I often joke about the lovely views

I often joke about the lovely views in my studio: the washer and dryer and ever present pile of laundry, the only slightly private basement toilet, you get the idea. So I like to post excerpts from Ceramics Monthly’s Studio Visit department from time to time so I can daydream about the day my studio ceases to be subterranean. In today’s post, British artist Matthew Chambers takes us on a virtual tour of his studio on the Isle of Wight.- Jennifer Harnetty, editor.

My studio is situated in Newport on the Isle of Wight, a small island about a mile or so off the south coast of England. It’s situated on the harbor about five miles up the river Medina from its estuary on the Solent— the stretch of water that divides the island from the mainland UK. The studio is part of a building known as Jubilee Stores, and managed by Quay Arts, the island’s main creative hub. Housed in a 19th-century, red-bricked building and former brewery house set right on the side of the river, the complex houses six individual studios set among big general workshops for teaching of mainly ceramics, jewelry, printmaking, and painting.

The basic techniques, from coiling and pinching to working with slabs, are explained with practical instructions and helpful accompanying images. Equipment, clay bodies and studio advice are thoroughly covered. Through the work of today’s makers, the book then looks at new methods of building by hand, including mixed media work, sculptural methods, vessels and surface decoration, illuminating a wide variety of forms and styles. Sculpting and Handbuilding is an essential guide for any ceramic artist or student wishing to learn the basics of handbuilding, or seeking inspiration to integrate and adapt conventional methods.



Jubilee-StoresI first arrived on the Isle of Wight in the late summer of 2004, straight after art school and on an Arts Council residency called the “Setting Up Scheme.” It was perfect for me in both name and nature and it brought so many great benefits, with great support from those at Quay Arts and the Arts Council too. The quick transition from student to professional and city to countryside made a complete change of pace and lifestyle here, and there was no pressure for me to do much other than to make at this time. A few deadlines loomed that I’d picked up from my degree show, and I got straight into exploring new ideas that would take me to new places, and from then until now, the flow has continued. It has been an ever changing time through my eight years here, but my passion and motivation to create is thankfully still as strong as when I first arrived.

My studio working space measures about 215 square feet overall, and it is divided into two separate areas. Each one is fairly modest in size so it’s vital that they’re comfortable and kept tidy(ish) to help with the day-to-day flow. The first space is for making only, and it’s where I spend about 90% of my studio time. I work quite simply in here, with just two wheels, a work surface, clay, a bit of everyday clutter, and now Daisy (my dog) snoozing in the corner. Through the door contains the other half of the process where there is work in every stage, condition, and form, alongside the majority of shelving and of course the kiln. In each space there is a glazed door at one end that allows plenty of light in from the day outside, and at the other there’s another door leading into the communal spaces and workshops of Jubilee Stores.

Crossover-II-9cm-H-x-148cm-L

I try to stick to a normal 9 to 5 weekday routine at the studio, but this may extend a bit when things get busy. I arrive here in the morning, work out my plans for the day, and get started. Time is mainly worked through making. Apart from a lunchtime break for a chat with the other studio holders it’s like this throughout, and the many other aspects of running a creative business have to fit in at other times and around other things. The focused discipline the making demands can be pretty tough to maintain as processes can test me at every step, but with this kind of work it’s the way it must be. Maybe one day it’ll all get a bit much and I’ll change my pace and focus, but I guess if this ever happens my work will probably change along with it.kneading-2

Getting Here

My beginnings in ceramics took me down two different educational paths that eventually joined at the start of my professional life. The first of these, and my introduction to clay, began in 1993 as an assistant to the potter Philip Wood in the Somerset village where I lived as a boy. It was both a very lucky and well-timed step for me to take as I was 18 years old, confused, and not at all sure where I was going in life. I fell in love with the learning straight away and began to shake off my high-school doubts. And as the skills grew, my confidence grew, and my love of the making started, then continued on to seven years of full-time learning. My focus was guided well from Philip, and his patient teaching and support was invaluable to me throughout this period.

scrape-2From this path I was led to my second in 1999, and the beginnings of five years within the academia of ceramics.
I began as a 24-year-old student at Bath School of Art and Design (formerly BSUC), before continuing on to the Royal College of Art for a couple more years of postgraduate studies. There was great teaching in both, and a great understanding from my tutors about where I was from and where I was trying to go. In Bath, I was taught how to experiment with what I’d learned at the pottery, and develop this into my own ideas of self expression. This continued at the RCA, and while there, I learned how to fully understand my expressions, and hone all I’d learned previously to prepare myself for life in the real world.

