอะไร""หยุด screwing รอบแล้ว"พยายามที่จะผลักดันใบหน้าของ Myu เก็บ และแม้ว่าฉัน resisted ทุกคนมองฉันเป็นถ้านิพจน์ defiant ของฉันต้องถูกถือว่าเป็น tantrum ของสาวน้อย cheekyยังคง อาจเนื่องจากความแตกต่างมากในร่างกายและสถิติ ฉันไม่สามารถแม้แต่ต้านทานอย่างถูกต้อง"อึม...จึงหยุน-ซานหลังจากทั้งหมด เหมือนให้ ตัดสินจากเสื้อผ้า แต่ เหตุนี้เกิดขึ้น""ได้จริงใจฉัน นางฟ้าของฉันซนได้แล้ว potion สร้างเป็นอย่างอื่นสำหรับการเล่นตลก"ฉันได้ยินคำของ Lucato ถอนหายใจ แล้วจ้องไปที่ผมยาวสีดำของตัวเอง โดยปกติ โดยขณะนี้ ควรมีผมผมลดลง ด้วยทำให้สั้น 【Hair Medicine】 ผู้ร้าย นางฟ้าซนได้ขณะบินรอบ หัวเราะ"ยุน-oneechan คุณเปิดน่ารัก""ฉันไม่น่ารัก"พยายามที่จะบิดร่างกายของฉันหนี Myu ที่ถูก patting หัวของฉัน แต่เนื่องจากมือของเธอกอดฉันผ่านท้องของฉัน ฉันไม่สามารถหนี เห็นเป็นไม่ขอปฏิเสธเธอขณะที่เธอมองฉันดีชุ่ย ๆ ฉันรู้ฉันถูกจริง ๆ spoiling น้องน้อย"นี่มันไม่ดี อย่างแท้จริงไม่ดี""... Rirei "Rirei muttered อย่างเงียบ ๆ เธอได้ตะลึงงันในความโกรธมุ่งสู่สาวที่เงียบสงบ in face of ของฉันเปลี่ยนเป็นสาวน้อย เห็นคำพูดของเธอสงสารต่อฉันในสถานการณ์นี้ ผมรู้สึกเช่นร้องไห้ในความพ่ายแพ้"แน่นอน ยุนซังมีความงดงามมาก ดังนั้น เสื้อผ้าเหล่านี้เหมาะสมกับเธอ แต่ตอนนี้ เธอเป็นสาวน้อยน่ารัก ในกรณี เธอไม่ดูดีในสีเข้มเสื้อผ้า ดังนั้น การเปลี่ยนแปลง""คุณ what'cha ว่า เมื่อเรื่องของคนอื่น ยังคง, ' dat รู้สึกไม่เหมาะสม เรา puttin' ribbon บน"Kohaku โต้ว่า ประหลาดใจ แต่ก็ตั้งใจร่วมเธอ ทำริบบิ้นสีขาวและแปรง Myu ที่ได้รับจึงได้เริ่มต้น fiddling กับผมอย่างมีความสุข"ห้า ทำอะไรก็ตามคุณต้องการ""แล้ว จะพาคุณขึ้นในคำเหล่านั้น"เมื่อฉันมองขึ้น เธอได้เริ่มต้นเปลี่ยนแปลงทรงผมของฉันเป็นคนต่าง ๆ ดีมากA ponytail, braids, buns, a comb-up, weave with braid. Putting my hair on my forehead, tying a ribbon on top of my head, changing position my hair stopped in. She enjoyed herself with my black hair in any way she came up with. Meanwhile, my spirit was shaved away and I got fed up with it."Hey, hey.""...what."As I couldn't hide my grumpy mood, Myu had come up with a demand."Don't get so angry. Like this, make a smile.""Haa, just release me already.""Ehh〜, ain't it fine. Just a for a little bit.""Geez..."I heaved a sigh, lowered my face once and calmed myself.And, when I raised my head back up, I put on a perfect smile and tilted my head as a bonus.Then, after a moment of silence that descended——"...bhaa?!!""R-Rirei!"Suddenly, Rirei had collapsed and Kohaku had supported her in a hurry."Fufufu, hitting on me? Or maybe inviting me? Having a big smile of an innocent girl aimed at me is a great reward, isn't it."Supported by Kohaku, Rirei made an ecstatic expression."Aww, as I thought, Yun-oneechan. I'll be taking you home like this!""Denied!""Kyuu〜"I stopped smiling and together with Zakuro in my arms, we protested. Since Rirei and Myu broke the mood in the place, the atmosphere felt a bit awkward.In order to change that, I diverted the topic."Hey, speaking of which, why did everyone come to the 【Atelier】?""Eh, ohh, that's right."At first unable to understand the meaning of my words, mystified, Lucato panicked. I thought it was a bit cute, at the same time I confirmed that she forgot all about it in this situation."We're just replenishing items in the middle of Fairy Quest.""I-I see."At this surprisingly ordinary answer, I lacked words to respond with.That's right. A skilled party won't be one-sidedly massacred like I was. I muttered in my mind and patted Zakuro in my arms."All of them are weak and boringg! I want to fight a stronger opponent! I wonder if someone got one like that.""...it's all right to proceed with the quest easily, but it does feel like a slight let-down."Said Myu, who languid put her chin on top of my head, and Lucato who wished to get a firmer challenge during the quest."Well, I'm fine with them being easy. Although the mobs get much stronger, because their compatibility is normal, they aren't all that strong."Hino alone felt glad it was easy and spoke while stretching her body."In that case, I sure would like it if you helped out with mine.""How far did you progress, Onee-chan?""I'm at fourth token, a Hobgoblin."When I responded, the colour in Myu's party eyes changed."Onee-chan! We'll help! The stronger the enemy, the better experience! I want a formidable enemy!"Myu swung her fist as she said so."Then I'll pull out of the party this time. Is that fine?"Since parties had an upper limit of six people, to help me with the quest this time mean that one person had to leave Myu's party. This time, Hino volunteered to do so."See, if I attack the enemy I'll gather too much hate so it would be hard to control it. So, I'll just watch from behind.""Roger! Then that's it for talking!"Myu and the others ignored me and progressed with the talk.Immediately after, I received an invitation to party from Myu and at the same time I accepted she brought me out of the 【Atelier】 while saying "This is it!"."Myu! Wait until the medicine's effect expires!""I won't! Now, let's go! Yun-oneechan's fairy, guide us.""Leave it to me! This way!""Y-you traitor! H-hey, uwahh?! Stop, put me down!"I was made to ride on Myu's shoulders.I tried to struggle and get away somehow, but my thighs were firmly pressed down. I could only move my knees and below, I also tried to resist by hitting Myu's back with one of my hands, but she wouldn't budge because of my lowered stats."Put me down! People are looking! Don't carry me like this!""Haa haa, this sight of a little girl flailing her arms and legs.""Cut it. We goin' to be fightin' a Thorn Tokn' classified as strong."Rirei was warned by Kohaku. But rather than that I'd like her to do something about Myu carrying me in such embarrassing manner."