Evidence is presented elsewhere26 t

Evidence is presented elsewhere26 that intra-rural inequality is a major cause of rural-urban migration: that better-off villagers tend to be ‘pulled’, and worse-off villagers ‘pushed’, from the same subset of relatively ‘unequal’ villages. This paper argues that townward emigration, and its after-effects (remittances, return migration), in turn increases interpersonal and inter-household inequality within and between villages. As for rural labour productivity, the neoclassical expectation (that townward migration increases it) rests on special definitions and doubtful assumptions. Fortunately, in most of the poorer developing countries, rural-urban migration is much smaller, less permanent and more likely to set up countervailing economic-demographic pressures restoring the rural population share, than received opinion about ‘the urban crisis’ suggests. Migration does not equilibriate between urban and rural sectors, largely because of externalities and compositional factors; but it does smoothe itself, largely because individuals behave rationally and learn quickly. As so often, the lesson for development studies is not that ‘markets fail’. It is that, under conditions of both poverty and structural inequality, they function — but with generally unacceptable, misery-preserving consequences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานแสดง elsewhere26 ว่า ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างชนบทเป็นสาเหตุของการย้ายเมืองชนบท: ที่ better-off ชาวบ้านมักจะเป็น 'ดึง' และชาวบ้าน worse-off 'ผลัก' จากกลุ่มย่อยเดียวกันของหมู่บ้านที่ค่อนข้าง 'ไม่' กระดาษนี้จน emigration ที่ townward และผลกระทบหลัง (ชำระเงินผ่านธนาคาร โยกย้ายคืน), จะเพิ่มอสมการมนุษยสัมพันธ์ และในครัวเรือนระหว่างภายใน และ ระหว่างหมู่บ้าน ส่วนผลิตภาพแรงงานชนบท ความคาดหวังฟื้นฟูคลาสสิก (ที่ townward ย้ายเพิ่มมัน) อยู่บนข้อกำหนดพิเศษและสมมติฐานหนี้สงสัยสูญ โชคดี ส่วนใหญ่ของประเทศกำลังพัฒนาย่อม ย้ายเมืองชนบทได้ขนาดเล็ก น้อยถาวร และแนวโน้มที่จะตั้งความดันเศรษฐกิจประชากร countervailing ที่คืนค่าสัดส่วนประชากรชนบท กว่าแนะนำได้รับความคิดเห็นเกี่ยวกับ "วิกฤตการเมือง' การย้ายไม่ equilibriate ระหว่างเขตเมือง และชนบทภาค ส่วนใหญ่เนื่องจาก externalities และปัจจัย compositional แต่ไม่นุ่มเรียบเอง ส่วนใหญ่เนื่องจากบุคคลที่ทำงานลูก และเรียนรู้อย่างรวดเร็ว เป็นบ่อย เรียนศึกษาพัฒนาได้ที่ 'ตลาดล้มเหลว' ก็ว่า ภายใต้เงื่อนไขของความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันทางโครงสร้าง พวกเขาทำงาน — แต่ มีผลกระทบไม่สามารถยอมรับโดยทั่วไป รักษาความทุกข์ยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานที่จะนำเสนอ elsewhere26 ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างกิจการในชนบทเป็นสาเหตุสำคัญของการย้ายถิ่นเมืองชนบทว่าชาวบ้านดีกว่าออกมีแนวโน้มที่จะ 'ดึง', และชาวบ้านที่เลวร้ายออก 'ผลักดัน' จากเซตเดียวกันของค่อนข้าง 'ไม่เท่ากัน' หมู่บ้าน . บทความนี้ระบุว่าการอพยพ townward และหลังจากผลกระทบของมัน (การโอนเงินโยกย้ายกลับ) ในทางกลับกันการเพิ่มขึ้นของความไม่เท่าเทียมกันระหว่างบุคคลและระหว่างครัวเรือนภายในและระหว่างหมู่บ้าน สำหรับการผลิตภาพแรงงานในชนบทความคาดหวังของนีโอคลาสสิ (ที่ย้ายถิ่น townward เพิ่มได้) วางอยู่บนนิยามพิเศษและข้อสมมติฐานหนี้สงสัยจะสูญ โชคดีที่ในส่วนของประเทศกำลังพัฒนาที่ยากจน, ย้ายถิ่นเมืองชนบทมีขนาดเล็กมาก, ถาวรน้อยลงและมีแนวโน้มที่จะตั้งขึ้นมาตอบโต้แรงกดดันทางเศรษฐกิจและประชากรส่วนแบ่งการฟื้นฟูประชากรในชนบทกว่าความคิดที่ได้รับเกี่ยวกับ 'วิกฤติของเมือง' แสดงให้เห็น การย้ายถิ่นไม่ equilibriate ระหว่างภาคเมืองและชนบทมากเพราะปัจจัยภายนอกและปัจจัย compositional; แต่มันก็ไม่ smoothe ตัวเองมากเพราะบุคคลที่ทำงานอย่างมีเหตุผลและเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว จึงมักจะเป็นบทเรียนสำหรับการศึกษาการพัฒนาไม่ว่า 'ตลาดล้มเหลว' มันคือว่าภายใต้เงื่อนไขของทั้งความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันของโครงสร้างการทำงาน - แต่มีไม่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปผลกระทบความทุกข์ยากรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานที่แสดง elsewhere26 ว่าความไม่เสมอภาคภายในชนบทเป็นสาเหตุหลักของการย้ายถิ่นจากชนบทสู่เมืองนั้นดีกว่าชาวบ้านมีแนวโน้มที่จะ ' ดึง ' และ ' ผลัก ' แย่ ชาวบ้านจากหมู่บ้านค่อนข้างย่อยเดียวกันไม่เท่ากัน ' ' บทความนี้ระบุว่า townward อพยพ และหลังจากผล ( ? , การอพยพกลับ )ในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและระหว่างเปิดเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันในครัวเรือนภายในและระหว่างหมู่บ้าน สำหรับแรงงานชนบท ความคาดหวังต่างๆ ที่อพยพ townward เพิ่ม ) ขึ้นอยู่กับความหมายพิเศษและสมมติฐานที่น่าสงสัย โชคดีที่ในส่วนใหญ่ของประเทศที่พัฒนาจน การย้ายถิ่นจากชนบทสู่เมืองเล็กมากถาวรน้อยกว่า และมีแนวโน้มที่จะตั้งค่าตอบโต้แรงกดดันทางเศรษฐกิจประชากรคืนส่วนแบ่งประชากรในชนบท มากกว่าได้รับความคิดเห็นเกี่ยวกับ ' วิกฤติ ' เมืองเห็น การย้ายถิ่นไม่ได้ equilibriate ระหว่างเขตเมืองและชนบทภาคส่วนใหญ่เพราะจากสภาพภายนอกและปัจจัยส่วนประกอบ ; แต่มัน smoothe นั่นเองส่วนใหญ่เพราะบุคคลประพฤติอย่างมีเหตุผลและเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว เป็นบ่อยมาก บทเรียนสำหรับการพัฒนาการศึกษาไม่ได้อยู่ที่ ' ตลาดล้มเหลว ' มันคือ ภายใต้เงื่อนไขของความยากจนและความไม่เท่าเทียมกัน ทั้งโครงสร้างของพวกเขาฟังก์ชันแต่โดยทั่วไปยอมรับไม่ได้ ทุกข์ รักษาผล