introduce some financial and non-fi

introduce some financial and non-financial incentives to promote its adoption. Such incentives may include provision of low-cost credit, subsidies or financial aid to the adopter in order to share the economic burden of the investment with the household. This has been practised in many developing regions, especially at the initial stage of biogas implementation (Gupta and Ravindranath, 1996; Ji-Quin and Nyns, 1996; Adeoti et al., 2000; Singh and Sooch, 2004). In Uganda, this can be implemented with the help of government institutions such as commercial banks, microfinance institutions such as Savings and Credit Cooperative Organisations (SACCOs), local government councils, NGOs, rural community development agencies and the private sector. However, policy- makers and all the institutions involved must exercise great caution by recognising that borrowers are not homogeneous and that the marginal productivity of credit would be different among the different borrowers. They should therefore give first priority to those in greatest need of additional capital in order to obtain the greatest impact from the credit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำบางสิ่งจูงใจทางการเงิน และทางการส่งเสริมการยอมรับ สิ่งจูงใจดังกล่าวอาจรวมถึงของเครดิตต้นทุนต่ำ เงินอุดหนุน หรือเงินช่วยเหลือเพื่อการเบิ้ลแท็ปเพื่อแบ่งปันภาระทางเศรษฐกิจของการลงทุนกับครัวเรือน นี้มีการฝึกฝนในหลายภูมิภาคพัฒนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะแรกของการใช้งานของก๊าซชีวภาพ (Gupta และ Ravindranath, 1996 จิ-Quin และ Nyns, 1996 Adeoti et al. 2000 สิงห์และ Sooch, 2004) ในยูกันดา นี้สามารถดำเนินการของรัฐเช่นธนาคารพาณิชย์ แก่สถาบันเช่นหน่วยงานพัฒนาชุมชนชนบทที่ออมและเครดิตสหกรณ์องค์กร (SACCOs), สภารัฐบาลท้องถิ่น Ngo และภาคเอกชน อย่างไรก็ตาม ผู้กำหนดนโยบายและสถาบันที่เกี่ยวข้องต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง โดยตระหนัก ว่าผู้กู้จะไม่เหมือน และการผลิตส่วนเพิ่มของสินเชื่อจะแตกต่างกันระหว่างผู้กู้แตกต่างกัน พวกเขาจึงควรให้ความสำคัญอันดับแรกที่ต้องยิ่งใหญ่ที่สุดของทุนเพิ่มเติมเพื่อที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดจากเครดิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำสิ่งจูงใจทางการเงินและไม่ใช่การเงินบางส่วนในการส่งเสริมการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม แรงจูงใจดังกล่าวอาจรวมถึงการจัดหาสินเชื่อต้นทุนต่ำหรือเงินอุดหนุนช่วยเหลือทางการเงินที่จะยอมรับในการสั่งซื้อที่จะแบ่งปันภาระทางเศรษฐกิจของการลงทุนที่มีการใช้ในครัวเรือน นี้ได้รับการฝึกในภูมิภาคกำลังพัฒนาจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะเริ่มแรกของการดำเนินการผลิตก๊าซชีวภาพ (Gupta และ Ravindranath 1996; Ji-Quin และ Nyns 1996. Adeoti et al, 2000; สิงห์และ Sooch, 2004) ในยูกันดานี้สามารถดำเนินการได้ด้วยความช่วยเหลือของหน่วยงานรัฐเช่นธนาคารพาณิชย์สถาบันการเงินรายย่อยเช่นสหกรณ์ออมทรัพย์องค์กร (SACCOs) เทศบาลรัฐบาลท้องถิ่นองค์กรพัฒนาเอกชน, หน่วยงานพัฒนาชุมชนในชนบทและภาคเอกชน อย่างไรก็ตามเครื่องชงนโยบายและสถาบันที่เกี่ยวข้องจะต้องใช้ความระมัดระวังมากโดยตระหนักว่าผู้กู้ไม่ได้เป็นเนื้อเดียวกันและที่ผลผลิตส่วนเพิ่มของสินเชื่อจะแตกต่างกันในหมู่ผู้กู้ที่แตกต่างกัน พวกเขาจึงควรให้ความสำคัญเป็นครั้งแรกให้กับผู้ที่อยู่ในความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเงินทุนเพิ่มเติมเพื่อที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดจากเครดิต