he global crisis entered into a new

he global crisis entered into a new and dramatic phase in 2011, involving strong tensions in European sovereign debt markets. Fears of contagion spread through Southern Europe, also affecting Italy in mid-summer.

In this paper, we aim at presenting the wide-ranging strategy to restore confidence, strengthen fiscal sustainability and foster growth that was adopted by the Italian emergency cabinet in charge since November 2011.1

Some background
Italy is a well-known example of a country that has had weak budgetary discipline in the past, which led it to accumulate one of the highest public debts in the world. Since the introduction of the euro and its fiscal rules, Italy has been engaged in a rigorous process in which the multilateral surveillance has helped to build a more disciplined environment for public policies.

Over the past decade, Italy's real GDP growth per capita has been among the weakest in the OECD, which reflects very low underlying productivity growth. The recommendations of international organisations, including the OECD, have long argued for better regulation, more competition and more flexibility in the labour market. Italy has made progress in some of these areas since the late 1990s, although in the same period its relative economic performance deteriorated. Membership in the Economic and Monetary Union and rapid globalisation increased the costs of inflexibility, the burden of which has materialised over time. Hence, the unprecedented global crisis that erupted in the US in 2008 hit slow-growing Italy particulary hard, bringing about a huge toll in terms of GDP (-5.5 per cent in 2009) and unemployment (8.4 per cent in both 2010 and 2011, 10.8 per cent in 2012, and 11.4 per cent in 2013). As opposed to most countries, the cabinet then in charge (which had been in power since 2008) avoided countercyclical actions to address the crisis, while public finances remained largely under control, in part because no banking sector rescue package was needed. It launched some interventions in the area of structural reforms (for example, simplification of administrative procedures and an overhaul of the apprenticeship system), although the resistance of vested interests succeeded in blocking a consistent strategic design. Finally, in summer 2011, as a consequence of financial market turbulence and possible contagion from other EU countries, bond market sentiment deteriorated, as fears on Italy's fiscal sustainability emerged. In the effort to address the mounting tensions, the cabinet adopted two consolidation packages, in July and in August. However, due to persistent tensions, the centre-right government resigned in mid-November 2011 and an emergency cabinet, the Monti government, took over.

Immediately after taking office, the new government adopted an additional emergency intervention in December 2011, the "Salva Italia" (Save Italy) law. It mainly consisted of fiscal consolidation measures, including a new round of pension reforms, but also included some growth-enhancing actions, mostly focused on the business environment and liberalisation. Building on these first structural reform measures, the "Cresci Italia" (Grow Italy) and "Semplifica Italia" (Simplify Italy) laws were adopted in March 2012 to foster competition in product and service markets and to further improve the business environment, mainly by reducing the administrative burden on firms and citizens. Other actions undertaken include two "development" decrees, a spending review, labour market reform and an anti-corruption law. At the same time, Parliament approved the constitutional reform of public finances submitted by the previous government in September 2011.

Table 1 (back to the text)
Key public finance projections

% of GDP

2010
2011
2012
2013
2014
2015
Net borrowing
requirement (NBR)
-4.6
-3.9
-2.6
-1.8
-1.5
-1.3
Cyclically adjusted NBR, net of one-off
-3.6
-3.6
-0.9
0
-0.2
-0.4
Change in cyclically adjusted NBR, net of one-off
-0.4
0
-2.8
-0.9
0.3
0.2
Primary balance
0.1
1.0
2.9
3.8
4.4
4.8
Public debt
119.2
120.7
126.4
126.1
123.1
119.9
Public debt (net of support to EU)
118.9
119.9
123.3
122.3
119.3
116.1
Source: Ministry of Economy and Finance: Update of 2012 Economic and Financial Document, 20 September 2012.



Public finance: how to address a legacy of high debt
After decades of efforts to control persistent Italian deficits, the September 2012 Update of Italy's Economic and Financial Document (the government's planning document) envisages that the general government structural budget will be balanced by 2013, confirming the commitments undertaken by the country at the EU level. Moreover, by 2012 the general government net borrowing is expected to return below the three per cent threshold, leading to the closure of the excessive deficit procedure (EDP) opened against Italy - and most EU member states - in 2009, when the nominal deficit hit the unsustainable level of 5.5 per cent due to the dramatic slowdown of the Italian economy.

The attainment of a balanced budget by 2013 would put the Italian debt, the fourth largest in the world, on a declining path. This result would confirm the success in addressing the legacy of weak discipline inherited from the past and would offer a promising outlook on the Italian budgetary position.

Figure 1 (back to the text)
Net borrowing requirement (NBR) vs. cyclically adjusted (net of one-off) NBR

64935.png
Source: Ministry of Economy and Finance: Update of 2012 Economic and Financial Document, 20 September 2012.



The consolidation packages
Current public finance figures give evidence of the country's hard work. The effective consolidation effort started in 2006 - kicked off with an EDP procedure launched the previous year - and it was suspended only in 2008 and 2009, the years when the world crisis was at its deepest. In those years, when other countries adopted countercyclical measures to cope with the crisis, significantly worsening their budget positions, the Italian budget strategy focused on limiting discretionary measures to a minimum and allotting a significant share of public resources to automatic stabilisers. Indeed, in 2008-2009, the government adopted mainly temporary budget-neutral measures.

Net borrowing figures for the following years reflect the dramatic circumstances characterising Europe in the unprecedented spiral of the sovereign debt, euro, banking system and real economy crises. Between 2011 and 2012, the structural budget deficit was reduced from -3.6 to -0.9 per cent, driven by emergency actions taken in 2011, first by the centre-right government and then by a large majority government supported by most parties. These huge efforts aimed at increasing confidence in the sustainability of Italian debt and at avoiding contagion to a country that was considered "too big to fail". Even though the already deteriorated economic scenario worsened further in 2012 (a 2.4 per cent drop in GDP is projected) amid high unemployment rates and an increase in poverty, the country has reacted in a relatively calm way, and disorders have been very limited. Indeed, while the social situation remains serious, the emergency packages seem to have been accepted.

The cumulative reduction in the structural budget balance between 2006 and 2013 amounts to 5.5 percentage points. The primary surplus is expected to reach almost four per cent in 2013 and to exceed this level in the following years. Against baselines, the financial effects of the measures adopted are even more impressive. According to official estimates, in a single year, 2013, stabilisation packages adopted in previous years will reduce net borrowing by more than €90bn (5.5 percentage points of GDP), limiting government spending and increasing revenues.

Looking at the composition of consolidation measures, the main contribution comes from the revenue side (two-thirds of the correction package in 2013). The expected effects of stabilisation packages would increase the revenue-to-GDP ratio by 2.2 percentage points in 2012 and by 0.5 percentage points in 2013. Consequently, the revenue-to-GDP ratio in 2013 is expected to reach 49.4 per cent, compared with an average ratio of 46.4 per cent in 2006-2011 (see Figure 2). On the expenditure side, despite the large corrections (€33bn estimated for 2011) on primary spending, the ratio of primary expenditure-to-GDP in 2012 is 46 per cent, showing a relevant decline only at the end of the forecast period (43.9 per cent) due to the rigidity of primary expenditure and the loose financial effects of spending rationalisations.

Figure 2 (back to the text)
Revenue-to-GDP vs. expenditure-to-GDP

62218.png
Source: Istat, Ministry of Economy and Finance: Update of 2012 Economic and Financial Document, 20 September 2012.



More specifically, on the revenue side, the consolidation strategy has called for both an increase in total revenues and the reduction of high distortions enshrined in the current tax system. To this aim, there has been a general shift in taxation from both labour and income to consumption and real estate property, as well as an aggressive stance in fighting tax evasion.

In particular, the packages envisage an ordinary VAT increase of one percentage point, an increased tax on real estate and a reform of taxation on financial instruments (including the introduction of the Tobin tax on financial asset transactions), as well as higher taxes on energy companies and financial operators and more revenues from gaming and excise duties. On the other hand, the packages provide for a new tax framework for businesses (Aid for Economic Growth) that reduces the tax burden on capital investment and for a reduction in the taxation of labour, which is further reduced for female employees, for workers under 35 years old and for firms located in "disadvantaged" regions.

The fight against tax evasion and avoidance has been reinforced through the strengthening of controls and pr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาวิกฤตเข้าสู่ขั้นตอนใหม่ และละครใน 2011 เกี่ยวข้องกับความตึงเครียดที่แข็งแกร่งในตลาดหนี้ยุโรป ความกลัวของแพร่กระจายแพร่กระจายผ่านยุโรปใต้ นอกจากนี้ยัง มีผลต่ออิตาลีในกลาง-ร้อน

ในกระดาษนี้ เรามุ่งนำเสนอกลยุทธ์เกมเพื่อเรียกคืนความเชื่อมั่น เสริมสร้างความยั่งยืนทางการเงินและการเจริญเติบโตบ้างที่รับรอง โดยคณะรัฐมนตรีฉุกเฉินอิตาลีชอบตั้งแต่พฤศจิกายน 2011.1

พื้นหลังบาง
อิตาลีเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีของประเทศที่มีงบประมาณวินัยอ่อนในอดีต ที่ให้สะสมหนี้สาธารณะสูงที่สุดในโลกอย่างใดอย่างหนึ่ง ตั้งแต่แนะนำยูโรและกฎของทางการเงิน อิตาลีได้มีส่วนร่วมในกระบวนการอย่างเข้มงวดในการเฝ้าระวังพหุภาคีได้ช่วยสร้างสภาพแวดล้อมที่มีระเบียบวินัยมากขึ้นสำหรับนโยบายสาธารณะ

