The advertising industry in Malaysi

The advertising industry in Malaysia faces complex challenges, in particular
the numerous government regulations. The regulations reflect the
national aspirations of achieving a Malaysian identity and culture, while
conforming to the values of Islam, the national religion. These aspirations
were set out by the Ministry of Information and specified in the Advertising
Code for Television and Radio (1990). This Advertising Code was
designed to safeguard advertising and the consumers against the influence
of foreign cultural values. In particular, it prohibits the “adaptation
or projection of foreign culture which is not acceptable to a cross section
of the major communities of the Malaysian society either in the form of
words, slogans, clothing, activity or behavior” (p.6).

The Advertising Code also promotes cultural sensitivity in advertisements.
It prohibits advertisements that “contain statements or suggestions
which may offend the religious, racial, political or sentimental
susceptibilities of any section of the community”. Party political broadcast
that targets a specific racial group or incites one group to rise against
another is strictly prohibited. Such prohibition stemmed from the 1969 racial
riots. This prohibition is deemed to be vital in achieving racial and national
harmony in a multiracial country such as Malaysia.




Islam forms the largest single religious group in Malaysia, practiced
by around 60% of the population. Islam prohibits gambling and alcohol
consumption. However, because Malaysia is also a multicultural society,
these restrictions were only limited to national mass media such as television
and prints that are targeted at the Malays. Other media such as Chinese,
English and Hindu language newspapers and magazines were
allowed to carry both gambling and alcohol advertisements provided that
the advertisements do not encourage the readers to gamble nor increase
alcohol consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมโฆษณาในมาเลเซียเผชิญความท้าทายที่ซับซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งระเบียบทางราชการมากมาย สะท้อนให้เห็นถึงข้อบังคับแรงบันดาลใจแห่งชาติของบรรลุประจำมาเลเซียและวัฒนธรรม ในขณะที่สอดคล้องกับค่าของอิสลาม ศาสนาประจำชาติ ความปรารถนาเหล่านี้กำหนด โดยกระทรวงข้อมูล และระบุไว้ในโฆษณารหัสสำหรับโทรทัศน์และวิทยุ (1990) รหัสนี้โฆษณาได้ออกแบบมาเพื่อป้องกันโฆษณาและผู้บริโภคกับอิทธิพลของค่านิยมทางวัฒนธรรมต่างประเทศ โดยเฉพาะ ก็ห้ามปรับ"หรือฉายภาพของวัฒนธรรมต่างประเทศที่ไม่ยอมรับส่วนข้ามของชุมชนที่สำคัญของสังคมมาเลเซียทั้งในรูปแบบของคำ คำขวัญ เสื้อผ้า กิจกรรม หรือพฤติกรรม" (p.6)รหัสโฆษณายังส่งเสริมวัฒนธรรมความไวในการโฆษณามันห้ามโฆษณาที่ "มีคำสั่งหรือคำแนะนำซึ่งอาจบาดศาสนา เชื้อชาติ การเมือง หรืออันอ่อนหวานsusceptibilities ของส่วนใด ๆ ของชุมชน" ออกอากาศทางการเมืองของฝ่ายที่เป้าหมายเฉพาะกลุ่มเชื้อชาติ หรือกลุ่มหนึ่งจะเพิ่มขึ้นจาก incitesอื่นห้าม Prohibition เช่น stemmed จาก 1969 เชื้อชาติจลาจลการ Prohibition นี้จะถือว่าเป็นความสำคัญในการบรรลุเป้าหมายแห่งชาติ และเชื้อชาติความสามัคคีในประเทศเช่นมาเลเซีย multiracialกลุ่มเดียวศาสนาใหญ่ที่สุดในมาเลเซีย ฝึกฝนรูปแบบอิสลามประมาณ 60% ของประชากร อิสลามห้ามเล่นการพนันและแอลกอฮอล์ปริมาณการใช้ อย่างไรก็ตาม เนื่อง จากมาเลเซียเป็นสังคมวัฒนธรรมนานาชาติข้อจำกัดเหล่านี้ไม่เพียงจำกัดชาติสื่อมวลชนเช่นโทรทัศน์และพิมพ์ที่มีเป้าหมายที่การเชื้อสายมลายู สื่ออื่น ๆ เช่นภาษาจีนภาษาอังกฤษ และภาษาฮินดูหนังสือพิมพ์ และนิตยสารอนุญาตการดำเนินการโฆษณาทั้งการพนันและแอลกอฮอล์ได้จัดให้มีโฆษณาส่งเสริมการอ่านการทำ หรือเพิ่มแอลกอฮอล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมโฆษณาในประเทศมาเลเซียเผชิญกับความท้าทายที่ซับซ้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎระเบียบของรัฐบาลจำนวนมาก
กฎระเบียบที่สะท้อนให้เห็นถึงแรงบันดาลใจของชาติในการบรรลุความเป็นเอกลักษณ์และวัฒนธรรมของมาเลเซียในขณะที่สอดคล้องกับค่านิยมของศาสนาอิสลามศาสนาประจำชาติ แรงบันดาลใจเหล่านี้ถูกกำหนดโดยกระทรวงสารสนเทศและการระบุไว้ในโฆษณารหัสสำหรับโทรทัศน์และวิทยุ(1990) โฆษณารหัสนี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันการโฆษณาและผู้บริโภคกับอิทธิพลของค่านิยมทางวัฒนธรรมต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้าม "การปรับตัวหรือการฉายของวัฒนธรรมต่างประเทศที่ไม่ได้เป็นที่ยอมรับของภาคตัดขวางของชุมชนที่สำคัญของสังคมมาเลเซียทั้งในรูปแบบของคำคำขวัญเสื้อผ้ากิจกรรมหรือพฤติกรรม" (p.6) รหัสโฆษณานอกจากนี้ยังส่งเสริมวัฒนธรรมความไวในการโฆษณา. มันห้ามโฆษณาที่ "มีแถลงการณ์หรือข้อเสนอแนะที่อาจกลายเป็นศาสนาเชื้อชาติการเมืองหรืออารมณ์ไวของส่วนของชุมชนใดๆ " พรรคออกอากาศทางการเมืองที่มีเป้าหมายเป็นกลุ่มเชื้อชาติที่เฉพาะเจาะจงหรือคบคิดกลุ่มหนึ่งที่จะลุกขึ้นต่อสู้อีกเด็ดขาด ข้อห้ามดังกล่าวเกิดจาก 1969 เชื้อชาติจลาจล ข้อห้ามนี้จะถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในการบรรลุทางเชื้อชาติและระดับชาติความสามัคคีในประเทศเชื้อชาติเช่นมาเลเซีย. อิสลามรูปแบบกลุ่มศาสนาเดียวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมาเลเซียได้รับการฝึกฝนโดยประมาณ 60% ของประชากร ศาสนาอิสลามห้ามการเล่นการพนันและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์การบริโภค แต่เนื่องจากมาเลเซียยังเป็นสังคมพหุวัฒนธรรม, ข้อ จำกัด เหล่านี้ถูก จำกัด อยู่เพียงในสื่อมวลชนชาติเช่นโทรทัศน์และภาพพิมพ์ที่มีการกำหนดเป้าหมายที่มาเลเซีย สื่ออื่น ๆ เช่นจีน, ภาษาอังกฤษและภาษาฮินดูหนังสือพิมพ์และนิตยสารที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการทั้งโฆษณาการพนันและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยมีเงื่อนไขว่าการโฆษณาไม่ขอสนับสนุนให้ผู้อ่านไปเล่นการพนันเพิ่มขึ้นหรือบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมโฆษณาในมาเลเซียเผชิญกับความท้าทายที่ซับซ้อน โดยเฉพาะ
กฎระเบียบของรัฐบาลมากมาย กฎระเบียบที่สะท้อนให้เห็นถึงแรงบันดาลใจของขบวนการแห่งชาติ
เอกลักษณ์และวัฒนธรรมของมาเลเซีย ขณะที่
สอดคล้องกับคุณค่าของอิสลามศาสนาแห่งชาติ เหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจ
ชุดออกโดยกระทรวงสารสนเทศและการระบุไว้ในโฆษณา
รหัสสำหรับโทรทัศน์และวิทยุ ( 1990 ) รหัสโฆษณานี้
ออกแบบมาเพื่อป้องกันโฆษณาและผู้บริโภคต่อต้านอิทธิพล
คุณค่าทางวัฒนธรรมต่างชาติ โดยเฉพาะห้าม " การปรับตัว
หรือประมาณการของต่างประเทศ วัฒนธรรมที่ไม่ยอมรับขวาง
ของชุมชนใหญ่ของสังคมมาเลเซียทั้งในรูปแบบของ
คำ , คำขวัญ , เสื้อผ้า ,กิจกรรมหรือพฤติกรรม " ( ยกระดับ ) .

