Radioactive fallout 137Cs (cesium-1

Radioactive fallout 137Cs (cesium-137) deposited across the landscape from atmospheric nuclear tests is strongly absorbed on soil particles limiting its movement by chemical and biological processes. Most 137Cs movement in the environment is by physical processes; therefore, 137Cs is a unique tracer for studying erosion and sedimentation. Cesium-137 loss from a watershed has been shown to correlate strongly with soil loss calculated by the Universal Soil Loss Equation (USLE) or measured from small runoff plates. By measuring spatial patterns of 137Cs in vertical and horizontal planes across the landscape, rates of soil loss or deposition can be measured for different parts of a watershed. Even within landscape units, redistribution of soil can be mapped and erosion or deposition rates for different parts of individual fields measured and mapped. Sediment accumulation rates can be measured by comparing the vertical distribution of 137Cs in sediments with the temporal deposition of fallout 137Cs from the atmosphere to locate sediment horizons. Using these dated sediment horizons, sediment accumulation rates can be measured. Interpretations about the location of these dated horizons must consider particle size of the sediments, reworking of deposited sediments, diffusional movement of 137Cs, and time rates of physical process in the sedimentation process. The 137Cs technique can be used to determine sediment accumulation rates in a wide variety of depositional environments including reservoirs, lakes, wetlands, coastal areas, and floodplains. The bibliography shows that 137Cs has been used widely for studying erosion and sedimentation in many different environments around the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกมาเสียกัมมันตรังสี 137Cs (cesium 137) ฝากข้ามภูมิทัศน์จากบรรยากาศการทดสอบนิวเคลียร์ขอดูดซึมบนอนุภาคดินที่จำกัดการเคลื่อนย้าย ด้วยกระบวนการทางเคมี และชีวภาพ 137Cs เคลื่อนไหวที่มากที่สุดในสภาพแวดล้อมมีกระบวนการทางกายภาพ ดังนั้น 137Cs จะติดตามเฉพาะสำหรับการศึกษาการกัดเซาะและตกตะกอน ขาดทุน cesium 137 จากลุ่มน้ำได้รับการแสดงเพื่อสร้างความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับการสูญเสียดินคำนวณตามสากลดินขาดทุนสมการ (USLE) หรือวัดจากแผ่นเล็กที่ไหลบ่า โดยการประเมินรูปแบบพื้นที่ของ 137Cs ในแนวตั้ง และแนวนอนเครื่องบินภูมิทัศน์ สามารถวัดอัตราการสูญเสียดินหรือสะสมในส่วนต่าง ๆ ของพื้นที่ลุ่มน้ำ แม้ภายในภูมิทัศน์หน่วย ซอร์สของดินสามารถแม็ป และวัดอัตรากัดเซาะหรือสะสมในส่วนต่าง ๆ ของแต่ละฟิลด์ และแมป สามารถวัดอัตราการสะสมตะกอน โดยการเปรียบเทียบการกระจายแนวตั้งของ 137Cs ในตะกอน ด้วยสะสมชั่วคราวของ 137Cs ออกมาเสียจากชั้นบรรยากาศเพื่อดูตะกอนฮอลิซันส์ ใช้เหล่านี้ลงฮอลิซันส์ตะกอน สามารถวัดอัตราการสะสมตะกอน ตีความเกี่ยวกับตำแหน่งที่ตั้งของฮอลิซันส์วันเหล่านี้ต้องพิจารณาขนาดอนุภาคของตะกอน reworking ของตะกอนนำฝาก เคลื่อนย้าย diffusional 137Cs และระยะเวลาของกระบวนการทางกายภาพในการตกตะกอน สามารถใช้เทคนิค 137Cs เพื่อกำหนดอัตราการสะสมตะกอนในความหลากหลายของสภาพแวดล้อมของอ่างเก็บน้ำ ทะเลสาบ พื้นที่ชุ่มน้ำ พื้นที่ชายฝั่งทะเล และ floodplains depositional บรรณานุกรมแสดง 137Cs ที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการศึกษาการกัดเซาะและตกตะกอนในสภาพแวดล้อมต่าง ๆ มากมายทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของสารกัมมันตรังสี 137Cs (ซีเซียม 137) ฝากในภูมิประเทศจากการทดสอบนิวเคลียร์บรรยากาศจะถูกดูดซึมอย่างยิ่งในอนุภาคของดินการ จำกัด การเคลื่อนไหวของมันโดยทางเคมีและกระบวนการทางชีวภาพ 137Cs เคลื่อนไหวมากที่สุดในสภาพแวดล้อมที่เป็นกระบวนการทางกายภาพ จึง 137Cs เป็นรอยที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการศึกษาการกัดเซาะและการตกตะกอน การสูญเสียซีเซียม 137 จากลุ่มน้ำได้รับการแสดงที่จะมีความสัมพันธ์อย่างมากกับการสูญเสียดินคำนวณโดยสูญเสียดินสากลสมการ (USLE) หรือวัดจากแผ่นเล็ก ๆ ที่ไหลบ่า โดยการวัดรูปแบบการกระจายของ 137Cs ในระนาบแนวตั้งและแนวนอนในภูมิประเทศอัตราการสูญเสียดินของการสะสมหรือสามารถวัดได้สำหรับชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของสันปันน้ำ แม้จะอยู่ในหน่วยภูมิแจกจ่ายของดินสามารถแมปและการพังทลายหรือมีอัตราการสะสมสำหรับชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของแต่ละเขตข้อมูลวัดและแมป อัตราการสะสมตะกอนสามารถวัดได้โดยการเปรียบเทียบการกระจายตามแนวตั้งของ 137Cs ในตะกอนดินที่มีการสะสมของผลกระทบชั่วคราว 137Cs จากบรรยากาศในการค้นหาอันไกลโพ้นของตะกอน ใช้เหล่านี้ลงวันที่ไกลโพ้นตะกอนอัตราการสะสมตะกอนสามารถวัดได้ การตีความเกี่ยวกับสถานที่อันไกลโพ้นของวันที่เหล่านี้จะต้องพิจารณาขนาดอนุภาคของตะกอนที่ reworking ตะกอนฝากเคลื่อนไหว diffusional ของ 137Cs และอัตราเวลาของกระบวนการทางกายภาพในกระบวนการตกตะกอน เทคนิค 137Cs สามารถใช้ในการกำหนดอัตราการสะสมตะกอนในหลากหลายของสภาพแวดล้อมการทับถมรวมทั้งอ่างเก็บน้ำทะเลสาบพื้นที่ชุ่มน้ำพื้นที่ชายฝั่งทะเลและที่ราบน้ำท่วมถึง บรรณานุกรมแสดงให้เห็นว่า 137Cs ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการศึกษาการกัดเซาะและการตกตะกอนในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันหลายแห่งทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

137cs ผลกระทบกัมมันตรังสี ( cesium-137 ) ฝากผ่านภูมิทัศน์จากการทดสอบนิวเคลียร์ บรรยากาศขอดูดซึมในอนุภาคดิน จำกัด การเคลื่อนไหวของมัน โดยกระบวนการทางเคมีและทางชีวภาพ การเคลื่อนไหว 137cs ที่สุดในสิ่งแวดล้อม โดยกระบวนการทางกายภาพ ดังนั้น 137cs คือการติดตามที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการศึกษาการกัดเซาะและการตกตะกอนcesium-137 การสูญเสียจากลุ่มน้ำได้รับการแสดงที่จะมีความสัมพันธ์อย่างมากกับการสูญเสียดินที่คำนวณได้จากสมการการสูญเสียดินสากล ( USLE ) หรือวัดจากแผ่นดินขนาดเล็ก โดยการวัดรูปแบบทางพื้นที่ของ 137cs ในแนวตั้งและแนวนอนระนาบในแนวนอน , อัตราการสูญเสียดิน หรือสะสมที่สามารถวัดได้ในส่วนต่างๆของลุ่มน้ำ แม้ภายในหน่วยแนวนอนการกระจายของดินสามารถแมปและการกัดเซาะหรืออัตราการสำหรับส่วนต่าง ๆของเขตข้อมูลแต่ละวัดและแมป . อัตราการเก็บสะสมตะกอนสามารถวัดได้โดยการเปรียบเทียบการกระจายตามแนวตั้งของ 137cs ในดินตะกอนด้วยเวลาสะสมของ Fallout 137cs จากบรรยากาศเพื่อหาขอบเขตของตะกอน การใช้ตะกอนเหล่านี้เดท (อัตราการเก็บสะสมตะกอนที่สามารถวัดได้ การตีความเกี่ยวกับสถานที่เหล่านี้เดทขอบฟ้าต้องพิจารณาขนาดอนุภาคของตะกอน ตะกอน diffusional reworking ของฝาก การเคลื่อนไหวของ 137cs และเวลาอัตราทางกายภาพกระบวนการในขั้นตอนการตกตะกอนการ 137cs เทคนิคสามารถใช้เพื่อกำหนดอัตราการเก็บสะสมตะกอนในความหลากหลายของสภาพแวดล้อมการสะสมตัว ได้แก่ อ่างเก็บน้ำ ทะเลสาบ พื้นที่ชุ่มน้ำ พื้นที่ ชายฝั่ง และ floodplains . รายชื่อเอกสารอ้างอิงที่แสดงให้เห็นว่า 137cs มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการศึกษาการกัดเซาะและการตกตะกอนในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันมากทั่วโลก