All around the outside of Duan Ren

All around the outside of Duan Ren City , the Chi Xie troops were watching the flames as they engulfed the city. After the order was given, they all urged their horses on and galloped towards Duan Ren City at full speed.



In the blink of an eye, the Chi Xie troops arrived in front of Duan Ren City with their bows in hand. The flames were already soaring higher and higher. Amongst the Chi Xie troops, all of them had prepared for this moment beforehand.



The heads of their arrows were already alight with raging fire and immediately after that, they released their arrows from their bows and a fiery rain of arrows fell upon the city.



What seemed like an endless rain of burning arrows continued to rain down on the city. The scene was magnificent and tragic.



Immediately after, the Mo Yue troops looked at the rain of burning arrows filling the sky above them. They were astonished. It seemed like the heavens were punishing them.



After the Chi Xie troops shot the first volley of arrows, they then started to circle the city releasing volley after volley of fiery death. The scene was so bright that it seemed like the sun had risen early.



Shortly after, the entire city of Duan Ren was a sea of flames. At that moment, chaos and disorder struck the Mo Yue troops. That sudden attack had surprised them. They had fallen into a firetrap.



At the same time, inside the city, Lin Feng and the elite soldiers were assassinating the higher ranking commanders who could relay orders to stop the chaos.



If they had been prepared and ready to fight, it would have been difficult, however using these burning arrows it was possible to injure or kill cultivators of the third Ling Qi layer and even the elites of higher cultivation levels. Of course, it was very difficult to injure the stronger cultivators but it was enough to injure and kill the troops around them. That had been enough to create chaos amongst the Mo Yue troops.



That blazing fire made the Mo Yue troops unable to return to formation and organize their army. It was even more chaotic amongst their horses.



At that moment, Mo Jie was inside his room getting dressed.



A burning arrow shot past him him. He was calm yet looked pensive.



“Burning the entire city with flaming arrows, Liu Cang Lan really deserves his nickname “The Divine Arrow”.” said Mo Jie while sounding indifferent. Immediately after, he said: “I order all the troops to move back towards the northern gate. Don’t extinguish the fire and don’t chase those who have entered the city. Just move back to the northern gate and get prepared to welcome them.” when Mo Jie finished talking, his order was relayed to all their troops throughout the burning city.



At that moment, all the Mo Yue troops had stopped trying to extinguish the fire and stopped fighting against the infiltrators. They were all moving towards the northern gate of the city.



Inside the city, a soldier was killed in the blink of an eye. At the same time, Mo Jie’s order had been relayed to all of the troops so they no longer looked for Lin Feng or tried to stop him. Lin Feng could also now ignore them and started to move towards the north gate.



The soldiers who had been chasing Lin Feng were not the only ones to obey the order and stop fighting, all the army without exception followed orders. Nobody dared to call the order into question. They hadn’t felt the slightest bit of hesitation.



“Mo Jie has such a strong influence on his troops.” thought Lin Feng when he saw that scene. The Mo Yue Country had the goal to make Mo Jie their national symbol, to make them worship him as a god amongst men. Mo Jie, obviously enjoyed such a prestigious reputation in Mo Yue.



There was no one who doubted his strength and talent.



Staying in such a chaotic situation and being unable act rationally could have led to heavy losses for their army. Gathering the troops together in one place was the best reaction to counter the enemies strategy. It would enable them to concentrate their strength and break free from the encirclement.



“Now, all we have to do is rely on Uncle Liu.” thought Lin Feng. Immediately after, he sheathed his sword and ran like mad through the flames. He was running shoulder to shoulder with the other troops towards the northern gate.



At that moment, even though the Mo Yue troops were trying to gather altogether, chaos was still present amongst them. Lin Feng was wearing a Mo Yue armor so there was no chance that anybody would find out who he was unless he attacked them.



Besides, it was impossible for hundreds of thousands of troops to know every single face within the army.



