This song came about in a rather fu

This song came about in a rather funny way. I was hanging out with my two friends who are also great writers, Dave Hodges, and Dave Harris, (the guitar player for John Mayor), yes, I geeked out. Dave #1 started playing a tune and I said, "Wow, I love that beginning. Let's build on that song. It's great!" And he laughed and said, "I was just messing around. That's a Bob Dylan song I was playing." Of course I felt rather stupid, but then we just started jamming folk songs and "Trapeze" came out. I wrote this song, lyrically, about a friend of mine who had a very tragic childhood. However, he never spoke of it until after 4 years of knowing him. It was odd because, lots of people with their dark pasts tend to dwell on them and sometimes victimize themselves, leaning on their crutches as an excuse not to press forward. My friend, on the other hand, lived as if nothing had ever happened. When he told me of his past I was shocked. It's amazing how some people can overcome hardships and move forward, becoming their own person. He never spoke of his past, or "told me what he saw," and all of his hardships. He did, however, always speak of the future....and how to press on and make it a bright and beautiful one for himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพลงนี้มาเกี่ยวกับในทางค่อนข้างตลก ฉันถูกห้อยออกกับเพื่อนสองคนก็เขียนดี Dave Hodges และ Dave แฮร์ริส, (การเล่นกีตาร์ให้เป็นนายกเทศมนตรีจอห์น), ใช่ ฉัน geeked ออก เดฟ #1 เริ่มเล่นเพลงเป็น และเคย กล่าว "ว้าว ฉันรักที่เริ่มต้น ลองสร้างเพลง มันเป็นธรรมชาติ" เขาหัวเราะ และกล่าว ว่า "ฉันเป็นเพียง messing รอบ ที่เป็นเพลงบ๊อบดีแลนฉันถูกเล่น" แน่นอนผมรู้สึกค่อนข้างโง่ แต่แล้ว เราเริ่มต้นเพียง jamming เพลงพื้นบ้าน และ "ห้อยโหน" ออกมา ฉันเขียนเพลงนี้ lyrically เกี่ยวกับเพื่อนของฉันที่มีวัยเด็กที่น่าเศร้ามาก อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยพูดของมันจนกว่าหลังจาก 4 ปีของการรู้เขา มันไม่แปลกเนื่องจาก หลายคนกับ pasts ความมืดมักจะ อาศัยอยู่ในนั้น และบางครั้ง victimize ตัวเอง พิงบนไม้ค้ำของตนเป็นข้อแก้ตัวไม่ต้องกดไปข้างหน้า เพื่อนของฉัน คง อาศัยว่าไม่เคยเกิด เมื่อเขาบอกผมมาแค่ตกใจ มันเป็นน่าพิศวงว่าบางคนสามารถเอาชนะลำบาก และย้ายไป กลายเป็น คนของตนเอง เขาไม่เคยพูดของ อดีต หรือ "บอกฉันว่า สิ่งที่เขาเห็น" และทั้งหมดของเขาลำบาก ได้ อย่างไรก็ตาม จะพูดของอนาคต...และวิธีการกดบน และทำให้หนึ่งสดใส และสวยงามในตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลงนี้เกี่ยวกับการเข้ามาในทางที่ค่อนข้างตลก ฉันถูกห้อยออกกับเพื่อนสองคนของฉันที่ยังมีนักเขียนที่ดีเดฟฮอดจ์สและเดฟแฮร์ริส (ผู้เล่นกีต้าร์จอห์นนายกเทศมนตรี) ใช่ฉัน geeked ออก เดฟ # 1 เริ่มเล่นเพลงและผมพูดว่า "ว้าว, ฉันรักต้นว่า. เรามาสร้างเพลงที่. มันยิ่งใหญ่!" และเขาหัวเราะและกล่าวว่า "ผมก็แค่ล้อเล่นรอบ. นั่นเป็นเพลงที่บ๊อบดีแลนผมเล่น." แน่นอนผมรู้สึกว่าค่อนข้างโง่ แต่จากนั้นเราก็เริ่มติดขัดเพลงพื้นบ้านและ "ห้อยโหน" ออกมา ผมเขียนเพลงนี้เป็นเพลงเกี่ยวกับเพื่อนของฉันที่มีวัยเด็กที่น่าเศร้ามาก แต่เขาไม่เคยพูดถึงมันจนกว่าหลังจาก 4 ปีของการรู้เขา มันก็แปลกเพราะผู้คนจำนวนมากที่มีอดีตมืดของพวกเขามีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่กับพวกเขาและบางครั้งเหยื่อตัวเองยืนพิงไม้ค้ำของพวกเขาเป็นข้ออ้างที่จะไม่กดไปข้างหน้า เพื่อนของฉันในมืออื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยทีเดียว เมื่อเขาบอกว่าผมของเขาที่ผ่านมาผมตกใจ มันน่าจะมีบางคนสามารถเอาชนะความยากลำบากและก้าวไปข้างหน้ากลายเป็นบุคคลของพวกเขาเอง เขาไม่เคยพูดถึงอดีตของเขาหรือ "บอกสิ่งที่เขาเห็น" และทั้งหมดของความยากลำบากของเขา เขาได้ แต่มักจะพูดถึงอนาคต .... และวิธีการกดบนและทำให้มันเป็นหนึ่งสดใสและสวยงามให้กับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพลงนี้ออกมาในทางที่ค่อนข้างตลก ผมห้อยออกกับเพื่อนสองคนของฉันที่นักเขียนที่ดี , เดฟ ฮอดเจส และเดฟแฮร์ริส ( เล่นกีตาร์ให้ จอห์น เมเยอร์ ) ครับ ผม geeked ออก เดฟ# 1 เริ่มเล่นทำนองที่ฉันพูดว่า " ว้าว , ฉันรักที่เริ่มต้น ลองสร้างเพลง มันยอดเยี่ยม ! " เขาหัวเราะและพูดว่า , " ฉันกำลังวุ่นวาย นั่นมันเพลงของบ๊อบดีแลนผมกำลังเล่น" แน่นอนผมรู้สึกว่าค่อนข้างโง่ แต่แล้วเราก็เริ่มติดขัด เพลงพื้นบ้าน และ " ใน " ออกมา ผมเขียนเพลงนี้เนื้อเพลง เรื่องเพื่อนมีวัยเด็กที่น่าเศร้ามาก แต่เขาก็ไม่เคยพูดมัน จนกระทั่งหลังจาก 4 ปีของการรู้เขา มันแปลกเพราะคนมากมายด้วยความมืดที่ผ่านมามักจะอาศัยอยู่บนนั้น และบางครั้งเหยื่อตัวเองพิงไม้เท้าของเขาเป็นข้อแก้ตัวไม่ได้ที่จะกดไปข้างหน้า เพื่อนของฉัน , บนมืออื่น ๆที่อาศัยอยู่ราวกับว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาเล่าเรื่องอดีตของเขา ฉันตกใจมาก มันน่าพิศวงวิธีบางคนสามารถเอาชนะความยากลำบาก และย้ายไปข้างหน้า เป็น คนของตัวเอง เขาไม่เคยพูดเรื่องอดีตของเขา หรือ " บอกฉันว่าเขาเห็นอะไร " และทั้งหมดของความยากลำบากของเขา ยังไงก็ตาม , เขามักพูดถึงอนาคต .และวิธีการกด ให้มันสดใสและสวยงามสำหรับตัวเอง