- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
After undertaking the level 2 quest
After undertaking the level 2 quest I leave the adventurer guild.
Promptly, I go left towards the adventurer-guild-supported-tool-shop to buy the map and the antidote fruit.
As I was about to enter the tool shop I was greeted from behind.
“You, wait just a minute for me. Can we talk for a moment?”
“?”
When I looked behind me, there stood a boy about as tall as me, carrying a backpack.
Pickaxe, lanterns, sleeping bags, and bottles hung from the side of the backpack that he was carrying.
“Nice to meet you, my name is Raachi, of the Dwarf Race. I am a rootless merchant travelling from town to town without stopping at inns.”
Dwarf Race.
One of the fairy races that live in the interior of the Fairy Human Continent’s west side.
Even when full grown, their size is only about that of a human child.
Even this Raachi guy only looks like a human child at first glance.
If you look closely, he doesn’t have a child’s charm, but had the air of a little villain in some way.
Speaking in terms of my previous life, he is like a certain ghost mouse youngster.
“Thank you for the courtesy. I am Lute, a human.”
“Lute-bocchan is it? Nice name! Since you were going to enter a miscellany store, that means you’re looking for something, right? This might be some kind of fate, if you will. Would you like to look at my goods?”
I see, a high-pressure salesman.
I shouldn’t be dealing with the likes of these.
I am a Japanese person that can say “No!”, if only in spirit!
“I was going to buy them at the Guild support store so I’ll have to refuse.”
“Don’t say that! Just take a look! Just a look!”
“Even if you say that, you intend to make me buy. I’m not going to fall for that trick!”
“Really, I just want you to look! Also, my goods are cheaper than those at other tool shops! So just take a look for a little while!”
He caught my hand and persisted.
But if his stuff is really that cheap, I might even buy something.
“…… well then, I guess I’ll just take a look.”
“Yes yes, thank you very much! Then, what might you be looking for?”
“Antidote fruits and a map of the surrounding forest.”
“I see! Then I can offer you something cheap! Antidote fruits are 1 large copper coin at miscellany shops, but I’ll give it to you for 5 coppers! The map is 3 silvers but I’ll sell you for 1 silver!”
They’re certainly cheap.
Furthermore, the price of the map is just like the oneesan at the counter said earlier, strangely, this guy doesn’t lie.
If it’s like this, then I wonder if I should buy something.
“You’ll really sell them for 5 coppers and 1 silver?”
“Really, I will. There are nasty fellas who’d sell half a map for 1 silver, then make you buy the other half for 3 silvers, but I’m not one to do something like that. You can check the goods before you buy, if you want.”
Raachi declared, puffing his chest.
If he says that much, he might just be telling the truth.
“Got it. Then, antidote fruits and a map, please.”
“Thanks for the purchase!”
Raachi puts his backpack down and rummaged in it while humming.
Meanwhile, I prepared the money from my wallet.
“One silver coin, and 5 copper coins…. ah, I only have large copper coins, do you have change?”
“Of course. I’m not about to make a blunder like that.”
“Don’t cheat me on the change, okay.”
“Really, trust me. I won’t do that kind of underhanded scheme.”
Of course, I was joking about the change.
Raachi seems to understand, and replied rather theatrically.
“Oi.”
A large hand gripped Raachi’s head.
The one holding Raachi’s head was one of the three adventurers I met at the forest yesterday while I was in the middle of a quest―the man called Akent.
Behind Akent, the golden-haired popular-looking cat-eared man and the silver-haired demon-race girl were waving their hands at me while smiling.
Raachi looked up at Akent and forced a smile, turning blue in the face.
“W, well hello there. Ee… my luck today is……”
“Get lost.”
“E, excuse me!”
Raachi picked his backpack back up without closing it and ran towards the crowd in panic.
Soon, his figure could no longer be seen.
*girori*, Akent sent a piercing glance at me.
He scolded me with a menacingly low voice.
“That guy is well-known around here for being a two-bit peddler. He sells trashy tools and maps.”
“I, is that so?”
“He’s a little scoundrel who makes money tricking kids who don’t know how the world works, like you.”
“Thank you very much. You saved me there.”
I gave Akent a polite bow, but his crusty face didn’t change at all.
“For adventurers, our tools are directly related to our lives. While you’re a beginner you should buy things at stores with Adventurers’ Guild marks. Leave the roadside peddlers to your seniors. Beginner kids like you shouldn’t do that, even by accident.”
“I’m sorry……”
He gave a speech in a disinterested low voice.
I hung my head in shame and said my apologies.
“Stop the halfhearted sermon right there. Doesn’t he look completely scared? Didn’t he start becoming an adventurer just yesterday? And isn’t he still a kid? Getting so mad would have the opposite effect.”
The demon-race girl stopped Akent’s speech.
“Sorry, even though this guy is unsociable he likes children. He just can’t leave a little kid like you alone.”
The cat-eared ikemen followed up in a cheerful tone.
Akent turned away in silence, seems like what Cat-ears said is true.
Somehow his face turned red.
“But well, it’s good that you didn’t get tricked. I am Alcedo, of the cat-eared race. I am a level II adventurer. Nice to meet you.”
“Lute-kun of the human race. Level II adventurer. Truly, thank you very much for saving me.”
I shook hands with the ikemen cat-ears Alcedo, who had presented his hand.
It seems that adventurers mention their levels when introducing themselves.
“I’m Misha, of the demon race. Adventurer level is II. But, I think maps wouldn’t be a problem for someone as strong as Lute-kun.”
I also shook hands with the short silver-haired brown-skinned Misha.
“Then that unsociable one over there is our team leader, Akent. A human just like Lute. Adventurer level is III. Hey, introduce yourself.”
“……’m Akent.”
His 2 companions made a shocked face at that unsociable greeting.
I gave my thanks to them once again.
“Thank you very much for saving me from getting tricked.”
“It’s fine already. Adventurers are all about give-and-take, see.”
Alcedo laughed cheerfully.
“By the way, since you said you needed antidote fruits and a map of the forest, were you going to go into the Grey forest?”
“Yes, I had received a level II quest just a while ago.”
“Then, would you like to go on the quest together?”
“With everyone?”
Misha explained with an amiable smile.
“Truthfully, we also received a level II quest yesterday, but the target Orc was nowhere to be found. We even went deep inside the forest, but had no luck whatsoever but it was no use. So, we were talking about going to a far away place where orcs are bound to exist, even if it would take a day to get there.”
Misha bent her body down from the waist and looked at my face.
“So, if it’s alright with Lute-kun, how about going with us? I’m uneasy with being the only long-range attack capability. We saw Lute-kun’s true strength yesterday, it would be reassuring if you could come with us.”
The valley between her breasts flitters in front of my eyes.
Her healthy brown skin.
Burying my head between those silky smooth breasts would feel good, like going to heaven.
(Nonono! I already have a fiancee called Snow! Don’t get confused!)
Temptation attack aside, it’s a charming proposal if you really think about it.
I am still a beginner myself.
There are many advantages of joining their experienced team.
Alcedo supports Misha’s invitation.
“It’s not really a strictly regulated thing like a Legion, just a temporary team, you don’t have to think too hard about it. It’s okay to leave in the middle if you don’t like it. If you join up, we’ll teach you the way to make camp, the lay of the land, and the necessary techniques and knowledge for being an adventurer.”
“Uhh…… Why do you have to go so far?”
Toward my obvious question, Misha and Alcedo looked at each other, their expressions changed.
Alcedo replied with an over-the-top answer.
“We saw Lute’s power yesterday, we want to pick you up before other teams or Legions could get to you.”
I see, so in other words, a prior investment, huh.
Also―Misha added her own reasons.
“When we were beginners we also had some seniors take care of us, they taught us the basics of adventuring. If Lute-kun feels indebted to us, you can take another beginner under your wing when you grow up.”
If you put it that way, how can I refuse.
I let down my guard and bowed my head.
“Please let me be in a team with you all. I might be causing you some trouble since I just became an adventurer, but please take care of me.”
“Yahoo! Now you’re talking! We’ll split up the rewards according to what each of us defeated so we wont come to a disagreement.”
It seems that the preparation of things needed for camp will be left to Akent and the others.
They said that I only needed to buy the antidote fruits and map for today. How nice of them.
“So we’ll meet up again after lunch at the west gate.”
“Understood. See you then.”
“See you later, Lute-kun.”
“…………”
I bowed my head at the three who were slipping into the crowd, and once again went into the Adventurers’ Guild support miscellany shop.
Then I bought a map (3 silver coins).
And 5 antidote fruits (5 large copper coins).
I got out of the shop and went straight back to the inn.
I started packing the provisions for my new expedition in my room.
AK-47. 6 magazines.
“S&W M10″ revolver. 1 box of bullets.
Map, 5 antidote fruits, spare magic liquid metal (1 liter portion), leather bag for monster parts, a change of clothes, thin blanket, raincoat, potion.
I also
Promptly, I go left towards the adventurer-guild-supported-tool-shop to buy the map and the antidote fruit.
As I was about to enter the tool shop I was greeted from behind.
“You, wait just a minute for me. Can we talk for a moment?”
“?”
When I looked behind me, there stood a boy about as tall as me, carrying a backpack.
Pickaxe, lanterns, sleeping bags, and bottles hung from the side of the backpack that he was carrying.
“Nice to meet you, my name is Raachi, of the Dwarf Race. I am a rootless merchant travelling from town to town without stopping at inns.”
Dwarf Race.
One of the fairy races that live in the interior of the Fairy Human Continent’s west side.
Even when full grown, their size is only about that of a human child.
Even this Raachi guy only looks like a human child at first glance.
If you look closely, he doesn’t have a child’s charm, but had the air of a little villain in some way.
