un Che did not wait for her to fini

un Che did not wait for her to finish and continued to mutter. “From the first time I saw you, I was captivated by your gentle, graceful and pleasing appearance. Afterwards, when Xiao Sect’s Branch Sect launched an attack, you risked the dangers of being involved to save me. Following that, you even personally left for the Branch Sect and we ended up fleeing for our lives together… Then, we arrived at the Blue Wind Imperial City and entered the Blue Wind Profound Palace, you were always carefully arranging and taking care of everything. If it weren’t for you, I would already been killed by Xiao Zaihe, or perhaps I would’ve become a vagabond, or perhaps I would still be fleeing for my life while having wind for meals and dew for drinks. How would I possibly have such a stable place to stay?”

“You had done so much for me, and I thought it was because you liked me. I, too, enjoyed every moment that I spent with you…. Until yesterday, when I received the invitation letters, Instructor Qin told me everything. Only then did I become aware that the reason you treated me especially well, the reason why you personally went to the Xiao Sect’s Branch Sect, the reason why you brought me to the Blue Wind Imperial City, was all because you fancied my aptitude and potential; it was all done to complete your imperial father’s single wish and have me represent the Imperial Family in the Blue Wind Ranking Tournament. Everything that I had thought of before, they were merely my own imagination of your affection for me….”

Yun Che’s words faintly contained a sense of loss and grief. It made Lan Xueruo’s mind become disorderly chaotic and the last sentence he had said could not help but stab at her heart. She panickedly shouted. “That’s not it…. That’s not it! It was indeed because of my imperial father that I choose you, but I didn’t deliberately hide the truth from you because of that, nor did I want to exploit you. I only wanted to find a proper time to tell you everything. Because the longer I was with you, the more afraid I became… I feared that if you knew everything, then you’d think that I was deceiving and using you. But the reason why I was so scared was because…. because…”

“Senior sister…” Yun Che once again broke her off. He said with a sad voice. “I want to… have a moment in peace…”

After saying that, Yun Che slid down the roof and silently disappeared into the night.

“Junior brother Yun…. Junior brother Yun!!”

The moonlight was shining and brightened the surroundings. However, Lan Xueruo was unable to find Yun Che’s silhouette.

“It’s not like that, it really isn’t like that…. I really didn’t deliberately conceal it from you. I never wanted to exploit you….” Lan Xueruo’s heart dropped into a bottomless abyss. Her body powerlessly crouched down and her arms hugged her knees as she began to weep.

When her father was seriously ill, she didn’t cry…. When the Imperial Family caught into a calamity, she didn’t cry…. When Feng Juecheng of the Burning Heaven Clan continually press forward, she didn’t cry…. She quietly took on everything. However, at this moment, with Yun Che leaving, she felt that her mind and spirit had become absolutely empty. It was as if she lost some kind important thing from her life; as if her heart was being stabbed by needles. She was unable to control her tears and they frantically pouring down her face. She was as helpless as a fallen leaf that had been abandoned by the world.

“Senior sister, your tears are too precious. So precious that… I have no choice but to exchange my life for them.”

A soft dreamlike voice sounded near her ears. She immediately raised her head and saw Yun Che right in front of her through her tear muddled eyes. He extended his hands and softly rubbed her cheeks to wipe away her sparkling teardrops.

“Junior brother Yun, don’t… leave me!”

The words came with a deep sobbing noise and uncontrollably burst out from Lan Xueruo’s mouth. Because those words had been buried deep in her heart for a long time; even she herself did not realize that she said those words. The heart-stabbing pain from earlier was like a sharp blade that sliced open her heart and soul; it released the deeply buried emotions within her and allowed her to be completely aware of how deep her feelings for this ‘Junior brother Yun’ had become.

She threw herself into Yun Che’s bosom and began to cry her heart out. She had never willfully cried like this before, but being beside Yun Che and leaning against his chest, she felt that she did not need to pretend anymore and no longer needed to constrain her emotions. The worry, pressure, pain and remorse that she accumulated in her heart throughout the years… Flooded out and torrented willfully, like a broken dam.

