IV. Adaptive Management (Walters 19

IV. Adaptive Management (Walters 1986)—This theory comes out of conservation biology. It was
developed as a way of addressing a constantly changing ecological context in management of natural
resources (specifically wildlife, but also other natural resources like water). The approach is in response
to the conventional approach to management of natural resources that places natural resources
management entirely in the disciplinary realm of natural scientists, to the exclusion of other academic
disciplines. The conventional approach would attempt to achieve a smooth running ecosystem through
excluding humans from the system. Adaptive management recognizes humans as part of the ecosystem
and argues for a management strategy that involves consideration of social and economic factors.
Adaptive management is rooted in four basic issues: 1) management of natural resources in terms of
objectives and social constraints on action; 2) management based on explicit models of dynamic behavior
that may change over time; 3) constant monitoring to assess whether actions and models are moving the
community toward the objectives; 4) integrating human productivity/development with management of
natural resources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการ IV. Adaptive (1986 วอลเตอร์ส) ซึ่งทฤษฎีนี้มาจากชีววิทยาเชิงอนุรักษ์ มันเป็นพัฒนาเป็นวิธีการจัดการในบริบทของระบบนิเวศเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาในการจัดการของธรรมชาติทรัพยากร (โดยเฉพาะสัตว์ป่า แต่ยังทรัพยากรธรรมชาติอื่น ๆ เช่นน้ำ) วิธีถูกต้องวิธีทั่วไปการจัดการทรัพยากรธรรมชาติการ ที่สถานทรัพยากรธรรมชาติการจัดการทั้งหมดในดินแดนทางวินัยของนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ การยกเว้นการศึกษาอื่น ๆสาขาวิชา วิธีทั่วไปพยายามที่จะให้เกิดระบบนิเวศทำราบรื่นผ่านยกเว้นมนุษย์จากระบบ จัดการปรับตัวรู้จักมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศและ argues สำหรับกลยุทธ์การบริหารที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาปัจจัยทางสังคม และเศรษฐกิจจัดการปรับมีรากฐานจากปัญหาพื้นฐาน 4: 1) การจัดการทรัพยากรธรรมชาติในแง่ของวัตถุประสงค์และข้อจำกัดทางสังคมดำเนินการ 2) การจัดการตามรูปที่ชัดเจนของลักษณะการทำงานแบบไดนามิกที่อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา 3) การตรวจสอบเพื่อประเมินว่าการดำเนินการและรูปแบบมีการเคลื่อนไหวคงชุมชนไปสู่วัตถุประสงค์ 4) รวมผลผลิตและพัฒนามนุษย์กับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

IV การปรับเปลี่ยนการบริหารจัดการ (วอลเตอร์ส 1986) -This ทฤษฎีจากชีววิทยาการอนุรักษ์มา มันได้รับการ
พัฒนาเป็นวิธีการที่อยู่ในบริบทของระบบนิเวศที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาในการจัดการของธรรมชาติ
ทรัพยากร (โดยเฉพาะสัตว์ป่า แต่ยังทรัพยากรทางธรรมชาติอื่น ๆ เช่นน้ำ) วิธีการในการตอบสนอง
กับวิธีการแบบเดิมในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติที่สถานทรัพยากรธรรมชาติ
จัดการทั้งหมดในดินแดนทางวินัยของนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติเพื่อการยกเว้นทางวิชาการอื่น ๆ
สาขาวิชา วิธีการแบบเดิมจะพยายามที่จะบรรลุระบบนิเวศที่ผ่านการทำงานที่ราบรื่น
ไม่รวมมนุษย์จากระบบ การจัดการการปรับตัวรับรู้ของมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศ
และระบุว่าสำหรับกลยุทธ์การจัดการที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาของปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจ.
การจัดการการปรับตัวเป็นรากฐานในสี่ประเด็นพื้นฐาน: 1) การจัดการทรัพยากรธรรมชาติในแง่ของ
วัตถุประสงค์และข้อ จำกัด ทางสังคมในการดำเนิน; 2) การจัดการตามรูปแบบที่ชัดเจนในการทำงานแบบไดนามิก
ที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไป 3) การตรวจสอบอย่างต่อเนื่องเพื่อประเมินว่าการกระทำและแบบจำลองจะย้าย
ชุมชนไปสู่วัตถุประสงค์; 4) การบูรณาการการผลิตมนุษย์ / การพัฒนากับการจัดการของ
ทรัพยากรธรรมชาติ