Speaking in terms of my previous life, he is like a certain ghost mouse youngster.
“Thank you for the courtesy. I am Lute, a human.”
“Lute-bocchan is it? Nice name! Since you were going to enter a miscellany store, that means you’re looking for something, right? This might be some kind of fate, if you will. Would you like to look at my goods?”
I see, a high-pressure salesman.
I shouldn’t be dealing with the likes of these.
I am a Japanese person that can say “No!”, if only in spirit!
“I was going to buy them at the Guild support store so I’ll have to refuse.”
“Don’t say that! Just take a look! Just a look!”
“Even if you say that, you intend to make me buy. I’m not going to fall for that trick!”
“Really, I just want you to look! Also, my goods are cheaper than those at other tool shops! So just take a look for a little while!”
He caught my hand and persisted.
But if his stuff is really that cheap, I might even buy something.
“…… well then, I guess I’ll just take a look.”
“Yes yes, thank you very much! Then, what might you be looking for?”
“Antidote fruits and a map of the surrounding forest.”
“I see! Then I can offer you something cheap! Antidote fruits are 1 large copper coin at miscellany shops, but I’ll give it to you for 5 coppers! The map is 3 silvers but I’ll sell you for 1 silver!”
They’re certainly cheap.
Furthermore, the price of the map is just like the oneesan at the counter said earlier, strangely, this guy doesn’t lie.
If it’s like this, then I wonder if I should buy something.
“You’ll really sell them for 5 coppers and 1 silver?”
“Really, I will. There are nasty fellas who’d sell half a map for 1 silver, then make you buy the other half for 3 silvers, but I’m not one to do something like that. You can check the goods before you buy, if you want.”
Raachi declared, puffing his chest.
If he says that much, he might just be telling the truth.
“Got it. Then, antidote fruits and a map, please.”
“Thanks for the purchase!”
Raachi puts his backpack down and rummaged in it while humming.
Meanwhile, I prepared the money from my wallet.
“One silver coin, and 5 copper coins…. ah, I only have large copper coins, do you have change?”
“Of course. I’m not about to make a blunder like that.”
“Don’t cheat me on the change, okay.”
“Really, trust me. I won’t do that kind of underhanded scheme.”
Of course, I was joking about the change.
Raachi seems to understand, and replied rather theatrically.
“Oi.”
A large hand gripped Raachi’s head.
The one holding Raachi’s head was one of the three adventurers I met at the forest yesterday while I was in the middle of a quest―the man called Akent.
Behind Akent, the golden-haired popular-looking cat-eared man and the silver-haired demon-race girl were waving their hands at me while smiling.
Raachi looked up at Akent and forced a smile, turning blue in the face.
“W, well hello there. Ee… my luck today is……”
“Get lost.”
“E, excuse me!”
Raachi picked his backpack back up without closing it and ran towards the crowd in panic.
Soon, his figure could no longer be seen.
*girori*, Akent sent a piercing glance at me.
He scolded me with a menacingly low voice.
“That guy is well-known around here for being a two-bit peddler. He sells trashy tools and maps.”
“I, is that so?”
“He’s a little scoundrel who makes money tricking kids who don’t know how the world works, like you.”
“Thank you very much. You saved me there.”
I gave Akent a polite bow, but his crusty face didn’t change at all.
“For adventurers, our tools are directly related to our lives. While you’re a beginner you should buy things at stores with Adventurers’ Guild marks. Leave the roadside peddlers to your seniors. Beginner kids like you shouldn’t do that, even by accident.”
“I’m sorry……”
He gave a speech in a disinterested low voice.
I hung my head in shame and said my apologies.
“Stop the halfhearted sermon right there. Doesn’t he look completely scared? Didn’t he start becoming an adventurer just yesterday? And isn’t he still a kid? Getting so mad would have the opposite effect.”
The demon-race girl stopped Akent’s speech.
“Sorry, even though this guy is unsociable he likes children. He just can’t leave a little kid like you alone.”
The cat-eared ikemen followed up in a cheerful tone.
Akent turned away in silence, seems like what Cat-ears said is true.
Somehow his face turned red.
“But well, it’s good that you didn’t get tricked. I am Alcedo, of the cat-eared race. I am a level II adventurer. Nice to meet you.”
“Lute-kun of the human race. Level II adventurer. Truly, thank you very much for saving me.”
I shook hands with the ikemen cat-ears Alcedo, who had presented his hand.
It seems that adventurers mention their levels when introducing themselves.
“I’m Misha, of the demon race. Adventurer level is II. But, I think maps wouldn’t be a problem for someone as strong as Lute-kun.”
I also shook hands with the short silver-haired brown-skinned Misha.
“Then that unsociable one over there is our team leader, Akent. A human just like Lute. Adventurer level is III. Hey, introduce yourself.”
“……’m Akent.”
His 2 companions made a shocked face at that unsociable greeting.
I gave my thanks to them once again.
“Thank you very much for saving me from getting tricked.”
“It’s fine already. Adventurers are all about give-and-take, see.”
Alcedo laughed cheerfully.
“By the way, since you said you needed antidote fruits and a map of the forest, were you going to go into the Grey forest?”
“Yes, I had received a level II quest just a while ago.”
“Then, would you like to go on the quest together?”
“With everyone?”
Misha explained with an amiable smile.
“Truthfully, we also received a level II quest yesterday, but the target Orc was nowhere to be found. We even went deep inside the forest, but had no luck whatsoever but it was no use. So, we were talking about going to a far away place where orcs are bound to exist, even if it would take a day to get there.”
Misha bent her body down from the waist and looked at my face.
“So, if it’s alright with Lute-kun, how about going with us? I’m uneasy with being the only long-range attack capability. We saw Lute-kun’s true strength yesterday, it would be reassuring if you could come with us.”
The valley between her breasts flitters in front of my eyes.
Her healthy brown skin.
Burying my head between those silky smooth breasts would feel good, like going to heaven.
(Nonono! I already have a fiancee called Snow! Don’t get confused!)
Temptation attack aside, it’s a charming proposal if you really think about it.
I am still a beginner myself.
There are many advantages of joining their experienced team.
Alcedo supports Misha’s invitation.
“It’s not really a strictly regulated thing like a Legion, just a temporary team, you don’t have to think too hard about it. It’s okay to leave in the middle if you don’t like it. If you join up, we’ll teach you the way to make camp, the lay of the land, and the necessary techniques and knowledge for being an adventurer.”
“Uhh…… Why do you have to go so far?”
Toward my obvious question, Misha and Alcedo looked at each other, their expressions changed.
Alcedo replied with an over-the-top answer.
“We saw Lute’s power yesterday, we want to pick you up before other teams or Legions could get to you.”
I see, so in other words, a prior investment, huh.
Also―Misha added her own reasons.
“When we were beginners we also had some seniors take care of us, they taught us the basics of adventuring. If Lute-kun feels indebted to us, you can take another beginner under your wing when you grow up.”
If you put it that way, how can I refuse.
I let down my guard and bowed my head.
“Please let me be in a team with you all. I might be causing you some trouble since I just became an adventurer, but please take care of me.”
“Yahoo! Now you’re talking! We’ll split up the rewards according to what each of us defeated so we wont come to a disagreement.”
It seems that the preparation of things needed for camp will be left to Akent and the others.
They said that I only needed to buy the antidote fruits and map for today. How nice of them.
“So we’ll meet up again after lunch at the west gate.”
“Understood. See you then.”
“See you later, Lute-kun.”
“…………”
I bowed my head at the three who were slipping into the crowd, and once again went into the Adventurers’ Guild support miscellany shop.
Then I bought a map (3 silver coins).
And 5 antidote fruits (5 large copper coins).
I got out of the shop and went straight back to the inn.
I started packing the provisions for my new expedition in my room.
AK-47. 6 magazines.
“S&W M10″ revolver. 1 box of bullets.
Map, 5 antidote fruits, spare magic liquid metal (1 liter portion), leather bag for monster parts, a change of clothes, thin blanket, raincoat, potion.