Mind and Matters

The best thing for my mind in the studio is that the space still works for me. I still feel inspired and motivated after eight years here, and I am very thankful for this. To have ease with the process and technique is incredibly important for every outcome, so I’m glad I still have the solace here to take it. The patterns in the work can change and progress with my mood, as my life on the island changes pace through the seasons—slow to fast, high to low, and everything in between. What matters in the making is to keep a continuation and a sense of flow throughout these daily changes, as so many things try to creep in and challenge it in one way or another. Keeping up with it all can get a bit mad sometimes and it’s certainly not always easy to maintain the flow, but I guess that with ceramics it’s not supposed to be.throwing-2

When I’m creating, I still think about, and have a hunger for, new ways to challenge myself and to take techniques to new levels and new extremes. The thing is time; many hours and even weeks can be spent constructing just one piece that can sometimes be lost in just one swoop as production and destruction go hand in hand. The thought of lost time can bring big frustration when all goes wrong, but it can also give great rewards when all runs smoothly. New possibilities are born, which can bring me great motivation and develop the work from one pattern to the next, each time giving me renewed drive to create. And so the studio journey continues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมักจะเล่นเกี่ยวกับทิวทัศน์สวยงามในห้องของฉัน: เครื่องซักผ้าและกองเป่า และโมงซักผ้า ห้องน้ำชั้นใต้ดินส่วนตัวเล็กน้อยเท่านั้น คุณได้รับความคิด ดังนั้นผมอยากลงนำจากแผนกเยี่ยมชมสตูดิโอของเซรามิกส์เดือนเวลาดังนั้นฉันสามารถ daydream เกี่ยวกับวันสตูดิโอของยุติให้ใต้พื้นดิน ในวันนี้ประกาศ ศิลปินอังกฤษหอ Matthew ใช้เราทัวร์เสมือนสตูดิโอของเขาในไอเซิลออฟ Wight-เจนนิเฟอร์ Harnetty บรรณาธิการ สตูดิโอของฉันตั้งอยู่ในนิวพอร์ตในไอเซิลของ Wight เกาะเล็ก ๆ เกี่ยวกับนี่หรือให้ออกจากฝั่งใต้ของอังกฤษ ตั้งอยู่บนท่าประมาณห้าไมล์ขึ้นเวอร์ดิของห้องในการ Solent — ชายน้ำที่แบ่งเกาะจากอังกฤษแผ่นดินใหญ่ สตูดิโอเป็นส่วนหนึ่งของอาคารที่เป็นร้านค้าภิเษก และจัดการ โดยคีย์ศิลปะ ศูนย์กลางความคิดสร้างสรรค์ของเกาะหลัก ในอาคารศตวรรษ bricked แดงและบ้านโรงเบียร์ที่เก่าตั้งบน ฝั่งแม่น้ำ ซับซ้อนบ้านสตูดิโอแต่ละหกท่ามกลางประชุมเชิงปฏิบัติการทั่วไปขนาดใหญ่การสอนส่วนใหญ่เครื่องเคลือบ เครื่องประดับ ภาพพิมพ์ ภาพวาด เทคนิคพื้นฐาน coiling และจับการทำงานกับแผ่นพื้น มีอธิบายปฏิบัติคำแนะนำและรูปภาพมาเป็นประโยชน์ อุปกรณ์ เนื้อดินเผา และแนะนำสตูดิโอครอบคลุมอย่างทั่วถึง ผ่านการทำงานของผู้ผลิตวันนี้ หนังสือแล้วดูที่วิธีการใหม่ของการสร้างด้วยมือ รวมถึงงานสื่อผสม วิธีการจอง เรือ และ ตกแต่งพื้นผิว พร่างหลากหลายรูปแบบและลักษณะ Sculpting และ Handbuilding เป็นคู่มือสำคัญของศิลปินเซรามิกหรือนักเรียนต้องการเรียนรู้พื้นฐานของ handbuilding หรือแสวงหาแรงบันดาลใจใด ๆ เพื่อรวม และปรับวิธีการทั่วไป StoresI ภิเษกก่อนเข้า Wight ของไอเซิลในช่วงปลายฤดูร้อนของปี 2004 ตรง หลังโรงเรียนศิลปะ และซี่สภาศิลปะที่เรียกว่าการ "การตั้งค่าแผนการ" เยี่ยมมากสำหรับฉันในชื่อและธรรมชาติ และจะนำมากประโยชน์มาก มีการสนับสนุนที่ดีจากสภาศิลปะและศิลปะคีย์เกินไป การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจากนักเรียนมืออาชีพและเมืองกับชนบททำการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของก้าว และวิถีชีวิตที่นี่ และมีมีแรงกดดันไม่ให้ทำมากใช่ที่เวลานี้ กำหนดเวลากี่ loomed ว่า ฉันได้รับจากการแสดงระดับของฉัน ผมตรงเข้าสำรวจแนวคิดใหม่ที่จะพาฉันไปยังสถานใหม่ และจากนั้นจนถึงขณะนี้ การไหลได้อย่างต่อเนื่อง แล้วเวลาเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาผ่านฉันแปดปีที่นี่ แต่ความรักของฉัน และขอบคุณเป็นแรงจูงใจในการสร้างยังคงแข็งแรงเป็นเมื่อฉันแรกมาถึง สตูดิโอของฉันทำงานพื้นที่วัดประมาณ 215 ฟุตโดยรวม และถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ที่แยกต่างหากสอง แต่ละคนจะค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวในขนาดจึงสำคัญที่พวกเขาสะดวกสบายและ tidy(ish) เพื่อช่วยให้ มีการไหลในแต่ละวัน พื้นที่แรกคือทำเฉพาะ และเป็นที่ฉันใช้จ่ายประมาณ 90% ของเวลาสตูดิโอ ผมทำเหมือนที่นี่ เพียงสองล้อ งานพื้น ดิน เหนียว บิตของความไม่เป็นระเบียบทุกวัน และตอนนี้เดซี่ (สุนัขของฉัน) snoozing ในมุม ประตูประกอบด้วยอีกครึ่งหนึ่งของกระบวนการมีการทำงาน ในทุกขั้นตอน เงื่อนไข แบบ ฟอร์ม ควบคู่ไปกับส่วนใหญ่ ของ shelving และแน่นอนในเตาเผา ในแต่ละพื้นที่ มีประตูเคลือบที่ปลายด้านหนึ่งที่ช่วยให้แสงในวันภายนอกมากมาย และที่อื่นๆ มีประตูอีกชั้นนำในพื้นที่ชุมชนและประชุมเชิงปฏิบัติการของร้านค้าภิเษก Crossover-II-9cm-H-x-148cm-L I try to stick to a normal 9 to 5 weekday routine at the studio, but this may extend a bit when things get busy. I arrive here in the morning, work out my plans for the day, and get started. Time is mainly worked through making. Apart from a lunchtime break for a chat with the other studio holders it’s like this throughout, and the many other aspects of running a creative business have to fit in at other times and around other things. The focused discipline the making demands can be pretty tough to maintain as processes can test me at every step, but with this kind of work it’s the way it must be. Maybe one day it’ll all get a bit much and I’ll change my pace and focus, but I guess if this ever happens my work will probably change along with it.kneading-2 Getting HereMy beginnings in ceramics