รหัสโฆษณายังส่งเสริมวัฒนธรรมไวในการโฆษณา .
ห้ามโฆษณาว่า " มีงบหรือข้อเสนอแนะ
ซึ่งอาจละเมิดศาสนา เชื้อชาติ การเมือง หรืออารมณ์
ที่ของส่วนใด ๆของชุมชน " พรรคการเมืองออกอากาศ
ที่เป้าหมายเฉพาะกลุ่มเชื้อชาติหรือยั่วยุกลุ่มหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้
อื่นโดยเด็ดขาด เช่นห้าม stemmed จาก 1969 จลาจลเชื้อชาติ
. ข้อห้ามนี้ ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในการบรรลุทางเชื้อชาติและความสามัคคีแห่งชาติ
ในประเทศซึ่งมีหลายเชื้อชาติ เช่น มาเลเซีย




ศาสนาอิสลามรูปแบบเดียวที่ใหญ่ที่สุดกลุ่มศาสนาในประเทศมาเลเซีย , ฝึก
ประมาณ 60% ของประชากร ศาสนาอิสลามห้ามการเล่นการพนันและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การบริโภค อย่างไรก็ตามเพราะมาเลเซียเป็นสังคมพหุวัฒนธรรม
ข้อจำกัดเหล่านี้เท่านั้น จำกัด ผ่านสื่อมวลชน เช่น โทรทัศน์แห่งชาติ
และพิมพ์ที่เป็นเป้าหมายที่มาเลเซีย . สื่ออื่น ๆ เช่น จีน อังกฤษ และหนังสือพิมพ์ภาษาฮินดู

และ นิตยสารได้รับอนุญาตถือการเล่นการพนันและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โฆษณาให้
โฆษณาที่ไม่กระตุ้นให้ผู้อ่านเล่นการพนันหรือเพิ่ม
การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์