I also
0/5000
หลังจากดำเนินการเควสระดับ 2 ฝากสมาคมนักผจญภัยทันที ฉันไปทางซ้ายไปทางนักผจญภัยสมาคมสนับสนุนเครื่องมือร้านซื้อแผนที่และยาแก้พิษผลไม้เป็นผมจะใส่มือร้าน ฉันได้รับการต้อนรับจากด้านหลัง"คุณ รอประเดี๋ยวฉัน สามารถเราคุยครู่"“?”เมื่อผมมองไปข้างหลัง มีอยู่ประมาณความสูงเท่าฉัน แบกเป้เป็นเด็กผู้ชายPickaxe โคมไฟ ถุงนอน และขวดแขวนจากด้านข้างของกระเป๋าเป้ที่เขาถูกดำเนินการ"ยินดีที่ได้รู้จักคุณ ชื่อของฉันคือ Raachi แข่งขันแคระ ฉันมีร้านค้า rootless เดินทางจากเมืองโดยไม่หยุดที่อินน์"การแข่งขันแคระหนึ่งของการแข่งขันนางฟ้าที่อยู่ในภายในของนางฟ้ามนุษย์ทวีปของฝั่งตะวันตกเมื่อโตเต็มที่ ขนาดเป็นเพียงเกี่ยวกับการที่เด็กมนุษย์แม้ผู้ชายคนนี้ Raachi เท่านั้นเหมือนลูกคนแรกถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด เขาไม่มีเสน่ห์ของเด็ก แต่มีอากาศของวายร้ายเล็กน้อยในบางวิธีการพูดในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาได้เช่นการ youngster เมาส์ผีที่บาง"ขอบคุณสำหรับความเอื้อเฟื้อ ฉันลูท มนุษย์""Bocchan ลูทเป็น ชื่อดี เนื่องจากคุณจะป้อนเก็บ miscellany ซึ่งหมายความว่า คุณกำลังมองหาบางสิ่งบางอย่าง ขวา ซึ่งอาจเป็นสิ่งของโชคชะตา ถ้าคุณจะ คุณต้องการดูสินค้าของฉัน"อืมม ขายปั้มฉันควรจัดการกับชอบเหล่านี้ฉันเป็นคนญี่ปุ่นที่สามารถพูดว่า "ไม่" ถ้าเฉพาะในจิตวิญญาณ"ผมไปซื้อที่ร้านค้าสนับสนุนสมาคมได้ดังนั้นฉันจะปฏิเสธ""อย่าพูด เพิ่งไปดู เพียงดู""ถ้าคุณบอกว่า คุณตั้งใจที่จะทำให้ฉันซื้อ ฉันไม่ไปตกอยู่ในกองนั้น""จริง ๆ ฉันเพียงต้องการให้คุณดู สินค้าของฉันยังถูกกว่าที่ร้านอื่น ๆ เครื่องมือ ดังนั้นเพียงแค่ใช้ดูเดี๋ยว"เขาจับมือของฉัน และยังคงแต่สิ่งที่เขาว่าจริง ๆ ที่ราคาถูก ฉันอาจได้ซื้ออะไร"...ดีแล้ว ผมคิดว่า ผมเพิ่งจะไปดู""ใช่ใช่ ขอบคุณมาก แล้ว อาจคุณสามารถมองหา""ยาแก้ผลไม้และแผนที่ป่ารอบข้าง""เห็น แล้ว ผมสามารถนำเสนอสิ่งที่ราคาถูก ผลไม้ยาแก้เป็น 1 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ที่ร้าน miscellany แต่ฉันจะมอบให้แก่คุณสำหรับ 5 coppers แผนที่เป็น 3 silvers แต่ผมจะขายคุณเงิน 1 "พวกเขากำลังราคาถูกแน่นอนนอกจากนี้ ราคาของแผนที่เหมือน oneesan ที่เคาน์เตอร์ที่กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ แพงกว่า ผู้ชายคนนี้ไม่โกหกถ้าเป็นเช่นนี้ แล้วฉันสงสัยว่า ถ้า จะซื้อบางสิ่งบางอย่าง"คุณจะจริง ๆ ขาย 5 coppers และ 1 เงิน""จริง ๆ ฉันจะ มี fellas น่ารังเกียจที่จะขายครึ่งแผนเงิน 1 แล้วทำให้คุณซื้อครึ่งสำหรับ 3 silvers แต่ฉันไม่ให้ทำเช่นนั้น คุณสามารถตรวจสอบสินค้าก่อนที่จะซื้อ ถ้าคุณต้องการ"Raachi ประกาศ puffing หน้าอกของเขาถ้าเขาบอกว่า มาก เขาอาจเพียงแค่จะบอกความจริง"ถูกต้อง นั้น และ แผนที่ ยาแก้ผลไม้โปรด ""ขอบคุณสำหรับการซื้อ"Raachi ใส่เป้ของเขาลง และ rummaged ในขณะที่ฮัมในขณะเดียวกัน ฉันเตรียมเงินจากกระเป๋าสตางค์ของฉัน"เงินเหรียญ และเหรียญการทองแดง 5...อา เพียงแค่เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ มีการเปลี่ยนแปลง? ""แน่นอน ฉันไม่ทำพลาดเช่นนั้น ""ไม่โกงผมเปลี่ยน ล่ะกัน""จริง ๆ เชื่อใจฉัน ฉันจะไม่ทำแบบโครงร่าง underhanded"แน่นอน ฉันถูกล้อเล่นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงRaachi ดูเหมือนว่าจะ เข้าใจ และตอบแทน theatrically"อ้อย"มือใหญ่ gripped หัวของ Raachiหัวของ Raachi หนึ่งถือเป็นหนึ่งใน adventurers สามที่ฉันได้พบที่ป่าเมื่อวานนี้ในขณะที่ผมกลางคน quest―the เรียกว่า Akentหลัง Akent โกลเด้น haired นิยมมองหมาแมวคนและสาวปีศาจแข่งเงิน haired ได้โบกมือทีในขณะที่ยิ้มRaachi หาที่ Akent และบังคับยิ้ม เปิดฟ้าในหน้า" W มีความสวัสดี แบบ...โชคดีของฉันวันนี้คือ... ""ได้หายไป"" E ขอโทษ! "Raachi หูเป้ของเขากลับไม่ มีการปิด และวิ่งไปฝูงชนตื่นตระหนกเร็ว ๆ นี้ รูปเขาอาจไม่เห็น* girori * Akent ส่งเจาะตาฉันเขา scolded ฉัน ด้วยเสียงต่ำ menacingly"คนที่ได้รู้จักสถานที่นี่ใน two-bit peddler เขาขายเครื่องมือ trashy และแผนที่"",คือเพื่อ? ""เขาเป็น scoundrel น้อยที่เงินที่หลอกเด็กที่ไม่รู้ว่าโลกทำงานอย่างไร เช่นคุณ""ขอบคุณมาก คุณบันทึกฉันมี"ผมให้ Akent โบว์สุภาพ แต่หน้า crusty ไม่เปลี่ยนเลย"สำหรับ adventurers เครื่องมือของเราโดยตรงเกี่ยวข้องกับชีวิตของเรา ในขณะที่คุณเริ่มต้น คุณควรซื้อสิ่งที่ร้านค้าที่มีเครื่องหมาย Adventurers' สมาคม ปล่อย peddlers ริมถนนไปบ้านของคุณ มือเด็กเช่นคุณไม่ควรทำเช่นนั้น โดยอุบัติเหตุ""ฉันขอ..."เขาให้คำพูดในเสียงต่ำสถาปัตยกรรมผมแขวนศีรษะในความอัปยศ และกล่าวว่า ฉันขอโทษ"หยุดโอวาท halfhearted ที่นั่น เขาดูไม่สมบูรณ์กลัว เขาไม่ได้เริ่มต้นการเป็น นักผจญภัยเพิ่งเมื่อวานนี้ และไม่ได้เขายังเด็ก การบ้านั้นจะมีผลตรงกันข้าม"สาวปีศาจแข่งขันหยุดคำพูดของ Akent"ขออภัย ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้เป็น unsociable เขาชอบเด็ก เขาไม่ปล่อยให้เด็กเล็ก ๆ เช่นคุณคนเดียว"Ikemen หูแมวติดตามในเสียงร่าเริงเปิดไปในความเงียบ Akent เหมือนหูแมวพูดเป็นจริงอย่างใด หน้าเปิดสีแดง"แต่ดี ดีว่า คุณไม่ได้หลอก ฉัน Alcedo แข่งขันหูแมว ผมเป็นนักผจญภัยสองระดับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ""ลูท-kun ของมนุษย์ นักผจญภัยระดับ II อย่างแท้จริง ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉัน"ผมจับมือกับ ikemen Alcedo หูแมวที่ได้นำมือของเขาดูเหมือนว่า adventurers พูดถึงระดับของพวกเขาเมื่อแนะนำตัวเอง"ฉัน Misha แข่งขันปีศาจ นักผจญภัยระดับ II ได้ แต่ คิดแผนที่จะไม่เป็นปัญหาสำหรับคนที่แข็งแกร่งที่ลูท-kun"นอกจากนี้ผมยังจับมือกับการย่อเงิน haired แม้น้ำตาล Misha"แล้วที่หนึ่ง unsociable โน้นเป็นของอาจารย์ Akent มนุษย์เช่นลูท นักผจญภัยระดับ III ได้ Hey แนะนำตัวเอง""...