pearly Soames wanted gold and silve

pearly Soames wanted gold and silver, but not, in the way of common thieves, for wealth. He wanted them because they a cure and were pure. Strange, afflicted, and deformed , he sought a cure in the abstract relation of colors. but though he was drawn to find and intense color, he was no connoisseur. connoisseurs of paintings were curiously indifferent about color itself, and were seldom possessed by it. Rather, they possessed it. And they seemed to be easily sated. They were like the gourmets, who had to build castles of their food before they could eat it. They confused beauty and knowledge, passion and expertise. Not pearly's . Pearly's attraction to color was like an infection, or religion, and he came to it each time a starving man. Sometimes, on the street or sailing along the waterfront in a fast skiff, he would witness the sun's illumination of a flat plane of color that was given (like almost everything else in New York) a short and promiscuous embrace. Pearly always stopped, and if he froze in the middle of the street, traffic was forced to weave around him. Or if he were in a boat, he turned it to the wind and stayed with the color for as long as it lasted. House painters were subject to interludes of terror when Pearly would burst upon them and stand close, staring with his electric eyes at the rich glistening color flowing thickly from their wet brushes. It was bad enough if he were alone (they all knew him, and were well aware of his reputation), but he was not infrequently accompanied by a bunch of Short Tails. In that case, the painters trembled because they would be punished afterward for the they would obliged time that the Short Tails were obliged to stand in silence with their hands in their pockets, observing the inexplicable mystery of pearly's "color gravity," as he called it. unable to complain to pearly , they would leave a few of their number to beat up the painters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Soames มุกอยากทองและเงิน แต่ไม่ ในทางร่วมกันขโมย สำหรับความมั่งคั่ง เขาต้องการพวกเขาเนื่องจากพวกเขารักษาและบริสุทธิ์ แปลก ทรมาน และพิการ เขาแสวงหาการรักษาในทางนามธรรมของสี แต่ว่าเขามาเพื่อค้นหาและความเข้มแสง เขาเป็นนักเลงไม่ ชื่นชอบภาพวาดของซอกแซกไม่แยแสเกี่ยวกับสีตัวเอง และถูกครอบครอง โดยมันไม่ค่อย ค่อนข้าง พวกเขาครอบครองมัน และพวกเขาดูเหมือนจะง่ายเปี่ยม เขาเฟ้น ที่มีการสร้างปราสาทในอาหารของพวกเขาก่อนที่พวกเขาสามารถกิน พวกเขาสับสนความงาม และความรู้ ความรัก และความเชี่ยวชาญ ไม่มุกของ สถานที่น่าสนใจของ Pearly สีเป็นเหมือนการติดเชื้อ หรือศาสนา และเขามาได้แต่ละครั้งคนหล้า บางครั้ง บนถนนหรือเรือริมน้ำใน skiff รวดเร็ว เขาจะเห็นแสงสว่างของดวงอาทิตย์ของเครื่องบินที่แบนของสีที่ได้รับ (เช่นเกือบทุกสิ่งทุกอย่างในนิวยอร์ก) สั้น และกะหรี่กอด Pearly หยุดเสมอ และถ้าเขาแช่แข็งกลางถนน การจราจรถูกบังคับให้สานรอบ ๆ ตัวเขา หรือถ้าเขาในเรือ เขาเปิดลม และอยู่กับสีสำหรับตราบเท่าที่มันกินเวลา บ้านจิตรกรถูกอาจ interludes ของความหวาดกลัวเมื่อ Pearly จะระเบิดพวกเขา และยืนปิด จ้องมองตาเขาไฟฟ้าที่อุดมไปด้วยสีใส ๆ ไหลแน่นจากแปรงเปียกของพวกเขา มันไม่ดีพอถ้าเขาอยู่คนเดียว (พวกเขารู้จักเขา และทราบดีถึงชื่อเสียงของเขา), แต่เขาไม่นาน ๆ ครั้งมาพร้อมกับพวงของหางสั้น ในกรณีที่ ช่าง trembled เนื่องจากพวกเขาจะถูกลงโทษหลังจากนั้นสำหรับการพวกเขาจะจำเวลาที่สังเกตอธิบายไม่ลึกลับของมุกของ "สีแรงโน้มถ่วง ขณะที่เขาเรียกว่ามันถูกบังคับยืนในความเงียบมือในกระเป๋า หางสั้น ไม่สามารถบ่นกับมุก พวกเขาจะปล่อยของจำนวนของพวกเขาตีค่าช่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไข่มุกโซมส์ต้องการเงินและทอง แต่ไม่ได้ในทางของพวกโจรร่วมกันเพื่อความมั่งคั่ง เขาอยากให้พวกเขาเพราะพวกเขารักษาและมีความบริสุทธิ์ แปลกทุกข์และพิการเขาพยายามรักษาความสัมพันธ์ในเชิงนามธรรมของสี แต่แม้ว่าเขาจะถูกดึงไปค้นหาและสีเข้มเขาก็ไม่มีนักเลง ที่ชื่นชอบของภาพวาดก็อยากรู้อยากเห็นไม่แยแสเกี่ยวกับสีตัวเองและถูกครอบงำโดยมันไม่ค่อย แต่พวกเขาครอบครองมัน และพวกเขาดูเหมือนจะอิ่มได้อย่างง่ายดาย พวกเขาเป็นเหมือนนักชิมที่มีการสร้างปราสาทของอาหารของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะกินมัน พวกเขาสับสนความงามและความรู้ความรักและความเชี่ยวชาญ ไม่ไข่มุกของ สถานที่น่าสนใจของไข่มุกสีเป็นเหมือนการติดเชื้อหรือศาสนาและเขามากับมันทุกครั้งที่มีคนที่หิวโหย บางครั้งบนถนนหรือตามริมน้ำแล่นเรือใบในเรืออย่างรวดเร็วเขาจะเป็นสักขีพยานในการส่องสว่างของดวงอาทิตย์ของแนวระนาบของสีที่ได้รับ (ชอบเกือบทุกอย่างอื่นในนิวยอร์ก) อ้อมกอดสั้นและสำส่อน ไข่มุกเสมอหยุดและถ้าเขาแช่แข็งในช่วงกลางของถนนการจราจรถูกบังคับให้ออกไปรอบ ๆ ตัวเขา หรือถ้าเขาอยู่ในเรือเขาหันลมและอยู่กับสีสำหรับตราบเท่าที่มันกินเวลา บ้านช่างทาสีเป็นเรื่องที่หูของความหวาดกลัวเมื่อไข่มุกจะโผล่พรวดเข้ามาพวกเขาและยืนใกล้จ้องมองด้วยตาไฟฟ้าของเขาที่อุดมไปด้วยสีวาววับไหลหนาจากแปรงเปียกของพวกเขา มันไม่ดีพอถ้าเขาเป็นคนเดียว (พวกเขาทุกคนรู้ว่าเขาและมีความตระหนักดีถึงชื่อเสียงของเขา) แต่เขาก็ไม่ได้มาพร้อมบ่อยโดยพวงของหางสั้น ในกรณีที่จิตรกรตัวสั่นเพราะพวกเขาจะถูกลงโทษหลังจากนั้นเป็นครั้งที่พวกเขาจะต้องรับภาระที่หางสั้นถูกบังคับให้ยืนอยู่ในความเงียบด้วยมือของพวกเขาในกระเป๋าของพวกเขาสังเกตลึกลับลึกลับของไข่มุกของ "แรงโน้มถ่วงสี" ที่เขาเรียกว่า มัน. ไม่สามารถที่จะไปร้องเรียนกับไข่มุกพวกเขาจะออกไม่กี่ของจำนวนของพวกเขาที่จะชนะขึ้นจิตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุกโซเมสต้องการเงินและทอง แต่ไม่ในทางที่โจรทั่วไป เพื่อความมั่งคั่ง เขาต้องการให้พวกเขาเพราะพวกเขารักษา และบริสุทธิ์ แปลก ข่มใจ และบิดเบี้ยว เขาพยายามรักษาความสัมพันธ์ที่เป็นนามธรรมสี แต่แม้ว่าเขาจะได้มาหา และสีเข้ม เขาไม่โบราณ ผู้ที่ชื่นชอบของภาพวาดอย่างไม่แยแสเรื่องสี นั้นเอง และก็ไม่ค่อยโดนเลย แต่พวกเขาเป็นเจ้าของมัน และพวกเขาดูเหมือนจะง่ายดายอิ่ม . พวกเขาเป็นนักชิมอาหาร ที่ต้องสร้างปราสาทของอาหารของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะกินมัน พวกเขาสับสนความงามและความรู้ ความรัก และความเชี่ยวชาญ ไม่ได้มุกนะ มุกก็ดึงดูดสีเหมือนมีการติดเชื้อ หรือศาสนา และเขามาแต่ละครั้งเป็นอดอยากเลย บางครั้ง บนถนน หรือ เรือใบตามริมน้ำในเรืออย่างรวดเร็ว เขาจะเป็นพยานของดวงอาทิตย์ส่องสว่างของระนาบแบนของสีที่ระบุ ( ชอบเกือบทุกอย่างในนิวยอร์ก ) สั้นและไม่เลือกหน้า โอบกอด มุกก็หยุด และถ้าเขาชะงักอยู่กลางถนน รถติด ต้องสานรอบๆเขา หรือถ้าเขาอยู่ในเรือ เขาเปิดให้ลมและคลุกคลีกับสีสำหรับตราบเท่าที่มันยังคงอยู่ . ช่างทาสีบ้าน เรื่องหูของความหวาดกลัวเมื่อมุกจะระเบิดเมื่อพวกเขา และ ยืน จ้องด้วยดวงตาไฟฟ้าของเขาที่อุดมไปด้วยที่ไหลหนาสีจากแปรงเปียกของพวกเขา มันก็แย่พออยู่แล้ว ถ้าเขาอยู่คนเดียว ( พวกเขาทั้งหมดรู้เขา และรู้ชื่อเสียงของเขา ) แต่เขาไม่ได้นาน ๆ มาพร้อมกับพวงหางสั้น ในกรณีนั้น จิตรกรก็เพราะพวกเขาจะต้องถูกลงโทษและเพื่อพวกเขาจะผูกพันเวลาที่หางสั้นยังต้องยืนไว้อาลัยกับมือของพวกเขาในกระเป๋าของพวกเขา สังเกต ปริศนาลึกลับของแรงโน้มถ่วง มุกเป็นสี " , " เขากล่าวว่า ไม่สามารถที่จะบ่นให้มุก พวกเขาจะจากไปไม่กี่ของจํานวนของพวกเขาทำร้ายจิตรกร