took me down two different educational paths that eventually joined at the start of my professional life. The first of these, and my introduction to clay, began in 1993 as an assistant to the potter Philip Wood in the Somerset village where I lived as a boy. It was both a very lucky and well-timed step for me to take as I was 18 years old, confused, and not at all sure where I was going in life. I fell in love with the learning straight away and began to shake off my high-school doubts. And as the skills grew, my confidence grew, and my love of the making started, then continued on to seven years of full-time learning. My focus was guided well from Philip, and his patient teaching and support was invaluable to me throughout this period. scrape-2From this path I was led to my second in 1999, and the beginnings of five years within the academia of ceramics. I began as a 24-year-old student at Bath School of Art and Design (formerly BSUC), before continuing on to the Royal College of Art for a couple more years of postgraduate studies. There was great teaching in both, and a great understanding from my tutors about where I was from and where I was trying to go. In Bath, I was taught how to experiment with what I’d learned at the pottery, and develop this into my own ideas of self expression. This continued at the RCA, and while there, I learned how to fully understand my expressions, and hone all I’d learned previously to prepare myself for life in the real world. Mind and MattersThe best thing for my mind in the studio is that the space still works for me. I still feel inspired and motivated after eight years here, and I am very thankful for this. To have ease with the process and technique is incredibly important for every outcome, so I’m glad I still have the solace here to take it. The patterns in the work can change and progress with my mood, as my life on the island changes pace through the seasons—slow to fast, high to low, and everything in between. What matters in the making is to keep a continuation and a sense of flow throughout these daily changes, as so many things try to creep in and challenge it in one way or another. Keeping up with it all can get a bit mad sometimes and it’s certainly not always easy to maintain the flow, but I guess that with ceramics it’s not supposed to be.throwing-2 When I’m creating, I still think about, and have a hunger for, new ways to challenge myself and to take techniques to new levels and new extremes. The thing is time; many hours and even weeks can be spent constructing just one piece that can sometimes be lost in just one swoop as production and destruction go hand in hand. The thought of lost time can bring big frustration when all goes wrong, but it can also give great rewards when all runs smoothly. New possibilities are born, which can bring me great motivation and develop the work from one pattern to the next, each time giving me renewed drive to create. And so the studio journey continues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมักจะตลกเกี่ยวกับมุมมองที่น่ารักในสตูดิโอของเราเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าและกองในปัจจุบันเคยซักรีดห้องน้ำชั้นใต้ดินส่วนตัวเพียงเล็กน้อยคุณจะได้รับความคิด ดังนั้นผมจึงชอบที่จะโพสต์ข้อความที่ตัดตอนมาจากเซรามิกส์สตูดิโอรายเดือนชมฝ่ายเป็นครั้งคราวเพื่อให้สามารถคิดฝันเกี่ยวกับวันที่สตูดิโอของฉันสิ้นสุดสภาพการเป็นใต้ดิน โพสต์ในวันนี้ศิลปินชาวอังกฤษแมทธิว Chambers พาเราทัวร์เสมือนของสตูดิโอของเขาบนเกาะแห่ง Wight.- เจนนิเฟอร์ Harnetty บรรณาธิการ. สตูดิโอของฉันตั้งอยู่ในนิวพอร์ตบนเกาะไวท์เกาะเล็ก ๆ ประมาณหนึ่งไมล์หรือเพื่อให้ออก ชายฝั่งทางใต้ของประเทศอังกฤษ มันตั้งอยู่บนท่าเรือประมาณห้าไมล์ขึ้นไปตามแม่น้ำเมดินาจากบริเวณปากแม่น้ำที่มีต่อ Solent- ยืดของน้ำที่แบ่งเกาะจากแผ่นดินใหญ่ในสหราชอาณาจักร สตูดิโอเป็นส่วนหนึ่งของอาคารที่เรียกว่าร้านยูบิลลี่และจัดการโดย Quay ศิลปะ, ศูนย์กลางการสร้างสรรค์หลักของเกาะ ตั้งอยู่ในศตวรรษที่ 19 อาคารสีแดงอิฐบ้านและโรงเบียร์อดีตตั้งอยู่บนด้านข้างของแม่น้ำบ้านที่ซับซ้อนหกสตูดิโอแต่ละตั้งอยู่ท่ามกลางการประชุมเชิงปฏิบัติการทั่วไปที่ยิ่งใหญ่สำหรับการเรียนการสอนส่วนใหญ่เซรามิก, เครื่องประดับ, ภาพพิมพ์และวาดภาพ. ขั้นพื้นฐาน เทคนิคจากขดและฉกจะทำงานร่วมกับแผ่น, มีการอธิบายด้วยคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ในทางปฏิบัติและภาพประกอบ อุปกรณ์ร่างกายดินและคำแนะนำสตูดิโอได้รับความคุ้มครองอย่างทั่วถึง ผ่านการทำงานของผู้ผลิตในปัจจุบันหนังสือเล่มนี้แล้วมองไปที่วิธีการใหม่ของการสร้างด้วยมือรวมถึงการทำงานสื่อผสมวิธีประติมากรรมเรือและการตกแต่งพื้นผิวกระจ่างความหลากหลายของรูปแบบและรูปแบบ Sculpting และ Handbuilding เป็นคู่มือที่จำเป็นสำหรับศิลปินเซรามิกหรือนักศึกษาที่ต้องการเรียนรู้พื้นฐานของ handbuilding หรือที่กำลังมองหาแรงบันดาลใจที่จะบูรณาการและปรับตัวเข้ากับวิธีการเดิม. ยูบิลลี่-StoresI แรกที่มาถึงบนเกาะไวท์ในช่วงปลายฤดูร้อนของปี 2004 ตรงหลังจาก โรงเรียนศิลปะและถิ่นที่อยู่ในสภาศิลปะที่เรียกว่า "การตั้งค่าโครงการ." มันเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับผมในทั้งชื่อและธรรมชาติและนำผลประโยชน์ที่ดีมากดังนั้นด้วยการสนับสนุนที่ดีจากผู้ที่มีศิลปะการท่าเรือและสภาศิลปกรรมเกินไป การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจากนักเรียนมืออาชีพและเมืองชนบททำให้การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ของการก้าวและการใช้ชีวิตที่นี่และมีความดันสำหรับผมไม่ได้ที่จะทำมากอื่น ๆ กว่าจะทำให้ในเวลานี้ กำหนดเวลาไม่กี่ปรากฏที่ฉันหยิบขึ้นมาจากการแสดงปริญญาของฉันและฉันได้ตรงเข้าไปสำรวจความคิดใหม่ที่จะพาฉันไปที่สถานที่ใหม่ ๆ และหลังจากนั้นจนถึงขณะนี้ไหลได้อย่างต่อเนื่อง จะได้รับเคยเปลี่ยนเวลาถึงแปดปีของฉันที่นี่ แต่ความรักของฉันและแรงจูงใจในการสร้างเป็นโชคดีที่ยังคงเป็นที่แข็งแกร่งเป็นครั้งแรกที่ผมมาถึง. สตูดิโอของฉันทำงานมาตรการพื้นที่ประมาณ 215 ตารางฟุตโดยรวมและจะแบ่งออกเป็นสองส่วนแยกต่างหาก . แต่ละคนค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวในขนาดดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่พวกเขากำลังที่สะดวกสบายและเก็บไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย (ish) เพื่อช่วยให้มีการไหลแบบวันต่อวัน พื้นที่แรกคือการทำเท่านั้นและมันคือสิ่งที่ฉันใช้จ่ายประมาณ 90% ของเวลาที่สตูดิโอของฉัน ผมทำงานค่อนข้างง่ายในที่นี่มีเพียงสองล้อพื้นผิวการทำงาน, ดิน, บิตของความยุ่งเหยิงในชีวิตประจำวันและตอนนี้เดซี่ (สุนัขของฉัน) งีบหลับอยู่ในมุม ผ่านประตูมีอีกครึ่งหนึ่งของกระบวนการที่มีการทำงานในทุกขั้นตอนเงื่อนไขและรูปแบบควบคู่ไปกับเสียงส่วนใหญ่ของการเก็บเข้าลิ้นชักและแน่นอนเตาเผา ในแต่ละพื้นที่มีประตูกระจกที่ปลายด้านหนึ่งที่ช่วยให้ความอุดมสมบูรณ์ของแสงในจากวันที่ออกไปข้างนอกและที่อื่น ๆ ที่มีประตูอีกชั้นนำเข้ามาในพื้นที่ชุมชนและการฝึกอบรมของร้านยูบิลลี่. ครอสโอเวอร์-II-9 ซม-HX-148cm- L ฉันพยายามที่จะติดปกติ 9-5 วันทำงานประจำที่สตูดิโอ แต่อาจขยายบิตเมื่อได้รับสิ่งที่วุ่นวาย ผมมาถึงที่นี่ในตอนเช้าทำงานออกแผนของฉันสำหรับวันและจะเริ่มต้น เวลาทำงานส่วนใหญ่ผ่านการ นอกเหนือจากการแบ่งอาหารกลางวันสำหรับการสนทนากับผู้ถือสตูดิโออื่น ๆ ก็เป็นเช่นนี้ตลอดและด้านอื่น ๆ ของการดำเนินธุรกิจที่มีความคิดสร้างสรรค์ที่จะใส่ในในเวลาอื่น ๆ และสิ่งอื่น ๆ รอบ วินัยมุ่งเน้นความต้องการของการทำสามารถสวยยากที่จะรักษากระบวนการฉันสามารถทดสอบในทุกขั้นตอน แต่มีชนิดของการทำงานนี้คือวิธีที่มันต้องเป็น บางทีวันหนึ่งมันจะทุกคนได้รับบิตมากและฉันจะเปลี่ยนก้าวและโฟกัสของฉัน แต่ผมคิดว่าถ้าเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นการทำงานของฉันอาจจะเปลี่ยนพร้อมกับ it.kneading-2 การเดินทางที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นของฉันในเซรามิกเอาฉันลงสองเส้นทางการศึกษาที่แตกต่างกันในที่สุดก็เข้าร่วมในช่วงเริ่มต้นของชีวิตมืออาชีพของฉัน ครั้งแรกของเหล่านี้และการแนะนำของฉันที่จะดินเริ่มต้นขึ้นในปี 1993 เป็นผู้ช่วยพอตเตอร์ฟิลิปไม้ในหมู่บ้านซัมเมอร์เซ็ทที่ผมอาศัยอยู่เป็นเด็กคนหนึ่ง มันเป็นทั้งขั้นตอนที่โชคดีมากและดีหมดเวลาสำหรับผมที่จะใช้เวลาที่ฉันอายุ 18 ปีสับสนและไม่ได้ทั้งหมดแน่ใจว่าผมจะอยู่ในชีวิต ฉันตกหลุมรักกับการเรียนรู้ทันทีและเริ่มที่จะสลัดความสงสัยมัธยมของฉัน และเป็นทักษะที่เพิ่มขึ้นความเชื่อมั่นของฉันเติบโตและความรักของฉันเริ่มทำแล้วต่อไปเจ็ดปีของการเรียนรู้แบบเต็มเวลา โฟกัสของฉันถูกแนะนำอย่างดีจากฟิลิปและการเรียนการสอนของผู้ป่วยและการสนับสนุนของเขาเป็นที่ทรงคุณค่ากับผมตลอดระยะเวลานี้. ขูด-2From เส้นทางนี้ผมได้นำไปสู่การที่สองของฉันในปี 1999 และจุดเริ่มต้นของห้าปีที่อยู่ในสถาบันการศึกษาของเซรามิกที่. ฉันเริ่ม เป็นนักเรียน 24 ปีที่อาบน้ำของโรงเรียนศิลปะและการออกแบบ (เดิม BSUC) ก่อนดำเนินการต่อไปยังวิทยาลัยศิลปะสำหรับคู่อื่น ๆ ปีของการศึกษาระดับปริญญาโท มีการเรียนการสอนที่ดีอยู่ในทั้งสองและความเข้าใจที่ดีจากอาจารย์ผู้สอนของฉันเกี่ยวกับที่ผมและจากที่ผมพยายามที่จะไป ในการอาบน้ำผมก็สอนวิธีการทดลองกับสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ที่เครื่องปั้นดินเผาและการพัฒนานี้ในความคิดของตัวเองของการแสดงออกของตนเอง นี้อย่างต่อเนื่องที่อาร์ซีเอและในขณะที่ผมได้เรียนรู้วิธีการที่จะเข้าใจการแสดงออกของฉันและเหลาทั้งหมดที่ฉันต้องการเรียนรู้ก่อนหน้านี้เพื่อเตรียมความพร้อมตัวเองสำหรับการใช้ชีวิตในโลกแห่งความจริง. จิตใจและเรื่องสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับจิตใจของฉันในสตูดิโอคือว่าพื้นที่ที่ยังคงทำงานสำหรับฉัน ฉันยังคงรู้สึกเป็นแรงบันดาลใจและมีแรงจูงใจหลังจากแปดปีที่นี่และผมขอบคุณมากสำหรับเรื่องนี้ ที่จะมีความสะดวกในกระบวนการและเทคนิคที่มีความสำคัญอย่างเหลือเชื่อสำหรับผลทุกครั้งเพื่อฉันดีใจที่ฉันยังคงต้องปลอบใจที่นี่ที่จะใช้มัน รูปแบบในการทำงานและสามารถเปลี่ยนความคืบหน้ากับอารมณ์ของฉันเป็นชีวิตของฉันบนเกาะเปลี่ยนแปลงก้าวผ่านฤดูกาล-ช้าไปเร็วสูงจะต่ำและทุกสิ่งในระหว่าง สิ่งที่สำคัญในการทำคือการทำให้ความต่อเนื่องและความรู้สึกของการไหลตลอดทั้งการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่หลายคนจึงพยายามที่จะคืบคลานเข้ามาและความท้าทายในหรืออีกวิธีหนึ่ง การรักษาขึ้นกับมันทั้งหมดได้รับบิตบ้าและบางครั้งก็ไม่แน่นอนเรื่องง่ายที่จะรักษากระแส แต่ฉันเดาว่าด้วยเซรามิกก็ไม่ควรที่จะ be.throwing-2 เมื่อฉันสร้างผมยังคิดว่าเกี่ยวกับและมี ความหิวสำหรับวิธีการใหม่ที่จะท้าทายตัวเองและจะใช้เทคนิคในระดับใหม่และสุดขั้วใหม่ สิ่งที่เป็นเวลา หลายชั่วโมงและสัปดาห์ยังสามารถใช้เวลาสร้างเพียงชิ้นเดียวที่บางครั้งอาจจะหายไปในเวลาเพียงหนึ่งถลาการผลิตและการทำลายไปจับมือ คิดว่าเวลาที่หายไปสามารถนำแห้วใหญ่เมื่อทุกอย่างเป็นไปอย่างผิดปกติ แต่ก็ยังสามารถให้ผลตอบแทนที่ดีเมื่อทำงานได้อย่างราบรื่น เป็นไปได้ที่จะเกิดใหม่ซึ่งสามารถนำมาให้ฉันแรงจูงใจที่ดีและพัฒนางานจากรูปแบบหนึ่งไปข้างหน้าในแต่ละครั้งให้ฉันต่ออายุไดรฟ์ที่จะสร้าง และเพื่อให้การเดินทางของสตูดิโออย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมักจะตลกเกี่ยวกับมุมมองที่น่ารักในสตูดิโอ : เครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้า และกองที่เคยเสนอบริการซักรีด , เพียงเล็กน้อยส่วนชั้นใต้ดินห้องน้ำ คุณได้รับความคิด ฉันชอบที่จะโพสต์ข้อความที่ตัดตอนมาจากเซรามิกส์รายเดือนเยี่ยมชมสตูดิโอแผนกเวลาดังนั้นฉันสามารถคิดฝันเกี่ยวกับวันสตูดิโอของฉันไม่ได้เป็นพวกใต้ดิน ในการโพสต์ของวันนี้ศิลปินอังกฤษแมทธิวห้องนำเราในทัวร์เสมือนของสตูดิโอของเขาบนเกาะแห่งไวท์ - เจนนิเฟอร์ harnetty , บรรณาธิการ .