At the northern gate, there was an unceasing rain of arrows falling from the sky. The strong cultivators of the Mo Yue Country had gathered there. Some of them could control ice, snow and water. Therefore, they could

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอบ ๆ นอกเมือง Ren ด้วน ทหาร Xie จิได้ดูเปลวไฟเป็นพวกเขาโอบล้อมเมือง หลังจากได้รับใบสั่ง พวกเขาทั้งหมดกระตุ้นม้าของพวกเขาใน และ galloped ต่อด้วน Ren เมืองที่ความเร็วสูง ในพริบตา ทหาร Xie จิมาถึงหน้าเมือง Ren ด้วนกับเฟนด์ในมือ เปลวไฟถูกแล้วทะยานสูงขึ้น และสูง ในหมู่ทหาร Chi Xie พวกเขาทั้งหมดได้จัดเตรียมไว้สำหรับช่วงเวลานี้ก่อน หัวของลูกศรของพวกเขาได้ลง ด้วยไฟโกรธทันทีหลังจากนั้น พวกเขาออกลูกศรจากคันธนูของพวกเขา และฝนคะนองของลูกศรอยู่กับเมือง สิ่งที่ลำบากเหมือนฝนสิ้นสุดของการเขียนลูกศรยังคงโปรยบนเมือง ฉากสวยงาม และน่าเศร้ามาก ทันที ทหารยิว Mo ดูฝนของเขียนลูกศรเติมท้องฟ้าเหนือพวกเขา พวกเขาก็ประหลาดใจ ดูเหมือนว่าสวรรค์กำลังลงโทษพวกเขา หลังจากกองกำลังโฮจิมินห์ Xie ยิงวอลเลย์แรกของลูกศร พวกเขาก็เริ่มเวียนเมืองปล่อยวอลเลย์วอลเลย์บอลความคะนองตายหลังจาก ฉากสดใสที่เหมือนดวงอาทิตย์ที่เพิ่มเร็วมาก ไม่นานหลังจาก เมืองทั้งหมดของด้วน Ren คือ ทะเลแห่งเปลวไฟ ขณะที่การ ความสับสนวุ่นวายและความผิดปกติหลงทหารยิว Mo ที่ซัดได้ประหลาดใจพวกเขา พวกเขาได้ลดลงเป็นแบบ firetrap ในเวลาเดียวกัน ในเมือง หลินเฟิงและ elite ทหารถูกลอบสังหารผู้บัญชาการอันดับสูงที่สามารถถ่ายทอดคำสั่งเพื่อหยุดความวุ่นวาย ถ้าพวกเขาได้ถูกเตรียมไว้ และพร้อมที่จะต่อสู้ มันจะได้ยาก อย่างไรก็ตามการใช้การเขียนลูกศรเหล่านี้มันเป็นไปได้ทำร้าย หรือเครื่องพรวนดินฆ่าลิงทั้งสามชั้น และแม้ชั้นนำระดับสูงในการเพาะปลูก แน่นอน ก็ยากมากที่จะทำร้ายเครื่องพรวนดินแข็ง แต่มันก็เพียงพอที่จะทำร้าย และฆ่าทหารรอบ ๆ ที่ได้รับเพียงพอที่จะสร้างความวุ่นวายในหมู่ทหารยิว Mo ไฟที่เห็นได้ชัดทำทหารยิว Mo ไม่สามารถกลับไปก่อตัว และจัดระเบียบกองทัพ มันก็ยิ่งวุ่นวายในหมู่ม้าของพวกเขา ในช่วงเวลานั้น Mo Jie ถูกภายในห้องของเขาแต่งตัว ลูกศรเขียนภาพในอดีตเขาเขา เขาถูกสงบ ยังมอง pensive "เผาเมืองเผาลูกศร หลิวคาง Lan จริง ๆ สมควรชื่อผู้เล่น"พระเจ้าศร"" กล่าวว่า Mo Jie