Under the UV irradiation, a small b

Under the UV irradiation, a small but repeatedly steady decrease of the EPR signal is observed in comparison with the sample in dark. The decrease can be clearly seen at the peak position as zoomed in Fig. 6 (curves a and b). The difference of subtracting curve a from curve b is shown in curve c with  30 magnification. Curve d shows that difference becomes smaller at the second cycle after 100 s recovering in dark from first cycle. The decreases of Mn2þ EPR signal
and the photoluminescence in the trapping state after UV excitation suggest a population decrease of the Mn2þ ions that may be ionized to Mn3þ (non-Kramer’s system). Once the valence of Mn2þ ions is changed in the current host lattice, they lose the role as the luminescent centers, leading to the decrease of photoluminescence that is consistent with the results in Fig. 5b. In addition, the ionization may just occur for the Mn2þ ions in the surface, which has been observed for Mn2þ in other hosts [16], depleting the limited population of Mn2þ at surface even upon weak excitation. The initial maximum emission peaks gradually decrease after each on–off cycle since the recovering process of Mn2þ from Mn3þ is slow, as illustrated in curve d (Fig. 6), where just part of Mn3þ ions returns to Mn2þ after 100 s in dark. The Mn3þ ions may also serve as hole traps (Mn3þ ¼holeþMn2þ), yielding phosphorescence. The recovering time is in the same scale of phosphorescence in Mn2þ doped samples. This also explains the results for undoped sample shown in Fig. 5a, where the initial peaks are absent or no ionization occurs when UV light is on. Finally, the EPR signal maintains the same if irradiating the doped sample with UV at longer wavelengths (4300 nm), which is consistent with the observation of photoluminescence, i.e., no initial peaks when UV is on for all the samples, as discussed in previous section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้การฉายรังสี UV เล็ก แต่มั่นคงซ้ำ ๆ ลดลงสัญญาณ EPR สังเกตเปรียบเทียบกับตัวอย่างในมืด ลดลงอย่างชัดเจนโดยตำแหน่งสูงสุดเป็นซูมในรูป 6 (โค้งตัว และ b) ความแตกต่างของการหักโค้งที่จากโค้ง b จะแสดงเป็นเส้นโค้ง c มีกำลังขยาย 30 D เส้นโค้งแสดงว่า ความแตกต่างจะลดลงที่รอบสองหลังจาก s 100 กู้คืนในมืดจากรอบแรก ลดลงของสัญญาณ Mn2þ EPRและ photoluminescence ในสถานะดักหลังจากแนะนำ UV กระตุ้นการลดประชากรของไอออน Mn2þ ที่อาจแตกตัวเป็นไอออนกับ Mn3þ (ไม่ใช่เครเมอร์ของระบบ) เมื่อวาเลนซ์ของไอออน Mn2þ มีการเปลี่ยนแปลงในตาข่ายโฮสต์ปัจจุบัน พวกเขาสูญเสียบทบาทเป็นศูนย์เรืองแสง การนำไปสู่การลด photoluminescence ที่สอดคล้องกับผลลัพธ์ในรูป 5b นอกจากนี้ การไอออไนซ์อาจเพิ่งเกิดขึ้นสำหรับไอออน Mn2þ ในพื้นผิว ซึ่งได้รับการปฏิบัติ Mn2þ ในโฮสต์อื่น [16], จึงจำกัดประชากรของ Mn2þ ที่พื้นผิวยังอ่อนแอกระตุ้น ยอดปล่อยสูงสุดเริ่มต้นค่อย ๆ ลดลงหลังจากแต่ละเปิด – ปิดวงจรตั้งแต่ขั้นตอนการกู้ Mn2þ จาก Mn3þ เป็นช้า ดังที่แสดงในกราฟ d (รูป 6), ซึ่งเป็นแค่ส่วนหนึ่งของ Mn3þ ไอออนกลับสู่ Mn2þ หลังจาก 100 วินาทีในมืด Mn3þ ไอออนยังอาจทำหน้าที่เป็นกับดักหลุม (Mn3þ ¼holeþMn2þ), ผลผลิต phosphorescence เวลากู้อยู่ในระดับเดียวกันของ phosphorescence ในตัวอย่างที่เจือ Mn2þ นอกจากนี้ยังอธิบายผลลัพธ์สำหรับตัวอย่าง undoped ที่แสดงในรูปที่ 5a ซึ่งมียอดแรก หรือไอออไนซ์ไม่เกิดขึ้นเมื่อรังสี ในที่สุด สัญญาณ EPR รักษาเหมือนกันถ้า irradiating เจือตัวอย่าง ด้วยรังสียูวีที่ความยาวคลื่นยาว (4300 nm), ซึ่งสอดคล้องกับการสังเกตของ photoluminescence กล่าวคือ ไม่เริ่มต้นยอดเขาเมื่อ UV สำหรับตัวอย่างทั้งหมด ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้การฉายรังสียูวีลดลงเล็ก ๆ แต่มั่นคงซ้ำ ๆ ของสัญญาณ EPR เป็นที่สังเกตในการเปรียบเทียบกับตัวอย่างในที่มืด การลดลงสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนในตำแหน่งสูงสุดเป็นซูมในรูป 6 (เส้นโค้ง A และ B) ความแตกต่างของการลบเส้นโค้งเส้นโค้งจาก B จะแสดงในโค้งตัว C ด้วย? 30 ขยาย โค้งงแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่จะมีขนาดเล็กในรอบที่สองหลังจาก 100 S ฟื้นตัวในที่มืดจากรอบแรก ลดลงของสัญญาณMn2þ EPR
และ photoluminescence ในรัฐดักหลังจากการกระตุ้น UV แนะนำการลดลงของประชากรของไอออนMn2þที่อาจจะแตกตัวเป็นไอออนจะMn3þ (Non-Kramer ระบบ) เมื่อความจุของMn2þไอออนที่มีการเปลี่ยนแปลงในตาข่ายโฮสต์ปัจจุบันพวกเขาสูญเสียบทบาทเป็นศูนย์เรืองแสงที่นำไปสู่การลดลงของ photoluminescence ที่สอดคล้องกับผลในรูปที่ 5b นอกจากนี้ไอออนไนซ์ก็อาจเกิดขึ้นได้สำหรับMn2þไอออนพื้นผิวซึ่งได้รับการปฏิบัติสำหรับMn2þในครอบครัวอื่น ๆ [16], บรรยากาศที่มีประชากรจำนวน จำกัด Mn2þที่พื้นผิวแม้กระทั่งเมื่อกระตุ้นอ่อนแอ เริ่มต้นที่ยอดการปล่อยก๊าซสูงสุดค่อยๆลดลงหลังจากแต่ละรอบ ON-OFF ตั้งแต่กระบวนการฟื้นตัวของMn2þจากMn3þช้าดังแสดงในโค้งง (รูปที่. 6) ที่เพียงส่วนหนึ่งของMn3þไอออนกลับไปMn2þหลังจาก 100 S ในที่มืด Mn3þไอออนยังอาจใช้เป็นกับดักหลุม (Mn3þ¼holeþMn2þ) ยอมฟอสฟอรัส เวลาฟื้นตัวอยู่ในระดับเดียวกันของฟอสฟอรัสในตัวอย่างMn2þเจือ นอกจากนี้ยังอธิบายผลสำหรับตัวอย่างโคบอลต์แสดงในรูป 5A ที่ยอดเขาเริ่มต้นจะขาดหรือไม่มีไอออนไนซ์เกิดขึ้นเมื่อแสงยูวีอยู่บน สุดท้ายสัญญาณ EPR รักษาเดียวกันถ้าฉายรังสีตัวอย่างเจือด้วยรังสียูวีในช่วงความยาวคลื่นอีกต่อไป (4300 นาโนเมตร) ซึ่งมีความสอดคล้องกับการสังเกตของ photoluminescence คือไม่มียอดเริ่มต้นเมื่อยูวีอยู่บนสำหรับตัวอย่างทั้งหมดตามที่กล่าวไว้ในก่อนหน้านี้ มาตรา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้รังสียูวี ลดลงเล็กน้อย แต่มั่นคงซ้ำสัญญาณ EPR จะสังเกตได้ในการเปรียบเทียบกับตัวอย่างในที่มืด ลดลง สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนที่จุดสูงสุดตำแหน่งซูมภาพที่ 6 ( เส้น A และ B ) ความแตกต่างของการลบเส้นโค้งจากเส้นโค้ง B จะเป็นเส้นโค้ง C 30 ขยาย . เส้นโค้งแสดงความแตกต่างนั้นจะกลายเป็น D ขนาดเล็กรอบสองหลังจาก 100 s การกู้คืนในที่มืดจากรอบแรก การลดลงของ mn2 þสัญญาณ EPRและแบบในการกระตุ้นให้ประชากร UV สภาพหลังจากการลดลงของ mn2 þไอออนอาจจะทดสอบเพื่อ mn3 þ ( ระบบไม่เครเมอร์ ) เมื่อความจุของ mn2 þไอออนเปลี่ยนในแลตทิซโฮสต์ปัจจุบัน พวกเขาสูญเสียบทบาทในฐานะศูนย์เรืองแสง , นำไปสู่การลดลงของแบบที่สอดคล้องกับผลมะเดื่อ 5B นอกจากนี้ ไอออไนเซชันอาจจะเกิดขึ้นสำหรับ mn2 þไอออนในผิวซึ่งได้รับการตรวจสอบสำหรับ mn2 þในอื่น ๆโฮสต์ [ 16 ] ใช้ประชากร จำกัด mn2 þที่พื้นผิวแม้บนโครงสร้างที่อ่อนแอ เริ่มต้นการค่อยๆ ลดสูงสุดยอด หลังจากแต่ละรอบใน–ปิดตั้งแต่กระบวนการฟื้นตัวของ mn2 þจาก mn3 þช้า ตามที่แสดงในกราฟ D ( ภาพที่ 6 ) ซึ่งส่วนหนึ่งของ mn3 þไอออนจะ mn2 þหลังจาก 100 ในที่มืด การ mn3 þไอออนอาจเป็นกับดักหลุม ( หลุม mn3 þ¼þ mn2 þ ) , ผักที่มีการเรืองแสง . ไม่มีเวลาอยู่ในระดับเดียวกันของการเรืองแสงใน mn2 þด้วยตัวอย่าง นี้ยังได้อธิบายถึงผลลัพธ์ที่แสดงในรูปที่ 43 ตัวอย่างเคมีไฟฟ้าที่ยอดเริ่มต้นจะขาดหรือไม่มีประจุที่เกิดขึ้นเมื่อแสง UV ได้ ในที่สุดสัญญาณ EPR รักษาเดียวกัน หากเจือด้วยการฉายรังสี UV ที่ความยาวคลื่นยาว ( ตัวอย่าง 300 nm ) ซึ่งสอดคล้องกับความเห็นของแบบ เช่น เบื้องต้นยังไม่หุบเมื่อ UV ในตัวอย่างทั้งหมด ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้า