Range of electric vehicles (EVs) ha

Range of electric vehicles (EVs) has long been considered a major barrier in acceptance of electric
mobility. We examined the nature of how range is experienced in an EV and whether variables from
other adaptation contexts, notably stress, have explanatory power for inter-individual differences in
what we term comfortable range. Forty EVs were leased to a sample of users for a 6-month field
study. Qualitative and quantitative analyses of range experiences were performed, including
regression analyses to examine the role of stress-buffering personality traits and coping skills in
comfortable range. Users appraised range as a resource to which they could successfully adapt and
that satisfied most of their daily mobility needs. However, indicators were found that suggested
suboptimal range utilization. Stress-buffering personality traits (control beliefs, ambiguity tolerance)
and coping skills (subjective range competence, daily range practice) were found to play a substantial
role in comfortable range. Hence, it may be possible to overcome perceived range barriers with the
assistance of psychological interventions such as information, training and interface design. Providing
drivers with a reliable usable range may be more important than enhancing maximal range in an
electric mobility system

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของยานพาหนะไฟฟ้า (ฟ้า) ถือเป็นอุปสรรคสำคัญในการยอมรับของการไฟฟ้าเคลื่อนไหว เราตรวจสอบลักษณะของ วิธีเป็นประสบการณ์ช่วง EV มีหรือไม่ และตัวแปรจากอื่น ๆ ปรับบริบท ยวดเครียด มีอำนาจอธิบายในความแตกต่างระหว่างแต่ละอะไรเราในระยะช่วงพัก สี่สิบและถูกเช่าไปเป็นตัวอย่างของผู้ใช้สำหรับเขตข้อมูล 6 เดือนศึกษา คุณภาพและเชิงปริมาณวิเคราะห์ประสบการณ์ช่วงดำเนิน รวมทั้งวิเคราะห์การถดถอยเพื่อตรวจสอบบทบาทของบัฟเฟอร์ความเครียดลักษณะนิสัยและทักษะในการเผชิญช่วงพัก ผู้ประเมินช่วงเป็นทรัพยากรที่พวกเขาสามารถสำเร็จปรับ และที่พอใจมากที่สุดของความเคลื่อนไหวทุกวัน อย่างไรก็ตาม ตัวบ่งชี้ที่พบที่แนะนำช่วงสภาพใช้ประโยชน์ บัฟเฟอร์ความเครียดลักษณะนิสัย (ควบคุมความเชื่อ ยอมรับความคลุมเครือ)และพบเผชิญทักษะ (ความสามารถช่วงตามอัตวิสัย ฝึกช่วงวัน) เล่นเป็นสำคัญบทบาทในช่วงพัก ดังนั้น มันอาจจะสามารถเอาชนะอุปสรรคในช่วงรับรู้ด้วยการความช่วยเหลืองานวิจัยทางจิตวิทยาเช่นข้อมูล การฝึกอบรม และอินเทอร์เฟซการออกแบบ ให้โปรแกรมควบคุมในช่วงใช้งานเชื่อถือได้อาจจะสำคัญกว่าการเพิ่มช่วงสูงสุดในการเคลื่อนไฟฟ้าระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงของยานพาหนะไฟฟ้า (EVs)
ได้รับการพิจารณาเป็นอุปสรรคสำคัญในการยอมรับของไฟฟ้าการเคลื่อนไหว เราตรวจสอบลักษณะของวิธีการที่หลากหลายมีประสบการณ์ใน EV
และไม่ว่าจะเป็นตัวแปรจากบริบทอื่นๆ
ที่ปรับตัวความเครียดโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอำนาจอธิบายความแตกต่างระหว่างบุคคลที่อยู่ในสิ่งที่เราสะดวกสบายช่วงระยะ EVs สี่สิบให้เช่าตัวอย่างของผู้ใช้สำหรับเขตข้อมูล 6
​​เดือนการศึกษา การวิเคราะห์เชิงปริมาณและคุณภาพของประสบการณ์ช่วงที่ได้รับการดำเนินการรวมทั้งการถดถอยวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบบทบาทของบุคลิกภาพความเครียดบัฟเฟอร์และทักษะในช่วงที่สะดวกสบาย ผู้ใช้ประเมินช่วงเป็นทรัพยากรที่พวกเขาประสบความสำเร็จสามารถปรับตัวและที่มีความพึงพอใจมากที่สุดของความต้องการในชีวิตประจำวันของพวกเขาในการเคลื่อนไหว อย่างไรก็ตามตัวชี้วัดพบว่าได้รับการแนะนำการใช้ช่วงก่อให้เกิดผลลัพธ์ ความเครียดบัฟเฟอร์ลักษณะบุคลิกภาพ (ความเชื่อควบคุมความอดทนความกำกวม) และทักษะ (สามารถช่วงอัตนัยปฏิบัติช่วงวัน) พบว่ามีการเล่นอย่างมีนัยสำคัญที่มีบทบาทในช่วงที่สะดวกสบาย ดังนั้นมันอาจจะเป็นไปได้ที่จะเอาชนะอุปสรรคช่วงการรับรู้ด้วยความช่วยเหลือของการแทรกแซงทางจิตวิทยาเช่นข้อมูลการฝึกอบรมและการออกแบบอินเตอร์เฟซ ให้คนขับกับช่วงใช้งานที่เชื่อถือได้อาจมีความสำคัญมากกว่าการเสริมสร้างช่วงสูงสุดในระบบการเคลื่อนไหวไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงของยานพาหนะไฟฟ้า ( รถไฟฟ้า ) ได้ถูกถือเป็นอุปสรรคสำคัญในการยอมรับของไฟฟ้า
การเคลื่อนไหว เราตรวจสอบธรรมชาติของวิธีการที่มีประสบการณ์ในช่วง EV และไม่ว่าตัวแปรจากบริบทอื่น ๆ โดยเฉพาะการปรับตัว
, ความเครียด , มีความสามารถสำหรับอินเตอร์ ความแตกต่างของบุคคลในสิ่งที่เราสบายใจ
ระยะเวลาช่วง สี่สิบรถไฟฟ้าถูกให้เช่าเพื่อให้ผู้ใช้ข้อมูล
6 เดือนการศึกษา การวิเคราะห์เชิงคุณภาพและเชิงปริมาณของประสบการณ์ในช่วงการถดถอยรวมทั้ง
การวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบบทบาทของบุคลิกภาพและทักษะการเผชิญความเครียดบัฟเฟอร์ใน
ช่วงสบาย ผู้ใช้ประเมินช่วงเป็นทรัพยากรที่พวกเขาประสบความสำเร็จสามารถปรับตัวและ
ที่พอใจที่สุด ความต้องการการเคลื่อนไหวประจำวันของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ตัวชี้วัด พบว่า พบ
การใช้ช่วง suboptimal . ความเครียด buffering บุคลิกภาพ ( ความเชื่อ , การควบคุมความความอดทนและทักษะการเผชิญปัญหา ( อัตนัย )
ช่วงในช่วงซ้อมทุกวัน ) พบว่ามีบทบาทอย่างมาก
ในช่วงสบายๆ ดังนั้นจึงอาจเป็นไปได้ที่จะเอาชนะอุปสรรคของการรับรู้ช่วงกับ
ความช่วยเหลือของการแทรกแซงทางจิตวิทยา เช่น ข้อมูลการฝึกอบรมและการออกแบบอินเตอร์เฟซ การให้
ไดรเวอร์ที่มีความน่าเชื่อถือใช้งานช่วงที่อาจจะสำคัญกว่าการเพิ่มช่วงสูงสุดใน


ระบบ ( ไฟฟ้า