“Senior sister, I’m sorry….” Yun Che softly apologized as he embraced her. “I did not mean any of the words I said earlier. I have known you for all this time, so how could I not know about how softhearted of a girl you are; how could you poss

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหประชาชาติ Che ได้ไม่รอให้เธอเสร็จสิ้น และยังคง mutter "จากครั้งแรกที่ผมเห็นคุณ ฉันถูกจุดประกาย โดยลักษณะที่อ่อนโยน สง่างาม และชื่นชอบของคุณ ภายหลัง เมื่อเสี่ยวรีตสำนักสาขาเปิดตัวโจมตี คุณ risked อันตรายที่เกี่ยวข้องเพื่อช่วยข้า ต่อว่า แม้แต่ตัวซ้ายสำหรับสำนักสาขา และเราสิ้นสุดหลบหนีชีวิตกัน... จาก นั้น เรามาถึงที่ห้องอิมพีเรียลลมฟ้า และป้อนพระราชวัง Profound สีฟ้าลม จัดเรียงอย่างระมัดระวัง และดูแลทุกอย่าง ถ้าไม่ได้สำหรับคุณ ฉันจะแล้วถูกฆ่า โดยเสี่ยว Zaihe บางทีฉันจะได้กลายเป็นวากาบอนด์เป็น หรือบางทีฉันจะยังสามารถหลบหนีสำหรับชีวิตในขณะที่มีลมสำหรับอาหารและ dew สำหรับเครื่องดื่ม ว่าฉันอาจจะมีเสถียรภาพเหมาะแก่""คุณทำมากสำหรับฉัน และฉันคิดว่า เป็น เพราะคุณชอบฉัน เกินไป สะอาดที่ผมใช้เวลากับคุณ... จนกระทั่งเมื่อวานนี้ เมื่อฉันได้รับจดหมายเชิญ ชินสอนบอกทุกอย่าง หลังจากนั้น ได้ฉันตระหนักว่า เหตุผลคุณรับผมอย่างดีโดยเฉพาะ เหตุผลที่ทำไมคุณถึงไปสำนักสาขาของสำนักเสี่ยว เหตุผลที่ทำไมคุณนำฉันสู่ลมบลูอิมพีเรียลซิตี้ ไม่ทั้งหมดเนื่องจากคุณ fancied ศักยภาพและความสามารถของฉัน ทำต้องเดียวบิดาของคุณอิมพีเรียล และมีฉันแสดงลมฟ้าจัดอันดับแข่งขันครอบครัวอิมพีเรียลได้ ทุกอย่างที่ฉันมีคิดก่อน พวกเขาเพียงข้าพเจ้าจินตนาการความรักต่อฉัน นี้... "คำยุ Che รวย ๆ ประกอบด้วยความรู้สึกสูญเสียและความเศร้าโศก มันทำใจ Lan Xueruo เป็นทุลักทุเลวุ่นวาย และไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้กล่าวประโยคสุดท้ายแต่แทงที่หัวใจของเธอ นาง panickedly ตะโกน "ใช่ไม่... ไม่ได้ พระแท้พ่ออิมพีเรียลที่เลือกคุณ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจซ่อนความจริงจากคุณเนื่องจากที่ หรือไม่ต้องการใช้คุณ ผมอยากหาเวลาเหมาะสมจะบอกคุณทุกอย่าง เนื่องจากอีกต่อไปผมกับคุณ ยิ่งกลัวเป็น... กลัวว่า ถ้าคุณศักดิ์ แล้วคุณจะคิดว่า ฉันเป็นอย่าง และใช้คุณ แต่เหตุผลที่ทำไมผมจึงกลัวเพราะ...เพราะ... ""อาวุโสพี่..." Che ยุครั้งหยุดเธอลง เขากล่าว ด้วยเสียงเศร้า "ฉันต้องการ...มีช่วงสงบสุข..."หลังจากพูดว่า Che ยุฝ่อลงหลังคา และเงียบ ๆ หายไปคืน"จูเนียร์น้องยุ... จูเนียร์พี่ชายยุน!!"