Unlike Miller and Campbell’s review

Unlike Miller and Campbell’s review (2006), which had 10 clearly articulated empowerment
evaluation principles against which to assess the degree to which practice adheres to and enacts the
underlying principles of empowerment evaluation, the principles used as a framework for this
review were derived through a systematic analysis of the approach’s central features according to
major theoretical writings and writers. These principles were developed both deductively and inductively
through an iterative process by carefully cataloguing, analyzing, and reanalyzing the major
theoretical descriptions and prescriptions for commonalities as put forth by prominent theorists
(e.g., Chen, 1990, 2005a; Donaldson, 2003, 2007; Lipsey et al., 2004; Rogers, 2000, 2007; Rogers
et al., 2000; Weiss, 1997a, 1997b, 1998, 2000; 2004a; White, 2009).
Since theory-driven evaluation has no obvious ideological basis, which numerous other forms of
evaluation clearly do, and since a wide variety of practitioners would claim to be theory-driven in
some capacity (e.g., from those who favor a systems approach to those who believe logic models
are the foundation of evaluation), establishing these principles was formidable, given the diffuse
development of the approach. Nevertheless, the principles identified and elucidated were vetted
by several leading scholars and revised until a reasonable degree of consensus was achieved regarding
their organization and content. These principles may neither be exhaustive nor mutually exclusive,
and perhaps are an oversimplification, yet they do, however, approximate the most salient
features of theory-driven evaluation according to some of the approach’s leading theorists, scholars,
and practitioners, and provide a limited degree of both conceptual and operational clarity (Miller,
2010; Smith, 1993). The core principles and subprinciples of theory-driven evaluation that arose
through this process are illustrated in Table 1. Although some would contest or question the sensitivity
and specificity to which some of these principles differentiate theory-driven forms of evaluation
from others on the basis that nearly all forms of evaluation engage in similar activities (e.g.,
formulating evaluation questions), it is how the principles are supposedly enacted that demarcate
theory-driven evaluations from others (i.e., in that all are explicitly guided by a program theory).
Arguably, specification and application of a program theory is not a necessary condition (e.g., to
guide question formulation) for executing many other forms of evaluation (e.g., objectivesoriented
evaluation, goal-based evaluation, empowerment evaluation, and responsive evaluation).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่างจากมิลเลอร์และ Campbell ของ ตรวจทาน (2006), ซึ่งมี 10 อย่างชัดเจนพูดชัดแจ้งอำนาจหลักการประเมินกับที่ประเมินระดับซึ่งสอดคล้อง และ enacts ปฏิบัติการหลักพื้นฐานของอำนาจประเมิน หลักที่ใช้เป็นกรอบสำหรับการนี้ตรวจสอบได้มาผ่านการวิเคราะห์ระบบเป็นวิธีพักกลางตามงานเขียนทฤษฎีสำคัญและผู้เขียน หลักการเหล่านี้ได้รับการพัฒนาทั้งสอง deductively และท่านโดยใช้กระบวนการซ้ำโดย cataloguing อย่างระมัดระวัง วิเคราะห์ และ reanalyzing สำคัญคำอธิบายทฤษฎีและข้อกำหนดสำหรับ commonalities เป็นย้ายมาโดย theorists โดดเด่น(เช่น เฉิน 1990, 2005a Donaldson, 2003, 2007 Lipsey et al., 2004 โรเจอร์ส 2000, 2007 โรเจอร์สและ al., 2000 มีร์ 1997a, 1997b, 1998, 2000 2004a ขาว 2009)เนื่องจากการประเมินทฤษฎีขับเคลื่อนที่มากมายในรูปแบบอื่น ๆ พื้นฐานอุดมการณ์ไม่ชัดเจน