สตูดิโอตั้งอยู่ในนิวพอร์ตบนเกาะแห่งไวท์ , เกาะเล็ก ๆประมาณหนึ่งไมล์หรือดังนั้นออกจากชายฝั่งทางตอนใต้ของอังกฤษมันตั้งอยู่บนท่าเรือประมาณห้าไมล์แม่น้ำเมดินาจากปากน้ำใน Southampton - การยืดของน้ำที่แบ่งเกาะจากแผ่นดินใหญ่ UK สตูดิโอเป็นส่วนหนึ่งของอาคารที่เรียกว่า ยูบิลลี่ ร้านค้า และจัดการ โดยท่าเรือศิลป์ เกาะหลักสร้างสรรค์ฮับ ตั้งอยู่ในศตวรรษ แดง bricked อาคารและบ้านตั้งโรงเบียร์เก่าอยู่ที่ด้านข้างของแม่น้ำรีสอร์ทบ้านหกสตูดิโอแต่ละชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการทั่วไปใหญ่สอนส่วนใหญ่เป็นเซรามิก , เครื่องประดับ , ภาพพิมพ์และภาพวาด .

เทคนิคพื้นฐาน จากการขมวดผมและหยิกที่จะทำงานกับพื้น มีการอธิบายด้วยคำแนะนำในทางปฏิบัติและเป็นประโยชน์ประกอบภาพ อุปกรณ์ เนื้อดินและคำแนะนำ สตูดิโอ ให้ครอบคลุม ผ่านการทำงานของผู้ผลิตของวันนี้หนังสือแล้วดูที่วิธีการใหม่ของการสร้างด้วยมือ รวมทั้งสื่อผสมงาน วิธีการ ประติมากรรม เครื่องใช้และตกแต่งพื้นผิวให้ความหลากหลายของรูปแบบและลักษณะ าย handbuilding เป็นคู่มือที่จำเป็นสำหรับศิลปินเซรามิคหรือนักเรียนที่ต้องการเรียนรู้พื้นฐานของ handbuilding หรือหาแรงบันดาลใจในการรวมและปรับวิธีการปกติ



