The choice of Joo Chiat for such an

The choice of Joo Chiat for such an encounter to take place in the film is fitting, and does represent what it was really like in the past. Joo Chiat was indeed an area where trishaws were regularly used as public transportation (especially by housewives and students), from the immediate post-war period in the late 1940s until their eventual demise in the late 1980s, early ‘90s. The Japanese first introduced trishaws to Singapore during the Occupation, and the boom time was between 1945 and 1947. There were as many as 10,000 trishaws plying the streets in Singapore then. Contrary to what was depicted in Penarek Becha, trishaw-pullers were predominantly Chinese (Hokkien especially). In 1959, when the People’s Action Party was in government, trishaw-pullers even had to don “uniforms”, consisting of a light blue shirt with matching dark blue trousers. One of the last trishaw repair shops in the late 1980s, family-run Chop Hock Sin Hin 福新兴, which now focuses on selling bicycles, was also located in Joo Chiat (No. 414 Joo Chiat Road), just round the corner from where the above-mentioned scene in Penarek Becha was filmed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวเลือกของ Joo Chiat เช่นพบการขึ้นฟิล์มเหมาะสม และแสดงถึงสิ่งที่มันเป็นจริง ๆ เช่นในอดีต Joo Chiat ได้แน่นอนที่ trishaws เป็นประจำใช้เป็นขนส่งสาธารณะ (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง housewives และนักศึกษา), พื้นที่จากระยะเวลาหลังสงครามทันทีใน 2483 จนถึงการเก็บลูกในปลายทศวรรษ 1980 ต้น ' 90s ญี่ปุ่นนำ trishaws ไปสิงคโปร์ครั้งแรกในอาชีพ และเวลาบูม 1945 และ 1947 มีเป็น 10000 trishaws บริการถนนในสิงคโปร์แล้ว ขัดกับสิ่งที่แสดงใน Penarek Becha, pullers/คาเฟ่ ก็เป็นจีน (ฮกเกี้ยนโดยเฉพาะ) ใน 1959 เมื่อพรรคประชาชนอยู่ในรัฐบาล, /คาเฟ่ pullers แม้ได้ไปดอน "เครื่องแบบ" ประกอบด้วยแสงสีฟ้าเสื้อกางเกงสีน้ำเงินเข้มที่ตรงกัน หนึ่งสุดท้าย/คาเฟ่ร้านซ่อมในปลายทศวรรษ 1980 ครอบครัวสับเก้าบาปหิน福新兴 ซึ่งตอนนี้ เน้นขายจักรยาน ยัง อยู่ใน Joo Chiat (หมายเลข 414 Joo Chiat Road), เพียงรอบมุมจากที่ฉากดังกล่าวใน Penarek Becha ได้มาถ่ายทำเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเลือกของ Joo Chiat สำหรับเช่นการเผชิญหน้าจะเกิดขึ้นในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นที่เหมาะสมและไม่เป็นตัวแทนของสิ่งที่มันเป็นจริงๆเหมือนในอดีตที่ผ่านมา Joo Chiat เป็นจริงพื้นที่ที่สามล้อถูกนำมาใช้อย่างสม่ำเสมอเป็นระบบขนส่งสาธารณะ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่บ้านและนักเรียน) จากช่วงหลังสงครามทันทีในช่วงปลายปี 1940 จนตายในที่สุดของพวกเขาในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 ในช่วงต้นยุค 90 แนะนำครั้งแรกที่ญี่ปุ่นสามล้อไปสิงคโปร์ในช่วงอาชีพและเวลาที่บูมอยู่ระหว่างปี 1945 และปี 1947 มีมากที่สุดเท่าที่ 10,000 สามล้อวิ่งตามท้องถนนในสิงคโปร์แล้ว ขัดกับสิ่งที่เป็นภาพใน Penarek Becha, สามล้อ-pullers เด่นภาษาจีน (ฮกเกี้ยนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง) ในปี 1959 เมื่อคนของพรรคกระทำอยู่ในรัฐบาลสามล้อ-pullers ยังมีการสวม "เครื่องแบบ" ประกอบด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับการจับคู่กางเกงขายาวสีน้ำเงินเข้ม หนึ่งในร้านซ่อมรถสามล้อที่ผ่านมาในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ที่ดำเนินกิจการในครอบครัว Chop Hock Sin หัวหิน福新兴ซึ่งขณะนี้มุ่งเน้นไปที่การขายจักรยานก็ยังตั้งอยู่ในจูเชียต (ฉบับที่ 414 Joo Chiat Road) เพียงรอบมุมจากที่ ที่เกิดเหตุดังกล่าวข้างต้นใน Penarek Becha กำลังถ่ายทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางเลือกของจูเชียตเช่นการเผชิญหน้าเกิดขึ้นในภาพยนตร์จะกระชับ และไม่แสดงอะไรมันจริง ๆ เหมือนในอดีต จูเชียตจริงๆ พื้นที่ที่ trishaws อยู่เป็นประจำใช้เป็นขนส่งสาธารณะ ( โดยเฉพาะแม่บ้าน และนักศึกษา ) จากช่วงหลังสงครามได้ทันทีในปลายทศวรรษที่ 1940 จนถึงความตายในที่สุดของพวกเขาในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 ช่วงต้นยุค 90ญี่ปุ่นเปิดตัวครั้งแรก trishaws สิงคโปร์ในอาชีพ และบูมครั้งระหว่างปี 2488 ถึง 2490 . มีมากที่สุดเท่าที่ 10 , 000 trishaws วิ่งถนนในสิงคโปร์แล้ว ขัดกับสิ่งที่ถูกกล่าวถึงใน becha รถสามล้อมากกว่านะ penarek , pullers มีคนจีนส่วนใหญ่ ( ฮกเกี้ยนโดยเฉพาะ ) ในปี 1959 เมื่อพรรคการกระทำของผู้คนในรัฐบาลแม้ จะ ต้อง ไม่ " รถสามล้อมากกว่านะ pullers เครื่องแบบ " ประกอบด้วย เสื้อสีฟ้า ด้วยการจับคู่กางเกงสีน้ำเงินเข้ม สุดท้ายหนึ่งร้านซ่อมรถสามล้อมากกว่านะในปลายทศวรรษ 1980 , วิ่งครอบครัวสับ Hock บาปหัวหิน福新兴ซึ่งตอนนี้เน้นขายจักรยาน , ยังตั้งอยู่ในจูเชียต ( ฉบับที่ 414 ถนนจูเชียต ) เพียงรอบมุมจากที่ฉากดังกล่าว penarek becha
ละครค่ะ