แสงจันทร์ส่องแสง และ brightened สภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม Lan Xueruo ไม่สามารถหารูปเงาดำของ Che ยุน"ไม่ต้องว่า จริง ๆ ไม่เช่นนั้น... ฉันจริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจปกปิดมันจากคุณ ไม่อยากจะใช้คุณ..." Lan Xueruo หัวใจหลุดเข้าไปในหุบเหว bottomless ร่างกายของเธอ powerlessly crouched ลง และเธอ hugged หัวเข่าของเธอขณะที่เธอเริ่มร้องเมื่อพ่อของเธอป่วยอย่างจริงจัง เธอไม่ได้ร้องไห้... เมื่อครอบครัวอิมพีเรียลอยู่ในวิกฤต เธอไม่ได้ร้องไห้... เมื่อ Feng Juecheng ของตระกูลสวรรค์เขียนอย่างต่อเนื่องกดไปข้างหน้า เธอไม่ได้ร้องไห้... เธอเงียบ ๆ เอากับทุกสิ่ง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ กับ Che ยุนออกจาก เธอรู้สึกว่า จิตใจและวิญญาณของเธอได้กลายเป็นว่างเปล่าจริง ๆ ก็ว่า เธอสูญเสียสิ่งที่สำคัญบางชนิดจากชีวิต ว่าหัวใจของเธอถูกแทง ด้วยเข็ม เธอไม่สามารถควบคุมน้ำตาของเธอและพวกเขาเมามันเทลงใบหน้าของเธอ เธอเป็นกำพร้าเป็นใบไม้ที่ร่วงหล่นที่ได้ถูกยกเลิก โดยโลก"น้องอาวุโส น้ำตาของคุณได้ล้ำค่าเกินไป ดังนั้นค่าที่... มีทางเลือกไม่มีการแลกเปลี่ยนชีวิตพวกเขา"ฝันเสียงนุ่มแต่เพียงแห่งใกล้หูของเธอ เธอทันทียกศีรษะของเธอ และเห็น Che ยุหน้าเธอผ่านน้ำตาของเธอ muddled ตา เขาขยายมือ และ rubbed เธอให้แก้มเช็ด teardrops ประกายของเธอเบา ๆ"พี่จูเนียร์ยืน ไม่...ปล่อยฉัน! "คำมาพร้อมกับลึกเป็น sobbing เสียง และเขาระเบิดออกจากปากของ Lan Xueruo เนื่องจากคำเหล่านั้นได้ ถูกฝังลึกในหัวใจของเธอเป็นเวลานาน แม้แต่ตัวเขาเองไม่ได้คิดว่า เธอกล่าวว่า คำเหล่านั้น แทงใจกลางความเจ็บปวดจากก่อนหน้านี้เป็นเหมือนใบมีดคมที่หั่นเปิดเธอจิตใจ มันออกอารมณ์ฝังลึกอยู่ภายในเธอ และอนุญาตให้เธอทั้งรู้ลึกความรู้สึกของเธอสำหรับนี้ 'จูเนียร์พี่ชายยุน' ได้กลายเป็นShe threw herself into Yun Che’s bosom and began to cry her heart out. She had never willfully cried like this before, but being beside Yun Che and leaning against his chest, she felt that she did not need to pretend anymore and no longer needed to constrain her emotions. The worry, pressure, pain and remorse that she accumulated in her heart throughout the years… Flooded out and torrented willfully, like a broken dam.“Senior sister, I’m sorry….” Yun Che softly apologized as he embraced her. “I did not mean any of the words I said earlier. I have known you for all this time, so how could I not know about how softhearted of a girl you are; how could you poss

