เห็นอี้หวินดูเด็กและการพูดถึงคำว่า

เห็นอี้หวินดูเด็กและการพูดถึงคำว่า 'โชค' อย่างต่อเนื่อง หวังำม่สามารถหยุดขอบตาของเธอไม่ให้กระตุกได้ ด้วยเหตุผมที่เค้าซื้อลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ เพราะว่าเขากลัวจะตาย...

นักรบขั้นกลางโลหิตม่วง แลกเปลี่ยนรูนเกร็ดมังกรเป็นลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการป้องกัน!

แน่นอน… อึ้ง!

อะไรคือสิ่งที่อุกอาจมากกว่าที่ว่า ลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มานี้ประโยชน์จริงๆ โชคนี้เป็นเรื่องน่าขันมากเกินไป!

อี้หวินไม่กลัวการกล่าวไปถึงลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์. สำหรับจันทรคติหยินอาร์เรย์และอาเรย์จั๊กจั่นเขาไม่ได้พูดถึงพวกมัน(อันนี้น่าจะเป็นของที่อี้หวินซื้อพร้อมลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์นะฮะมั่วๆเอา555)

Even Zhao Qingcheng did not know what items he had bought in the Ten Thousand Pagoda.

Even if people were to investigate it in the future, the Ten Thousand Pagoda was not like a cashier machine like in his previous life. It did not have any storage system, so who would know what was bought by who amongst those millions of items.

“And you actually shot this herb just like that?” Wang asked.

“That is how it was. Back then, my mind’s hint of clarity was like a tiny boat in the huge ocean. It could disappear at any time. I shot that arrow with all I got. As for the direction I shot, I followed my feelings. I did not know what I was shooting at. I just felt that if I didn’t shoot, I was likely to die.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นอี้หวินดูเด็กและการพูดถึงคำว่า 'โชค' อย่างต่อเนื่องหวังำม่สามารถหยุดขอบตาของเธอไม่ให้กระตุกได้ด้วยเหตุผมที่เค้าซื้อลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์เพราะว่าเขากลัวจะตาย...นักรบขั้นกลางโลหิตม่วงแลกเปลี่ยนรูนเกร็ดมังกรเป็นลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการป้องกันแน่นอน... อึ้งอะไรคือสิ่งที่อุกอาจมากกว่าที่ว่าลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มานี้ประโยชน์จริง ๆ โชคนี้เป็นเรื่องน่าขันมากเกินไปอี้หวินไม่กลัวการกล่าวไปถึงลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ สำหรับจันทรคติหยินอาร์เรย์และอาเรย์จั๊กจั่นเขาไม่ได้พูดถึงพวกมัน(อันนี้น่าจะเป็นของที่อี้หวินซื้อพร้อมลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์นะฮะมั่วๆเอา555)นิยม Zhao แม้ไม่รู้ว่าสินค้าที่เขาได้ซื้อในเจดีย์พันสิบแม้ว่าท่านกำลังจะ ตรวจสอบในอนาคต เจดีย์พันสิบไม่ได้เช่นเครื่องแคชเชียร์เหมือนในชีวิตของเขาก่อนหน้านี้ มันไม่มีระบบการจัดเก็บใด ๆ ดังนั้นที่จะรู้สิ่งที่ถูกซื้อมา โดยที่หนึ่งในล้านของรายการเหล่านั้น"และคุณจริงถ่ายสมุนไพรนี้เพียงต้องการที่" วังคำถาม"ที่เป็นอย่างเดิม กลับมาแล้ว ใจของฉันแนะนำชัดเจนเป็นเหมือนเรือเล็ก ๆ ในมหาสมุทรใหญ่ มันอาจหายไปได้ตลอดเวลา ผมยิงลูกศรที่ มีดี สำหรับทิศทางที่ผมถ่ายภาพ ปฏิบัติตามความรู้สึกของฉัน ผมไม่รู้อะไรผมก็ถ่ายภาพ ผมรู้สึกว่า ผมถ่ายไม่ได้ ผมจะตาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นอี้หวินดูเด็กและการ พูดถึงคำว่า 'โชค' อย่างต่อเนื่องหวังำม่สามารถ หยุดขอบตาของเธอไม่ให้กระตุกได้ด้วยเหตุผมที่เค้าซื้อลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์เพราะว่าเขากลัวจะตาย ...

นักรบ ขั้นกลางโลหิตม่วงแลกเปลี่ยนรูนเกร็ด มังกรเป็นลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการป้องกัน !

แน่นอน ... อึ้ง!

อะไรคือสิ่งที่อุกอาจมากกว่าที่ว่า ลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มานี้ประโยชน์จริงๆโชคนี้เป็นเรื่องน่าขันมากเกินไป !