กว่าทศวรรษ เศรษฐกิจของอิตาลีจริงต่อ capita แล้วระหว่างกำจัดจุดใน OECD ซึ่งแสดงถึงการเจริญเติบโตผลผลิตต่ำมากแบบ คำแนะนำขององค์กรระหว่างประเทศ รวมทั้ง OECD ยาวได้โต้เถียงในระเบียบที่ดี การแข่งขันเพิ่มมากขึ้น และเพิ่มความยืดหยุ่นในตลาดแรงงาน อิตาลีมีได้ความคืบหน้าในบางพื้นที่เหล่านี้ตั้งแต่ปลายปี 1990 แม้ว่าในระยะเดียวกัน ของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจที่สัมพันธ์กับรูป สมาชิกในเศรษฐกิจ และ สหภาพทางการเงิน และโลกาภิวัติอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นต้นทุนของความแข็ง ภาระที่มี materialised เวลา ดังนั้น วิกฤตทั่วโลกเป็นประวัติการณ์ที่ปะทุในปีพ.ศ. 2551 ในสหรัฐอเมริกาตีช้าเติบโตอิตาลีนี่หนัก นำเกี่ยวกับโทรมากในแง่ของ GDP (-5.5 ร้อยละในปี 2009) และการว่างงาน (ร้อยละ 8.4 ในปี 2553 และ 2554 ร้อยละ 10.8 ใน 2012 และ ร้อยละ 11.4 ในปี 2013) เมื่อเทียบกับประเทศส่วนใหญ่ คณะรัฐมนตรีจากนั้นในค่าธรรมเนียม (ซึ่งได้รับอำนาจตั้งแต่ 2008) หลีกเลี่ยงการ countercyclical ยังอยู่ภาวะวิกฤต ในขณะที่เงินสาธารณะยังคงภายใต้การควบคุม เป็นบางส่วนเนื่องจากแพคเกจช่วยเหลือภาคธนาคารไม่ถูกต้อง มันเปิดตัวบางมาตรการในการปฏิรูปโครงสร้าง (ตัวอย่าง รวบขั้นตอนการจัดการและการยกเครื่องระบบการฝึกงาน), แม้ว่าต้านทานคอยต่างมีผลสำเร็จในการบล็อคการออกแบบกลยุทธ์ที่สอดคล้องกัน สุดท้าย ในฤดูร้อน 2011 ตข้อความปั่นป่วนของตลาดการเงินและสามารถแพร่กระจายจากประเทศ EU อื่น ความเชื่อมั่นของตลาดตราสารหนี้รูป ขณะเกิดความกลัวในความยั่งยืนทางการเงินของอิตาลี ในการพยายามที่จะตึงเครียดติด ตู้นำแพคเกจรวม 2 ในเดือนกรกฎาคม และสิงหาคม อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความตึงเครียดแบบ รัฐบาลกลางขวาลาออกจากตำแหน่งในช่วงกลางเดือนพฤศจิกายน 2011 และมีคณะรัฐมนตรีฉุกเฉิน รัฐบาลโอมอนตี เอามากกว่ากัน

ทันทีหลังจากการสำนักงาน รัฐบาลใหม่นำการแทรกแซงฉุกเฉินเพิ่มเติมใน 2554 ธันวาคม กฎหมาย "Salva เลีย" (อิตาลีที่บันทึก) ส่วนใหญ่ประกอบด้วยมาตรการทางการเงินรวม รวมทั้งรอบใหม่ของการปฏิรูปเงินบำนาญ แต่ยัง รวมเติบโตเพิ่มการกระทำ ส่วนใหญ่เน้นสภาพแวดล้อมทางธุรกิจและการเปิดเสรี อาคารในมาตรการปฏิรูปโครงสร้างเหล่านี้แรก "Cresci อิตาเลีย" (เติบโตอิตาลี) และกฎหมาย "Semplifica อิตาเลีย" (Simplify อิตาลี) ถูกนำมาใช้ในเดือน 2012 มีนาคมการแข่งขันบ้าง ในตลาดสินค้าและบริการ และพัฒนาสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ ส่วนใหญ่ โดยการลดภาระการบริหารบริษัทและประชาชน การดำเนินการอื่น ๆ ที่ดำเนินรวม 2 "พัฒนา" กฎเกณฑ์ ตรวจสอบการใช้จ่าย การปฏิรูปตลาดแรงงานและกฎหมายการต่อต้านการทุจริต ในเวลาเดียวกัน รัฐสภาอนุมัติการปฏิรูปรัฐธรรมนูญของสาธารณะเงินเขียน โดยรัฐบาลก่อนหน้านี้ในเดือน 2011 กันยายน

ตาราง 1 (กลับไปยังข้อความ)
คีย์สาธารณะเงินประมาณ

%ของ GDP

2010
2011
2012
2013
2014
2015
สุทธิยืม
ความต้องการ (NBR สุทธิของการปรับปรุง NBR)
-4.6
-3.9
-2.6
-1.8
-1.5
-1.3
Cyclically หนึ่งปิด
-3.6
-3.6
-0.9
0
-0.2
-0.4
การเปลี่ยนแปลงปรับปรุง cyclically NBR สุทธิของหนึ่งปิด
-0.4
0
-2.8
-0.9
0.3
0.2
ดุลหลัก
0.1
1.0
2.9
3.8
4.4
4.8
หนี้สาธารณะ
119.2
120.7
126.4
126.1
123.1
119.9
หนี้สาธารณะ (สุทธิสนับสนุน EU)
118.9
119.9
123.3
122.3
119.3
116.1
แหล่ง: กระทรวงเศรษฐกิจและการเงิน: ปรับปรุง 2555 เศรษฐกิจและเอกสารทางการเงิน, 20 2555 กันยายน.