เสียง storesi แรกมาถึงบนเกาะแห่งไวท์ในปลายฤดูร้อนของปี 2004 ตรงหลังจากที่โรงเรียนศิลปะ และศิลปะแห่งการอยู่อาศัย ที่เรียกว่า " การตั้งค่ารูปแบบ . " มันสมบูรณ์แบบสำหรับฉันทั้งชื่อและธรรมชาติและนำผลประโยชน์ที่ดีมาก ด้วยการสนับสนุนที่ดีจากผู้ที่ท่าเรือศิลป์และศิลปะแห่ง ด้วยการเปลี่ยนอย่างรวดเร็วจากนักเรียนมืออาชีพและเมืองกับชนบท ทำให้การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ของการก้าวและวิถีชีวิตที่นี่ และไม่มีความกดดันสำหรับผมที่จะทำอะไรมากนอกจากให้ในครั้งนี้ ไม่กี่วันครบกําหนดรออยู่ที่ฉันเลือกขึ้นจากแสดงระดับของฉันและฉันก็ตรงไปสำรวจความคิดใหม่ที่จะพาข้าไปยังสถานที่ใหม่และจากตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ไหลต่อเนื่องมันเป็นเคยเปลี่ยนเวลามาแปดปี แต่ความปรารถนาและแรงจูงใจที่จะสร้างที่ยังแข็งแกร่งเหมือนเมื่อฉันมาถึงครั้งแรก