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกเลิกเจ๊ไม่รอสำหรับเธอที่จะเสร็จสิ้นและยังคงพูดพึมพำ "ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณผมก็หลงรักโดยคุณอ่อนโยนลักษณะที่สง่างามและเป็นที่ชื่นชอบ หลังจากนั้นเมื่อเสี่ยวนิกายสาขานิกายเปิดตัวการโจมตีคุณเสี่ยงอันตรายจากการมีส่วนร่วมที่จะช่วยฉัน ต่อไปนี้ที่คุณยังเหลือส่วนตัวสำหรับสาขานิกายและเราจบลงด้วยการหลบหนีสำหรับชีวิตของเราด้วยกัน ... จากนั้นเรามาถึงที่ลมอิมพีเรียลสีฟ้าเมืองและเข้าลมสีฟ้าพระราชวังลึกซึ้ง, คุณมักจะระมัดระวังการจัดและการดูแลทุกอย่าง ถ้ามันไม่ได้สำหรับคุณฉันจะรับแล้วฆ่าโดยเสี่ยว Zaihe หรือบางทีฉันจะได้กลายเป็นขอทานหรือบางทีฉันจะยังคงหลบหนีสำหรับชีวิตของฉันในขณะที่มีลมสำหรับอาหารและเครื่องดื่มน้ำค้างสำหรับ ฉันจะมีความเป็นไปได้เช่นสถานที่ที่มีเสถียรภาพที่จะอยู่? "" คุณได้ทำมากสำหรับฉันและฉันคิดว่ามันเป็นเพราะคุณชอบฉัน ผมก็เช่นกันมีความสุขกับช่วงเวลาที่ผมใช้เวลากับคุณทุกคน ... จนกระทั่งเมื่อวานตอนที่ผมได้รับจดหมายเชิญอาจารย์ฉินบอกฉันทุกอย่าง เท่านั้นแล้วไม่ฉันตระหนักว่าเหตุผลที่คุณปฏิบัติต่อฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุผลที่คุณเองไปเสี่ยวนิกายสาขานิกายเหตุผลว่าทำไมคุณนำฉันไปลมสีฟ้าอิมพีเรียลเมืองคือทั้งหมดเพราะคุณ fancied ความถนัดของฉันและมีศักยภาพ ; มันก็ทำทุกอย่างที่จะเสร็จสมบูรณ์ความปรารถนาเดียวของจักรพรรดิพ่อของคุณและมีฉันเป็นตัวแทนของพระราชวงศ์ในสายลมสีฟ้าตามลำดับการแข่งขัน ทุกอย่างที่ผมเคยคิดมาก่อนที่พวกเขาเป็นเพียงจินตนาการของตัวเองของความรักของคุณสำหรับฉัน ... . "คำพูดของยุนเจ๊แผ่วเบาที่มีความรู้สึกของการสูญเสียและความเศร้าโศก มันทำให้ใจลาน Xueruo กลายเป็นระเบียบวุ่นวายและประโยคสุดท้ายที่เขาได้กล่าวว่าไม่สามารถช่วย แต่แทงที่หัวใจของเธอ เธอตะโกน panickedly "นั่นคือไม่ได้ ... ที่ไม่ได้! แน่นอนมันเป็นเพราะพ่อของราชินีของฉันที่ฉันเลือกคุณ แต่ผมไม่ได้จงใจซ่อนความจริงจากคุณเนื่องจากว่าหรือไม่ฉันต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากคุณ ฉันเพียงต้องการที่จะหาช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะบอกคุณทุกอย่าง เพราะอีกต่อไปผมก็อยู่กับคุณตกใจกลัวมากขึ้นผมจะกลายเป็น ... ฉันกลัวว่าถ้าคุณรู้ทุกอย่างแล้วคุณคิดว่าฉันถูกหลอกลวงและการใช้คุณ แต่เหตุผลที่ผมกลัวมากก็เพราะ ... เพราะ ... "" น้องสาวอาวุโส ... "เจ๊ยุนยากจนอีกครั้งของเธอออก เขากล่าวด้วยเสียงเศร้า "ผมอยากจะ ... มีช่วงเวลาในความสงบสุข ... " หลังจากที่บอกว่ายุนเชเลื่อนลงหลังคาและเงียบหายไปในเวลากลางคืน. "ยุนจูเนียร์น้องชาย ... จูเนียร์น้องชายของยุน !! "แสงจันทร์ส่องแสงสดใสและสภาพแวดล้อม แต่ลาน Xueruo ก็ไม่สามารถหาเงาของยุนเจ. "มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นจริงๆมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ... ผมไม่ได้จงใจปกปิดมันจากคุณ ฉันไม่เคยต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากคุณ ... . "หัวใจลาน Xueruo ลดลงเป็นเหวลึก ร่างของเธอ powerlessly หมอบลงและแขนของเธอกอดเข่าของเธอขณะที่เธอเริ่มร้องไห้. เมื่อพ่อของเธอกำลังป่วยหนักเธอไม่ได้ร้องไห้ ... เมื่อราชวงศ์จับเข้าไปในภัยพิบัติที่เธอไม่ได้ร้องไห้ ... เมื่อฮ Juecheng ของการเผาไหม้สวรรค์แซ่อย่างต่อเนื่องกดไปข้างหน้าเธอไม่ได้ร้องไห้ ... อย่างเงียบ ๆ เธอเอาทุกอย่าง อย่างไรก็ตามในขณะนี้ด้วยออกจากเจ๊ยุนเธอรู้สึกว่าจิตใจและจิตวิญญาณของเธอได้กลายเป็นที่ว่างเปล่าอย่างแน่นอน มันเป็นเหมือนกับว่าเธอหายไปบางชนิดสิ่งที่สำคัญในชีวิตของเธอ ราวกับว่าหัวใจของเธอถูกแทงด้วยเข็ม เธอก็ไม่สามารถที่จะควบคุมน้ำตาเธอและพวกเขาเมามันเทลงใบหน้าของเธอ เธอเป็นคนที่ทำอะไรไม่เป็นเป็นใบลดลงที่ได้รับการทอดทิ้งโลก. "น้องสาวอาวุโสน้ำตาของคุณมีค่ามากเกินไป ดังนั้นที่มีค่า ... ฉันมีทางเลือกที่จะแลกเปลี่ยนชีวิตของฉันสำหรับพวกเขาไม่. "เสียงนุ่มฟังฝันใกล้หูของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นทันทีศีรษะของเธอและเห็นเจ๊ยุนอยู่ตรงหน้าของเธอผ่านสายตางงเธอฉีกขาด เขาขยายมือและลูบแก้มของเธอเบา ๆ ของเขาที่จะเช็ดหยาดประกายของเธอ. "ยุนจูเนียร์น้องชายไม่ ... ปล่อยฉัน!" คำพูดที่มาพร้อมกับเสียงสะอื้นลึกและบ้าคลั่งระเบิดออกมาจากปากของลาน Xueruo เพราะคำเหล่านั้นถูกฝังลึกลงไปในหัวใจของเธอเป็นเวลานาน; แม้ตัวเธอเองไม่ทราบว่าเธอบอกว่าคำพูดเหล่านั้น อาการปวดหัวใจแทงจากก่อนหน้านี้เป็นเหมือนใบมีดคมที่หั่นเปิดหัวใจและจิตวิญญาณของเธอ มันปล่อยอารมณ์ฝังลึกภายในของเธอและได้รับอนุญาตให้เธอเป็นสมบูรณ์ตระหนักถึงว่าลึกความรู้สึกของเธอนี้พี่ชายของจูเนียร์ยุน 'ได้กลายเป็น. เธอโยนตัวเองเข้าไปในอกเจ๊ยุนและเริ่มที่จะร้องไห้ออกมาจากหัวใจของเธอ เธอไม่เคยจงใจร้องเช่นนี้มาก่อน แต่เป็นข้างเจ๊ยุนและยืนพิงหน้าอกของเขาเธอรู้สึกว่าเธอไม่จำเป็นต้องหลอกอีกต่อไปและไม่จำเป็นที่จะ จำกัด การความรู้สึกของเธอ กังวล, ความดัน, ความเจ็บปวดและความสำนึกผิดว่าเธอสะสมอยู่ในหัวใจของเธอตลอดทั้งปี ... น้ำท่วมออกมาและ torrented จงใจเช่นเขื่อนแตก. "น้องสาวอาวุโสฉันขอโทษ ... ." เจ๊ยุนขอโทษเบา ๆ ในขณะที่เขากอดเธอ "ผมไม่ได้หมายความว่าใด ๆ ของคำพูดที่ผมพูดก่อนหน้านี้ ฉันได้รู้จักกับคุณตลอดเวลาดังนั้นวิธีการที่ผมไม่สามารถรู้เกี่ยวกับวิธี softhearted ของหญิงสาวที่คุณเป็น; วิธีที่คุณสามารถ poss