ทางสาธารณะ: วิธีการมรดกหนี้สูง
หลังจากทศวรรษของความพยายามที่จะควบคุมแบบขาดดุลอิตาลี 2555 กันยายนปรับปรุงของอิตาลีของเศรษฐกิจและเอกสารทางการเงิน (รัฐบาลในวางแผนเอกสาร) envisages ว่า จะสมดุลงบประมาณโครงสร้างรัฐบาลทั่วไป โดย 2013 ยืนยันข้อผูกมัดที่ดำเนินการ โดยประเทศในระดับ EU นอกจากนี้ ปี 2012 รัฐบาลทั่วไปกู้ยืมเงินสุทธิคาดว่าจะกลับใต้ขีดจำกัดร้อยละ 3 นำไปสู่การปิดกระบวนการขาดดุลมากเกินไป (แผนกคอมพิวเตอร์) เปิดอิตาลี - และส่วนใหญ่รัฐสมาชิกของ EU - ใน 2009 เมื่อขาดดุลระบุตีระดับ unsustainable ของ 5.5 ร้อยละเนื่องจากการชะลอตัวอย่างมากของเศรษฐกิจอิตาลี

โดยของงบประมาณแบบสมดุล โดย 2013 จะย้ายหนี้อิตาลี 4 ใหญ่ที่สุดในโลก บนเส้นทางลดลง ผลลัพธ์นี้จะยืนยันความสำเร็จในการแก้ปัญหาดั้งเดิมของวินัยอ่อนสืบทอดมาจากอดีต และจะมี outlook สัญญาบนอิตาลีงบประมาณตำแหน่ง

รูป 1 (กลับไปยังข้อความ)
สุทธิเทียบกับความต้องการ (NBR) ยืม cyclically ปรับปรุง (สุทธิเปิด) NBR

64935.png
Source: กระทรวงเศรษฐกิจและการเงิน: ปรับปรุง 2555 เศรษฐกิจและเอกสารทางการเงิน 20 2555 กันยายน



แพคเกจรวม
ตัวเลขทางการเงินสาธารณะปัจจุบันให้หลักฐานการทำงานของประเทศ ความพยายามรวมผลเริ่มต้นในปี 2549 - เตะออก ด้วยกระบวนการ edp สาขาเปิดตัวปี - และจะถูกระงับเท่าในปี 2008 และ 2009 ปีเมื่อวิกฤตโลกถูกที่สุด ในปี เมื่อประเทศนำมาตรการ countercyclical เพื่อรับมือกับวิกฤต มากเลวลงตำแหน่งงบประมาณ เน้นกลยุทธ์งบประมาณอิตาลีจำกัด discretionary มาตรการน้อยที่สุด และจัดสรรทรัพยากรสาธารณะ stabilisers อัตโนมัติส่วนสำคัญ แน่นอน ในปี 2008-2009 รัฐบาลนำงบประมาณกลางมาตรการชั่วคราวส่วนใหญ่

ตัวเลขเงินกู้ยืมสุทธิปีสะท้อนสถานการณ์อย่าง characterising ยุโรปในเกลียวเป็นประวัติการณ์ของหนี้ ยูโร ระบบธนาคาร และวิกฤตเศรษฐกิจที่แท้จริง ระหว่างปี 2554 และ 2555 การขาดดุลงบประมาณโครงสร้างถูกลดจาก-3.6-0.9 ร้อย ขับเคลื่อน โดยการดำเนินการกรณีฉุกเฉินใน 2011 แรก โดยรัฐบาลกลางขวา แล้ว โดยรัฐบาลใหญ่สนับสนุนพรรคมากที่สุด ความพยายามเหล่านี้อย่างมากเพื่อเพิ่มความมั่นใจในความยั่งยืนของหนี้อิตาลี และ ที่หลีกเลี่ยงการแพร่กระจายไปยังประเทศที่ถือเป็น "ใหญ่เกินกว่าจะล้มเหลว" แม้ว่าสถานการณ์ทางเศรษฐกิจแล้ว deteriorated worsened เพิ่มเติมในปี 2012 (2คาดว่าลดลงร้อยละ 4 ของ GDP) ท่ามกลางอัตราการว่างงานสูงและการเพิ่มขึ้นของความยากจน ประเทศมีปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นในลักษณะที่ค่อนข้างสงบ และโรคถูกจำกัดมากขึ้น แน่นอน ในขณะที่สถานการณ์สังคมยังคงรุนแรง แพคเกจฉุกเฉินดูเหมือนจะได้รับการยอมรับ

