The total poly phenolic content for

The total poly phenolic content for red strawberry guava as reported by Luximon-Ramma and others (2003) was similar to that demonstrated in this study. The total flavonoid content, however was 71 mg/100 g of fruit, below the value found here (100.2 mg/100 g). On the other hand, in the case of yellow strawberry guava, the content of polyphenolic compounds was 563 mg/100 g of fruit, clearly above the value found in the present study (292.03 mg/100 g), while the flavonoids content was similar. According to Luximon-Ramma and others (2003) both strawberry guava fruits contain anthocyanins and other flavonoids. These observed difference may be due to variations in the maturity with which fruits are harvested and the site of collection. Furthermore, it is important to consider that in this study the cultivars of strawberry guava,which were used, had a higher transversal diameter (up to 3.5 cm) as compared to that of the native fruit (2 cm). Other researchers have noted that red strawberry fruits harvested at a mature stage showed a marked decrease in quality, characterized by lower soluble solids content (Drehmer and Do Amarant 2008). Casagrande Junior and others (1999) reported that a lack of sunlight can influence phenol levels in strawberry guava. In the present study, it was not possible to confirm the presence of anthocyanins by analyzing the chromatographic profile of yellow strawberry guava at 520 nm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นฟีนอโพลีทั้งหมดที่เนื้อหาสำหรับสีแดงสตรอเบอร์รี่ฝรั่ง โดย Luximon Ramma และคนอื่น ๆ (2003) ได้เหมือนกับที่แสดงในการศึกษานี้ เนื้อหาทั้งหมด flavonoid อย่างไรก็ตาม 71 มิลลิกรัม/100 กรัมของผลไม้ ด้านล่างค่าพบนี่ (100.2 กมมิลลิกรัมต่อ 100 กรัม) บนมืออื่น ๆ ในกรณีของสีเหลืองสตรอเบอร์รี่ฝรั่ง เนื้อหากระปรี้กระเปร่าถูก 563 มิลลิกรัม/100 กรัมของผลไม้ อย่างชัดเจนข้างต้นค่าที่พบในการศึกษาปัจจุบัน (292.03 มิลลิกรัม/100 กรัม), ในขณะที่ฟลาเนื้อหาคล้ายกัน ตาม Luximon Ramma และอื่น ๆ (2003) ทั้งผลไม้สตรอเบอร์รี่ฝรั่งประกอบด้วย anthocyanins และฟลาอื่น ๆ เหล่านี้สังเกตความแตกต่างอาจจะเนื่องจากรูปในการกำหนดมีการเก็บเกี่ยวผลไม้ที่และเว็บไซต์ของคอลเลกชัน นอกจากนี้ มันจะต้องพิจารณาว่า ในการศึกษานี้ ในสายพันธุ์ของสตรอเบอร์รี่ฝรั่ง ที่ใช้ มีเส้นผ่าศูนย์กลางลอยตัวสูงขึ้น (สูง 3.5 ซม.) เมื่อเทียบกับที่ของผลไม้พื้นเมือง (2 ซม.) นักวิจัยอื่น ๆ ได้ตั้งข้อสังเกตว่า ผลไม้สตรอเบอร์รี่สีแดงที่เก็บเกี่ยวในผู้ใหญ่พบว่าการลดคุณภาพ เครื่องหมายลักษณะเนื้อหาของแข็งละลายน้ำได้ต่ำ (Drehmer และทำ Amarant 2008) Casagrande จูเนียร์และอื่น ๆ (1999) รายงานว่า การขาดแสงแดดสามารถมีอิทธิพลต่อระดับวางในสตรอเบอร์รี่ฝรั่ง ในการศึกษาปัจจุบัน ก็ไม่สามารถยืนยันการมีอยู่ของ anthocyanins โดยวิเคราะห์ค่าโครมาของเหลืองสตรอเบอร์รี่ฝรั่งที่ 520 nm