เป็น Akent "สหายของเขา 2 ที่ทำหน้าตกใจว่า unsociable อวยพรฉันให้ขอบคุณพวกเขาอีกครั้ง"ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉันจากการหลอก""ก็ดีแล้ว Adventurers จะเกี่ยวกับ give-and-take ทั้งหมด ดู"Alcedo หัวเราะ cheerfully"โดยวิธีการ เนื่องจากคุณกล่าวว่า คุณจำเป็นต้องใช้ยาแก้พิษผลไม้และแผนที่ของป่า คุณจะไปเข้าป่าสีเทา""ใช่ ฉันได้รับเควส II ระดับเพียงขณะที่ผ่านมา""แล้ว คุณต้องการไปแสวงหากัน""กับทุกคนหรือไม่"อธิบาย Misha ที่ดีน่ารัก ๆ"จริง ๆ เรายังรับเควส II ระดับเมื่อวานนี้ แต่เป้าหมาย Orc ไม่พบ เราได้ไปอยู่ในป่าลึก แต่มีโชคไม่เลย แต่ก็ใช้ไม่ ดังนั้น เรากำลังพูดถึงไปพักที่ orcs จะผูกอยู่ แม้ว่ามันจะใช้เวลาวันเดิน"Misha งอร่างกายของเธอลงจากพุง และมองใบหน้าของฉัน"ดังนั้น ถ้าเป็นครับ มีลูท-kun วิธีการเกี่ยวกับบ้างกับเรา ผมไม่สบายใจกับ ความสามารถในการโจมตีพิสัยไกลเท่านั้น เราเห็นความแรงจริงลูท kun เมื่อวานนี้ มันจะแข่งขันต่ออายุอาจมากับเรา"หุบเขาระหว่างเต้า flitters หน้าตาของฉันผิวสีน้ำตาลของเธอมีสุขภาพดีหัวของฉันระหว่างหน้าอกเรียบเหล่านั้นซิลคี้โอคส์ burying จะรู้สึกดี อยากจะไปสวรรค์(Nonono ฉันมี fiancee ที่เรียกว่าหิมะ อย่าสับสน)ทดลองโจมตีกัน มันเป็นข้อเสนอแห่งถ้าคุณคิดว่า เกี่ยวกับมันผมยังมือใหม่เองก็มีประโยชน์มากของการรวมทีมงานของพวกเขาAlcedo สนับสนุนของ Misha เชิญ"ไม่จริง ๆ เป็นสิ่งที่ควบคุมอย่างเคร่งครัดเช่นพยุหะ เพียงชั่วคราวทีม ไม่ได้คิดว่า ยากเกินไปเลย ก็ไม่เป็นไรปล่อยให้ตรงกลางถ้าคุณไม่ชอบ ถ้าคุณรวมค่า เราจะสอนวิธีการทำค่าย เลย์ แลนด์ จำเป็นเทคนิค และความรู้สำหรับการเป็นนักผจญภัย""เสียหาย... ทำไมมีไปไกลไหม"ต่อคำถามของฉันชัดเจน Misha และ Alcedo มองกัน นิพจน์ของการเปลี่ยนแปลงAlcedo ตอบกลับกับคำตอบมากด้าน"เราเห็นพลังงานของลูทเมื่อวานนี้ เราต้องการรับก่อนทีมอื่น ๆ หรือ Legions สามารถรับคุณ"เห็น ดังนั้นในอื่น ๆ คำ การลงทุนก่อน ฮะAlso―Misha เพิ่มเหตุผลของตนเอง"เมื่อเราได้เริ่มต้น เรายังมีบางบ้านที่ดูแลพวกเรา พวกเขาสอนเราพื้นฐานของ adventuring ลูท-kun รู้สึกถึงเรา คุณสามารถใช้อื่นเริ่มต้นภายใต้ปีกของคุณเมื่อคุณเติบโตขึ้น"ถ้าคุณใส่มันด้วยวิธี วิธีสามารถฉันปฏิเสธให้ลงรักษาฉัน และลงหัวของฉัน"โปรดให้ฉันอยู่ในทีมที่มีคุณทั้งหมด ฉันอาจจะเกิดปัญหาบางอย่างหลังจากที่เพิ่งเป็นนักผจญภัย ได้โปรดดูแลฉัน""Yahoo ขณะนี้คุณกำลังพูดถึง เราจะแบ่งรางวัลตามอุปกรณ์แต่ละชนิดเราพ่ายแพ้ดังนั้นเราจะมากันแบบนี้"ดูเหมือนว่า จะเหลือการเตรียมสิ่งที่จำเป็นสำหรับค่าย Akent และอื่น ๆพวกเขากล่าวว่า ฉันเท่านั้นจำเป็นต้องซื้อยาแก้พิษผลไม้ และแผนที่สำหรับวันนี้ อย่างไรดีของพวกเขา"ดังนั้นเราจะพบปะอีกครั้งหลังจากอาหารกลางวันที่ประตูตะวันตก""เข้าใจ เห็นคุณแล้วกัน""เห็นคุณในภายหลัง ลูท-kun"“…………”ผมลงศีรษะที่สามที่มีการลื่นไถลเข้าไปในฝูงชน และเดินเข้าไปในร้าน Adventurers' สมาคมสนับสนุน miscellany ครั้งแล้ว ผมซื้อแผนที่ (3 เหรียญ)และผลไม้ยาแก้ 5 (5 ใหญ่ทองแดงเหรียญ)ฉันได้ออกจากร้าน และตรงกลับไปอินน์เริ่มต้นบรรจุบทบัญญัติสำหรับการเดินทางของฉันใหม่ในห้องของฉันAK-47 นิตยสาร 6"Revolver S & W M10″ กระสุน 1 กล่องแผนที่ ผลไม้ยาแก้ 5 อะไหล่โลหะเหลววิเศษ (1 ลิตรส่วน), กระเป๋าหนังสำหรับชิ้นส่วนมอนสเตอร์ เปลี่ยนเสื้อผ้า บางแบบครอบคลุม เสื้อกันฝน potionฉันยัง
การแปล กรุณารอสักครู่..
หลังจากที่ดำเนินการในระดับที่ 2 การแสวงหาฉันออกจากสมาคมนักผจญภัย.
ทันทีที่ผมไปทางซ้ายต่อการผจญภัย-กิลด์ได้รับการสนับสนุนเครื่องมือร้านค้าที่จะซื้อแผนที่และยาแก้พิษผลไม้. ขณะที่ผมกำลังจะเข้าสู่ร้านค้าเครื่องมือที่ผมได้รับการต้อนรับจาก ที่อยู่เบื้องหลัง. "คุณรอเพียงนาทีสำหรับฉัน เราสามารถพูดคุยสำหรับช่วงเวลาหรือไม่? " "?" เมื่อฉันมองอยู่ข้างหลังผมมีเด็กอายุประมาณยืนสูงเท่าผมแบกกระเป๋าเป้สะพายหลัง. เสียม, โคมไฟ, ถุงนอนและขวดห้อยลงมาจากด้านข้างของกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เขาเป็น การดำเนินการ. "ยินดีที่ได้รู้จักชื่อของฉันคือ Raachi ของการแข่งขันแคระ ฉันเป็นผู้ประกอบการค้าที่ไม่มีรากที่เดินทางมาจากเมืองไปยังเมืองโดยไม่หยุดที่โรงแรมขนาดเล็ก. " การแข่งขันแคระ. หนึ่งของการแข่งขันนางฟ้าที่อาศัยอยู่ในการตกแต่งภายในของฝั่งตะวันตกนางฟ้ามนุษย์ทวีป. แม้เมื่อโตเต็มที่ขนาดของพวกเขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการที่ มนุษย์เด็ก. แม้เรื่องนี้คนที่แต่งตัวประหลาด Raachi เพียง แต่ดูเหมือนเด็กมนุษย์ได้อย่างรวดเร็วก่อน. ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดเขาไม่ได้มีเสน่ห์ของเด็ก แต่มีอากาศคนร้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในทางใดทางหนึ่ง. พูดในแง่ของชีวิตของฉันก่อนหน้า เขาเป็นเหมือนเจ้าหนูเมาส์ผีบางอย่าง. "ขอบคุณสำหรับความอนุเคราะห์ ผมเกรียงมนุษย์. " "พิณ-bocchan มันคืออะไร? ชื่อที่ดี! เนื่องจากคุณกำลังจะเข้าสู่ร้านค้าจิปาถะนั่นหมายความว่าคุณกำลังมองหาบางสิ่งบางอย่างใช่มั้ย? นี้อาจจะมีชนิดของชะตากรรมบางอย่างถ้าคุณจะ คุณต้องการที่จะดูที่สินค้าของฉัน " ฉันเห็นพนักงานขายแรงดันสูง. ฉันไม่ควรจะจัดการกับชอบของเหล่านี้. ผมเป็นคนญี่ปุ่นที่พูดว่า "ไม่!" ถ้าเพียง แต่ในจิตวิญญาณ! " ฉันกำลังจะไปหาซื้อได้ที่ร้านค้าสนับสนุนสมาคมดังนั้นฉันจะต้องปฏิเสธ. " "อย่าพูดอย่างนั้น! เพียงแค่ดู! เพียงแค่มอง! " "แม้ว่าคุณจะบอกว่าคุณตั้งใจที่จะทำให้ฉันซื้อ ฉันจะไม่ตกสำหรับเคล็ดลับที่! " "จริงๆผมแค่อยากให้คุณดู! นอกจากนี้สินค้าของฉันมีราคาถูกกว่าผู้ที่มีร้านค้าเครื่องมืออื่น ๆ ! ดังนั้นเพียงแค่ใช้เวลาดูในขณะที่น้อย! " เขาจับมือของฉันและยังคง. แต่ถ้าสิ่งที่เขาเป็นจริงๆราคาถูกที่ผมอาจจะซื้อบางสิ่งบางอย่าง. "...... ดีแล้วผมคิดว่าผมเพิ่งจะมาดู." "ใช่ใช่ขอบคุณมาก! จากนั้นสิ่งที่คุณอาจจะมองหา? " "Antidote ผลไม้และแผนที่ของป่าโดยรอบ." "ผมเห็น! แล้วฉันจะให้คุณบางสิ่งบางอย่างราคาถูก! ผลไม้ที่มียาแก้พิษ 1 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ที่ร้านค้าจิปาถะ แต่ฉันจะให้มันอยู่กับคุณเป็นเวลา 5 ทองแดง! แผนที่เป็น 3 สี แต่ฉันจะขายคุณ 1 เงิน! " พวกเขากำลังถูกอย่างแน่นอน. นอกจากนี้ราคาของแผนที่เป็นเหมือน oneesan ที่เคาน์เตอร์กล่าวว่าก่อนหน้านี้แปลกผู้ชายคนนี้ไม่ได้อยู่. ถ้า มันเป็นเช่นนี้แล้วฉันสงสัยว่าฉันควรจะซื้อบางสิ่งบางอย่าง. "จริงๆคุณจะขายพวกเขาเป็นเวลา 5 ทองแดงและ 1 เงิน?" "จริงเหรอฉันจะ มี fellas ที่น่ารังเกียจที่จะขายครึ่งแผนที่ 1 เงินแล้วให้คุณซื้ออีกครึ่งหนึ่งเป็นเวลา 3 สี แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะทำสิ่งที่ต้องการที่ คุณสามารถตรวจสอบสินค้าก่อนที่จะซื้อถ้าคุณต้องการ. " Raachi ประกาศพองหน้าอกของเขา. ถ้าเขาบอกว่ามากเขาก็อาจจะบอกความจริง. "มีมัน จากนั้นผลไม้และยาแก้พิษแผนที่โปรด. " "ขอบคุณสำหรับการซื้อ" Raachi ทำให้กระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาลงและ rummaged