มีประเมินอย่างชัดเจนไม่ และเนื่อง จากความหลากหลายของผู้จะอ้างว่า ทฤษฎีขับในกำลังการผลิตบางอย่าง จากคนที่ชอบวิธีการระบบที่เชื่อว่ารูปแบบตรรกะเป็นพื้นฐานของการประเมิน), สร้างหลักเหล่านี้มีอันตรายถึงชีวิต ให้การกระจายการพัฒนาวิธีการ อย่างไรก็ตาม หลักระบุ และ elucidated ถูก vettedโดยหลายชั้นนำนักวิชาการ และแก้ไขจนกระทั่งสำเร็จปริญญาสมเหตุสมผลของมติเกี่ยวข้องขององค์กรและเนื้อหา หลักการเหล่านี้อาจจะไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ หรือ นั่นและบางทียัง oversimplification ที่ ได้ที่ อย่างไรก็ตาม ประมาณเด่นสุดคุณลักษณะของการประเมินทฤษฎีขับเคลื่อนตามบางส่วนของวิธีนำ theorists นักวิชาการและ และให้ระดับของแนวคิด และการดำเนินงานชัดเจน (มิลเลอร์ จำกัด2010 สมิธ 1993) แกนหลักและ subprinciples การประเมินทฤษฎีขับเคลื่อนที่เกิดขึ้นผ่านขั้นตอนนี้จะแสดงในตารางที่ 1 ถึงแม้ว่าบางส่วนจะประกวด หรือคำถามที่ไวและ specificity ซึ่งหลักการเหล่านี้แบ่งแยกทฤษฎีขับเคลื่อนรูปแบบการประเมินจากคนอื่นบนพื้นฐานที่เกือบทุกรูปแบบของการประเมินมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่คล้ายกัน (เช่นformulating ถามประเมิน), เป็นวิธีหลักจะคาดคะเนปีที่ปักปันทฤษฎีการขับเคลื่อนการประเมินจากผู้อื่น (เช่น ที่ทั้งหมดจะแนะนำอย่างชัดเจน โดยทฤษฎีโปรแกรม)ว่า ข้อมูลจำเพาะและการประยุกต์ของทฤษฎีโปรแกรมไม่ใช่เงื่อนไขจำเป็น (เช่น การกำหนดคำถามให้คำแนะนำ) สำหรับการดำเนินการแบบฟอร์มในการประเมิน (เช่น objectivesorientedประเมิน ประเมินตามเป้าหมาย ประเมินอำนาจ และการประเมินตอบสนอง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งแตกต่างจากการตรวจสอบมิลเลอร์และแคมป์เบล (2006) ซึ่งมี 10 ก้องเสริมสร้างพลังอำนาจอย่างชัดเจน
หลักการประเมินผลกับการที่จะประเมินระดับที่ปฏิบัติปฏิบัติตามและ enacts
หลักการพื้นฐานของการประเมินผลการเสริมสร้างศักยภาพหลักการใช้เป็นกรอบในการนี้
การตรวจสอบที่ได้รับผ่าน การวิเคราะห์ระบบของวิธีการคุณสมบัติกลางตาม
ทฤษฎีที่สำคัญงานเขียนและนักเขียน หลักการเหล่านี้ได้รับการพัฒนาทั้งอนุมานและ inductively
ผ่านกระบวนการซ้ำรายการโดยระมัดระวังการวิเคราะห์และ reanalyzing ที่สำคัญ
รายละเอียดในทางทฤษฎีและใบสั่งยาสำหรับ commonalities เป็นนำออกมาจากทฤษฎีที่โดดเด่น
(เช่นเฉินปี 1990 2005A; โดนัลด์ 2003, 2007; Lipsey et al, 2004;. โรเจอร์ส, 2000, 2007; โรเจอร์ส
, et al, 2000;. ไวส์, 1997a, 1997b, 1998, 2000; 2004a. สีขาว, 2009)
เนื่องจากการประเมินผลที่ขับเคลื่อนด้วยทฤษฎีไม่มีพื้นฐานอุดมการณ์ที่เห็นได้ชัดซึ่งอื่น ๆ อีกมากมาย รูปแบบของ
การประเมินผลได้อย่างชัดเจนทำและตั้งแต่ที่หลากหลายของผู้ปฏิบัติงานจะอ้างว่าเป็นทฤษฎีที่ขับเคลื่อนด้วยใน
บางพื้นที่ (เช่นจากบรรดาผู้ที่ชื่นชอบระบบวิธีการของคนที่เชื่อรูปแบบตรรกะ
เป็นพื้นฐานของการประเมินผล), การสร้างหลักการเหล่านี้เป็น ที่น่ากลัวได้รับการกระจาย
การพัฒนาวิธีการ แต่หลักการที่ระบุและโฮล์มถูกตรวจสอบ
โดยนักวิชาการชั้นนำหลายและปรับปรุงจนถึงระดับที่เหมาะสมของฉันทามติเกี่ยวกับการประสบความสำเร็จ
ขององค์กรและเนื้อหาของพวกเขา หลักการเหล่านี้ไม่ได้จะหมดแรงหรือพิเศษร่วมกันอาจ
และอาจจะมีเปลือกพวกเขาก็ยังทำ แต่ใกล้เคียงกับเด่นที่สุด
คุณสมบัติของการประเมินผลทฤษฎีที่ขับเคลื่อนด้วยตามที่บางส่วนของวิธีการของทฤษฎีชั้นนำนักวิชาการ
และผู้ปฏิบัติงานและให้ จำกัด ระดับของความชัดเจนความคิดและการดำเนินงานทั้งสอง (มิลเลอร์
2010 สมิ ธ , 1993) หลักการและ subprinciples ทฤษฎีของการประเมินผลการขับเคลื่อนที่เกิดขึ้น
ผ่านขั้นตอนนี้จะแสดงในตารางที่ 1 ถึงแม้ว่าบางคนจะแข่งขันหรือคำถามความไว
และความจำเพาะที่บางส่วนของหลักการเหล่านี้แตกต่างรูปแบบที่ขับเคลื่อนด้วยทฤษฎีของการประเมินผล
จากคนอื่น ๆ บนพื้นฐานที่ว่า เกือบทุกรูปแบบของการประเมินผลการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่คล้ายกัน (เช่น
การกำหนดคำถามการประเมินผล) ก็เป็นวิธีการหลักการที่จะตราขึ้นตามที่คาดคะเนที่แบ่งแยก
การประเมินทฤษฎีที่ขับเคลื่อนจากคนอื่น ๆ (เช่นในการที่ทุกคนจะได้รับคำแนะนำอย่างชัดเจนโดยทฤษฎีโปรแกรม).