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาโพลีฟีนอลรวมสำหรับฝรั่งสตรอเบอร์รี่สีแดงตามที่รายงานโดย Luximon-Ramma และอื่น ๆ (2003) เป็นแบบเดียวกับที่แสดงให้เห็นในการศึกษาครั้งนี้ เนื้อหา flavonoid ทั้งหมด แต่เป็น 71 มก. / 1​​00 กรัมของผลไม้ต่ำกว่ามูลค่าที่พบที่นี่ (100.2 มก. / 1​​00 กรัม) ในทางกลับกันในกรณีของฝรั่งสตรอเบอร์รี่สีเหลืองเนื้อหาของสารโพลีฟีนคือ 563 มก. / 1​​00 กรัมของผลไม้อย่างเห็นได้ชัดกว่ามูลค่าที่พบในการศึกษาปัจจุบัน (292.03 มก. / 1​​00 กรัม) ในขณะที่เนื้อหา flavonoids เป็นที่คล้ายกัน . ตามที่ Luximon-Ramma และอื่น ๆ (2003) ทั้งผลไม้ฝรั่งสตรอเบอร์รี่มี anthocyanins และ flavonoids อื่น ๆ เหล่านี้แตกต่างตั้งข้อสังเกตอาจจะเป็นเพราะรูปแบบในการครบกำหนดที่จะเก็บเกี่ยวผลไม้และเว็บไซต์ของคอลเลกชัน นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาว่าในการศึกษาครั้งนี้สายพันธุ์ฝรั่งสตรอเบอร์รี่ซึ่งถูกนำมาใช้ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางขวางสูง (ไม่เกิน 3.5 ซม.) เมื่อเทียบกับผลไม้พื้นเมือง (2 ซม.) นักวิจัยอื่น ๆ ได้ตั้งข้อสังเกตว่าผลไม้สตรอเบอร์รี่สีแดงเก็บเกี่ยวในระยะสุกพบว่ามีการลดลงของการทำเครื่องหมายในที่มีคุณภาพโดดเด่นด้วยเนื้อหาของแข็งที่ละลายน้ำต่ำ (Drehmer และไม่ Amarant 2008) Casagrande จูเนียร์และอื่น ๆ (1999) รายงานว่าการขาดแสงแดดสามารถมีอิทธิพลต่อระดับฟีนอลในฝรั่งสตรอเบอร์รี่ ในการศึกษาปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะยืนยันการปรากฏตัวของ anthocyanins โดยการวิเคราะห์รายละเอียดของสารฝรั่งสตรอเบอร์รี่สีเหลืองที่ 520 นาโนเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โพลีฟีนอลทั้งหมด เนื้อหา ฝรั่ง สตรอเบอรี่สีแดง รายงานโดย ramma luximon และอื่น ๆ ( 2003 ) คือคล้ายกับที่พบในการศึกษานี้ ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมด คือ 71 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัมของผลไม้ ต่ำกว่ามูลค่าที่พบที่นี่ ( 100.2 มิลลิกรัม / 100 กรัม ) บนมืออื่น ๆในกรณีของฝรั่งสตรอเบอร์รี่สีเหลือง เนื้อหาของสารประกอบฟีนอลเป็น 563 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัมของผลไม้ ชัดเจนว่าสูงกว่ามูลค่าที่พบในการศึกษาครั้งนี้ ( 292.03 มิลลิกรัม / 100 กรัม ) ในขณะที่สารฟลาโวนอยด์ เนื้อหาคล้ายๆ กัน ตาม ramma luximon และอื่น ๆ ( 2546 ) ทั้งสตรอเบอร์รี่ ฝรั่ง ผลไม้ที่ประกอบด้วยสารแอนโทไซยานินและอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างเหล่านี้อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในวุฒิภาวะที่ผลไม้ที่เก็บเกี่ยวและเว็บไซต์ของคอลเลกชัน นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาว่าผลของสตรอเบอรี่พันธุ์ฝรั่งที่ใช้ มีสูงถึง 3.5 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ) เมื่อเทียบกับที่ของผลไม้พื้นเมือง ( 2 เซนติเมตร ) นักวิจัยอื่น ๆ มีข้อสังเกตว่า แดงสตรอเบอร์รี่ผลไม้ที่ปลูกที่เป็นเวทีแสดงเครื่องหมายการลดลงในคุณภาพ ลักษณะ โดยลดปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ ( drehmer เนื้อหาและทำ amarant 2008 ) คาซาแกรนด์จูเนียร์และผู้อื่น ( 1999 ) รายงานว่าขาดแสงอาทิตย์สามารถมีอิทธิพลต่อระดับ phenol ในสตรอเบอรี่ ฝรั่ง ในการศึกษา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะยืนยันการแสดงตนของแอนโทไซยานินโดยการวิเคราะห์โปรไฟล์ และฝรั่งสตรอเบอร์รี่สีเหลืองที่ 520 nm .