ลดสะสมในโครงสร้างงบประมาณสมดุลระหว่างจำนวน 2006 และ 2013 5.5 เปอร์เซ็นต์จุด เกินหลักคาดว่าถึงเกือบสี่ร้อยละในปี 2013 และเกินระดับนี้ในปีต่อไปนี้ กับเส้น ผลกระทบทางการเงินของมาตรการที่นำมาใช้ได้น่าประทับใจยิ่ง ตามการประเมินอย่างเป็นทางการ ในปีเดียว 2013 แพคเกจ stabilisation ที่นำมาใช้ในปีจะลดเงินกู้ยืมสุทธิ โดยมากกว่า €90bn (5.5 จุดเปอร์เซ็นต์ของ GDP), จำกัดรัฐบาลใช้จ่าย และเพิ่มรายได้ขึ้น

ดูที่องค์ประกอบของมาตรการรวม ส่วนหลักจะมาจากด้านรายได้ (สองในสามของการแก้ไขในปี 2013) ผลที่คาดไว้ของแพคเกจ stabilisation จะเพิ่มสัดส่วนรายได้ GDP 2.2 เปอร์เซ็นต์จุดใน 2012 และ 0.5 เปอร์เซ็นต์จุดในปี 2013 ดังนั้น อัตราส่วนรายได้ต่อ GDP ในปี 2013 คาดว่าถึง 49.4 ร้อย เปรียบเทียบกับอัตราการเฉลี่ยของร้อยละ 46.4 ในปี 2006-2011 (ดูรูปที่ 2) ด้านรายจ่าย แม้มีการแก้ไขใหญ่ (€33bn ประเมิน 2554) หลักการใช้จ่าย อัตราส่วนของหลักรายจ่ายการ-GDP ในปี 2555 มี 46 ร้อยละ แสดงปฏิเสธเกี่ยวข้องเท่านั้นที่สิ้นสุดของรอบระยะเวลาการคาดการณ์ (43ร้อยละ 9) เนื่องจากความแข็งแกร่งของค่าใช้จ่ายหลักและผลกระทบทางการเงินหลวมใช้จ่าย rationalisations.

2 รูป (กลับไปยังข้อความ)
รายได้กับ GDP เทียบกับค่าใช้จ่ายต่อ GDP

62218.png
แหล่ง: Istat กระทรวงเศรษฐกิจ และการเงิน: ปรับปรุง 2555 เศรษฐกิจและเอกสารทางการเงิน 20 2555 กันยายน



อื่น ๆ โดยเฉพาะ ทางด้านรายได้ มีเรียกกลยุทธ์รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของรายได้รวมและลดการบิดเบือนสูงประดิษฐานในระบบภาษีปัจจุบัน เพื่อจุดมุ่งหมายนี้ มีทั่วไปกะในภาษีจากแรงงานและรายได้เพื่อการบริโภคและอสังหาริมทรัพย์ ตลอดจนท่าทางการก้าวร้าวในการต่อสู้กับการเลี่ยงภาษี

โดยเฉพาะ แพมองเห็นไอทีเพิ่ม VAT ปกติของจุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์ภาษีอสังหาริมทรัพย์และการปฏิรูปภาษีในเครื่องมือทางการเงิน (รวมทั้งแนะนำภาษี Tobin ในธุรกรรมทางการเงินสินทรัพย์) เพิ่มขึ้น เช่น บริษัทพลังงาน และตัวดำเนินการทางการเงิน และรายได้เพิ่มเติมจากการเล่นเกมและภาษีสรรพสามิตภาษีสูง ในทางตรงข้าม แพคเกจให้สำหรับกรอบงานภาษีใหม่ สำหรับธุรกิจ (ช่วยในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ) ที่ช่วยลดภาระภาษีของเงินลงทุน และ การลดภาษีของแรงงาน ซึ่งจะลดลงเพิ่มเติม สำหรับพนักงานหญิง สำหรับคนอายุต่ำกว่า 35 ปี และ สำหรับบริษัทที่ตั้งอยู่ในภูมิภาค "รอง"

มีการเสริมต้านการเลี่ยงภาษีและการหลีกเลี่ยงผ่านแข็งแกร่งในการควบคุมและประชาสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาวิกฤติเข้าไปใหม่และน่าทึ่ง เฟส ใน 2011 , ที่เกี่ยวข้องกับแรงความตึงเครียดในยุโรปหนี้อธิปไตยอย่างต่อเนื่อง ความกลัวของการติดเชื้อแพร่กระจายผ่านยุโรปตอนใต้ ยังมีผลต่ออิตาลีในช่วงกลางฤดูร้อน

ในกระดาษนี้ เรามุ่งนำเสนอกลยุทธ์ที่หลากหลายเพื่อเรียกคืนความเชื่อมั่นเสริมสร้างความยั่งยืนทางการคลังและการเติบโต ซึ่งได้รับการรับรองโดยคณะรัฐมนตรีฉุกเฉินอิตาลีในค่าใช้จ่ายตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนโดย


