The first Ombudsman in New Zealand

The first Ombudsman in New Zealand was Guy Powles who had a previous background as a lawyer, soldier, administrator and diplomat. He held the position of Ombudsman from 1962 until his retirement in 1977.[2] At the time of his appointment, only three other counties had an Ombudsman - Sweden, Finland and Denmark.

The Ombudsmen Act came into force in 1975. This allowed for the appointment of additional Ombudsmen in addition to the chief Ombudsman and extended the role to include local government agencies.

In 1983, the Official Information Act required government agencies to respond to requests for information (known as OIA requests) and the Ombudsman was given the task of investigating complaints against Ministers of the Crown and central government agencies when requested information was not supplied in a timely manner. In 1988 the Ombudsman's powers were extended to decisions made by local government agencies as well.

In 2001, the Protected Disclosures Act (commonly known as the “whistle-blower” legislation) was passed. This makes the Ombudsman responsible for "providing advice and guidance to any employee who has made, or is considering making, a disclosure about serious wrongdoing in their workplace (either public or private sector)".[3] In 2005 all crown entities were brought within the Ombudsman's jurisdiction under the Ombudsmen Act and Official Information Act.[1]

In 2007, the Office of the Ombudsman was designated as a National Preventive Mechanism (NPM) under the Crimes of Torture Act 1989 (COTA). This legislation establishes New Zealand’s human rights obligations under the Optional Protocol to the Convention against Torture and other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment (“OPCAT”) to "prevent torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment" by establishing a system of regular and independent visits to prisons and other places of detention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ombudsman แรกในนิวซีแลนด์ Powles คนที่มีพื้นหลังก่อนหน้านี้ทนายความ ทหาร ผู้ดูแลระบบ และดิโพลแมท เขาจัดตำแหน่งของ Ombudsman จากปี 1962 จนกระทั่งเขาเกษียณใน 1977[2] ในเวลาเขานัดหมาย เพียงสามเขตอื่น ๆ มีการ Ombudsman - สวีเดน ฟินแลนด์ และเดนมาร์กOmbudsmen บัญญัติมาใช้บังคับในปี 1975 นี้อนุญาตให้สำหรับการนัดหมายของ Ombudsmen เพิ่มเติมนอกจาก Ombudsman ประธาน และขยายบทบาทการรวมหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่น1983 บัญญัติข้อมูลทางจำเป็นหน่วยงานของรัฐบาลเพื่อตอบสนองการร้องขอข้อมูล (เรียกว่าร้องขอเอีย) และ Ombudsman ที่ให้งานตรวจสอบร้องเรียนต่อรัฐมนตรีหน่วยงานของรัฐบาลกลางและคราวน์เมื่อข้อมูลที่ร้องขอไม่ให้มาในเวลาเหมาะสม ในปี 1988 ของ Ombudsman อำนาจได้ขยายการตัดสินใจโดยหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่นเช่นการป้องกันเผยบัญญัติ (โดยทั่วไปเรียกว่ากฎหมาย "whistle-blower") ถูกส่งไปในปี 2001 เช่นนี้ทำให้ Ombudsman รับผิดชอบ "ให้คำปรึกษาและคำแนะนำพนักงานที่มี หรือกำลังพิจารณาที่ทำ เปิดเผยเกี่ยวกับการสืบสวนอย่างจริงจังในการทำงาน (รัฐหรือเอกชน)"[3] ในปี 2005 ทั้งหมดคราวน์เอนทิตีถูกจัดนำภายในเขตอำนาจของ Ombudsman Ombudsmen ตามพระราชบัญญัติและพระราชบัญญัติข้อมูลทาง[1]ในปี 2007, Office ของ Ombudsman ถูกกำหนดเป็นแบบชาติป้องกันกลไก (NPM) ภายใต้การก่ออาชญากรรมของทรมานกระทำ 1989 (COTA) กฎหมายนี้สร้างภาระผูกพันสิทธิมนุษยชนของประเทศนิวซีแลนด์ภายใต้โพรโทคอลเสริมอนุสัญญาต่อต้านการทรมาน และอื่น ๆ Cruel, Inhuman หรือ รักษาลด หรือโทษ ("OPCAT") เพื่อ "ป้องกันการทรมาน และอื่น ๆ รักษา cruel, inhuman หรือลด หรือลงโทษ" โดยการสร้างระบบของปกติ และอิสระนักและสถานอื่น ๆ ของขัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นครั้งแรกที่ผู้ตรวจการแผ่นดินในนิวซีแลนด์เป็นคน Powles ที่มีพื้นหลังก่อนหน้านี้ในฐานะที่เป็นทนายความผู้ดูแลทหารและนักการทูต ท่านเคยดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการแผ่นดินจาก 1962 จนเกษียณอายุในปี 1977 [2] ในช่วงเวลาที่ได้รับการแต่งตั้งของเขาเพียงสามมณฑลอื่น ๆ มีผู้ตรวจการแผ่นดินของเขา - สวีเดนฟินแลนด์เดนมาร์กและผู้ตรวจการแผ่นดินพระราชบัญญัติมีผลบังคับใช้ในปี 1975 นี้ได้รับอนุญาตให้ แต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพิ่มเติมนอกเหนือไปจากการเป็นหัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดินและขยายบทบาทในการรวมถึงหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่นในปี 1983 พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการที่กำหนดหน่วยงานของรัฐที่จะตอบสนองต่อการร้องขอสำหรับข้อมูล (ที่รู้จักกันตามคำขอโอไอ) และผู้ตรวจการแผ่นดินได้รับมอบหมายให้ ของการตรวจสอบข้อร้องเรียนกับรัฐมนตรีของพระมหากษัตริย์และหน่วยงานของรัฐบาลกลางเมื่อมีการร้องขอข้อมูลก็ไม่ได้ให้มาในเวลาที่เหมาะสม ในปี 1988 อำนาจผู้ตรวจการแผ่นดินได้รับการขยายไปถึงการตัดสินใจของหน่วยงานภาครัฐในท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี2001 ในการป้องกันการเปิดเผยข้อมูลพระราชบัญญัติ (ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น "เป่านกหวีด" กฎหมาย) ก็ผ่านไป นี้จะทำให้ผู้ตรวจการแผ่นดินที่รับผิดชอบในการ "ให้คำแนะนำและให้คำแนะนำกับพนักงานใด ๆ ที่ได้ทำหรือกำลังพิจารณาการเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำผิดกฎหมายอย่างจริงจังในการทำงานของพวกเขา (ทั้งภาครัฐหรือเอกชน)". [3] ในปี 2005 หน่วยงานที่มงกุฎทั้งหมดถูกนำตัว อยู่ในอำนาจผู้ตรวจการแผ่นดินภายใต้พระราชบัญญัติผู้ตรวจการแผ่นดินและพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ. [1] ในปี 2007 สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดินได้รับการกำหนดให้เป็นกลไกการป้องกันแห่งชาติ (NPM) ภายใต้อาชญากรรมของการทรมานพระราชบัญญัติ 1989 (COTA) กฎหมายนี้กำหนดภาระหน้าที่สิทธิมนุษยชนของประเทศนิวซีแลนด์ภายใต้พิธีสารเลือกรับอนุสัญญาต่อต้านการทรมานและอื่น ๆ ที่โหดร้ายผิดมนุษยธรรมหรือต่ำช้าหรือการลงโทษ ("OPCAT") เพื่อ "ป้องกันการทรมานและโหดร้ายผิดมนุษยธรรมหรือต่ำช้าหรือการลงโทษ" โดยการสร้าง ระบบการทำงานของการเข้าชมปกติและเป็นอิสระในการเรือนจำและสถานที่อื่น ๆ ที่คุมขัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภาเป็นครั้งแรกในนิวซีแลนด์คือคนเพาเอิลส์ที่มีพื้นฐานเดิมเป็น ทนายความ ทหาร ผู้บริหารและนักการทูต เขาถือตำแหน่งผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภาจาก 2505 จนกระทั่งเกษียณในปี 1977 [ 2 ] ที่เวลาของการนัดหมายของเขาเพียงสามมณฑลอื่น ๆมีผู้ตรวจการแผ่นดิน - สวีเดน ฟินแลนด์ และเดนมาร์ค

ombudsmen พระราชบัญญัติ มีผลบังคับใช้ในปี 1975นี้ได้รับอนุญาตสำหรับการแต่งตั้งเพิ่มเติม ombudsmen นอกจากรัฐสภา หัวหน้า และขยายบทบาทรวมหน่วยงานราชการท้องถิ่น

ใน 1983ข้อมูลอย่างเป็นทางการ กฎหมาย หน่วยงานภาครัฐเพื่อตอบสนองการร้องขอสำหรับข้อมูล ( ที่รู้จักกันเป็นด้วยการร้องขอ ) และผู้ตรวจการแผ่นดินได้รับงานของการตรวจสอบข้อร้องเรียนต่อรัฐมนตรีของพระมหากษัตริย์และรัฐบาลกลางเมื่อข้อมูลที่ร้องขอไม่ได้มาในเวลาที่เหมาะสมในปี 1988 อำนาจของผู้ตรวจการแผ่นดินถูกขยายเพื่อการตัดสินใจโดยหน่วยงานราชการท้องถิ่นเช่นกัน

ใน 2001 , พระราชบัญญัติป้องกันการเปิดเผยข้อมูล ( ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น " เป่านกหวีด " กฎหมาย ) คือผ่าน นี้ทำให้รัฐสภาต้องรับผิดชอบ " ให้คำแนะนำและคำแนะนำใด ๆ พนักงานที่ทำ หรือจากการการเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำความผิดร้ายแรงในที่ทำงาน ( ทั้งของรัฐและเอกชน ) " [ 3 ] ในปี 2005 มงกุฎหน่วยงานทั้งหมดถูกนำภายในของผู้ตรวจการแผ่นดิน ombudsmen สังกัดภายใต้กฎหมายและพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ [ 1 ]

ใน 2007 , สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภาเป็นเขตเป็นกลไกการป้องกันแห่งชาติ ( NPM ) ภายใต้อาชญากรรมของการทรมาน Act 1989 ( Cota )กฎหมายนี้กำหนดนิวซีแลนด์สิทธิมนุษยชนภาระผูกพันภายใต้พิธีสารต่อท้ายอนุสัญญาต่อต้านการทรมาน และ อื่นๆ ที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรมหรือย่ำยีศักดิ์ศรีหรือการลงโทษ " opcat " ) เพื่อ " ป้องกันการทรมานและการปฏิบัติที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม หรือการปฏิบัติ หรือการลงโทษ " โดยการจัดตั้งระบบปกติและอิสระเข้าคุกและสถานที่กักกันอื่น ๆ .