สตูดิโอพื้นที่ทำงานมาตรการเกี่ยวกับ 215 ตารางฟุต โดยรวม และมันแบ่งเป็นสองพื้นที่ที่แยกต่างหาก . แต่ละตัวจะค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวในขนาดดังนั้นมันมีความสำคัญที่พวกเขาจะสะดวกสบาย และเก็บไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย ( ish ) เพื่อช่วยให้มีการไหลแบบวันต่อวันพื้นที่แรก คือ ทำแค่และมันที่ฉันใช้จ่าย 90% ของเวลาสตูดิโอของฉัน ผมทำงานค่อนข้างง่ายมาด้วยแค่ 2 ล้อ เคลย์พื้นผิว , งาน , บิตของความยุ่งเหยิงทุกวัน และตอนนี้ เดซี่ ( หมา ) งีบหลับในมุม ผ่านประตูประกอบด้วยครึ่งอื่น ๆของกระบวนการที่มีการทำงานในทุกขั้นตอน เงื่อนไข และรูปแบบกับส่วนใหญ่ของการเก็บเข้าลิ้นชักและแน่นอนขึ้น ในแต่ละพื้นที่ มีประตูกระจกที่ปลายด้านหนึ่งที่ช่วยให้มากมายของแสงจากวันนอกและในอื่น ๆยังมีอีกประตู นำเป็นชุมชนและการประชุมเชิงปฏิบัติการเสียงร้าน .