บางพื้นหลังอิตาลีเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีของประเทศที่มีวินัยงบประมาณอ่อนแอในอดีต ซึ่งทำให้มันสะสมหนี้สาธารณะสูงที่สุดในโลก ตั้งแต่เบื้องต้นของยูโรและกฎของการคลังอิตาลีได้รับหมั้นในกระบวนการที่เข้มงวดในการเฝ้าระวังแบบพหุภาคี ซึ่งได้ช่วยในการสร้างสภาพแวดล้อมการมีระเบียบวินัยมากขึ้นสำหรับนโยบายสาธารณะ

กว่าทศวรรษที่ผ่านมาของอิตาลีการขยายตัวทางเศรษฐกิจที่แท้จริงต่อหัวได้ระหว่างที่อ่อนแอที่สุดใน OECD ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการเติบโตต่ำมาก . ข้อเสนอแนะขององค์กรนานาชาติ ได้แก่ โออีซีดีจะเถียงกันดีกว่าระเบียบ เพิ่มการแข่งขันและเพิ่มความยืดหยุ่นในตลาดแรงงาน อิตาลีมีความคืบหน้าในบางพื้นที่เหล่านี้ตั้งแต่ปลายปี 1990 , แม้ว่าในช่วงเวลาเดียวกันของญาติเศรษฐกิจทรุด สมาชิกในสหภาพเศรษฐกิจและการเงิน และโลกาภิวัตน์ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแข็งราคา ,ภาระที่ materialised ตลอดเวลา ดังนั้น ประวัติการณ์วิกฤติโลกที่ปะทุขึ้นในสหรัฐฯ ในปี 2008 ตีช้าเติบโตอิตาลีเสียยาก ถึงด่านขนาดใหญ่ในแง่ของ GDP ( - 5.5 เปอร์เซ็นต์ใน 2009 ) และการว่างงาน ( 8.4 เปอร์เซ็นต์ใน 2010 และ 2011 , 10.8 เปอร์เซ็นต์ในปี 2012 และร้อยละ 11.4 ในปี 2013 ) เมื่อเทียบกับประเทศส่วนใหญ่คณะรัฐมนตรีก็รับผิดชอบ ( ซึ่งอยู่ในอำนาจตั้งแต่ปี 2008 ) หลีกเลี่ยงการกระทำ countercyclical เพื่อที่อยู่วิกฤติ ในขณะที่การเงินสาธารณะยังคงเป็นส่วนใหญ่ภายใต้การควบคุม ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่มีแพคเกจการช่วยเหลือภาคธนาคารข้อมูล เปิดตัวบางแทรกแซงในพื้นที่ของการปฏิรูปโครงสร้าง ( ตัวอย่างเช่นหนึ่งเดียวของกระบวนการบริหารและการยกเครื่องระบบฝึกงาน ) แต่ความต้านทานของผลประโยชน์ประสบความสำเร็จในการปิดกั้นสอดคล้องกลยุทธ์การออกแบบ ในที่สุด ในช่วงฤดูร้อน 2011 เป็นผลมาจากความวุ่นวายทางการเงินในตลาดและสามารถแพร่กระจายจากประเทศอื่น ๆในตลาดตราสารหนี้ปรับตัวลง ขณะที่ความกลัวของอิตาลีความยั่งยืนทางการคลังเกิดขึ้นในความพยายามที่จะแก้ไขความตึงเครียดติดตู้ เลี้ยงสองรวมแพคเกจ ในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความตึงเครียดถาวร , ศูนย์ถูกรัฐบาลลาออกในช่วงกลางเดือนพฤศจิกายน 2554 และคณะรัฐมนตรีฉุกเฉิน มอนติ ของรัฐบาล ยึด

ทันทีหลังจากการสำนักงานรัฐบาลใหม่ประกาศใช้ เป็นมาตรการฉุกเฉินในเดือนธันวาคม 2554" ซัลวาเลีย " ( บันทึกอิตาลี ) กฎหมาย ส่วนใหญ่จะประกอบด้วยมาตรการรวมการคลัง รวมถึงรอบใหม่ของการปฏิรูปบำนาญ แต่ยังรวมถึงการเพิ่มการกระทำส่วนใหญ่เน้นธุรกิจ สิ่งแวดล้อม และการเปิดเสรี . อาคารเหล่านี้ก่อนมาตรการปฏิรูปโครงสร้าง" cresci เลีย " ( โตอิตาลี ) และ " semplifica เลีย " ( ง่ายอิตาลี ) กฎหมายประกาศใช้ ในเดือนมีนาคม 2555 เพื่อส่งเสริมให้เกิดการแข่งขันในตลาดสินค้าและบริการ และปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางธุรกิจส่วนใหญ่โดยการลดภาระการบริหารประชาชน บริษัท และ อื่น ๆการกระทำดำเนินการ รวมถึงสอง " กฤษฎีกา " การพัฒนา , การตรวจทานการปฏิรูปตลาดแรงงาน และการต่อต้านการทุจริตกฎหมาย ในขณะเดียวกันรัฐสภาอนุมัติการปฏิรูปรัฐธรรมนูญของประชาชน เงินที่เสนอโดยรัฐบาลก่อนหน้านี้ในเดือนกันยายน 2011

