Part 4[edit](November 10th – Oahu –

Part 4[edit]
(November 10th – Oahu – In front of Hotel Firefly – From a tourist’s video camera.)

Only the most commonplace hotels did not have a doorman and porter standing in front of the entrance even in an area as ungodly hot as Honolulu. A set of three was created when the valet who parked guests’ cars in the underground parking garage was included.
However, services like that would require a tip and the hotel parking garages were often quite expensive. As such, cheaper parking areas were established around the hotels and it was not uncommon for people to park illegally.
In an area full of tourists coming and going, leaving one’s car out in the open was quite dangerous, but most of the tourists were not from the island and therefore usually had rental cars. By purchasing the cheap insurance beforehand, a broken window was no big deal. And no one was stupid enough to leave their valuables in the car while staying in a hotel, so there was no danger of having their possessions stolen.
Edward Torke stepped out of one such illegally parked car.
The white man was wearing a suit that—while not the nicest—was at least not mass produced. However, the heat of Hawaii had ruined his usual style. His tie was loosened and his jacket was off and draped over his arm. From the look of him, the sleeves of his shirt would likely be rolled up after another hour.
However, even as the glaring light of the sun reflected off of the hotel windows, Edward Torke did not hold his hand in front of his face or even narrow his eyes. His pupils underwent no change. The frequency of his blinking was as accurate as if it was being timed with a stopwatch.
He was not a tourist. He had come to the island for a business negotiation.
He was supposed to be speaking with a local fishing union about the safe collection of deep ocean water as the first step toward creating a foothold in the business of manufacturing and selling a health drink based on it.
They “had decided on” a room in that hotel as the location of the negotiations about the price.
He “accurately remembered” that the negotiations would take place in Room 4911.
In reality, the hotel the negotiations were to occur in had a completely different name and someone completely different was staying in the Room 4911 in question. Edward Torke had just stuffed a large contract and check into an attaché case. If he were to notice someone he did not know (named Roseline) in the room, he would conclude that she was a robber after his money.
And in the great gun nation of America, flight was not the only action people instinctively took in order to protect themselves. He had a revolver with a four inch barrel in his pants pocket.
A single piece of altered information could lead to a great chain reaction.
Edward Torke hummed a tune at the thought of the great business deal he was about to make while not suspecting that his actions were being used for someone else’s purposes.
And then the electronic billboard attached to the hotel wall fell down from directly above him.
The great crash left the surrounding people dumbfounded and finally a great uproar began. The hotel workers hesitated to leave their posts at the entrance, but once their boss exited the building, they frantically ran over to the scene of the accident.
However, they were unable to immediately move the crushed electronic billboard out of the way.
It was disconnected from its power supply, but the internal circuits and other electronic parts must still have had some electricity stored within them. A great shower of sparks kept the hotel workers from approaching.
No one was sure who had called it, but the siren of an ambulance approached.
It was not until 20 minutes later that the rescue team managed to get the electronic billboard out of the way.
And…
“What?” said one of the rescue workers in surprise.
The electronic billboard had been removed and the cracked asphalt showed just how great the shock of its impact had been.
But that was all.
Edward Torke, who had supposedly been crushed, had disappeared.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนที่ 4 [แก้](10 พฤศจิกายน – ฮู – ด้านหน้าของโรงแรมหิ่งห้อย – จากกล้องวิดีโอของนักท่องเที่ยว)โรงแรมธรรมดาที่สุดไม่มีคนเรียกรถและพนักงานยกกระเป๋าที่ยืนอยู่หน้าทางเข้าในพื้นที่เป็นประชาชนร้อนเป็นโฮโนลูลู สร้างชุดของสามเมื่อรวมบริการที่จอดรถผู้เข้าพักในจอดรถใต้ดินอย่างไรก็ตาม ที่บริการจะต้องมีเคล็ดลับและโรงแรมที่จอดรถก็มักจะค่อนข้างแพง เช่นนี้ พื้นที่จอดรถถูกกว่าก่อตั้งโรงแรม และก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนที่จอดอย่างผิดกฎหมายในพื้นที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมา และไป ออกจากหนึ่งมีรถออกในการเปิดก็ค่อนข้างอันตราย แต่ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวไม่จากเกาะ และดังนั้นจึง มักจะมีรถเช่า โดยการซื้อประกันภัยราคาถูกล่วงหน้า หน้าต่างเสียไม่เล่า และไม่มีใครโง่พอที่จะปล่อยให้ของมีค่าของพวกเขาในรถขณะเข้าพักในโรงแรม ดังนั้นมีอันตรายไม่มีทรัพย์สินที่ถูกขโมยเอ็ดเวิร์ด Torke ก้าวออกมาจากรถที่จอดผิดกฎหมายเช่นเดียวกันคนขาวสวมสูทที่ — ในขณะที่ไม่ลืม — ไม่น้อยโดยรวมผลิต อย่างไรก็ตาม ความร้อนของฮาวายมีเจ๊งลักษณะปกติของเขา เขาผูกถูกหลวม และแจ็คเก็ตของเขาออก และคลุมเหนือแขนของเขา จากลักษณะของเขา แขนของเสื้อของเขาจะมีแนวโน้มจะสะสมหลังจากชั่วโมงอีกHowever, even as the glaring light of the sun reflected off of the hotel windows, Edward Torke did not hold his hand in front of his face or even narrow his eyes. His pupils underwent no change. The frequency of his blinking was as accurate as if it was being timed with a stopwatch.He was not a tourist. He had come to the island for a business negotiation.He was supposed to be speaking with a local fishing union about the safe collection of deep ocean water as the first step toward creating a foothold in the business of manufacturing and selling a health drink based on it.They “had decided on” a room in that hotel as the location of the negotiations about the price.He “accurately remembered” that the negotiations would take place in Room 4911.In reality, the hotel the negotiations were to occur in had a completely different name and someone completely different was staying in the Room 4911 in question. Edward Torke had just stuffed a large contract and check into an attaché case. If he were to notice someone he did not know (named Roseline) in the room, he would conclude that she was a robber after his money.And in the great gun nation of America, flight was not the only action people instinctively took in order to protect themselves. He had a revolver with a four inch barrel in his pants pocket.A single piece of altered information could lead to a great chain reaction.Edward Torke hummed a tune at the thought of the great business deal he was about to make while not suspecting that his actions were being used for someone else’s purposes.And then the electronic billboard attached to the hotel wall fell down from directly above him.The great crash left the surrounding people dumbfounded and finally a great uproar began. The hotel workers hesitated to leave their posts at the entrance, but once their boss exited the building, they frantically ran over to the scene of the accident.However, they were unable to immediately move the crushed electronic billboard out of the way.It was disconnected from its power supply, but the internal circuits and other electronic parts must still have had some electricity stored within them. A great shower of sparks kept the hotel workers from approaching.No one was sure who had called it, but the siren of an ambulance approached.It was not until 20 minutes later that the rescue team managed to get the electronic billboard out of the way.And…“What?” said one of the rescue workers in surprise.The electronic billboard had been removed and the cracked asphalt showed just how great the shock of its impact had been.But that was all.Edward Torke, who had supposedly been crushed, had disappeared.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 4 [แก้ไข]
