Javier: So, how did you hurt yourse

Javier: So, how did you hurt yourself?
Elena: I fell off my bike.
Javier: Really? So did I. My motorcycle skidded on a patch of oil on the road, and I crashed into a car. The last thing I remember was flying through the air and hitting the windshield. I woke in the hospital.
Elena: Were you wearing a helmet?
Javier: Yes, luckily I was. That's what probably saved my life. How about you?
Elena: I was cycling in the park, so didn't think I'd need a helmet. I don't like wearing helmets-they’re uncomfortable and unattractive. This dog came out of nowhere chasing a squirrel. l swerved, lost my balance, and hit a tree. I got off lightly- only a few bruises and a bump on my head.
Javier: It was your lucky day!
Elena: Yeah. That's too bad you broke both legs. You’re going to be stuck in that wheelchair for a while, I guess.
Javier: Look at it this way-if I broke only leg, there might not be enough room for all my friend to write their names on the cast. Hey, would you like to sign your name

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮาเวียร์: ดังนั้นวิธีการที่คุณทำร้ายตัวเอง?
เอเลน่า: ฉันตกจากจักรยานของฉัน.
ฮาเวียร์: จริงเหรอ? เพื่อให้ได้ I. รถจักรยานยนต์ของฉันลื่นไถลบนแพทช์ของน้ำมันบนท้องถนนและฉันชนเข้ากับรถ สิ่งสุดท้ายที่ผมจำได้ว่ากำลังบินผ่านอากาศและตีกระจกหน้ารถ ฉันตื่นในโรงพยาบาล.
Elena:
คุณได้สวมหมวกกันน็อคหรือไม่ฮาเวียร์: ใช่โชคดีที่ผมเป็น นั่นคือสิ่งที่อาจจะช่วยชีวิตฉันไว้ วิธีการเกี่ยวกับคุณ?
Elena: ผมได้รับการขี่จักรยานในสวนสาธารณะจึงไม่คิดว่าฉันจะต้องสวมหมวกกันน็อค ฉันไม่ชอบการสวมใส่หมวกกันน็อก-พวกเขากำลังอึดอัดและไม่สวย สุนัขตัวนี้มาจากที่ไหนเลยไล่กระรอก ลิตรเลี้ยวหายไปความสมดุลของฉันและตีต้นไม้ ผมได้ออก lightly- เพียงรอยฟกช้ำน้อยและชนบนหัวของฉัน.
ฮาเวียร์:
มันเป็นวันโชคดีของคุณเอเลน่า: ใช่ ที่เลวร้ายเกินไปคุณยากจนขาทั้งสองข้าง คุณจะต้องติดอยู่ในรถเข็นในขณะที่ผมคิดว่า.
ฮาเวียร์: มองไปที่มันด้วยวิธีนี้ถ้าฉันขาหักเท่านั้นมีอาจจะไม่ว่างพอสำหรับทุกเพื่อนของฉันที่จะเขียนชื่อของพวกเขาในการหล่อ Hey, คุณต้องการที่จะลงนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวียร์ : แล้วทำไมคุณทำร้ายตัวเอง ?
เอเลน่า : ผมตกจากจักรยานของฉัน
Javier : จริงเหรอ ? งั้น . . มอเตอร์ไซค์ไถลในแพทช์ของน้ำมันบนถนน และชนเข้ากับรถ สิ่งสุดท้ายที่ผมจำได้คือบินผ่านอากาศและชนกระจกหน้ารถ ผมตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล
เอเลน่า เธอสวมหมวก ?
Javier : ครับ โชคดีที่ฉันเป็น ที่ช่วยชีวิตผมไว้ วิธีการเกี่ยวกับคุณ ?
เอเลน่าผมมีจักรยานในสวนสาธารณะ จึงไม่คิดว่าจะต้องมีหมวก ฉันไม่ชอบใส่หมวก มันอึดอัด และขี้เหร่ หมาตัวนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ไล่กระรอก ผมคน เสียสมดุล และชนกับต้นไม้ ฉันต้องออกเบาๆ - แค่ถลอกนิดหน่อยและชนบนหัวของฉัน
Javier : มันเป็นวันโชคดีของคุณ
เอเลน่า : ใช่ แย่จังเธอหักขาทั้งสองคุณจะติดอยู่ในรถเข็นสักพักมั้ง
Javier : มองไปที่มันด้วยวิธีนี้ถ้าผมหักแค่ขา อาจจะไม่มีที่ว่างพอสำหรับเพื่อนของฉันที่จะเขียนชื่อของพวกเขาบนเฝือก เฮ้ อยากจะเซ็น
ชื่อของคุณ