Alexander Pope (1688–1744)• Pope sp

Alexander Pope (1688–1744)• Pope specifies two further guidelines for the critic.• The first is to recognize the overall unity of a work, and thereby to avoid falling into partial assessments based on the author’s use of poetic conceits, ornamented language, and meters, as well as those which are biased toward either archaic or modern styles or based on the reputations of given writers.• Finally, a critic needs to possess a moral sensibility, as well as a sense of balance and proportion.
16. Alexander Pope (1688–1744)• Pope’s final strategy in the Essay is to equate the classical literary and critical traditions with nature, and to sketch a redefined outline of literary history from classical times to his own era. Pope insists that the rules of nature were merely discovered, not invented, by the ancients
17. Samuel Johnson (1709–1784)• Of his numerous achievements, Samuel Johnson is perhaps best remembered for his two-volume Dictionary of the English Language, first published in 1755. Of almost equal renown are his Lives of the English Poets (1783) and his eight-volume edition of Shakespeare

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมเด็จพระสันตะปาปา Alexander (1688-1744) •สมเด็จพระสันตะปาปาระบุแนวทางเพิ่มเติมสองสำหรับนักวิจารณ์•แรกคือ ให้รู้จักความสามัคคีโดยรวมของการทำงาน และดังนั้นจึงเขาประเมินผลบางส่วนจากใช้งานของผู้เขียนของบทกวี conceits, ornamented ภาษา และเมตร เป็นส่วนที่มีภาพลักษณะวอาร์เชียค หรือทันสมัย หรือตามชื่อเสียงของ ให้นักเขียน•ในที่สุด เป็นนักวิจารณ์ต้องมีนับเป็นสิ่งที่ศีลธรรม รวมทั้งความสมดุลและสัดส่วน16. กลยุทธ์สุดท้ายอเล็กซานเดอร์สมเด็จพระสันตะปาปา (1688-1744) •สมเด็จพระสันตะปาปาในเรียงความคือ การถือเอาประเพณีสำคัญ และวรรณกรรมคลาสสิกกับธรรมชาติ และ การร่างเค้าระบุประวัติวรรณกรรมจากยุคโบราณกับยุคของตัวเอง สมเด็จพระสันตะปาปาสรรพากรว่า กฎของธรรมชาติเพียงพบ ไม่คิดค้น โดยสมัย17. • Samuel Johnson (1709-1784) ของความสำเร็จของเขาหลาย Samuel Johnson บางทีจำได้ดีที่สุดสำหรับเขาสองปริมาณพจนานุกรมภาษาอังกฤษ การเผยแพร่ครั้งแรกใน 1755 มีชื่อเสียงเกือบเท่าของเขาชีวิตของกวีอังกฤษ (1783) และเปียร์รุ่นแปดเสียงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อเล็กซานเดสมเด็จพระสันตะปาปา (1688-1744) •สมเด็จพระสันตะปาปาระบุสองแนวทางต่อไปสำหรับนักวิจารณ์. •ครั้งแรกคือการรับรู้ถึงความเป็นเอกภาพโดยรวมของการทำงานและจึงจะหลีกเลี่ยงการตกอยู่ในการประเมินบางส่วนขึ้นอยู่กับการใช้งานของผู้เขียนถือว่าบทกวีภาษาเครื่องประดับ และเมตรเช่นเดียวกับผู้ที่เอนเอียงไปทางรูปแบบทั้งเก่าหรือที่ทันสมัยหรือขึ้นอยู่กับชื่อเสียงของนักเขียนที่ได้รับ. •สุดท้ายนักวิจารณ์ความต้องการที่จะมีความรู้สึกทางศีลธรรมเช่นเดียวกับความรู้สึกของความสมดุลและสัดส่วน.
16 อเล็กซานเดสมเด็จพระสันตะปาปา (1688-1744) •กลยุทธ์สุดท้ายของสมเด็จพระสันตะปาปาในการทดลองคือการถือเอาคลาสสิกวรรณกรรมและที่สำคัญประเพณีกับธรรมชาติและการวาดโครงร่างนิยามใหม่ของประวัติศาสตร์วรรณกรรมคลาสสิกจากยุคสู่ยุคของเขาเอง สมเด็จพระสันตะปาปายืนยันว่ากฎของธรรมชาติที่ถูกค้นพบเพียงไม่คิดค้นโดยสมัย
17 ซามูเอลจอห์นสัน (1709-1784) •ความสำเร็จของเขาต่าง ๆ นานาซามูเอลจอห์นสันอาจจะจำที่ดีที่สุดสำหรับพจนานุกรมสองเล่มของเขาของภาษาอังกฤษที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1755 ที่มีชื่อเสียงระดับเกือบเท่ากับชีวิตของเขากวีอังกฤษ (1783) และ ฉบับที่แปดปริมาณของเช็คสเปียร์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อเล็กซานเดอร์ โป๊ป ( 1691 ) 1226 ) - สมเด็จพระสันตะปาปา ระบุ 2 แนวทางเพิ่มเติมสำหรับนักวิจารณ์ บริการแรกคือรู้จักความสามัคคีโดยรวมของงาน และเป็นเหตุ เพื่อหลีกเลี่ยงการล้มลงในบางส่วนของการประเมินตามการใช้ของผู้เขียนบทกวี conceits มีชื่อภาษา , และ , เมตร , เช่นเดียวกับผู้ที่มีอคติต่อลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่ง โบราณหรือทันสมัย หรือขึ้นอยู่กับชื่อเสียงของให้บริการในที่สุด นักเขียน นักวิจารณ์ต้องครอบครองความรู้สึกทางศีลธรรม รวมทั้งความรู้สึกของความสมดุลและสัดส่วน16 . อเล็กซานเดอร์ โป๊ป ( 1691 ) 1226 ) - สมเด็จพระสันตะปาปาสุดท้ายกลยุทธ์ในเรียงความจะถือเอาคลาสสิกวรรณกรรมและประเพณีสำคัญกับธรรมชาติ และการร่างเค้าโครงของประวัติศาสตร์วรรณกรรมสุดคลาสสิกจากครั้งยุคของเขาเอง สมเด็จพระสันตะปาปายืนยันว่า กฎของธรรมชาติเพียงค้นพบ ไม่ได้ถูกคิดค้นโดยคนสูงอายุ17 . ซามูเอลจอห์นสัน ( 1382 – 1806 ) - ความสำเร็จของเขามากมาย ซามูเอลจอห์นสันเป็นบางทีดีที่สุดจดจำของเขาสองเล่มพจนานุกรมภาษาอังกฤษ ตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1175 . ของที่มีชื่อเสียงของเขาเกือบจะเท่ากับชีวิตของกวีชาวอังกฤษ ( 1783 ) และแปดเล่มฉบับของเชกสเปียร์