ตาราง 1 ( กลับข้อความคีย์สาธารณะการเงิน ประมาณการ )





% ของ GDP ในปี 2010 2011 2012 2013 2014





และเงินกู้ยืมสุทธิความต้องการ ( NBR )
- 4.6
-
-
- 3.9 2.6 1.8
-
-
cyclically 1.3 1.5 ปรับ NBR , สุทธิ 3.6 ออก
-
- 3.6
-
0
-
0 0.2 - 0.4
เปลี่ยน cyclically ปรับ NBR , สุทธิออก
-
0
-
0 , 0.3 0.2 - 0.9





การดุล 0.1 1.0 บาท


4
3.8 ล้าน หนี้สาธารณะ 119.2 120.7



126.1 126.4


123.1 119.9 หนี้สาธารณะสุทธิของการสนับสนุนให้ EU 118.9 )




119.9 123.3 122.3 119.3

ที่มา : 116.1 กระทรวงเศรษฐกิจและการคลัง : ปรับปรุง 2012 เอกสารทางการเงินและเศรษฐกิจ , 20 กันยายน 2012



การคลังสาธารณะ :วิธีการที่อยู่ในมรดกของ
หนี้สูงหลังจากทศวรรษของความพยายามที่จะควบคุมถาวรขาดดุลอิตาลี , กันยายน 2555 อัพเดทของอิตาลีทางเศรษฐกิจและการเงินเอกสาร ( เอกสารการวางแผนของรัฐบาล ) ให้รัฐบาลทั่วไปโครงสร้างงบประมาณจะต้องสมดุลภายในปี 2556 ยืนยันภาระผูกพันที่ดำเนินการโดยประเทศในระดับ EU นอกจากนี้2012 โดยทั่วไปรัฐบาลสุทธิยืม คาดว่าผลตอบแทนต่ำกว่าร้อยละสามของที่นำไปสู่การปิดการขาดดุลมากเกินไป ( EDP ) เปิดเทียบกับอิตาลี และส่วนใหญ่ของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปใน 2009 , เมื่อการขาดดุลปกติกดปุ่มระดับไม่ยั่งยืน 5.5 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากการชะลอตัวของเศรษฐกิจอิตาลีได้อย่างน่าทึ่ง

ความสำเร็จของงบประมาณสมดุลภายในปี 2556 จะทำให้หนี้อิตาลี ที่สี่ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในด้านเส้นทาง ผลที่ได้นี้ จะยืนยันความสำเร็จที่อยู่ในมรดกของอ่อนวินัยสืบทอดจากอดีตและจะเสนอมุมมองแนวโน้มในตำแหน่งงบประมาณอิตาลี .

รูปที่ 1 ( กลับข้อความ )
ความต้องการกู้ยืมสุทธิ ( NBR ) กับcyclically ปรับ ( สุทธิซึ่ง ) NBR

64935 แหล่งผล
: เศรษฐกิจและการเงิน : ปรับปรุง 2012 เอกสารทางการเงินและเศรษฐกิจ , 20 กันยายน 2012




รวมแพคเกจในปัจจุบันการคลังสาธารณะตัวเลขที่ให้หลักฐานของประเทศเป็นงานหนักความพยายามรวมที่มีประสิทธิภาพเริ่มต้นในปี 2006 - เตะออกด้วยการเปิดตัวทางปีก่อนหน้านี้และมันถูกระงับเฉพาะในปี 2008 และ 2009 , ปีเมื่อวิกฤตโลกที่ลึก ใน ปี นั้น เมื่อประเทศอื่น ๆ countercyclical ประกาศใช้มาตรการเพื่อรับมือกับวิกฤตทางด้านเลวตำแหน่งงบประมาณของพวกเขายุทธศาสตร์งบประมาณอิตาลีเน้นมาตรการจำกัด ( ให้น้อย และ allotting หุ้นที่สำคัญของทรัพยากรสาธารณะ stabilisers อัตโนมัติ แน่นอน ใน 2008-2009 , รัฐบาลประกาศใช้มาตรการชั่วคราว งบประมาณส่วนใหญ่เป็นกลาง

ตัวเลขการกู้ยืมสุทธิสำหรับปีต่อไปนี้สะท้อนให้เห็นถึงสถานการณ์ที่น่าทึ่ง characterising ยุโรปในเกลียวเป็นประวัติการณ์ของหนี้อธิปไตยยูโร , ระบบธนาคาร และวิกฤตเศรษฐกิจที่แท้จริง ระหว่าง 2011 และ 2012 , การขาดดุลงบประมาณก่อสร้างลดลงจาก - 3.6 - 0.9 เปอร์เซ็นต์ , ที่ขับเคลื่อนโดยการกระทำฉุกเฉินถ่ายใน 2011โดยศูนย์บริการถูกรัฐบาลแล้ว โดยส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากพรรครัฐบาลมากที่สุด ขนาดใหญ่เหล่านี้พยายามเล็งเพิ่มความมั่นใจในความมั่นคงของหนี้อิตาลีและหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับประเทศที่ถือว่า " ใหญ่เกินกว่าจะล้ม " แม้ว่าสถานการณ์ทางเศรษฐกิจเลวร้ายลงแล้วต่อไปในปี 2012 ( 24 ร้อยละของ GDP ลดลงในอัตราการว่างงานสูง ซึ่งคาดว่า ) และเพิ่มความยากจน ประเทศมีปฏิกิริยาในทางที่ค่อนข้างสงบและความผิดปกติได้ถูก จำกัด มาก แน่นอน ขณะที่สถานการณ์ทางสังคมยังคงร้ายแรง , ชุดฉุกเฉินที่ดูเหมือนจะได้รับการยอมรับ