...it's kind of... cute.""How do I say it, it's a pleasant sight."O' Toutobi and Lucato. This is only pleasant to the people looking, the person itself has to endure the same in the presence of an entire company here!I held Zakuro even stronger and faced downwards.I wonder if it was that interesting, as all of Myu party's fairies have shown up at once.In a party full of girls, one of them was happily carrying me. In the surroundings, one could see fairies dance happily.The spreading of this happening and the upsurge of the pervert gentlemen on a certain message board, is a story for another time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้น Myu และคนอื่น ๆ ที่ต้องการคำอธิบายรายละเอียดดังนั้นผมก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่ขาของฉันยังไม่ถึงพื้น. the ในเวลาเดียวกัน Myu กอดผมจากด้านหลังอย่างสมบูรณ์การรักษาฉันเหมือนเด็ก. นางฟ้าซน ก็ปล่อยออกมาและเธอนั่งลงบนโต๊ะ flailing เท้าของเธอได้อย่างอิสระและได้รับการโระตั้งอยู่ในอ้อมแขนของฉัน เขาตัวแข็งทื่อด้วยความตึงเครียดเห็นคนจำนวนมากนี้ และ Ryui ยังคงใช้ภาพลวงตาที่จะซ่อน. แท้จริงมองจากด้านหน้า Myu ฉันและโระต้องได้รับการมองว่าเป็นการจัดเรียงของขนาดใหญ่ขนาดกลางและขนาดเล็ก. "Hawahhhh, hugginess นี้สะดวกสบาย. นี้สปริงเฉพาะผิวเด็ก กลิ่นนมหวานผมเรียบ. ทำไมคุณมีเสน่ห์ฉันเพื่อให้มี onee จัง! ไม่มีหยุนจัง! "" ทำไมคุณไม่ใช้ถ้อยคำใหม่ได้หรือไม่ แต่ผมไม่ได้มีเสน่ห์คุณให้ไป Myu! "" ไม่มี วิธีที่น่ารักที่คุณมี. ผมเป็นลูกคนสุดท้องดังนั้นฉันต้องการที่น้องชายหรือน้องสาวคุณจะเห็น. แก้มนุ่มดังกล่าวแพร่กระจายเสน่ห์【】สถานะที่ไม่ดีทั่วทุกมุมสิ่งที่เป็นสาวร้าย! "" หยุดกวดขันรอบแล้ว! "ผมพยายามที่จะผลักดันออกไปใบหน้าMyu และถึงแม้ว่าฉันยอมทุกคนมองที่ฉันเป็นถ้าแสดงออกท้าทายของฉันจะต้องได้รับการรักษาเป็นความโกรธเคืองของสาวน้อยหน้าด้าน. ยังคงอาจจะเป็นเพราะความแตกต่างอย่างมากในร่างกายและสถิติฉัน couldn 'ทีแม้กระทั่งต่อต้านอย่างถูกต้อง. "อืมม ... จึงเป็นยุนซังหลังจากทั้งหมด. ดูเหมือนว่าเพื่อให้การตัดสินจากเสื้อผ้า แต่? นี้ไม่เหตุผลที่เกิดขึ้น" "มันเป็นความจริงฉัน. ซนนางฟ้าของฉันได้เปลี่ยนยาที่ผมสร้าง เป็นอย่างอื่นสำหรับการเล่นตลก. "ได้ยินคำLucato ผมถอนหายใจและจ้องมองมาที่ผมสีดำของตัวเองนาน โดยปกติแล้วโดยตอนนี้ฉันควรจะได้มีผมสั้นลงด้วย【ผมสั้นแพทย์】ผู้กระทำผิดซนนางฟ้าตอนนี้บินไปรอบ ๆ หัวเราะ. "หยุน oneechan คุณหันน่ารักมาก ๆ ." "ผมไม่น่ารัก!" ผมพยายามที่จะบิดร่างกายของฉันที่จะหลบหนี Myu ที่ถูกตบหัวของฉัน แต่เนื่องจากมือของเธอ ได้รับการกอดฉันมากกว่าท้องของฉันฉันไม่สามารถหลบหนี เห็นเป็นผมไม่ขอปฏิเสธเธอขณะที่เธอมองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้มสกปรกฉันตระหนักฉันถูกจริงๆเสียน้องสาวคนเล็กของฉัน. "นี่เป็นสิ่งที่ดีไม่มี. อย่างแท้จริงไม่ดี." "... Rirei?" Rirei พึมพำอย่างเงียบ ๆ . เธอเป็นคนที่ตัวสั่นด้วยความโกรธเล็งไปยังหญิงสาวที่มีความสงบในหน้าของการหักเหของฉันเป็นสาวน้อย เห็นคำพูดของเธอสงสารที่มีต่อผมในสถานการณ์เช่นนี้ฉันรู้สึกเหมือนร้องไห้ในความพ่ายแพ้. "แน่นอนยุนซังเป็นความงาม. ดังนั้นเสื้อผ้าเหล่านี้เหมาะกับเธอ แต่ตอนนี้เธอเป็นสาวน้อยน่ารัก! ซึ่งในกรณีนี้เธอ doesn ' เสื้อดูดีในเสื้อผ้าสีเข้มจึงเปลี่ยนแปลง. "" คุณ what'cha บอกว่าเมื่อคนอื่น ๆ 'โชคร้าย. ยัง' ไม่รู้สึกว่าไม่เหมาะสม. เรา puttin 'ริบบิ้นหรือไม่ "Kohaku โต้ประหลาดใจ แต่ได้เข้าร่วมอย่างไม่เป็นทางการของเธอ การออกริบบิ้นสีขาวและแปรง Myu ที่ได้รับมันได้เริ่มต้นเล่นซอกับผมอย่างมีความสุข. "Haa ทำสิ่งที่คุณต้องการ." "จากนั้นผมจะพาคุณขึ้นอยู่กับคำพูดเหล่านั้น." เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นมองเธอได้เริ่มต้นการเปลี่ยนทรงผมของฉันเป็นคนต่างๆที่มี รอยยิ้มที่ดี. ผมหางม้า, ผมเปีย, ขนมปัง, หวีขึ้นกับสานถักเปีย ผมวางบนหน้าผากของฉันผูกริบบิ้นที่ด้านบนของหัวของฉันเปลี่ยนตำแหน่งผมหยุด. เธอมีความสุขกับตัวเองผมสีดำของฉันในวิธีที่เธอมากับใด ๆ ในขณะที่จิตวิญญาณของฉันถูกโกนออกไปและผมเบื่อกับมัน. "เฮ้เฮ้." "... สิ่งที่." ขณะที่ผมไม่สามารถซ่อนอารมณ์ไม่พอใจของฉัน Myu ได้เกิดขึ้นกับความต้องการ. "ไม่ ได้รับโกรธมาก. เช่นนี้ให้รอยยิ้ม. "" Haa เพียงแค่ปล่อยให้ฉันอยู่แล้ว. "" Ehh~ ไม่ได้ดี. เพียงแค่นิด ๆ หน่อย ๆ . "" โธ่ ... "ฉันยกถอนหายใจใบหน้าของฉันลดลงทันทีและสงบตัวเอง. และเมื่อผมยกหัวของฉันกลับมาฉันใส่รอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบและเอียงหัวของฉันเป็นโบนัส. แล้วหลังจากช่วงเวลาของความเงียบที่ descended-- "... bhaa ?! "" R-Rirei! "ทันใดนั้นRirei ทรุดและ Kohaku สนับสนุนเธอรีบ." Fufufu ตีกับฉันหรือไม่หรืออาจจะเชิญชวนให้ผมได้ไหมมีรอยยิ้มขนาดใหญ่ของหญิงสาวผู้บริสุทธิ์มุ่งเป้าไปที่ฉันเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ มันไม่ได้เป็น. "สนับสนุนโดยKohaku, Rirei ทำสีหน้ามีความสุข." ทุกคนที่ผมคิดว่าหยุน oneechan. ผมจะพาคุณกลับบ้านเช่นนี้! "" ปฏิเสธ "" Kyuu~ "ฉันหยุดยิ้มและร่วมกับโระในอ้อมแขนของฉันเรามาประท้วง ตั้งแต่ Rirei และ Myu ยากจนอารมณ์ในสถานที่ที่มีบรรยากาศที่รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย. เพื่อที่จะเปลี่ยนนั้นผมเบี่ยงเบนหัวข้อ. "เฮ้พูดที่ทำไมทุกคนมาถึง【 Atelier 】?" "เอ๊ะ ohh ที่เหมาะสม. "ตอนแรกไม่สามารถที่จะเข้าใจความหมายของคำพูดของฉันประหลาดใจ, Lucato ตื่นตระหนก ฉันคิดว่ามันเป็นบิตน่ารักในเวลาเดียวกันผมยืนยันว่าเธอลืมเกี่ยวกับมันในสถานการณ์เช่นนี้. "เราเพียงแค่เติมรายการในช่วงกลางของเควสนางฟ้า." "ครั้งที่สองเห็น." ตอนนี้คำตอบธรรมดาน่าแปลกใจ ผมไม่มีคำพูดที่จะตอบสนองกับ. ที่เหมาะสม บุคคลที่มีทักษะจะไม่เป็นหนึ่ง sidedly สนเหมือนผม ฉันพึมพำในใจของฉันและตบโระในอ้อมแขนของฉัน. "ทั้งหมดของพวกเขาอ่อนแอและ boringg ฉันต้องการที่จะต่อสู้ฝ่ายตรงข้ามที่แข็งแกร่ง! ผมสงสัยว่าถ้ามีคนมีหนึ่งเช่นนั้น." "... มันเป็นสิทธิที่จะดำเนินการทั้งหมด การแสวงหาง่าย แต่มันไม่รู้สึกเหมือนเล็กน้อยให้ลง. "กล่าวว่าMyu ที่ไม่สนใจใยดีใส่คางของเธอที่ด้านบนของหัวของฉันและ Lucato ที่อยากจะได้รับความท้าทายในช่วงกระชับเควส." ดีฉันดีกับ พวกเขาเป็นเรื่องง่าย. แม้ว่ามลพิษได้รับที่แข็งแกร่งมากเพราะเข้ากันได้เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะไม่ได้ทั้งหมดที่แข็งแกร่งที่. "Hino คนเดียวรู้สึกดีใจที่มันเป็นเรื่องง่ายและพูดในขณะที่ยืดร่างกายของเธอ." ในกรณีที่ผมแน่ใจว่าต้องการมัน ถ้าคุณช่วยออกมาพร้อมกับเหมือง. "" ความคืบหน้าคุณไม่ไกลเท่าไหร่, onee จัง? "" ฉันที่โทเค็นที่สี่เป็นเทวดาตัวเล็ก. "เมื่อฉันตอบว่าสีในMyu ตาของบุคคลที่มีการเปลี่ยนแปลง." onee จังเรา จะช่วย! แข็งแรงศัตรูประสบการณ์ที่ดีกว่าฉันต้องการศัตรูที่น่าสะพรึงกลัว! "Myu เหวี่ยงกำปั้นเธอขณะที่เธอกล่าวว่าดังนั้น." แล้วฉันจะดึงออกมาจากงานปาร์ตี้ในครั้งนี้. คือดี? "เนื่องจากบุคคลที่มีขีด จำกัด บนของหกคนที่จะช่วยฉันด้วยการแสวงหาเวลานี้หมายความว่าคนคนหนึ่งต้องออกจากงานปาร์ตี้ของ Myu เวลานี้ Hino อาสาที่จะทำเช่นนั้น. "ดูถ้าผมโจมตีศัตรูผมจะรวบรวมความเกลียดชังมากเกินไปดังนั้นมันจะเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมมัน. ดังนั้นผมก็จะดูจากด้านหลัง." "โรเจอร์! แล้วที่มัน สำหรับการพูดคุย "Myu และคนอื่น ๆ ไม่สนใจฉันและความก้าวหน้าที่มีการพูดคุย. ทันทีหลังจากที่ผมได้รับเชิญไปงานเลี้ยงจาก Myu และในเวลาเดียวกันผมได้รับการยอมรับเธอพาฉันออกจาก【 Atelier 】ขณะที่พูดว่า" นี่มันเป็น! "." Myu! รอจนกว่าผลการรักษาด้วยยาที่หมดอายุ! "" ฉันจะไม่ได้! ตอนนี้ขอไป! นางฟ้าหยุน oneechan ของคำแนะนำเรา. "" ปล่อยให้ฉันทางนี้! "" Y-คุณทรยศ! H -hey, uwahh ?! หยุดวางฉันลง! "ผมได้ทำไปขี่บนไหล่ของMyu. ผมพยายามที่จะต่อสู้และได้รับไปอย่างใด แต่ต้นขาของฉันถูกกดแน่นลง ฉันเท่านั้นที่สามารถย้ายหัวเข่าของฉันและด้านล่าง, ฉันยังพยายามที่จะต่อต้านโดยการกดปุ่มกลับ Myu กับหนึ่งในมือของฉัน แต่เธอจะไม่ขยับเขยื่อนเนื่องจากการลดลงสถิติของฉัน. "ใส่ฉันลง! คนกำลังมองหา! อย่าพาเรา เช่นนี้! "" ฮะฮ่า Haa สายตาของสาวน้อยนี้ flailing แขนและขาของเธอ. "" ตัดมัน. เรา goin 'จะเป็นเต็มตัวหนาม Tokn' จัดเป็นที่แข็งแกร่ง. "Rirei ถูกเตือนโดย Kohaku แต่แทนที่จะว่าฉันต้องการให้เธอทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการดำเนินการ Myu ผมในลักษณะที่น่าอายเช่น. "... มันเป็นชนิดของ ... น่ารัก." "ฉันจะบอกว่าอย่างไรก็เป็นที่น่าพอใจสายตา." O 'Toutobi และ Lucato นี้เป็นเพียงที่น่าพอใจให้กับผู้ที่กำลังมองหาคนที่ตัวเองมีที่จะทนเหมือนกันในการปรากฏตัวของทั้ง บริษัท ที่นี่! ผมจัดโระแข็งแกร่งยิ่งขึ้นและต้องเผชิญกับการลดลง. ฉันสงสัยว่ามันเป็นที่น่าสนใจเป็นทั้งหมดของนางฟ้าพรรค Myu มี การแสดงขึ้นในครั้งเดียว. ในงานปาร์ตี้ที่เต็มไปด้วยสาวหนึ่งของพวกเขาได้อย่างมีความสุขแบกฉัน ในสภาพแวดล้อมที่หนึ่งจะได้เห็นนางฟ้าเต้นอย่างมีความสุข. การแพร่กระจายของสิ่งที่เกิดขึ้นนี้และการขึ้นของสุภาพบุรุษในทางที่ผิดในกระดานข้อความบางอย่างที่เป็นเรื่องราวในช่วงเวลาอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้นมิวและคนอื่นต้องการคำอธิบายรายละเอียด แล้วฉันก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่ขาไม่แตะพื้น มิว