ในขณะที่เสียงไม่แยแส ทันที เขากล่าวว่า: "ฉันสั่งกองทหารทั้งหมดกลับสู่ประตูภาคเหนือ อย่าดับไฟ และไม่ไล่ล่าผู้ที่เข้าเมือง เพิ่งย้ายกลับไปที่ด้านเหนือ และได้เตรียมที่จะต้อนรับพวกเขา"เมื่อ Mo Jie เสร็จแล้วพูดคุย คำสั่งของเขาถูก relayed กองทั้งหมดทั่วเมืองเขียน ขณะที่การ ทหาร Mo ยิวทั้งหมดมีหยุดพยายามดับไฟ และหยุดต่อสู้กับ infiltrators ที่ พวกเขากำลังเคลื่อนไหวทั้งหมดไปทางด้านเหนือของเมือง ภายในเมือง ทหารถูกฆ่าตายในพริบตา ในเวลาเดียวกัน ได้รับการ relayed Mo Jie สั่งกองทหารทั้งหมดเพื่อให้พวกเขาไม่มองหาหลินเฟิง หรือพยายามที่จะหยุดเขา หลินเฟิงสามารถตอนนี้ยังไม่สนใจพวกเขา และเริ่มที่จะย้ายไปสู่ประตูเหนือ ทหารที่มีการไล่หลินเฟิงไม่ได้ปฏิบัติตามใบสั่ง และหยุดต่อสู้คนเดียว กองทัพทั้งหมด โดยไม่มีข้อยกเว้นตามใบสั่ง ไม่มีใครกล้าที่จะโทรสั่งที่เป็นคำถาม พวกเขาไม่ได้รู้สึกว่าความลังเลนิด "Mo Jie มีอิทธิพลดังกล่าวแข็งแรงเมื่อกองกำลังของเขา." คิดว่า หลินเฟิงเมื่อเขาเห็นฉากนั้น Mo Yue ประเทศมีเป้าหมายที่จะทำสัญลักษณ์ประจำชาติของพวกเขา เพื่อให้พวกเขานมัสการพระองค์เป็นพระเจ้าในหมู่ผู้ชาย Mo Jie Mo Jie เห็นได้ชัดว่าบริการดังกล่าวมีชื่อเสียงในหยู Mo ก็ไม่มีใครสงสัยความแข็งแรงและความสามารถของเขา ในสถานการณ์วุ่นวายดังกล่าว และการกระทำไม่ rationally อาจจะนำไปสู่การสูญเสียสำหรับกองทัพ รวบรวมกองกำลังร่วมกันในเดียวคือ ปฏิกิริยาโต้กลยุทธ์ศัตรูที่ดีที่สุด มันจะช่วยให้มีสมาธิความแข็งแรง และหลุดพ้นจากอำนาจการ "ตอนนี้ เราได้อยู่อาศัยบนลุงหลิว" คิดว่า หลินเฟิง ทันที เขาหุ้มดาบ และวิ่งชอบบ้าผ่านเปลวไฟ เขาถูกเรียกใช้ไหล่กับกองกำลังอื่น ๆ ไปทางด้านเหนือ ขณะที่ แม้ว่ากองทหารยิว Mo พยายามรวบรวมทั้งหมด ความวุ่นวายถูกยังคงอยู่ในหมู่พวกเขา หลินเฟิงสวมเกราะ Mo หยูจะไม่มีโอกาสที่ใครจะหาที่ที่เขาได้ยกเว้นว่าเขาโจมตีพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหลายร้อยหลายพันทหารรู้ทุกหน้าเดี่ยวภายในกองทัพ ฝนตกไม่มีของลูกศรตกจากท้องฟ้าได้ที่ประตูเหนือ เครื่องพรวนดินที่แข็งแกร่งของประเทศยิว Mo ก็รวบรวมมี บางส่วนของพวกเขาสามารถควบคุมน้ำแข็ง หิมะ และน้ำ ดังนั้น พวกเขาสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั่วทุกมุมด้านนอกของด้วน Ren เมืองทหารจิ Xie กำลังเฝ้าดูเปลวไฟที่พวกเขาลุกท่วมเมือง หลังจากที่สั่งซื้อได้รับพวกเขาทั้งหมดกระตุ้นให้ม้าของพวกเขาและวิ่งต่อด้วน Ren เมืองที่ความเร็วเต็ม. ในพริบตาทหารจิ Xie มาถึงในด้านหน้าของด้วนเรเนซิตีที่มีคันธนูของเขาอยู่ในมือ เปลวไฟได้แล้วทะยานสูงขึ้นและสูง บรรดาทหารจิ Xie ทั้งหมดของพวกเขาได้เตรียมไว้สำหรับช่วงเวลานี้ก่อน. หัวของลูกศรของพวกเขาอยู่แล้วเผาด้วยไฟโกรธและทันทีหลังจากนั้นพวกเขาก็ปล่อยลูกธนูของพวกเขาจากคันธนูของพวกเขาและฝนคะนองของลูกศรลดลงเมื่อเมืองสิ่งที่ลำบากเช่นฝนที่ไม่มีที่สิ้นสุดของลูกศรเผาไหม้ยังคงโปรยปรายลงมาในเมือง ที่เกิดเหตุเป็นที่งดงามและน่าเศร้า. ทันทีหลังจากที่กองกำลังโมยูมองที่มีฝนตกของลูกศรเผาไหม้กรอกท้องฟ้าเหนือพวกเขา พวกเขาก็ประหลาดใจ มันดูเหมือนว่าท้องฟ้าก็ลงโทษพวกเขา. หลังจากที่กองกำลังจิ Xie ยิงวอลเลย์แรกของลูกศรพวกเขาก็เริ่มที่จะวนเวียนอยู่เมืองปล่อยวอลเลย์วอลเลย์หลังจากการตายของคะนอง ที่เกิดเหตุเป็นดังนั้นสดใสที่ก็ลำบากเหมือนดวงอาทิตย์ได้เพิ่มขึ้นในช่วงต้น. หลังจากนั้นไม่นานทั้งเมืองด้วน Ren เป็นทะเลของเปลวไฟ ในขณะที่ความวุ่นวายและความผิดปกติหลงทหารโมยู ว่าการโจมตีอย่างฉับพลันได้สร้างความประหลาดใจให้พวกเขา พวกเขาตกอยู่ใน Firetrap ได้. ในเวลาเดียวกันภายในเมืองหลินฮและยอดทหารถูกลอบสังหารผู้บัญชาการการจัดอันดับสูงที่สามารถถ่ายทอดคำสั่งให้หยุดความวุ่นวาย. ถ้าพวกเขาได้รับการเตรียมความพร้อมและพร้อมที่จะต่อสู้ก็จะได้ เป็นเรื่องยาก แต่การเผาไหม้โดยใช้ลูกศรเหล่านี้มันเป็นไปได้ที่จะทำร้ายหรือฆ่าคราดพรวนที่สามชั้นหลิงฉีและแม้กระทั่งชนชั้นสูงของระดับการเพาะปลูกที่สูงขึ้น แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำร้ายผู้เพาะปลูกแข็งแกร่ง แต่มันก็มากพอที่จะทำร้ายและฆ่าทหารรอบตัวพวกเขา ที่ได้รับเพียงพอที่จะสร้างความสับสนวุ่นวายในหมู่ทหารโมยู. ว่าไฟที่ลุกโชติช่วงทำให้กองกำลังโมยูไม่สามารถกลับไปสู่การพัฒนาและจัดระเบียบกองทัพของพวกเขา มันก็ยิ่งวุ่นวายในหมู่ม้าของพวกเขา. ในขณะที่ Mo Jie อยู่ข้างในห้องของเขาได้รับการสวมใส่. เผาไหม้ยิงลูกศรที่ผ่านมาเขาเขา เขาเป็นคนที่สงบยังมองหม่น. "เผาเมืองทั้งเมืองที่มีลูกศรเพลิงหลิว Cang ลานจริงๆสมควรชื่อเล่นของเขา" พระเจ้าลูกศร "." กล่าวว่า Mo Jie ในขณะที่เสียงไม่แยแส ทันทีหลังจากที่เขากล่าวว่า "ผมสั่งให้ทหารทุกคนที่จะย้ายกลับไปทางเหนือประตู อย่าดับไฟและไม่ไล่ผู้ที่ได้เข้ามาในเมือง เพียงแค่ย้ายกลับไปที่ประตูทางตอนเหนือและได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะต้อนรับพวกเขา. "เมื่อ Mo Jie เสร็จสิ้นการพูดคุยเพื่อที่เขาถูกส่งไปยังกองกำลังของพวกเขาทั้งหมดตลอดทั้งเมืองเผาไหม้. ในขณะที่ทุกกองกำลังโมยูได้หยุดความพยายามที่จะดับไฟ และหยุดการต่อสู้กับการรุกคืบ พวกเขาทั้งหมดจะย้ายไปทางประตูทางตอนเหนือของเมือง. ในเมืองเป็นทหารถูกฆ่าตายในพริบตา ในเวลาเดียวกันเพื่อ Mo Jie ได้รับการถ่ายทอดให้กับทุกกองกำลังเพื่อให้พวกเขาไม่ได้มองหาหลินฮหรือพยายามที่จะหยุดเขา หลินฮสามารถตอนนี้ยังไม่สนใจพวกเขาและเริ่มที่จะย้ายไปทางประตูเหนือ. ทหารที่ได้รับการไล่หลินฮไม่ได้เป็นคนเดียวที่จะปฏิบัติตามคำสั่งและหยุดการต่อสู้กองทัพทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้นตามคำสั่งซื้อ ไม่มีใครกล้าที่จะโทรสั่งซื้อเข้ามาถาม พวกเขาไม่เคยรู้สึกนิดลังเล. "Mo Jie ได้เช่นอิทธิพลต่อกองกำลังของเขา." คิดว่าหลินฮเมื่อเขาเห็นฉากนั้น โม Yue ประเทศมีเป้าหมายที่จะทำให้ Mo Jie สัญลักษณ์ประจำชาติของพวกเขาจะทำให้พวกเขานมัสการพระองค์เป็นพระเจ้าในหมู่ผู้ชาย Mo Jie เห็นได้ชัดว่ามีความสุขเช่นชื่อเสียงอันทรงเกียรติในโมยู. ไม่มีใครสงสัยความแข็งแรงและความสามารถของเขา. ก็อยู่ในสถานการณ์ดังกล่าววุ่นวายและความไม่สามารถกระทำอย่างมีเหตุผลที่จะได้นำไปสู่การสูญเสียหนักสำหรับกองทัพของพวกเขา รวบรวมกองกำลังร่วมกันในสถานที่แห่งหนึ่งเป็นปฏิกิริยาที่ดีที่สุดที่จะตอบโต้กลยุทธ์ศัตรู มันจะช่วยให้พวกเขาที่จะมีสมาธิแรงของพวกเขาและการหลุดพ้นจากวง. "ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือการพึ่งพาลุงหลิว." คิดว่าหลินฮ ทันทีหลังจากที่เขาหุ้มดาบของเขาและวิ่งอย่างบ้าผ่านเปลวไฟ เขาเป็นคนที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่กับทหารอื่น ๆ ต่อประตูภาคเหนือ. ในขณะที่แม้ว่ากองกำลังโมยูกำลังพยายามที่จะรวบรวมทั้งหมดความวุ่นวายก็ยังคงอยู่ในหมู่พวกเขา หลินฮสวมเกราะโมยูจึงมีโอกาสที่ทุกคนจะหาว่าเขาเป็นใครถ้าเขาโจมตีพวกเขา. ไม่มีนอกจากนี้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหลายร้อยหลายพันของทหารที่จะรู้ว่าใบหน้าทุกคนเดียวภายในกองทัพ. ที่ประตูทางตอนเหนือ มีการฝนไม่เสื่อมคลายของลูกศรที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ผู้เพาะปลูกที่แข็งแกร่งของโม Yue ประเทศมารวมตัวกันที่นั่น บางส่วนของพวกเขาสามารถควบคุมน้ำแข็งหิมะและน้ำ ดังนั้นพวกเขาจะทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดรอบ ๆนอกของต้วนเรนเมืองชีเซี่ยทหารดูเปลวไฟที่ปกคลุมเมือง หลังจากที่ได้รับคำสั่ง พวกเขากระตุ้นให้ม้าและควบม้าต่อด้วนเรนเมืองที่ความเร็วเต็มในชั่วพริบตา ชีเซี่ยทัพมาถึงหน้าด้วนเรนเมืองกับคันธนูในมือ เปลวไฟได้ถีบตัวสูงขึ้น และสูงขึ้น ท่ามกลางชิเซี่ยทหารทั้งหมดของพวกเขาได้เตรียมการเรื่องนี้ไว้ล่วงหน้าหัวของลูกศรของพวกเขามีอยู่แล้วกับกองไฟและทันทีหลังจากที่พวกเขาปล่อยลูกศรจากคันธนูและลูกศรเพลิงของฝนก็ตกเมืองสิ่งที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดของลูกศรเผาฝนยังคงโปรยปรายลงมาบนเมือง ฉากก็งดงาม และเศร้าทันทีหลัง โมเว่ทหารมองฝนเขียนลูกศรเต็มท้องฟ้าเหนือพวกเขา พวกเขาอัศจรรย์ใจ ดูเหมือนว่าสวรรค์จะลงโทษพวกเขาหลังจากที่ชิเซี่ยทหารยิงเริ่มยิงลูกศร พวกเขาก็เริ่มระดมยิงเมืองวงกลมปล่อยหลังความตายคะนอง ฉากจึงสดใสที่ดูเหมือนดวงอาทิตย์ขึ้นมาก่อนหลังจากนั้นไม่นาน เมืองทั้งหมดของต้วนเรนกองไฟ ตอนนั้น ความวุ่นวายและความวุ่นวายหลงโมเว่ทหาร ที่โจมตีอย่างฉับพลันก็ทำให้พวกเขาประหลาดใจ พวกเขาได้กลายเป็นทำคำเสนอซื้อ .ในเวลาเดียวกัน ภายในเมือง หลินฟง และ ยอดทหารถูกลอบสังหารอันดับที่สูงขึ้นผู้บัญชาการที่สามารถถ่ายทอดคำสั่งให้หยุดความสับสนวุ่นวายถ้าพวกเขาได้ถูกเตรียมและพร้อมที่จะสู้ มันคงจะยาก แต่การใช้ลูกศรการเผาไหม้เหล่านี้เป็นไปได้ที่จะทำร้ายหรือฆ่าเกษตรกรที่สามของหลิงฉีชั้นและแม้แต่ชนชั้นสูงของระดับที่สูงขึ้นการ แน่นอน มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับบาดเจ็บที่เกษตรกรแข็งแกร่ง แต่มันก็มากพอที่จะทำร้ายและฆ่าทหารรอบๆพวกเขา ที่ได้รับเพียงพอที่จะสร้างความวุ่นวายในหมู่โมเว่ทหารที่ไฟสว่างทำให้โมเว่ทหารไม่สามารถกลับไปเป็นรูปแบบและการจัดระเบียบกองทัพของพวกเขา มันก็ยิ่งวุ่นวายในหมู่ม้าของพวกเขาในขณะนั้น โม Jie อยู่ในห้องแต่งตัวถูกลูกศรยิงผ่านเขาเขา เขาเป็นคนใจเย็น แต่ดูหม่น ." เผาเมืองทั้งเมืองด้วยธนูไฟ หลิว กางลานสมควรชื่อเล่นของเขา " ลูกศร " ศักดิ์สิทธิ์ " กล่าวว่า โม เจีย