I looked away from Julie and stared

I looked away from Julie and stared at my clenching fist while continuing my next words.
“It’s the day she was killed……….”
Julie twitched at the edge of my view and she clenched her fists.
“…………..Tooru’s precious person was your sister huh”
“Yeah………..”
She asked me to confirm and I nodded to her words.
Silence got in between for a while before I started to talk about my past.


Until 2 years ago, I learned Juukenjitsu at a certain dojo.
My deceased father being a disciple of that dojo was one of the reasons why.
My first memories of it were when my mother brought me to the dojo to pick up my father when he was still alive.
Over there-----I met him.
He was the successor of the dojo and the same age as me so, we talked during that occasion and found out that we were going to the same school.
We became friends in no time.
That’s why I decided to stand beside him, shoulder by shoulder, and swing my sword without any hesitation.
Otoha was always with us.
Since Otoha would always follow me from behind, it was probably a natural thing to happen.
I, Otoha and he passed the days together and our relation got stronger.
We laughed and talked.
Warm and fun happy days continued for several years.
Tora would sometimes join in and things would get even nosier than usual, thus making it fun.
I believed that these days would continue forever and never doubted that fact.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูจากจูลี่ และจ้องไปที่กำปั้นของฉัน clenching ขณะต่อคำพูดของฉันถัดไป"มันเป็นวันที่เธอถูกฆ่าตาย..."จูลี่ twitched ที่ขอบของมุมมองของฉัน และเธอกัดหมัดของเธอ“………….. บุคคลอันมีค่าของ Tooru เป็นน้องสาวของคุณฮะ""ใช่..."เธอถามผมยืนยัน และผมพยักหน้ากับคำที่เธอความเงียบได้ระหว่างในขณะก่อนที่ผมเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับอดีตของฉันจนกระทั่ง 2 ปีที่ผ่านมา ฉันรู้ Juukenjitsu ที่โดโจบางพ่อผู้เป็นสาวกของโดโจที่เป็นหนึ่งในเหตุผลทำไมความทรงจำแรกของมันได้เมื่อแม่ของฉันนำฉันไปโดโจจะรับพ่อเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่นั่น--ฉันพบเขาเขาสืบของโดโจ และอายุเดียวกันเป็นฉันดังนั้น เราพูดคุยกันในโอกาสนั้น และพบว่า เราจะไปโรงเรียนเดียวกันเราเป็นเพื่อนในเวลาไม่นานคือเหตุผลที่ทำไมฉันตัดสินใจที่จะยืนเคียงข้างเขา ไหล่จากไหล่ และแกว่งดาบของฉันโดยไม่ลังเลใด ๆOtoha ถูกเสมอกับเราเนื่องจาก Otoha จะเสมอฉันจากด้านหลัง ก็คงเป็นสิ่งที่ธรรมชาติเกิดขึ้นฉัน Otoha และเขาผ่านวันเข้าด้วยกัน และความสัมพันธ์ของเราได้แข็งแกร่งเราหัวเราะ และพูดคุยวันมีความสุขอบอุ่น และสนุกอย่างต่อเนื่องหลายปีบางครั้งจะรวม Tora และสิ่งที่จะได้รับ nosier ยิ่งกว่าปกติ จึง ทำให้สนุกผมเชื่อว่า วันนี้จะดำเนินต่อไปตลอด และไม่เคย doubted ข้อเท็จจริงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมมองออกไปจากจูลี่และจ้องที่กำกำปั้นของฉันอย่างต่อเนื่องในขณะที่คำพูดของฉันต่อไป.
"มันเป็นวันที่เธอถูกฆ่าตาย ......... ."
จูลี่กระตุกที่ขอบของมุมมองของฉันและเธอ clenched หมัดของเธอ.
"............ .. คนที่มีค่า Tooru เป็นน้องสาวของคุณเหรอ
"" ใช่ ......... ..
"เธอถามฉันเพื่อยืนยันและฉันพยักหน้าไปที่คำพูดของเธอ.
เงียบได้ในระหว่างในขณะที่ก่อนที่ผมเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับอดีตของฉัน. จนถึง 2 ปีที่ผ่านมาผม เรียนรู้ Juukenjitsu ที่โดโจบางอย่าง. พ่อเสียชีวิตของฉันเป็นสาวกของโดโจที่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไม. ความทรงจำครั้งแรกของฉันมันได้เมื่อแม่ของฉันนำฉันไปโดโจที่จะรับพ่อของฉันเมื่อตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่. กว่ามี ----- ผมได้พบกับเขา. เขาเป็นตัวตายตัวแทนของโดโจและอายุเช่นเดียวกับฉันเพื่อที่เราพูดคุยกันในช่วงครั้งนั้นและพบว่าเรากำลังจะไปโรงเรียนเดียวกัน. เรากลายเป็นเพื่อนในเวลาไม่นาน. นั่นเป็นเหตุผลที่ ฉันตัดสินใจที่จะยืนอยู่ข้างเขาไหล่ไหล่และแกว่งดาบของเราโดยไม่ลังเลใด. Otoha เสมอกับเรา. ตั้งแต่ Otoha มักจะตามเรามาจากด้านหลังมันอาจจะเป็นสิ่งที่ธรรมชาติที่จะเกิดขึ้น. ผม Otoha และเขาผ่านการ วันที่ร่วมกันและความสัมพันธ์ของเราได้แข็งแกร่ง. เราหัวเราะและพูดคุย. วันที่มีความสุขอบอุ่นและความสนุกสนานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี. Tora บางครั้งจะเข้าร่วมในการและสิ่งที่จะได้รับแม้แต่ nosier กว่าปกติจึงทำให้มันสนุก. ผมเชื่อว่าวันนี้จะยังคงอยู่ตลอดไป และไม่เคยสงสัยความจริงที่ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันละสายตาไปจากจูลี่และจ้องฉัน clenching กำปั้นในขณะที่ยังคงพูดต่อไปของฉัน .
" เป็นวันที่หล่อนถูกฆ่า . . . "
จูลี่กระตุกที่ขอบของมุมมองของฉันและเธอกำไว้ .
" ยกระดับ โทรุ ค่าคนพี่สาวฮะ "