สะสมลดดุลงบประมาณก่อสร้างระหว่างปี 2006 และปี 2556 ปริมาณ 5.5 เปอร์เซ็นต์การนำหลักคาดว่าจะถึงเกือบสี่เปอร์เซ็นต์ใน 2013 และเกินระดับนี้ในปีต่อไปนี้ หมุดเงินกับผลของมาตรการจะประทับใจมากขึ้น ตามการประมาณการอย่างเป็นทางการในปีเดียว , 2013 , Stabilisation แพคเกจประกาศใช้ในปีก่อนหน้าจะลดการกู้ยืมสุทธิมากกว่าด้าน 90bn ( 5.5 คะแนนร้อยละของ GDP )การ จำกัด การใช้จ่ายของรัฐบาล และการเพิ่มรายได้ .

มององค์ประกอบของมาตรการรวม สัดส่วนหลักมาจากรายได้ด้าน ( สองในสามของการแก้ไขแพคเกจใน 2013 ) คาดว่าผลของ Stabilisation แพคเกจจะเพิ่มรายได้ต่อ GDP โดย 2.2 เปอร์เซ็นต์ใน 2012 และ 0.5 เปอร์เซ็นต์ใน 2013 . จากนั้นรายได้ต่อจีดีพี ในปี 2556 คาดว่าจะถึง 49.4 เปอร์เซ็นต์ , เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยเท่ากับ 46.4 เปอร์เซ็นต์ใน 2006-2011 ( ดูรูปที่ 2 ) ทางด้านรายจ่าย แม้การแก้ไขขนาดใหญ่ ( ด้าน 33bn ประมาณ 2011 ) ในการใช้จ่ายหลัก สัดส่วนของรายจ่ายหลักของ GDP ใน 2012 เป็นร้อยละ 46 , แสดงการปฏิเสธเกี่ยวข้องเท่านั้น เมื่อสิ้นสุดระยะเวลาการคาดการณ์ ( 439 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากความแข็งแกร่งของค่าใช้จ่ายหลักและผลกระทบทางการเงินของการใช้จ่าย rationalisations หลวม

รูปที่ 2 ( กลับข้อความ )
รายได้กับรายจ่ายของ GDP และ GDP

62218 แหล่งผล
: iStat กระทรวงเศรษฐกิจและการเงิน : ปรับปรุง 2012 เอกสารทางการเงินและเศรษฐกิจ , 20 กันยายน 2012 .



เพิ่มเติม โดยเฉพาะในรายด้านกลยุทธ์การรวมเรียกทั้งการเพิ่มขึ้นของรายได้รวม และลดการบิดเบือนสูงประดิษฐานอยู่ในระบบภาษีในปัจจุบัน เพื่อจุดมุ่งหมายนี้ได้มีการเปลี่ยนแปลงในภาษีทั่วไปจากทั้งแรงงานและรายได้ เพื่อการบริโภค และอสังหาริมทรัพย์ รวมทั้งท่าทางก้าวร้าวในการหลีกเลี่ยงภาษี

โดยเฉพาะแพคเกจพิจารณาเพิ่มภาษีมูลค่าเพิ่มสามัญของจุดร้อยละหนึ่ง การเพิ่มภาษีอสังหาริมทรัพย์และการปฏิรูปภาษีอากรในเครื่องมือทางการเงิน ( รวมถึงการแนะนำของโทบินภาษีธุรกรรมสินทรัพย์ทางการเงิน รวมทั้งสูงกว่าภาษีพลังงาน บริษัท และผู้ประกอบการทางการเงินและรายได้เพิ่มเติมจากการเล่นเกม และภาษีสรรพสามิต บนมืออื่น ๆแพคเกจให้กรอบภาษีใหม่สำหรับธุรกิจ ( ช่วยในเรื่องการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ) ที่ช่วยลดภาระภาษีเกี่ยวกับการลงทุน และการลดภาษีของแรงงานที่ลดลง สำหรับพนักงานหญิง แรงงานภายใต้อายุ 35 ปี และ บริษัท ตั้งอยู่ในพื้นที่ด้อยโอกาส

"การต่อสู้กับการเลี่ยงภาษีและการได้รับการเสริมสร้างความเข้มแข็งของการควบคุมและประชาสัมพันธ์ผ่าน