ในขณะที่มีเสียงไม่แยแส ทันที หลังจาก เขากล่าวว่า : " ผมสั่งให้ทหารถอยกลับไปทางประตูทิศเหนือ ไม่ดับไฟ และไม่ไล่ผู้เข้าเมือง แค่ย้ายกลับไปที่ประตูเหนือ และได้เตรียมการต้อนรับ " เมื่อโมเจี๋ยพูดจบ คำสั่งของเขาถูกถ่ายทอดไปยังทหารทั้งหมดตลอดการเผาเมืองในตอนนั้น ทั้งโมเว่ทหารได้หยุดพยายามที่จะดับไฟและหยุดต่อสู้กับการรุกคืบ พวกเขาก็ย้ายไปทางประตูทิศเหนือของเมืองอยู่ในเมือง ทหารถูกฆ่าตายในชั่วพริบตา ในเวลาเดียวกัน , โมเจี๋ยเพื่อได้รับการถ่ายทอดทั้งหมดของทหารเพื่อให้พวกเขาไม่ตามหาหลินฟง หรือพยายามที่จะหยุดเขา หลินฟงยังตอนนี้ไม่สนใจพวกเขาและเริ่มที่จะย้ายไปทางประตูทิศเหนือทหารที่ถูกไล่หลินฟงไม่ได้เป็นคนเดียวที่จะเชื่อฟังคำสั่ง และหยุดการต่อสู้ กองทัพทั้งสิ้นโดยไม่มีข้อยกเว้น ตามคำสั่ง ไม่มีใครกล้าเรียกคำสั่งในคำถาม พวกเขาไม่ได้รู้สึกสักนิดลังเล" โมเจี๋ยมีอิทธิพลที่แข็งแกร่งในทัพ " คิดว่า หลินฟง เมื่อเห็นฉากนั้น มิสซูรี่วประเทศมีเป้าหมายที่จะทำให้โมเจี๋ยสัญลักษณ์แห่งชาติของพวกเขา เพื่อให้พวกเขานมัสการพระองค์เป็นพระเจ้าในหมู่ผู้ชาย โม เจีย แน่นอนความสุขเช่นที่มีชื่อเสียงในโม Yueไม่มีใครสงสัยในความแข็งแกร่งและความสามารถของเขาอยู่ในสถานการณ์ที่วุ่นวาย และไม่สามารถกระทำอย่างมีเหตุผล อาจนำไปสู่ความสูญเสียหนักสำหรับกองทัพของพวกเขา รวบรวมกำลังพลเข้าด้วยกันในสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นปฏิกิริยาที่ดีที่สุดเพื่อต่อต้านศัตรูกลยุทธ์ มันจะช่วยให้พวกเขามีสมาธิและพลังของตนหลุดพ้นจากการล้อมวง" ตอนนี้ ทั้งหมดที่เราต้องทำคือต้องพึ่งลุงหลิว " คิดว่าหลินฟง ทันทีหลังจากที่เขา Sheathed ดาบของเขาและวิ่งเหมือนคนบ้าผ่านเปลวไฟ เขากำลังวิ่งเคียงบ่าเคียงไหล่กับทหารคนอื่นไปทางประตูทิศเหนือในตอนนั้น ถึงแม้ว่าโมเว่ทหารพยายามที่จะรวบรวมทั้งหมด เคออสยังปัจจุบัน ในหมู่พวกเขา หลินฟงใส่โมเว่เกราะก็ไม่มีโอกาสที่ใครจะหาใครเขา ถ้าเขาทำร้ายพวกเขานอกจากนี้ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหลายร้อยหลายพันของทหารที่จะรู้ทุกหน้าภายในกองทัพที่ประตูเหนือ มีฝนไม่เสื่อมคลายของลูกศรที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ส่วนเกษตรกรที่แข็งแกร่งของโมเว่ประเทศรวมตัวกันอยู่ที่นั่น บางส่วนของพวกเขาสามารถควบคุมน้ำแข็ง , หิมะและน้ำ ดังนั้น พวกเขาสามารถ