" ใช่ 10 " เธอถามฉัน เพื่อยืนยันและฉันพยักหน้ากับคำพูด .
เงียบได้ระหว่าง สักครู่ก่อนจะเริ่มพูดเรื่องอดีต


จนเมื่อ 2 ปีก่อน ผมได้เรียนรู้ juukenjitsu ที่โดโจบาง
พ่อเป็นสาวกของโดโจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไม
ความทรงจำแรกของมัน เมื่อแม่พาผมมาเพื่อไปรับพ่อ ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
ตรงนั้น . . . ฉันได้พบเขา
เขาคือผู้สืบทอดของโดโจ และอายุเท่าฉันเราคุยกันในโอกาสนี้และพบว่าเรากำลังจะไปที่เดียวกัน เรากลายเป็นเพื่อนกันค่ะ
.
นั่นคือเหตุผลที่ฉันตัดสินใจที่จะยืนเคียงข้างเขา ไหล่สะพาย และแกว่งดาบโดยไม่ลังเลใด ๆ

otoha อยู่เสมอกับเรา ตั้งแต่ otoha มักจะตามมาจากด้านหลัง มันอาจเป็นสิ่งที่ธรรมชาติเกิดขึ้น .
ฉันotoha และเขาผ่านวันด้วยกัน และความสัมพันธ์ของเราก็มีมากขึ้น เราหัวเราะและพูดคุยกัน
.
อบอุ่นและสนุกสุขสันต์วันอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี .
2 บางครั้งจะเข้าร่วมในและสิ่งที่จะได้รับแม้แต่ nosier กว่าปกติจึงทำให้ความสนุกสนาน .
ผมเชื่อว่าวันเหล่านี้จะคงอยู่ต่อไป และไม่เคยสงสัยที่ว่า .