ในขณะที่ฮัม. ในขณะที่ฉันเตรียมเงินจากกระเป๋าสตางค์ของฉัน. "หนึ่งเหรียญเงินและ 5 เหรียญทองแดง ... . ah, ฉันมีเพียงแค่เหรียญทองแดงขนาดใหญ่คุณมีการเปลี่ยนแปลง? " "แน่นอน ฉันไม่ได้เกี่ยวกับการที่จะทำให้ความผิดพลาดเช่นนั้น. " "อย่าโกงฉันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่โอเค." "จริงๆเชื่อฉัน ฉันจะไม่ทำชนิดของรูปแบบการทุจริตที่. " แน่นอนผมล้อเล่นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง. Raachi ดูเหมือนว่าจะทำความเข้าใจและตอบค่อนข้างหวาดระแวง. "เฮ้ย." มือที่มีขนาดใหญ่จับศีรษะของ Raachi. หนึ่งถือหัว Raachi เป็นหนึ่ง ของทั้งสามผมได้พบกับการผจญภัยที่เมื่อวานนี้ป่าไม้ในขณะที่ผมอยู่ในช่วงกลางของการแสวงหาที่คนที่เรียกว่า Akent. Akent เบื้องหลังที่เป็นที่นิยมดูทองที่มีผมคนหูแมวและเงินที่มีผมปีศาจแข่งสาวถูกโบก มือของพวกเขาในขณะที่ผมยิ้ม. Raachi มองมาที่ Akent และบังคับให้รอยยิ้มเปลี่ยนสีฟ้าในหน้า. "W ดีสวัสดีมี เเ ... โชคดีของผมในวันนี้คือ ...... " "ได้หายไป." "E ขอโทษ!" Raachi หยิบกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขากลับขึ้นมาโดยไม่ต้องปิดมันและวิ่งไปในความหวาดกลัวฝูงชน. ในไม่ช้าร่างของเขาไม่สามารถมองเห็นได้. * girori * Akent ส่งได้อย่างรวดเร็วเจาะที่ผม. เขาดุฉันด้วยเสียงต่ำอย่างน่ากลัว. "คนที่เป็นที่รู้จักกันดีรอบที่นี่สำหรับการเร่ขายสองบิต เขาขายเครื่องมือไร้ค่าและแผนที่. " "ผมเป็นเช่นนั้น?" "เขาเป็นตัวโกงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้เด็กหลอกเงินคนที่ไม่ทราบวิธีการทำงานของโลกเช่นเดียวกับคุณ." "ขอบคุณมากครับ คุณบันทึกฉันมี. " ฉันให้ Akent โบว์สุภาพ แต่หน้าดื้อของเขาไม่ได้เปลี่ยนเลย. "สำหรับนักผจญภัย, เครื่องมือของเราจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับชีวิตของเรา ในขณะที่คุณจะเริ่มต้นคุณควรซื้อสิ่งที่ร้านค้าที่มีการผจญภัย 'เครื่องหมายสมาคม ฝากเร่ริมถนนกับผู้สูงอายุของคุณ เด็กเริ่มต้นเหมือนที่คุณไม่ควรทำอย่างนั้นได้โดยการเกิดอุบัติเหตุ. " "ฉันขอโทษ ...... " เขาให้พูดเสียงต่ำไม่สนใจ. ผมแขวนหัวของฉันในความอัปยศและกล่าวขอโทษฉัน. "หยุดขวาเทศน์ halfhearted ที่นั่น ไม่กลัวเขามีลักษณะสมบูรณ์? ไม่ได้เขาเริ่มกลายเป็นนักผจญภัยเมื่อวานนี้? และไม่ได้เขาก็ยังเด็ก? การเดินทางบ้าเช่นนั้นจะมีผลตรงข้าม. " ปีศาจสาวแข่งหยุดพูด Akent. "ขอโทษแม้ว่าผู้ชายคนนี้คือไม่พูดมากเขาชอบเด็ก เขาก็ไม่สามารถออกจากเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเดียวกับคุณคนเดียว. " Ikemen แมวหูตามมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง. Akent หันหน้าหนีไปในความเงียบดูเหมือนว่าสิ่งที่หูแมวกล่าวว่าเป็นความจริง. อย่างใดใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง. "แต่ ดีก็เป็นเรื่องดีที่คุณไม่ได้หลอก ผม Alcedo ของการแข่งขันแมวหู ผมระดับที่สองนักผจญภัย ยินดีที่ได้รู้จักคุณ. " "พิณคุงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ระดับที่สองนักผจญภัย แท้จริงขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉัน. " ผมจับมือกับ Ikemen แมวหู Alcedo ที่ได้นำเสนอมือของเขา. ดูเหมือนว่านักผจญภัยพูดถึงระดับของพวกเขาเมื่อแนะนำตัวเอง. "ฉัน Misha, การแข่งขันปีศาจ ระดับผจญภัยเป็นครั้งที่สอง แต่ผมคิดว่าแผนที่จะไม่เป็นปัญหาสำหรับคนที่เป็นที่แข็งแกร่งเป็นพิณคุง. " ฉันยังจับมือกับเงินที่มีผมสั้นสีน้ำตาลผิว Misha. "จากนั้นไม่พูดมากว่าที่นั่นเป็นผู้นำทีมงานของเรา Akent มนุษย์เช่นเดียวกับกีตาร์ ระดับที่สามเป็นนักผจญภัย เฮ้แนะนำตัวเอง. " "...... 'm Akent." 2 สหายของเขาทำหน้าตกใจที่ว่าอวยพรไม่พูดมาก. ฉันให้ขอบคุณให้กับพวกเขาอีกครั้ง. "ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉันจากการหลอก." "มันเป็น ที่ดีอยู่แล้ว ผจญภัยทั้งหมดที่เกี่ยวกับการให้และใช้เวลาเห็น. " Alcedo หัวเราะอย่างมีความสุข. "โดยวิธีการตั้งแต่คุณบอกว่าคุณจำเป็นต้องใช้ยาแก้พิษผลไม้และแผนที่ของป่าถูกคุณจะไปเข้าไปในป่าสีเทา?" "ใช่ ฉันได้รับในระดับที่สองการแสวงหาเพียงขณะที่ผ่านมา. " "แล้วคุณอยากจะไปในการสืบเสาะด้วยกันไหม?" "ด้วยทุกคนหรือไม่" Misha อธิบายด้วยรอยยิ้มน่ารัก. "ความจริงเรายังได้รับในระดับที่สองเมื่อวานนี้การแสวงหา แต่เป้าหมาย Orc คือไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบ เรายังเดินลึกเข้าไปในป่า แต่มีโชคใด ๆ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นเราจึงมีการพูดคุยเกี่ยวกับการไปสถานที่ห่างไกลออกไปที่ผีจะผูกพันที่จะอยู่ถึงแม้ว่ามันจะใช้เวลาวันที่จะได้รับมี. " Misha งอร่างกายของเธอลงมาจากเอวและมองไปที่ใบหน้าของฉัน. "ดังนั้นถ้ามัน ไม่เป็นไรด้วยเกรียงคุงวิธีการเกี่ยวกับการไปกับเรา? ฉันไม่สบายใจกับการเป็นความสามารถในการโจมตีเพียงระยะยาว เราเห็นพิณคุงความแข็งแกร่งเมื่อวานนี้จริงก็จะมีความมั่นใจว่าคุณจะมากับเรา. " หุบเขาระหว่างหน้าอกของเธอ flitters ในสายตาของฉัน. ผิวสีน้ำตาลของเธอมีสุขภาพดี. Burying หัวของฉันระหว่างหน้าอกเรียบผู้เนียนจะรู้สึกดี เหมือนไปสวรรค์. (nonono! ฉันมีคู่หมั้นที่เรียกว่าหิมะอย่าสับสน!) การโจมตีล่อกันมันเป็นข้อเสนอที่มีเสน่ห์จริงๆถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมัน. ฉันยังคงเริ่มต้นที่ตัวเอง. มีข้อดีของการมี ร่วมงานกับทีมงานที่มีประสบการณ์ของพวกเขา. Alcedo สนับสนุนคำเชิญของ Misha. "มันไม่จริงเป็นสิ่งที่มีการควบคุมอย่างเคร่งครัดเช่นกองทัพเพียงทีมชั่วคราวคุณไม่ต้องคิดหนักเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันโอเคที่จะออกจากที่อยู่ตรงกลางถ้าคุณไม่ชอบมัน หากคุณเข้าร่วมขึ้นเราจะสอนวิธีที่จะทำให้ค่ายวางของแผ่นดินและเทคนิคที่จำเป็นและความรู้ในการเป็นนักผจญภัย. " "เอ่อ ...... ทำไมคุณต้องไปเพื่อให้ห่างไกล?" ในช่วงของฉัน คำถามที่ชัดเจน, Misha และ Alcedo มองหน้ากันการแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยน. Alcedo ตอบด้วยมากกว่าที่ด้านบนคำตอบ. "เราเห็นเมื่อวานนี้อำนาจเกรียงเราต้องการที่จะรับคุณก่อนที่ทีมอื่น ๆ หรือพยุหเสนาจะได้รับให้คุณ." ฉันเห็นดังนั้นในคำอื่น ๆ ที่มีการลงทุนก่อนเหรอ. นอกจากนี้-Misha เพิ่มเหตุผลของเธอเอง. "เมื่อเราได้เริ่มต้นเรายังมีผู้สูงอายุบางส่วนในการดูแลของเราพวกเขาสอนเราพื้นฐานของการผจญภัย หากเกรียงคุงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเราคุณสามารถเริ่มต้นใช้เวลาอีกภายใต้ปีกของคุณเมื่อคุณเติบโตขึ้น. " หากคุณใส่มันเป็นอย่างนั้นวิธีการที่ฉันสามารถปฏิเสธ. ฉันให้ลงยามของฉันและโค้งคำนับหัวของฉัน. "โปรดให้ฉันเป็น ในทีมกับคุณทั้งหมด ฉันอาจจะก่อให้เกิดปัญหาบางอย่างที่คุณตั้งแต่ฉันเพิ่งกลายเป็นนักผจญภัย แต่โปรดดูแลฉัน. " "Yahoo! ตอนนี้คุณกำลังพูดถึง! เราจะแบ่งผลตอบแทนตามสิ่งที่เราแต่ละคนแพ้ดังนั้นเราเคยชินมาไม่เห็นด้วย. " ดูเหมือนว่าการเตรียมความพร้อมในสิ่งที่จำเป็นสำหรับค่ายจะถูกทิ้งไป Akent และคนอื่น ๆ . พวกเขาบอกว่าฉันต้องการเพียงที่จะซื้อ ผลไม้ยาแก้พิษและแผนที่สำหรับวันนี้ วิธีที่ดีของพวกเขา. "ดังนั้นเราจะได้พบกันอีกครั้งหลังอาหารกลางวันที่ประตูทางทิศตะวันตก." "เข้าใจ ดูแล้วคุณ. " "เห็นคุณในภายหลัง, เกรียงคุง." "............ " ฉันคำนับหัวของฉันที่สามที่ได้รับการลื่นไถลเข้าไปในฝูงชนและอีกครั้งที่เดินเข้าไปในการสนับสนุนสมาคมนักผจญภัย 'ร้านจิปาถะ. แล้วฉัน ซื้อแผนที่ (3 เหรียญเงิน). 5 และผลไม้ยาแก้พิษ (5 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่). ฉันได้ออกจากร้านและเดินตรงกลับไปที่โรงแรม. ผมเริ่มบรรจุบทบัญญัติสำหรับการเดินทางใหม่ของฉันในห้องของฉัน. AK-47 . 6 นิตยสาร. "S & W M10" ปืน 1 กล่องกระสุน. แผนที่ 5 ผลไม้ยาแก้พิษโลหะเหลวมายากลอะไหล่ (1 ลิตรส่วน) กระเป๋าหนังสำหรับชิ้นส่วนมอนสเตอร์, การเปลี่ยนแปลงของเสื้อผ้าผ้าห่มบาง ๆ เสื้อกันฝนยา. ฉันยัง
ทันทีที่ผมไปทางซ้ายต่อการผจญภัย-กิลด์ได้รับการสนับสนุนเครื่องมือร้านค้าที่จะซื้อแผนที่และยาแก้พิษผลไม้. ขณะที่ผมกำลังจะเข้าสู่ร้านค้าเครื่องมือที่ผมได้รับการต้อนรับจาก ที่อยู่เบื้องหลัง. "คุณรอเพียงนาทีสำหรับฉัน เราสามารถพูดคุยสำหรับช่วงเวลาหรือไม่? " "?" เมื่อฉันมองอยู่ข้างหลังผมมีเด็กอายุประมาณยืนสูงเท่าผมแบกกระเป๋าเป้สะพายหลัง. เสียม, โคมไฟ, ถุงนอนและขวดห้อยลงมาจากด้านข้างของกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เขาเป็น การดำเนินการ. "ยินดีที่ได้รู้จักชื่อของฉันคือ Raachi ของการแข่งขันแคระ ฉันเป็นผู้ประกอบการค้าที่ไม่มีรากที่เดินทางมาจากเมืองไปยังเมืองโดยไม่หยุดที่โรงแรมขนาดเล็ก. " การแข่งขันแคระ. หนึ่งของการแข่งขันนางฟ้าที่อาศัยอยู่ในการตกแต่งภายในของฝั่งตะวันตกนางฟ้ามนุษย์ทวีป. แม้เมื่อโตเต็มที่ขนาดของพวกเขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการที่ มนุษย์เด็ก. แม้เรื่องนี้คนที่แต่งตัวประหลาด Raachi เพียง แต่ดูเหมือนเด็กมนุษย์ได้อย่างรวดเร็วก่อน. ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดเขาไม่ได้มีเสน่ห์ของเด็ก แต่มีอากาศคนร้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในทางใดทางหนึ่ง. พูดในแง่ของชีวิตของฉันก่อนหน้า เขาเป็นเหมือนเจ้าหนูเมาส์ผีบางอย่าง. "ขอบคุณสำหรับความอนุเคราะห์ ผมเกรียงมนุษย์. " "พิณ-bocchan มันคืออะไร? ชื่อที่ดี! เนื่องจากคุณกำลังจะเข้าสู่ร้านค้าจิปาถะนั่นหมายความว่าคุณกำลังมองหาบางสิ่งบางอย่างใช่มั้ย? นี้อาจจะมีชนิดของชะตากรรมบางอย่างถ้าคุณจะ คุณต้องการที่จะดูที่สินค้าของฉัน " ฉันเห็นพนักงานขายแรงดันสูง. ฉันไม่ควรจะจัดการกับชอบของเหล่านี้. ผมเป็นคนญี่ปุ่นที่พูดว่า "ไม่!" ถ้าเพียง แต่ในจิตวิญญาณ! " ฉันกำลังจะไปหาซื้อได้ที่ร้านค้าสนับสนุนสมาคมดังนั้นฉันจะต้องปฏิเสธ. " "อย่าพูดอย่างนั้น! เพียงแค่ดู! เพียงแค่มอง! " "แม้ว่าคุณจะบอกว่าคุณตั้งใจที่จะทำให้ฉันซื้อ ฉันจะไม่ตกสำหรับเคล็ดลับที่! " "จริงๆผมแค่อยากให้คุณดู! นอกจากนี้สินค้าของฉันมีราคาถูกกว่าผู้ที่มีร้านค้าเครื่องมืออื่น ๆ ! ดังนั้นเพียงแค่ใช้เวลาดูในขณะที่น้อย! " เขาจับมือของฉันและยังคง. แต่ถ้าสิ่งที่เขาเป็นจริงๆราคาถูกที่ผมอาจจะซื้อบางสิ่งบางอย่าง. "...... ดีแล้วผมคิดว่าผมเพิ่งจะมาดู." "ใช่ใช่ขอบคุณมาก! จากนั้นสิ่งที่คุณอาจจะมองหา? " "Antidote ผลไม้และแผนที่ของป่าโดยรอบ." "ผมเห็น! แล้วฉันจะให้คุณบางสิ่งบางอย่างราคาถูก! ผลไม้ที่มียาแก้พิษ 1 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ที่ร้านค้าจิปาถะ แต่ฉันจะให้มันอยู่กับคุณเป็นเวลา 5 ทองแดง! แผนที่เป็น 3 สี แต่ฉันจะขายคุณ 1 เงิน! " พวกเขากำลังถูกอย่างแน่นอน. นอกจากนี้ราคาของแผนที่เป็นเหมือน oneesan ที่เคาน์เตอร์กล่าวว่าก่อนหน้านี้แปลกผู้ชายคนนี้ไม่ได้อยู่. ถ้า มันเป็นเช่นนี้แล้วฉันสงสัยว่าฉันควรจะซื้อบางสิ่งบางอย่าง. "จริงๆคุณจะขายพวกเขาเป็นเวลา 5 ทองแดงและ 1 เงิน?" "จริงเหรอฉันจะ มี fellas ที่น่ารังเกียจที่จะขายครึ่งแผนที่ 1 เงินแล้วให้คุณซื้ออีกครึ่งหนึ่งเป็นเวลา 3 สี แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะทำสิ่งที่ต้องการที่ คุณสามารถตรวจสอบสินค้าก่อนที่จะซื้อถ้าคุณต้องการ. " Raachi ประกาศพองหน้าอกของเขา. ถ้าเขาบอกว่ามากเขาก็อาจจะบอกความจริง. "มีมัน จากนั้นผลไม้และยาแก้พิษแผนที่โปรด. " "ขอบคุณสำหรับการซื้อ" Raachi ทำให้กระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาลงและ rummaged ในขณะที่ฮัม. ในขณะที่ฉันเตรียมเงินจากกระเป๋าสตางค์ของฉัน. "หนึ่งเหรียญเงินและ 5 เหรียญทองแดง ... . ah, ฉันมีเพียงแค่เหรียญทองแดงขนาดใหญ่คุณมีการเปลี่ยนแปลง? " "แน่นอน ฉันไม่ได้เกี่ยวกับการที่จะทำให้ความผิดพลาดเช่นนั้น. " "อย่าโกงฉันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่โอเค." "จริงๆเชื่อฉัน ฉันจะไม่ทำชนิดของรูปแบบการทุจริตที่. " แน่นอนผมล้อเล่นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง. Raachi ดูเหมือนว่าจะทำความเข้าใจและตอบค่อนข้างหวาดระแวง. "เฮ้ย." มือที่มีขนาดใหญ่จับศีรษะของ Raachi. หนึ่งถือหัว Raachi เป็นหนึ่ง ของทั้งสามผมได้พบกับการผจญภัยที่เมื่อวานนี้ป่าไม้ในขณะที่ผมอยู่ในช่วงกลางของการแสวงหาที่คนที่เรียกว่า Akent. Akent เบื้องหลังที่เป็นที่นิยมดูทองที่มีผมคนหูแมวและเงินที่มีผมปีศาจแข่งสาวถูกโบก มือของพวกเขาในขณะที่ผมยิ้ม. Raachi มองมาที่ Akent และบังคับให้รอยยิ้มเปลี่ยนสีฟ้าในหน้า. "W ดีสวัสดีมี เเ ... โชคดีของผมในวันนี้คือ ...... " "ได้หายไป." "E ขอโทษ!" Raachi หยิบกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขากลับขึ้นมาโดยไม่ต้องปิดมันและวิ่งไปในความหวาดกลัวฝูงชน. ในไม่ช้าร่างของเขาไม่สามารถมองเห็นได้. * girori * Akent ส่งได้อย่างรวดเร็วเจาะที่ผม. เขาดุฉันด้วยเสียงต่ำอย่างน่ากลัว. "คนที่เป็นที่รู้จักกันดีรอบที่นี่สำหรับการเร่ขายสองบิต เขาขายเครื่องมือไร้ค่าและแผนที่. " "ผมเป็นเช่นนั้น?" "เขาเป็นตัวโกงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้เด็กหลอกเงินคนที่ไม่ทราบวิธีการทำงานของโลกเช่นเดียวกับคุณ." "ขอบคุณมากครับ คุณบันทึกฉันมี. " ฉันให้ Akent โบว์สุภาพ แต่หน้าดื้อของเขาไม่ได้เปลี่ยนเลย. "สำหรับนักผจญภัย, เครื่องมือของเราจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับชีวิตของเรา ในขณะที่คุณจะเริ่มต้นคุณควรซื้อสิ่งที่ร้านค้าที่มีการผจญภัย 'เครื่องหมายสมาคม ฝากเร่ริมถนนกับผู้สูงอายุของคุณ เด็กเริ่มต้นเหมือนที่คุณไม่ควรทำอย่างนั้นได้โดยการเกิดอุบัติเหตุ. " "ฉันขอโทษ ...... " เขาให้พูดเสียงต่ำไม่สนใจ. ผมแขวนหัวของฉันในความอัปยศและกล่าวขอโทษฉัน. "หยุดขวาเทศน์ halfhearted ที่นั่น ไม่กลัวเขามีลักษณะสมบูรณ์? ไม่ได้เขาเริ่มกลายเป็นนักผจญภัยเมื่อวานนี้? และไม่ได้เขาก็ยังเด็ก? การเดินทางบ้าเช่นนั้นจะมีผลตรงข้าม. " ปีศาจสาวแข่งหยุดพูด Akent. "ขอโทษแม้ว่าผู้ชายคนนี้คือไม่พูดมากเขาชอบเด็ก เขาก็ไม่สามารถออกจากเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเดียวกับคุณคนเดียว. " Ikemen แมวหูตามมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง. Akent หันหน้าหนีไปในความเงียบดูเหมือนว่าสิ่งที่หูแมวกล่าวว่าเป็นความจริง. อย่างใดใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง. "แต่ ดีก็เป็นเรื่องดีที่คุณไม่ได้หลอก ผม Alcedo ของการแข่งขันแมวหู ผมระดับที่สองนักผจญภัย ยินดีที่ได้รู้จักคุณ. " "พิณคุงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ระดับที่สองนักผจญภัย แท้จริงขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉัน. " ผมจับมือกับ Ikemen แมวหู Alcedo ที่ได้นำเสนอมือของเขา. ดูเหมือนว่านักผจญภัยพูดถึงระดับของพวกเขาเมื่อแนะนำตัวเอง. "ฉัน Misha, การแข่งขันปีศาจ ระดับผจญภัยเป็นครั้งที่สอง แต่ผมคิดว่าแผนที่จะไม่เป็นปัญหาสำหรับคนที่เป็นที่แข็งแกร่งเป็นพิณคุง. " ฉันยังจับมือกับเงินที่มีผมสั้นสีน้ำตาลผิว Misha. "จากนั้นไม่พูดมากว่าที่นั่นเป็นผู้นำทีมงานของเรา Akent มนุษย์เช่นเดียวกับกีตาร์ ระดับที่สามเป็นนักผจญภัย เฮ้แนะนำตัวเอง. " "...... 'm Akent." 2 สหายของเขาทำหน้าตกใจที่ว่าอวยพรไม่พูดมาก. ฉันให้ขอบคุณให้กับพวกเขาอีกครั้ง. "ขอบคุณมากสำหรับการบันทึกฉันจากการหลอก." "มันเป็น ที่ดีอยู่แล้ว ผจญภัยทั้งหมดที่เกี่ยวกับการให้และใช้เวลาเห็น. " Alcedo หัวเราะอย่างมีความสุข. "โดยวิธีการตั้งแต่คุณบอกว่าคุณจำเป็นต้องใช้ยาแก้พิษผลไม้และแผนที่ของป่าถูกคุณจะไปเข้าไปในป่าสีเทา?" "ใช่ ฉันได้รับในระดับที่สองการแสวงหาเพียงขณะที่ผ่านมา. " "แล้วคุณอยากจะไปในการสืบเสาะด้วยกันไหม?" "ด้วยทุกคนหรือไม่" Misha อธิบายด้วยรอยยิ้มน่ารัก. "ความจริงเรายังได้รับในระดับที่สองเมื่อวานนี้การแสวงหา แต่เป้าหมาย Orc คือไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบ เรายังเดินลึกเข้าไปในป่า แต่มีโชคใด ๆ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นเราจึงมีการพูดคุยเกี่ยวกับการไปสถานที่ห่างไกลออกไปที่ผีจะผูกพันที่จะอยู่ถึงแม้ว่ามันจะใช้เวลาวันที่จะได้รับมี. " Misha งอร่างกายของเธอลงมาจากเอวและมองไปที่ใบหน้าของฉัน. "ดังนั้นถ้ามัน ไม่เป็นไรด้วยเกรียงคุงวิธีการเกี่ยวกับการไปกับเรา? ฉันไม่สบายใจกับการเป็นความสามารถในการโจมตีเพียงระยะยาว เราเห็นพิณคุงความแข็งแกร่งเมื่อวานนี้จริงก็จะมีความมั่นใจว่าคุณจะมากับเรา. " หุบเขาระหว่างหน้าอกของเธอ flitters ในสายตาของฉัน. ผิวสีน้ำตาลของเธอมีสุขภาพดี. Burying หัวของฉันระหว่างหน้าอกเรียบผู้เนียนจะรู้สึกดี เหมือนไปสวรรค์. (nonono! ฉันมีคู่หมั้นที่เรียกว่าหิมะอย่าสับสน!) การโจมตีล่อกันมันเป็นข้อเสนอที่มีเสน่ห์จริงๆถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมัน. ฉันยังคงเริ่มต้นที่ตัวเอง. มีข้อดีของการมี ร่วมงานกับทีมงานที่มีประสบการณ์ของพวกเขา. Alcedo สนับสนุนคำเชิญของ Misha. "มันไม่จริงเป็นสิ่งที่มีการควบคุมอย่างเคร่งครัดเช่นกองทัพเพียงทีมชั่วคราวคุณไม่ต้องคิดหนักเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันโอเคที่จะออกจากที่อยู่ตรงกลางถ้าคุณไม่ชอบมัน หากคุณเข้าร่วมขึ้นเราจะสอนวิธีที่จะทำให้ค่ายวางของแผ่นดินและเทคนิคที่จำเป็นและความรู้ในการเป็นนักผจญภัย. " "เอ่อ ...... ทำไมคุณต้องไปเพื่อให้ห่างไกล?" ในช่วงของฉัน คำถามที่ชัดเจน, Misha และ Alcedo มองหน้ากันการแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยน. Alcedo ตอบด้วยมากกว่าที่ด้านบนคำตอบ. "เราเห็นเมื่อวานนี้อำนาจเกรียงเราต้องการที่จะรับคุณก่อนที่ทีมอื่น ๆ หรือพยุหเสนาจะได้รับให้คุณ." ฉันเห็นดังนั้นในคำอื่น ๆ ที่มีการลงทุนก่อนเหรอ. นอกจากนี้-Misha เพิ่มเหตุผลของเธอเอง. "เมื่อเราได้เริ่มต้นเรายังมีผู้สูงอายุบางส่วนในการดูแลของเราพวกเขาสอนเราพื้นฐานของการผจญภัย หากเกรียงคุงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเราคุณสามารถเริ่มต้นใช้เวลาอีกภายใต้ปีกของคุณเมื่อคุณเติบโตขึ้น. " หากคุณใส่มันเป็นอย่างนั้นวิธีการที่ฉันสามารถปฏิเสธ. ฉันให้ลงยามของฉันและโค้งคำนับหัวของฉัน. "โปรดให้ฉันเป็น ในทีมกับคุณทั้งหมด ฉันอาจจะก่อให้เกิดปัญหาบางอย่างที่คุณตั้งแต่ฉันเพิ่งกลายเป็นนักผจญภัย แต่โปรดดูแลฉัน. " "Yahoo! ตอนนี้คุณกำลังพูดถึง! เราจะแบ่งผลตอบแทนตามสิ่งที่เราแต่ละคนแพ้ดังนั้นเราเคยชินมาไม่เห็นด้วย. " ดูเหมือนว่าการเตรียมความพร้อมในสิ่งที่จำเป็นสำหรับค่ายจะถูกทิ้งไป Akent และคนอื่น ๆ . พวกเขาบอกว่าฉันต้องการเพียงที่จะซื้อ ผลไม้ยาแก้พิษและแผนที่สำหรับวันนี้ วิธีที่ดีของพวกเขา. "ดังนั้นเราจะได้พบกันอีกครั้งหลังอาหารกลางวันที่ประตูทางทิศตะวันตก." "เข้าใจ ดูแล้วคุณ. " "เห็นคุณในภายหลัง, เกรียงคุง." "............ " ฉันคำนับหัวของฉันที่สามที่ได้รับการลื่นไถลเข้าไปในฝูงชนและอีกครั้งที่เดินเข้าไปในการสนับสนุนสมาคมนักผจญภัย 'ร้านจิปาถะ. แล้วฉัน ซื้อแผนที่ (3 เหรียญเงิน). 5 และผลไม้ยาแก้พิษ (5 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่). ฉันได้ออกจากร้านและเดินตรงกลับไปที่โรงแรม. ผมเริ่มบรรจุบทบัญญัติสำหรับการเดินทางใหม่ของฉันในห้องของฉัน. AK-47 . 6 นิตยสาร. "S & W M10" ปืน 1 กล่องกระสุน. แผนที่ 5 ผลไม้ยาแก้พิษโลหะเหลวมายากลอะไหล่ (1 ลิตรส่วน) กระเป๋าหนังสำหรับชิ้นส่วนมอนสเตอร์, การเปลี่ยนแปลงของเสื้อผ้าผ้าห่มบาง ๆ เสื้อกันฝนยา. ฉันยัง
การแปล กรุณารอสักครู่..