ที่เวลาเดียวกัน กอดผมจากด้านหลัง เลยเห็นผมเป็นเด็ก

นางฟ้าแสนซน ออก เธอนั่งลงบนโต๊ะตีเท้าของเธอได้อย่างอิสระและซาคุโร่ก็ตั้งอยู่ในแขนของฉัน เขาแข็งตึงเครียด เห็นคนมากมายแบบนี้และ ryui ยังใช้ภาพมายาปกปิด

แน่นอน มองจากด้านหน้า มิว ฉันกับซาคุโร่ต้องถูกมองว่าเป็นการใหญ่ กลาง และเล็ก

" hawahhhh hugginess , สบาย ซึ่งยืดหยุ่น , เฉพาะกับผิวเด็ก หวานกลิ่นนม ผมเรียบ ทำไมคุณเสน่ห์ฉัน พี่ชาน ไม่มียุนชาน ! "

" ทำไมต้องพูดซ้ำอีกครั้ง ? แต่ผมไม่มีเสน่ห์คุณ ปล่อยมิว !"

" ไม่ ! คุณน่ารักแค่ไหน ผมเป็นลูกคนสุดท้อง ก็เลยอยากได้น้องชายหรือน้องสาว คุณเห็น〜 . เช่น แก้ม นิ่ม กระจาย【เสน่ห์】เลวสถานภาพทั่ว ผู้หญิงอะไรร้าย ! "

" เลิกเล่นแล้ว !