(10 พฤศจิกายน - โออาฮู - ด้านหน้าของโรงแรมหิ่งห้อย -. จากกล้องวิดีโอของนักท่องเที่ยว)

เฉพาะโรงแรมที่ธรรมดาที่สุดไม่ได้มีคนเฝ้าประตูและประตูที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าแม้จะอยู่ในพื้นที่เป็นคนอธรรมร้อนเป็น โฮโนลูลู ชุดของสามถูกสร้างขึ้นเมื่อนำรถไปจอดที่จอดรถสำหรับผู้เข้าพักในโรงจอดรถใต้ดินถูกรวม
อย่างไรก็ตามบริการเช่นการที่จะต้องมีเคล็ดลับและโรงจอดรถโรงแรมมักจะมีราคาแพงมาก เช่นถูกกว่าพื้นที่จอดรถได้รับการยอมรับไปทั่วโรงแรมและมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนที่จะจอดรถผิดกฎหมาย
ในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาและไปออกจากรถอย่างใดอย่างหนึ่งออกมาเปิดเป็นอันตรายมาก แต่ส่วนใหญ่ของนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้มาจากเกาะและดังนั้นจึงมักจะมีรถเช่า โดยการซื้อประกันราคาถูกก่อนหน้าต่างเสียก็ไม่มีเรื่องใหญ่ และไม่มีใครโง่พอที่จะทิ้งของมีค่าของพวกเขาในรถขณะเข้าพักในโรงแรมจึงมีอันตรายจากการมีทรัพย์สินของพวกเขาไม่ถูกขโมย
เอ็ดเวิร์ด Torke ก้าวออกมาจากหนึ่งคันดังกล่าวจอดอยู่อย่างผิดกฎหมาย
คนขาวได้สวมใส่ชุดว่าในขณะที่ไม่ได้อร่อยที่สุดถูกอย่างน้อยไม่ได้ผลิตมวล แต่ความร้อนของฮาวายได้เจ๊งสไตล์ตามปกติของเขา ของเขาถูกผูกหลวมและแจ็คเก็ตของเขาก็ออกและพาดอยู่บนแขนของเขา จากรูปลักษณ์ของเขาที่แขนเสื้อของเขาจะมีแนวโน้มที่จะรีดขึ้นหลังจากชั่วโมงอื่น
อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่จ้องมองแสงของดวงอาทิตย์ที่สะท้อนออกจากหน้าต่างโรงแรมเอ็ดเวิร์ด Torke ไม่ได้จับมือของเขาในด้านหน้าของใบหน้าของเขาหรือแม้กระทั่งแคบดวงตาของเขา นักเรียนของเขาเปลี่ยนไปไม่มีการเปลี่ยนแปลง ความถี่ของการกระพริบของเขาคือความถูกต้องเป็นถ้ามันถูกหมดเวลากับนาฬิกาจับเวลา
เขาไม่ได้เป็นที่ท่องเที่ยว เขาได้มาถึงเกาะสำหรับการเจรจาธุรกิจ
เขาควรจะได้รับการพูดกับสหภาพประมงท้องถิ่นเกี่ยวกับคอลเลกชันที่ปลอดภัยจากน้ำทะเลลึกเป็นขั้นตอนแรกในการสร้างตั้งหลักในธุรกิจการผลิตและจำหน่ายเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพบนพื้นฐานของมัน
พวกเขา "ได้ตัดสินใจที่" ห้องพักในโรงแรมที่เป็นที่ตั้งของการเจรจาเกี่ยวกับราคาที่
เขา "จำได้อย่างถูกต้อง" ว่าการเจรจาจะเกิดขึ้นในห้อง 4911.
ในความเป็นจริงแห่งการเจรจากำลังจะเกิดขึ้นในการมีชื่อที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงและคนที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงพักอยู่ในห้อง 4911 ในคำถาม เอ็ดเวิร์ด Torke ได้ยัดเพียงสัญญาขนาดใหญ่และตรวจสอบในกรณีที่ทูต ถ้าเขาจะสังเกตเห็นคนที่เขาไม่เคยรู้ (ชื่อ Roseline) ในห้องพัก, เขาจะสรุปได้ว่าเธอเป็นโจรหลังจากที่เงินของเขา
และในประเทศปืนที่ดีของอเมริกาเที่ยวบินไม่ได้เป็นคนดำเนินการเพียงสัญชาตญาณเอาในเพื่อที่จะปกป้องตัวเอง เขามีปืนกระบอกสี่นิ้วในกระเป๋ากางเกงของเขา
ชิ้นเดียวของข้อมูลที่มีการเปลี่ยนแปลงจะนำไปสู่ปฏิกิริยาลูกโซ่ที่ดี
เอ็ดเวิร์ด Torke ฮัมเพลงที่คิดว่าการจัดการทางธุรกิจที่ดีที่เขากำลังจะทำในขณะที่ไม่ได้สงสัยว่าการกระทำของเขาถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ของคนอื่น
แล้วป้ายอิเล็กทรอนิกส์ที่ติดอยู่กับผนังโรงแรมลดลงลงมาจากเหนือเขา
ความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่เหลือคนรอบตะลึงและในที่สุดความโกลาหลที่ดีเริ่ม คนงานโรงแรมลังเลที่จะออกจากการโพสต์ของพวกเขาที่ทางเข้า แต่เมื่อเจ้านายของพวกเขาเดินออกมาจากอาคารที่พวกเขาลนลานวิ่งไปยังที่เกิดเหตุของการเกิดอุบัติเหตุ
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถที่จะย้ายทันทีป้ายอิเล็กทรอนิกส์บดออกจากทาง
มันถูกตัดการเชื่อมต่อจากแหล่งจ่ายไฟของมัน แต่วงจรภายในและชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ จะต้องยังคงมีกระแสไฟฟ้าบางส่วนที่เก็บไว้ภายในพวกเขา ฝักบัวอาบน้ำที่ดีของประกายไฟเก็บไว้คนงานโรงแรมจากใกล้
ไม่มีใครแน่ใจว่าผู้ที่ได้เรียกมันว่า แต่เสียงไซเรนของรถพยาบาลเดินเข้ามาใกล้
มันไม่ได้จนกว่า 20 นาทีหลังจากนั้นทีมกู้ภัยที่มีการจัดการที่จะได้รับป้ายโฆษณาอิเล็กทรอนิกส์ออกจากทาง
และ ...
"คืออะไร" กล่าวว่าหนึ่งในการช่วยเหลือคนงานด้วยความประหลาดใจ
ป้ายอิเล็กทรอนิกส์ที่ถูกถอดออกและยางมะตอยแตกแสดงให้เห็นเพียงวิธีการที่ดีในการช็อตของผลกระทบที่ได้รับ
แต่นั่นคือทั้งหมดที่
เอ็ดเวิร์ด Torke ผู้ได้รับการคาดคะเนบดได้หายไป