อี้หวินไม่กลัวการกล่าวไป ถึงลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ สำหรับจันทรคติหยินอาร์เรย์และอาเรย์ จั๊กจั่นเขาไม่ได้พูดถึงพวกมัน (อันนี้น่าจะเป็นของที่อี้ หวินซื้อพร้อมลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์นะฮะมั่ว ๆ เอา 555)

แม้ Zhao Qingcheng ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่รายการเขา ได้ซื้อในพันเจดีย์สิบ

แม้ว่าคนที่จะตรวจสอบได้ในอนาคต พันเจดีย์สิบไม่ได้เหมือนเครื่องแคชเชียร์เหมือนในชีวิตของเขาก่อนหน้านี้ มันไม่ได้มีระบบการจัดเก็บใด ๆ เพื่อที่จะได้รู้ว่าสิ่งที่ถูกซื้อมาโดยที่ในหมู่ผู้คนนับล้านของรายการ

"และคุณจริงยิงสมุนไพรนี้เช่นเดียวกับที่?" วังถาม

"นั่นคือวิธีที่มันเป็น กลับมาแล้วคำใบ้ใจของฉันของความคมชัดเป็นเหมือนเรือเล็กในทะเลขนาดใหญ่ มันอาจจะหายไปในเวลาใดก็ได้ ผมยิงลูกศรที่มีทั้งหมดที่ผมได้รับ ในฐานะที่เป็นทิศทางที่ผมยิงผมทำตามความรู้สึกของฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันถูกยิงที่ ผมแค่รู้สึกว่าถ้าผมไม่ได้ยิงผมก็มีแนวโน้มที่จะตาย. " คำใบ้ใจของฉันของความคมชัดเป็นเหมือนเรือเล็กในทะเลขนาดใหญ่ มันอาจจะหายไปในเวลาใดก็ได้ ผมยิงลูกศรที่มีทั้งหมดที่ผมได้รับ ในฐานะที่เป็นทิศทางที่ผมยิงผมทำตามความรู้สึกของฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันถูกยิงที่ ผมแค่รู้สึกว่าถ้าผมไม่ได้ยิงผมก็มีแนวโน้มที่จะตาย. " คำใบ้ใจของฉันของความคมชัดเป็นเหมือนเรือเล็กในทะเลขนาดใหญ่ มันอาจจะหายไปในเวลาใดก็ได้ ผมยิงลูกศรที่มีทั้งหมดที่ผมได้รับ ในฐานะที่เป็นทิศทางที่ผมยิงผมทำตามความรู้สึกของฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันถูกยิงที่ ผมแค่รู้สึกว่าถ้าผมไม่ได้ยิงผมก็มีแนวโน้มที่จะตาย. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นอี้หวินดูเด็กและการพูดถึงคำว่า ' โชค ' อย่างต่อเนื่องหวังำม่สามารถหยุดขอบตาของเธอไม่ให้กระตุกได้ด้วยเหตุผมที่เค้าซื้อลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์เพราะว่าเขากลัวจะตาย . . . . . . .นักรบขั้นกลางโลหิตม่วงแลกเปลี่ยนรูนเกร็ดมังกรเป็นลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการป้องกัน !แน่นอน . . . . . . . อึ้ง !อะไรคือสิ่งที่อุกอาจมากกว่าที่ว่าลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มานี้ประโยชน์จริงๆโชคนี้เป็นเรื่องน่าขันมากเกินไป !อี้หวินไม่กลัวการกล่าวไปถึงลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์ . สำหรับจันทรคติหยินอาร์เรย์และอาเรย์จั๊กจั่นเขาไม่ได้พูดถึงพวกมัน ( อันนี้น่าจะเป็นของที่อี้หวินซื้อพร้อมลูกประคำอัปรีย์ศักดิ์สิทธิ์นะฮะมั่วๆเอา 555 )แม้จ้าวเจิงไม่ทราบว่าสิ่งของที่เขาซื้อในหมื่นเจดีย์ถ้าคนศึกษาในอนาคต หมื่นเจดีย์ไม่ได้เช่นแคชเชียร์เครื่องเหมือนในชีวิตก่อนหน้าของเขา มันไม่มีระบบจัดเก็บ ดังนั้นใครที่รู้อะไรถูกซื้อโดยใครในหมู่ผู้ล้านรายการ" นายจะยิงสมุนไพรนี้เช่นเดียวกับที่ ? " วังถาม" คือว่ามันเป็นยังไง ตอนนั้น จิตใจของฉันก็แบะท่าชัดเจนเหมือนเรือเล็ก ๆในมหาสมุทรใหญ่ มันอาจหายไปในเวลาใด ๆ ฉันยิงลูกธนูทั้งหมดที่ผมมี สำหรับทิศทางที่ผมยิง ผมตามความรู้สึกของผม ผมไม่ได้รู้ว่าฉันคือถ่ายภาพที่ ฉันแค่รู้สึกว่า ถ้าผมไม่ยิง ก็มีแนวโน้มที่จะตาย "