ผมพยายามผลักไสใบหน้าของมิว และถึงแม้ว่าฉัน resisted ทุกคนมองฉันเป็นถ้าสีหน้าท้าทายของฉันต้องได้รับการปฏิบัติอย่างโมโหของสาวน้อยทะเล้น

ยังอาจจะเพราะความแตกต่างขนาดใหญ่ในร่างกายและสถิติ ผมไม่สามารถขัดขืนได้อย่างถูกต้อง

" เอ่อ . . . . . . . ก็ยุนซัง หลังจากทั้งหมด ดูดูจากเสื้อผ้า แต่ทำไมนี้เกิดขึ้น ? "

" มันอย่างแท้จริงเลย นางฟ้าแสนซนของฉันมีการเปลี่ยนน้ำยาที่ผมสร้างเป็นอย่างอื่นสำหรับการเล่นตลก "

ได้ยินคำพูดของ lucato ฉันถอนหายใจและมองเส้นผมของตัวเองยาวสีดำ โดยปกติตอนนี้ผมต้องผมสั้นด้วย【ผมสั้น】ยา คนร้าย , นางฟ้าแสนซนกำลังบินรอบ ขำ

" ยุนนี่พี่ก็น่ารัก "

" ผมไม่น่ารัก !

ผมพยายามบิดร่างหนีมิวที่กำลังลูบหัวฉัน แต่มือของเธอกอดฉัน ท้องของฉัน ฉันก็หนีไม่ได้ผมไม่ขอปฏิเสธเธอ เธอมองผมด้วยรอยยิ้มอย่างประมาท ผมรู้ว่าผมมันเน่าจริงๆ น้องสาว

" แบบนี้ไม่ดีเลย อย่างแท้จริงไม่ ดี "

" . . . . . . . rirei ? "

rirei พึมพำเบาๆ เธอตัวสั่นด้วยความโกรธที่มุ่งต่อผู้หญิงที่สงบในใบหน้าของเปิดในเด็ก เห็นคำพูดของความสงสารต่อฉันในสถานการณ์แบบนี้ ผมรู้สึกเหมือนร้องไห้ในความพ่ายแพ้

" แน่นอน ยุนซัง คือความงาม ดังนั้น ชุดนี้เหมาะกับเธอ แต่ตอนนี้เธอสาวน้อยน่ารัก ! ซึ่งในกรณีนี้ เธอดูไม่ค่อยดีในเสื้อผ้าสีเข้ม ดังนั้นการเปลี่ยนแปลง "

" พี่ชาพูดบนความโชคร้ายของคนอื่น ยัง , ' มันรู้สึกไม่เหมาะสม เราเอาริบบิ้นบน ?

โคฮากุสวนกลับประหลาดใจ แต่ก็ตั้งใจเข้าร่วมของเธอ เอาริบบิ้นสีขาวและแปรงมิวที่ได้รับมันได้เริ่มต้นการเล่นซอกับผมอย่างมีความสุข . . .

" ถึงได้ทำสิ่งที่คุณต้องการ . "

" แล้วฉันก็พาเธอขึ้นบนคำเหล่านั้น "

เมื่อฉันเงยหน้าขึ้น เธอเริ่มเปลี่ยนทรงผมเป็นภาพต่าง ๆ กับรอยยิ้มดี

ผมหางม้า , braids , ขนมปัง , หวี , สานกับเปีย วางผมบนหน้าผากของผม ผูกริบบิ้นบนศีรษะ เปลี่ยนตำแหน่ง ผมหยุดเธอสนุกสนานกับผมสีดำของฉันในวิธีใด ๆ เธอมาด้วย ขณะที่จิตวิญญาณของฉันถูกโกนออกไป และฉันเบื่อมันเลย

" เฮ้ . . . เฮ้ . . . "

" . . . . . . . . "

ผมไม่ได้ซ่อนอารมณ์หงุดหงิดของฉัน มิวได้มามีความต้องการ

" ไม่ต้องโกรธขนาดนั้น แบบนี้ ให้ยิ้ม "

" ฮ่า แค่ปล่อยผมแล้ว "

" เอ่อ〜ใช่ไหมครับ แค่นิดหน่อย . . . "

" เฮ้อ . . . . . . . "

ฉันถอนใจยาว ,