เบบี้ส์ ข้อกำหนดและการประยุกต์ใช้ทฤษฎีโปรแกรมไม่ได้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็น (เช่นเพื่อ
เป็นแนวทางในการกำหนดคำถาม) สำหรับการดำเนินการรูปแบบอื่น ๆ ของการประเมินผล (เช่น objectivesoriented
การประเมินผลการประเมินเป้าหมายตามการประเมินผลการเพิ่มขีดความสามารถและการประเมินผลการตอบสนอง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งแตกต่างจากมิลเลอร์และแคมป์เบลรีวิว ( 2006 ) ซึ่งมี 10 ชัดเจนก้องการประเมินผลหลักการต่อซึ่ง
เพื่อประเมินระดับที่ฝึกปฏิบัติตาม และ enacts
หลักการพื้นฐานของการประเมินเสริมพลัง หลักการที่ใช้เป็นกรอบในการตรวจสอบนี้
ได้ผ่านการวิเคราะห์อย่างเป็นระบบของการปฏิบัติตามคุณลักษณะกลาง
งานเขียนเชิงทฤษฎีหลัก และนักเขียน หลักการเหล่านี้ได้ถูกพัฒนาขึ้น ทั้งการหักลบกับอุปนัย
ผ่านกระบวนการซ้ำโดยรอบคอบ รายการ วิเคราะห์ และ reanalyzing หลักทฤษฎีที่อธิบายและพร้อมสำหรับสิ่งที่เหมือนกัน

ตามที่วางไว้ โดยจุดเด่นของนักทฤษฎี ( เช่น เฉิน , 1990 , 2005a ; โดนัลด์ , 2003 , 2007 ; ลิปซีย์ et al . , 2004 ; โรเจอร์ , 2000 , 2007 ; โรเจอร์
et al . ,2000 ; ไวส์ 1997a 1997b , 1998 , 2000 ; 2004a ; ขาว , 2009 ) .
ตั้งแต่ทฤษฎีขับเคลื่อนการประเมินผลได้ไม่ชัดอุดมการณ์พื้นฐานซึ่งหลายรูปแบบอื่น ๆของการประเมินผลอย่างชัดเจน
, และเนื่องจากความหลากหลายของผู้ปฏิบัติงานจะอ้างว่าเป็นทฤษฎีการขับเคลื่อน
บางความจุ ( เช่นจากผู้ที่โปรดปรานวิธีการระบบเพื่อคนที่เชื่อตรรกะแบบ
เป็นรากฐานของการประเมิน )การสร้างหลักการเหล่านี้ก็น่ากลัว ได้รับการพัฒนากระจาย
ของวิธีการ อย่างไรก็ตาม หลักการนี้ถูกระบุและตรวจสอบ
โดยนักวิชาการชั้นนำต่างๆและแก้ไขจนถึงระดับที่เหมาะสมของการทำฉันทามติเกี่ยวกับ
องค์กรและเนื้อหาของพวกเขา หลักการเหล่านี้อาจไม่สมบูรณ์ หรือเป็นเฉพาะร่วมกัน
และบางทีอาจจะง่ายเกินไป แต่พวกเขาทำ , อย่างไรก็ตาม , โดยประมาณสำคัญที่สุด
คุณสมบัติของทฤษฎีขับเคลื่อนการประเมินผลตามบางส่วนของวิธีการของทฤษฎีชั้นนำ , นักวิชาการ ,
และผู้ปฏิบัติงาน และให้ปริญญา จำกัด ของทั้งแนวคิดและปฏิบัติการชัดเจน ( Miller
2010 ; Smith , 1993 ) แกนหลักของทฤษฎี และ subprinciples ขับเคลื่อนการประเมินผลที่เกิดขึ้น
ผ่านขั้นตอนนี้จะแสดงในตารางที่ 1 แม้ว่าบางคนจะประกวดหรือถามความไวและความจำเพาะที่
บางส่วนของหลักการเหล่านี้ความแตกต่างทฤษฎีขับเคลื่อนรูปแบบการประเมิน
จากผู้อื่นบนพื้นฐานที่เกือบทุกรูปแบบของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่คล้ายกัน ( เช่นการกำหนดคำถามการประเมิน
) มันเป็นอย่างไรมีหลักการคาดคะเนที่ปักเขต
ตราทฤษฎีขับเคลื่อนการประเมินผลจากผู้อื่น ( เช่น ในที่ทั้งหมดจะชัดเจนแนะนำโปรแกรมทฤษฎี ) .
arguably , คุณสมบัติและการประยุกต์ใช้ทฤษฎีโปรแกรมไม่ได้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็น ( เช่น การกำหนดคู่มือคำถาม

) สําหรับการดําเนินการในหลายๆ รูปแบบการประเมิน ( เช่น objectivesoriented
การประเมินผลตามเป้าหมายในการประเมินผล และการตอบสนองการประเมิน )