The analytical method was validated

The analytical method was validated by evaluating percent recovery, precision, linear dynamic range, sensitivity, LODs, and LOQs of the analytes. In recovery study, carrot, sweet potato and raw chicken meat were all spiked at 1.0 μg/g concentration (Table 1), based on five replicates, before extraction by adding the appropriate volume of working standard solution, while that were spiked at 0.1, 1.0, and 5.0 μg/g concentrations for precision study. Another chicken meat sample was also spiked and then boiled simultaneously for determination of effect of heat on β-carotene content in fortified chicken meat sample (Table 2). The recoveries obtained were in the acceptable range of 67.8, 85.4, 95.44 and 98.82% in cooked meat, raw meat, sweet potato and carrot respectively with the relative standard deviation (RSDr) of ranging from 4.8 to 6.6% as shown in the Table 1. Comparatively lower recovery was found in cooked samples could be due to degradation of β-carotene on heating. The recovery ranges found with other solvents were unacceptable though moderate values were recorded for diethyl ether.

Table 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์วิธีการตรวจสอบการประเมินเปอร์เซ็นต์การกู้คืน แม่นยำ ช่วงเชิงเส้น ความไว LODs และ LOQs ของสารวิเคราะห์ ในการศึกษาการกู้คืน แครอท มันเทศ และเนื้อไก่ดิบมีทั้งหมดได้ถูกแทงที่ความเข้มข้น 1.0 μ/g (ตาราง 1), อิงห้า replicates ก่อนที่จะดูดโดยการเพิ่มปริมาณที่เหมาะสมของการทำงานแก้ปัญหามาตรฐาน ในขณะที่ได้ถูกแทงที่ 0.1, 1.0 และ 5.0 μ/g ความเข้มข้นของการศึกษาความแม่นยำ ตัวอย่างเนื้อไก่อีกก็ยัง ได้ถูกแทงแล้ว ต้มพร้อมกันสำหรับการกำหนดผลของความร้อนบนβ-แคโรทีนเนื้อหาในตัวอย่างเนื้อไก่แข็งแกร่ง (ตาราง 2) ฟื้นตัวได้อยู่ในช่วงยอมรับของ 67.8, 85.4, 95.44 และ 98.82% ในเนื้อสุก เนื้อดิบ มันเทศ และแครอทกับญาติส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (RSDr) ของถึง 4.8 6.6% ดังแสดงในตาราง 1 ตามลำดับ กู้ค่อนข้างต่ำพบในตัวอย่างอาหารปรุงสุกอาจเนื่องจากสลายของβ-แคโรทีนในเครื่องทำความร้อนได้ ช่วงการกู้คืนที่พบ ด้วยตัวทำละลายอื่น ๆ ถูกยอมรับว่าค่าปานกลางถูกบันทึกใน diethyl อีเทอร์ตารางที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการวิเคราะห์ที่ถูกตรวจสอบโดยการประเมินร้อยละการกู้คืนความแม่นยำช่วงแบบไดนามิกเชิงเส้นไว LODs และ LOQs ของวิเคราะห์จึงทำให้ ในการศึกษาการกู้คืนแครอทมันฝรั่งหวานและเนื้อไก่ดิบพุ่งสูงขึ้นทุกที่ 1.0 ไมโครกรัมเข้มข้น / g (ตารางที่ 1) บนพื้นฐานของห้าซ้ำก่อนที่จะสกัดโดยการเพิ่มปริมาณที่เหมาะสมของการทำงานสารละลายมาตรฐานในขณะที่ได้รับการถูกแทงที่ 0.1, 1.0 และ 5.0 ไมโครกรัม / กรัมความเข้มข้นในการศึกษาที่มีความแม่นยำ ตัวอย่างเนื้อไก่อีกก็ยังถูกแทงแล้วต้มพร้อมกันสำหรับการกำหนดผลของความร้อนในเนื้อหาβแคโรทีนในตัวอย่างเนื้อไก่เสริม (ตารางที่ 2) กลับคืนที่ได้รับอยู่ในช่วงที่ยอมรับของ 67.8, 85.4, 95.44 และ 98.82% ในเนื้อสัตว์ที่ปรุงสุกเนื้อดิบมันเทศและแครอทตามลำดับมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ (RSDr) ของตั้งแต่ 4.8-6.6% ดังแสดงในตารางที่ 1 . การกู้คืนต่ำกว่าเปรียบเทียบพบว่าในกลุ่มตัวอย่างที่ปรุงสุกอาจเกิดจากการย่อยสลายของβแคโรทีนในการทำความร้อน ช่วงการกู้คืนพบกับตัวทำละลายอื่น ๆ ที่ไม่เป็นที่ยอมรับในระดับปานกลาง แต่ค่าที่ถูกบันทึกไว้สำหรับอีเทอร์.

ตารางที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการวิเคราะห์ถูกตรวจสอบโดยการประเมินความแม่นยำเชิงเส้นแบบไดนามิกและการกู้คืน , ช่วง , ไว , ล็อดส์ และ loqs ของสาร . ในการกู้คืนการศึกษา , แครอท , มันฝรั่งหวานและเนื้อไก่ดิบทั้งหมดถูกแทงที่μความเข้มข้น 1.0 กรัม / กรัม ( ตารางที่ 1 ) โดยขึ้นอยู่กับห้านาที ก่อนการสกัด โดยการเพิ่มปริมาณที่เหมาะสมของการทำงาน โซลูชั่นมาตรฐาน ส่วนที่แหลมที่ 0.1 , 1.0 , 5.0 กรัม / กรัมสำหรับμความเข้มข้นที่ต้องการศึกษา อีกตัวอย่างก็ถูกแทงเนื้อไก่ต้มพร้อมกันสำหรับการหาปริมาณบีตา - แคโรทีน ผลของความร้อนต่อปริมาณเนื้อไก่เสริมตัวอย่าง ( ตารางที่ 2 ) กลับคืนที่ได้อยู่ในช่วงที่ยอมรับได้ของ 67.8 , 85.4 และ 95.44 , 98.82 % เนื้อสุกเนื้อดิบ , มันฝรั่งหวานและแครอท ) กับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ ( rsdr ) ตั้งแต่ 4.8 6.6% ดังแสดงในตารางที่ 1 กู้คืนคุณภาพต่ำกว่าที่พบในตัวอย่างอาหารได้จากการย่อยสลายของบีตา - แคโรทีนในความร้อน ช่วงพักฟื้นพบด้วยตัวทำละลายอื่นรับไม่ได้ แม้ว่าค่าปานกลางที่ถูกบันทึกไว้สำหรับอีเทอร์ .ตารางที่ 2