Wilson's formulation of the problem

Wilson's formulation of the problems associated with popular sovereignty reveals an even more remarkable parallel with Foucault's analysis. The advantage of a reformer working within an autocratic form of government, Wilson (1887) notes, is that the "sovereign's mind [has] a specific locality ... contained in one man's head" (p. 206). But in the United States, the "reformer is bewildered by the fact that the sovereign's mind has no specific locality" (p. 206). And like Foucault, Wilson realized that dealing with a beheaded king required specialized tactics: "Whoever would effect change in a modern constitutional government . . . must first make public opinion willing to listen and then see to it that it listens to the right things" (p. 206).
In a subsequent essay on democracy, Wilson (1969) offers a somewhat more precise phrasing of this point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูตรของ Wilson ของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอธิปไตยนิยมเผยขนานโดดเด่นมากยิ่งขึ้นกับการวิเคราะห์ของ Foucault ประโยชน์ของการเรียนการทำงานในแบบอำนาจของรัฐบาล Wilson (1887) บันทึก คือที่ "อธิปไตยของจิต [มี] ท้องถิ่นเฉพาะที่...อยู่ในหัวของชายคนหนึ่ง" (p. 206) แต่ ในสหรัฐ อเมริกา การ "เรียนเต็มไปด้วยความจริงใจของพ่อว่าไม่เฉพาะถิ่น" (p. 206) และเช่น Foucault, Wilson ที่จัดการกับกษัตริย์ beheaded กลยุทธ์เฉพาะที่จำเป็น: "ใครก็ตามจะมีผลเปลี่ยนแปลงในสมัยรัฐธรรมนูญรัฐบาล...ต้องทำความเห็นประชาชนยินดีที่ฟัง และดูได้ว่า คุณฟังสิ่งที่ถูกต้อง" (p. 206)ในเรียงความมาในประชาธิปไตย Wilson (1969) มีการใช้วลีที่แม่นยำค่อนข้างมากจุดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูตรของวิลสันของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอำนาจอธิปไตยที่นิยมเผยขนานแม้น่าทึ่งมากกับการวิเคราะห์ของ Foucault ประโยชน์ของการทำงานปฏิรูปภายในรูปแบบเผด็จการของรัฐบาลวิลสัน (1887) บันทึกเป็นว่า "ใจของกษัตริย์ [ได้] ท้องที่เฉพาะ ... ที่มีอยู่ในหัวของผู้ชายคนหนึ่ง" (พี. 206) แต่ในสหรัฐอเมริกา "ปฏิรูปจะสับสนโดยข้อเท็จจริงที่ว่าใจอธิปไตยจะไม่มีท้องที่ที่เฉพาะเจาะจง" (พี. 206) และเช่นเดียวกับ Foucault, วิลสันตระหนักว่าการจัดการกับกษัตริย์หัวต้องใช้กลยุทธ์พิเศษ: "... ใครก็ตามที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญที่ทันสมัยแห่งแรกต้องให้ความคิดเห็นของประชาชนเต็มใจที่จะฟังแล้วดูไปว่ามันฟังสิ่งที่ถูกต้อง" (พี. 206).
ในการเขียนเรียงความที่ตามมาเกี่ยวกับประชาธิปไตย, วิลสัน (1969) มีการใช้ถ้อยคำที่ค่อนข้างแม่นยำมากขึ้นในจุดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลสันการกำหนดปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอธิปไตยของประชาชน พบมีมากขึ้นโดดเด่นขนานกับการวิเคราะห์ฟูโก . ประโยชน์ของการปฏิรูปการทำงานในรูปแบบเผด็จการของรัฐบาล วิลสัน ( 1887 ) หมายเหตุ นั่นคือ " ท้าวใจ [ มี ] สถานที่ที่เฉพาะเจาะจง . . . . . . . ที่มีอยู่ในหัวของคนหนึ่ง " ( หน้า 206 ) แต่ในสหรัฐอเมริกา , " นักปฏิรูปเป็นงงงวยโดยความจริงที่ว่าเป็นอธิปไตย จิตใจไม่มีเฉพาะท้องถิ่น " ( หน้า 206 ) และชอบฟูโก , วิลสันตระหนักว่าจัดการกับตัดหัวกษัตริย์ใช้กลยุทธ์พิเศษ : " ผู้ใดจะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในสมัยใหม่ตามรัฐธรรมนูญรัฐบาล . . . . . . . ต้องให้สาธารณชนยอมรับฟัง และเห็นไปว่ามันฟังสิ่งที่ถูกต้อง " ( หน้า 206 )ในบทความต่อไปเกี่ยวกับประชาธิปไตย วิลสัน ( 1969 ) มีการใช้ถ้อยคำที่ค่อนข้างแม่นยำกว่าในจุดนี้