หลังจากเรียนระดับ 2 เควสที่ผมออกจากสมาคมนักผจญภัย .
ทันที ฉันไปทางซ้ายต่อสมาคมนักผจญภัยที่ร้านเครื่องมือซื้อแผนที่และยาแก้พิษผลไม้
อย่างที่ผมกำลังจะใส่เครื่องมือที่ร้านผมก็ทักทายจากด้านหลัง
" คุณ รอเดี๋ยวนะ เราคุยกันหน่อยได้ไหม "
" "
เมื่อฉันมองหลังฉันมีเด็กประมาณยืนสูงเท่าฉัน แบกเป้
พลั่ว , โคมไฟ , ถุงนอน , และขวดแขวนจากด้านข้างของกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เขาอุ้ม
" ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ raachi ของการแข่งขันแคระ ข้าเป็นพ่อค้าที่ไร้ราก การเดินทางจากเมืองสู่เมืองโดยไม่หยุดที่โฮสเทล "
หนึ่งของการแข่งขันแคระ นางฟ้า เผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในการตกแต่งภายในของนางฟ้ามนุษย์ทวีปฝั่งตะวันตก .
เมื่อเต็มโตขนาดของพวกเขาเป็นเพียงเรื่องของเด็กมนุษย์
เลยแม้แต่คนเดียว raachi ดูเหมือนเด็กมนุษย์ได้อย่างรวดเร็วก่อน
ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด เขาไม่มีเสน่ห์ของเด็ก แต่อากาศของตัวร้ายเล็กน้อยในบางวิธี .
พูดในแง่ของชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน เขา เหมือนมีผีเมาส์ไอ้หนู
" ขอบคุณสำหรับสุภาพ ผมเล่นเครื่องดนตรีที่คล้ายกีตาร์ เป็นมนุษย์ "
" พิณ bocchan มัน ? ชื่อดีตั้งแต่คุณไปเข้าร้านเบ็ดเตล็ด นั่นหมายความว่า คุณกำลังมองหาอะไรอยู่ใช่มั้ย บางทีอาจเป็นโชคชะตา ถ้าคุณจะ อยากดูสินค้าของฉัน "
ผมเห็นพนักงานขาย high-pressure
ฉันไม่ควรติดต่อกับชอบของเหล่านี้ .
ฉันเป็นคนญี่ปุ่นที่สามารถพูด " ไม่ ! " ถ้าเพียงแต่ในจิตวิญญาณ
" ผมกำลังจะไปซื้อที่ร้านสมาคมสนับสนุน ดังนั้นผมคงต้องขอปฏิเสธ "
" อย่าพูดอย่างนั้นสิ เพิ่งไปดู ! แค่ดู "
" ถึงจะพูดอย่างนั้น เธอตั้งใจจะให้ฉันซื้อ ฉันจะไม่ตกหลุมรัก กลโกงนั้น ! "
" จริงๆ ผมแค่อยากให้คุณดู นอกจากนี้ สินค้าของเราถูกกว่าที่ร้านเครื่องมืออื่น ๆ ! งั้นก็ลองดูหน่อย ! "
เขาจับมือกับ persisted .
แต่ถ้าเรื่องของเขาที่ราคาถูกจริงๆ ผมอาจจะซื้ออะไรสักอย่าง
" . . . . . . . งั้นผมจะลองดู "
" ใช่ครับ ขอบคุณมากครับ แล้วคุณอาจจะมองหา ? "
" ยาแก้พิษผลไม้และแผนที่ของรอบป่า "
" ผมเห็น งั้นฉันมีข้อเสนอบางอย่างที่ราคาถูก ! ผลไม้ต้าน 1 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ที่เรื่องเบ็ดเตล็ดร้านค้า แต่ฉันจะให้คุณ 5 ตำรวจ !
ทันที ฉันไปทางซ้ายต่อสมาคมนักผจญภัยที่ร้านเครื่องมือซื้อแผนที่และยาแก้พิษผลไม้
อย่างที่ผมกำลังจะใส่เครื่องมือที่ร้านผมก็ทักทายจากด้านหลัง
" คุณ รอเดี๋ยวนะ เราคุยกันหน่อยได้ไหม "
" "
เมื่อฉันมองหลังฉันมีเด็กประมาณยืนสูงเท่าฉัน แบกเป้
พลั่ว , โคมไฟ , ถุงนอน , และขวดแขวนจากด้านข้างของกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เขาอุ้ม
" ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ raachi ของการแข่งขันแคระ ข้าเป็นพ่อค้าที่ไร้ราก การเดินทางจากเมืองสู่เมืองโดยไม่หยุดที่โฮสเทล "
หนึ่งของการแข่งขันแคระ นางฟ้า เผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในการตกแต่งภายในของนางฟ้ามนุษย์ทวีปฝั่งตะวันตก .
เมื่อเต็มโตขนาดของพวกเขาเป็นเพียงเรื่องของเด็กมนุษย์
เลยแม้แต่คนเดียว raachi ดูเหมือนเด็กมนุษย์ได้อย่างรวดเร็วก่อน
ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด เขาไม่มีเสน่ห์ของเด็ก แต่อากาศของตัวร้ายเล็กน้อยในบางวิธี .
พูดในแง่ของชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน เขา เหมือนมีผีเมาส์ไอ้หนู
" ขอบคุณสำหรับสุภาพ ผมเล่นเครื่องดนตรีที่คล้ายกีตาร์ เป็นมนุษย์ "
" พิณ bocchan มัน ? ชื่อดีตั้งแต่คุณไปเข้าร้านเบ็ดเตล็ด นั่นหมายความว่า คุณกำลังมองหาอะไรอยู่ใช่มั้ย บางทีอาจเป็นโชคชะตา ถ้าคุณจะ อยากดูสินค้าของฉัน "
ผมเห็นพนักงานขาย high-pressure
ฉันไม่ควรติดต่อกับชอบของเหล่านี้ .
ฉันเป็นคนญี่ปุ่นที่สามารถพูด " ไม่ ! " ถ้าเพียงแต่ในจิตวิญญาณ
" ผมกำลังจะไปซื้อที่ร้านสมาคมสนับสนุน ดังนั้นผมคงต้องขอปฏิเสธ "
" อย่าพูดอย่างนั้นสิ เพิ่งไปดู ! แค่ดู "
" ถึงจะพูดอย่างนั้น เธอตั้งใจจะให้ฉันซื้อ ฉันจะไม่ตกหลุมรัก กลโกงนั้น ! "
" จริงๆ ผมแค่อยากให้คุณดู นอกจากนี้ สินค้าของเราถูกกว่าที่ร้านเครื่องมืออื่น ๆ ! งั้นก็ลองดูหน่อย ! "
เขาจับมือกับ persisted .
แต่ถ้าเรื่องของเขาที่ราคาถูกจริงๆ ผมอาจจะซื้ออะไรสักอย่าง
" . . . . . . . งั้นผมจะลองดู "
" ใช่ครับ ขอบคุณมากครับ แล้วคุณอาจจะมองหา ? "
" ยาแก้พิษผลไม้และแผนที่ของรอบป่า "
" ผมเห็น งั้นฉันมีข้อเสนอบางอย่างที่ราคาถูก ! ผลไม้ต้าน 1 เหรียญทองแดงขนาดใหญ่ที่เรื่องเบ็ดเตล็ดร้านค้า แต่ฉันจะให้คุณ 5 ตำรวจ !
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- 1.สิ่งเเรกคือ เราจะต้องรู้ตัวตนของตัวเรา
- ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดเพื่อนทุกคน
- คุณเป็นคนขยัน
- คั่วกลิ้งหมูเนื้อหมู 300 กรัม (หั่นเป็นช
- แบต
- ชื่อ - สกุล : ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์ (บอย)
- สิ้นปี
- Thunderstorm here.
- maybe you have stomach
- ชื่อ - สกุล : ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์ (บอย)
- หมู
- 1.สิ่งเเรกคือ เราจะต้องรู้ตัวตนของตัวเรา
- รู้แล้ว
- Make love so excited together
- เพราะผมมีเวลาอยู่กับครอบครัว.
- ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดเพื่อนทุกคน
- คุณยังไม่เจอสักคนที่คุณรักในประเทศของคุณ
- beyond
- I am trying to persuade my pupil to read
- อย่าลืมฉัน
- I am trying to persuade my pupil to read
- Have you ever heard the rules the 4 hour
- ดูเหมือนเด็กหนุ่ม
- คั่วกลิ้งหมูเนื้อหมู 300 กรัม (หั่นเป็นช