crossover-ii-9cm-h-x-148cm-l

ผมลองติดปกติ 9 5 วันธรรมดาตามปกติที่สตูดิโอแต่นี้อาจขยายเล็กน้อยเมื่อสิ่งที่ได้รับไม่ว่าง ฉันมาถึงที่นี่ในตอนเช้า , ทำงานออกแผนสำหรับวัน และเริ่มต้น เวลาส่วนใหญ่ทำงานผ่านการทํา นอกจาก เที่ยงพักเพื่อพูดคุยกับสตูดิโออื่น ๆถือ มันเป็นอย่างนี้ตลอด และอีกหลายด้านของธุรกิจสร้างสรรค์มีให้พอดีกับเวลาและสิ่งอื่น ๆการเน้นวินัยต่อรองได้ยากสวยที่จะรักษาตามกระบวนการทดสอบฉันได้ในทุกขั้นตอน แต่กับงานประเภทนี้ มันเป็นวิธีทางที่มันต้องเป็น บางที วันนึง ทุกคนจะได้รับบิตมากและผมจะเปลี่ยนจังหวะและโฟกัส แต่เราว่า ถ้ามันเคยเกิดขึ้น งานของผมอาจจะเปลี่ยนตามไปด้วย kneading-2



รับที่นี่จุดเริ่มต้นของผมในเซรามิกส์พาเราลงไปสองเส้นทางที่แตกต่างกันการศึกษาเข้าร่วมในที่สุดที่เริ่มชีวิตอาชีพของฉัน ครั้งแรกของเหล่านี้ และแนะนำดิน เริ่มในปี 1993 เป็นผู้ช่วยให้พอตเตอร์ ฟิลิป ไม้ในซัมเมอร์เซ็ท หมู่บ้านที่ผมอาศัยอยู่เป็นเด็กชาย มันเป็นทั้งโชคดีและดีหมดขั้นตอนเอาตอนอายุ 18 ปี สับสนและ ที่ไม่แน่ใจว่าฉันกำลังจะไปไหน ในชีวิต ฉันตกหลุมรักกับการเรียนทันทีและเริ่มสะบัดความสงสัยในโรงเรียนของฉัน และทักษะเพิ่มขึ้นความเชื่อมั่นของฉันเติบโตและความรักของการเริ่มต้น แล้วต่อไปถึงเจ็ดปีของการเรียนเต็มเวลา โฟกัสของฉันถูกชี้นำจากฟิลิป และสอนคนไข้ของเขาและการสนับสนุนเทคโนโลยีกับผมตลอดระยะเวลานี้ .

scrape-2from เส้นทางนี้ผมนำที่สองของฉันในปี 1999 และเป็นจุดเริ่มต้นของห้าปีในสถาบันการศึกษาของเซรามิก
ผมเริ่มเป็นนักศึกษาวัย 24 ปี ที่ห้องน้ำโรงเรียนศิลปะและการออกแบบ ( เดิม bsuc ) ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่ราชวิทยาลัยศิลปะสำหรับสองปีของการศึกษาระดับปริญญาโท . มีการสอนที่ดีในทั้งสองและความเข้าใจที่ดีจากครูสอนพิเศษของฉันเกี่ยวกับฉันและฉันพยายามที่จะไป ในนํ้า ผมสอนวิธีการทดลองกับสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในเครื่องปั้นดินเผา และพัฒนานี้ในความคิดของผมเอง การแสดงออกของตนเอง นี้อย่างต่อเนื่องที่อาร์ซีเอ และขณะที่ฉันเรียนรู้ที่จะเข้าใจการแสดงออกของฉันทั้งหมดที่ผมได้เรียนรู้ และฝึกก่อนหน้านี้เพื่อเตรียมตัวเองสำหรับชีวิตในโลกจริง

ใจและเรื่อง

สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับจิตใจของฉันในสตูดิโอที่พื้นที่ยังคงทำงานสำหรับฉัน ฉันยังคงรู้สึกถึงแรงบันดาลใจและแรงจูงใจหลังจากแปดปี แล้ว และฉันก็รู้สึกขอบคุณมากสำหรับเรื่องนี้ มีง่ายกับกระบวนการและเทคนิคที่สำคัญที่สุดสำหรับทุกผล ,ฉันดีใจที่ฉันยังมีปลอบใจมาเอาไป รูปแบบในการทำงาน สามารถเปลี่ยนแปลงและความก้าวหน้าด้วยอารมณ์ เป็นชีวิตที่เปลี่ยนแปลงเกาะก้าวผ่านฤดูจะช้าจะเร็วสูง , ต่ำ , และทุกสิ่งในระหว่าง สิ่งที่สำคัญในการทำคือการรักษาความต่อเนื่อง และความรู้สึกของการไหลตลอดการเปลี่ยนแปลงทุกวันเหล่านี้เป็นสิ่งที่หลายคนพยายามที่จะคลาน และท้าทายมันในหรืออีกวิธีหนึ่ง การรักษาขึ้นกับมันทั้งหมดสามารถได้รับบิตบ้าและบางครั้งมันก็ไม่ได้ง่ายเสมอเพื่อรักษาไหล แต่ผมเดาว่าเซรามิคมันไม่ควรจะเป็น throwing-2

เมื่อฉันสร้าง ผมยังคิดถึง และมีความหิวสำหรับ