AbstractWe present the results of a

Abstract
We present the results of a series of experiments that examined the effect of feeding history on
the growth and tissue composition of juveniles of two tropical cephalopods; the squid Sepioteuthis
lessoniana and the cuttlefish Sepia elliptica. Juveniles were reared in individual containers for
between 35 and 42 days at different ration levels, three ration levels for the squid and two levels
for the cuttlefish. Although differences in ration were sufficient to cause different growth rates,
both in body length and mass, the effects on tissue composition were less definitive. Sepioteuthis
juveniles on the highest rations had higher concentrations of water, but no difference in lipid,
carbohydrate or protein when compared with their lower ration siblings. In the case of juvenile
cuttlefish no difference in tissue composition was detected between the two ration levels.
RNA:protein ratios were also determined for the juveniles to provide an estimate of instantaneous
growth. A significant correlation was found between body size and RNA:protein ratio in the squid;
those juveniles that ate more had higher RNA:protein ratios than lower ration individuals.
Significantly, the juvenile cuttlefish showed no relationship between growth rate and RNA:protein
ratios, which means that we are unable to use this measure to estimate the growth rates of wild
individuals. In conclusion, ration level did affect growth rates and food availability is an important
factor in modifying growth rates of wild individuals. However, we could not find, at the individual
level, an index or measure that could be used to explain the variability of observed differences in
growth rates as a function of nutritional history. Ó 2000 Elsevier Science B.V. All rights
reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อเรานำเสนอผลลัพธ์ของชุดทดลองที่ตรวจสอบผลของอาหารประวัติในเจริญเติบโตและองค์ประกอบของเนื้อเยื่อของ juveniles cephalopods ร้อนสอง ปลาหมึก Sepioteuthislessoniana และหมึกสีซีเปียใหญ่ Juveniles ได้ผลิตภัณฑ์ในบรรจุภัณฑ์แต่ละรายการสำหรับระหว่าง 35 และ 42 วันที่อื่น ration ระดับ ระดับสองและระดับสามอาหารสำหรับปลาหมึกสำหรับปลาหมึก แม้ว่าความแตกต่างในอาหารได้เพียงพอที่จะทำให้อัตราการขยายตัวที่แตกต่างกันทั้งความยาวและมวล ลักษณะพิเศษในองค์ประกอบของเนื้อเยื่อได้น้อยทั่วไป Sepioteuthisjuveniles บนนี้สูงสุดมีความเข้มข้นสูงของน้ำ แต่ไม่มีความแตกต่างของระดับไขมันในเลือดคาร์โบไฮเดรตหรือโปรตีนเมื่อเปรียบเทียบกับพี่น้องของอาหารต่ำกว่า ในกรณีของคดีเด็กและเยาวชนปลาหมึกที่พบไม่มีความแตกต่างในองค์ประกอบของเนื้อเยื่อระหว่างระดับอาหารสองอัตราส่วน RNA:protein ได้มีกำหนดสำหรับ juveniles ให้ประมาณการกำลังเจริญเติบโต ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญพบระหว่างขนาดร่างกายและอัตราส่วน RNA:protein ในหมึกRNA:protein อัตราส่วนที่สูงกว่าต่ำกว่าอาหารบุคคล juveniles เหล่านั้นที่กินเพิ่มเติมได้อย่างมีนัยสำคัญ หมึกเยาวชนที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเติบโตและ RNA:proteinอัตราส่วน ซึ่งหมายความ ว่า เราสามารถใช้วัดนี้ในการประเมินอัตราการขยายตัวของป่าคน เบียดเบียน ระดับอาหารไม่มีผลต่ออัตราการเจริญเติบโต และสำคัญคืออาหารว่างปัจจัยในการปรับเปลี่ยนอัตราการขยายตัวของคนป่า อย่างไรก็ตาม เราไม่พบ ที่แต่ละบุคคลระดับ ดัชนี การวัดที่สามารถใช้อธิบายความแปรผันของสังเกตความแตกต่างในอัตราการเจริญเติบโตเป็นฟังก์ชันของประวัติทางโภชนาการ วิทยาศาสตร์Ó 2000 Elsevier b.v สิทธิทั้งหมดจอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อเรานำเสนอผลของชุดการทดลองที่ตรวจสอบผลกระทบของประวัติศาสตร์การให้อาหารในการเจริญเติบโตและองค์ประกอบเนื้อเยื่อของหนุ่มสาวสองปลาหมึกเขตร้อน ปลาหมึก Sepioteuthis lessoniana และปลาหมึกซีเปีย elliptica หนุ่มสาวที่ถูกเลี้ยงในภาชนะบรรจุที่ส่วนบุคคลสำหรับระหว่าง 35 และ 42 วันในระดับที่แตกต่างกันปันส่วนสามระดับปันส่วนสำหรับปลาหมึกและสองระดับสำหรับปลาหมึก แม้ว่าความแตกต่างในอาหารได้เพียงพอที่จะก่อให้เกิดการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันอัตรา, ทั้งในความยาวลำตัวและมวลผลกระทบต่อองค์ประกอบของเนื้อเยื่อเป็นที่ชัดเจนน้อย Sepioteuthis หนุ่มสาวในอาหารที่สูงที่สุดมีความเข้มข้นที่สูงขึ้นของน้ำ แต่ความแตกต่างในไขมันไม่มีคาร์โบไฮเดรตหรือโปรตีนเมื่อเทียบกับอัตราส่วนที่ต่ำกว่าของพวกเขาพี่น้อง ในกรณีที่เด็กและเยาวชนปลาหมึกแตกต่างในองค์ประกอบของเนื้อเยื่อไม่ถูกตรวจพบระหว่างสองระดับปันส่วน. อาร์เอ็นเออัตราส่วนโปรตีนนอกจากนี้ยังได้รับการพิจารณาสำหรับหนุ่มสาวที่จะให้ประมาณการของทันทีการเจริญเติบโต ความสัมพันธ์ที่สำคัญพบกันระหว่างขนาดของร่างกายและ RNA อัตราส่วนโปรตีนในปลาหมึกนั้นหนุ่มสาวผู้ที่กินมากขึ้นมีสูงRNA: อัตราส่วนโปรตีนมากกว่าบุคคลที่ต่ำกว่าปันส่วน. อย่างมีนัยสำคัญที่ปลาหมึกเด็กและเยาวชนได้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเจริญเติบโตและ RNA โปรตีนอัตราส่วนซึ่งหมายความว่าเราไม่สามารถที่จะใช้มาตรการนี้ในการประมาณการอัตราการเจริญเติบโตของป่าบุคคล สรุปได้ว่าระดับปันส่วนไม่ส่งผลกระทบต่ออัตราการเจริญเติบโตและความพร้อมอาหารเป็นสิ่งสำคัญที่เป็นปัจจัยในการปรับเปลี่ยนอัตราการเจริญเติบโตของบุคคลที่ป่า แต่เราไม่สามารถหาที่แต่ละระดับดัชนีหรือตัวชี้วัดที่สามารถใช้ในการอธิบายความแปรปรวนของความแตกต่างที่สังเกตได้ในอัตราการเจริญเติบโตเป็นหน้าที่ของประวัติศาสตร์ทางโภชนาการ Ó 2000 เอลส์วิทยาศาสตร์ BV สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
เรานำเสนอผลของชุดการทดลองที่ศึกษาผลของการให้อาหารในประวัติศาสตร์
การเจริญเติบโตและองค์ประกอบเนื้อเยื่อของเยาวชนสองเขตร้อนหมึก ; ปลาหมึก sepioteuthis
lessoniana และปลาหมึก ซีเปีย elliptica . และถูกเลี้ยงในภาชนะแต่ละ
ระหว่าง 35 และ 42 วัน ส่วนในระดับที่แตกต่างกันสามระดับการปันส่วนสำหรับปลาหมึกและสองระดับ
สำหรับปลาหมึก แม้ว่าความแตกต่างในอาหารมีเพียงพอที่จะทำให้อัตราการเจริญเติบโตที่แตกต่างกัน ทั้งในร่างกายและมวล
ความยาวผลต่อองค์ประกอบเนื้อเยื่อถูกใช้น้อย sepioteuthis
เยาวชนในส่วนแบ่งสูงสุดมีความเข้มข้นสูงของน้ำ แต่ไม่มีความแตกต่างในไขมัน
คาร์โบไฮเดรตหรือโปรตีนเมื่อเทียบกับอาหารของพวกเขากว่าพี่น้อง ในกรณีที่เด็กและเยาวชน
ปลาหมึกไม่มีความแตกต่างในองค์ประกอบของเนื้อเยื่อที่ตรวจพบระหว่างสองส่วนระดับ
RNA : อัตราส่วนโปรตีนถูกกำหนดสำหรับเด็กและเยาวชนเพื่อให้การประเมินการเจริญเติบโตทันที

พบว่าอัตราส่วนระหว่างขนาดของร่างกายและ RNA โปรตีนในปลาหมึก ;
ผู้ที่กินมากขึ้นและสูงกว่า RNA โปรตีนอัตราส่วนกว่าบุคคลส่วนล่าง .
อย่างมาก ปลาหมึก และไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเจริญเติบโตอัตราส่วนโปรตีนและ RNA :
, ซึ่งหมายความว่าเราไม่สามารถที่จะใช้มาตรการนี้เพื่อประเมินอัตราการเติบโตของบุคคลที่ป่า

สรุป อาหารไม่มีผลต่ออัตราการเจริญเติบโตและระดับความพร้อมของอาหารเป็นสิ่งสำคัญ
ปัจจัยในการปรับเปลี่ยนอัตราการเติบโตของบุคคลที่ป่า อย่างไรก็ตาม เราอาจไม่พบในระดับบุคคล
, ดัชนี หรือวัดที่สามารถใช้ในการอธิบาย ความแปรปรวนของความแตกต่างที่สังเกตใน
อัตราการเจริญเติบโตเป็นฟังก์ชันของประวัติศาสตร์โภชนาการ Ó 2000 Elsevier Science นอกจากนี้สิทธิ
สงวน