The Tongue-Cut SparrowOnce upon a t

The Tongue-Cut Sparrow

Once upon a time there lived an old man and an old woman. The old man, who had a kind heart, kept a young sparrow, which he tenderly nurtured. But the dame was a cross-grained old thing; and one day, when the sparrow had pecked at some paste with which she was going to starch her linen, she flew into a great rage, and cut the sparrow's tongue and let it loose.
When the old man came home from the hills and found that the bird had flown, he asked what had become of it; so the old woman answered that she had cut its tongue and let it go, because it had stolen her starching-paste. Now the old man, hearing this cruel tale, was sorely grieved, and thought to himself: "Alas! Where can my bird be gone? Poor thing! Poor little tongue-cut sparrow! Where is your home now?" and he wandered far and wide, seeking for his pet, and crying: "Mr. Sparrow! Mr. Sparrow! Where are you living?"

One day, at the foot of a certain mountain, the old man fell in with the lost bird; and when they had congratulated one another on their mutual safety, the sparrow led the old man to his home, and, having introduced him to his wife and chicks, set before him all sorts of dainties, and entertained him hospitably.

"Please partake of our humble fare," said the sparrow. Poor as it is, you are very welcome."

"What a polite sparrow!" answered the old man, who remained for a long time as the sparrow's guest, and was daily feasted right royally. At last the old man said that he must take his leave and return home; and the bird, offering him two wicker baskets, begged him to carry them with him as a parting present. One of the baskets was heavy, and the other was light; so the old man, saying that as he was feeble and stricken in years he would only accept the light one, shouldered it, and trudged off home, leaving the sparrow family disconsolate at parting from him.

When the old man got home, the dame grew very angry, and began to scold him saying: "Well, and pray where have you been this many a day? A pretty thing, indeed, to be gadding about at your time of life!"

"Oh!" replied he, "I have been on a visit to the sparrows; and when I came away, they gave me this wicker basket as a parting gift." Then they opened the basket to see what was inside, and, lo and behold, it was full of gold and silver and precious things. When the old woman, who was as greedy as she was cross, saw all the riches displayed before her, she changed her scolding strain, and could not contain herself for joy.

"I'll go and call upon the sparrows, too," said she, "and get a pretty present." So she asked the old man the way to the sparrows' house, and set forth on her journey.

Following his direction, she at last met the tongue-cut sparrow, and exclaimed: "Well met! Well met, Mr. Sparrow! I have been looking forward to the pleasure of seeing you." So she tried to flatter and cajole the sparrow by soft speeches.

The bird could not but invite the dame to its home; but it took no pains to feast her, and said nothing about a parting gift. She, however, was not to be put off; so she asked for something to carry away with her in remembrance of her visit. The sparrow accordingly produced two baskets, as before, and the greedy old woman, choosing the heavier of the two, carried it off with her. But when she opened the basket to see what was inside, all sorts of hobgoblins and elves sprang out of it, and began to torment her.

But the old man adopted a son, and his family grew rich and prosperous. What a happy old man!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สแปร์โรว์ตัดลิ้นกาลครั้งหนึ่งมีอาศัยชายชราและหญิงชรา คน ผู้มีใจดี เก็บเป็นหนุ่มสแปร์โรว์ ที่ละม่อมหล่อเลี้ยง แต่ดาม สิ่งเก่า cross-grained และวันหนึ่ง เมื่อนกกระจอกที่มี pecked ที่วางบางที่เธอกำลังจะแป้งผ้าของเธอ เธอเป็นความโกรธที่ดี และตัดลิ้นของนกกระจอกให้มันหลวมเมื่อเก่าคนบ้านมาจากเนินเขา และพบว่า นกได้บิน เขาถามอะไรก็เป็นของมัน เพื่อให้หญิงชราตอบว่า เธอได้ตัดลิ้น และปล่อยให้มันไป เนื่องจากมันได้ขโมยของเธอ starching วาง ตอนนี้มีคน ได้ยินเรื่องนี้โหดร้าย sorely grieved และคิดว่า ตนเอง: "พักสามารถ ซึ่งสามารถฉันนกจะหายไป สิ่งที่ไม่ดี สแปร์โรว์ตัดลิ้นน้อยดี บ้านตอนนี้อยู่ไหน "และเขาได้เดินไปมาทั่ว มองหาสัตว์เลี้ยงของเขา และร้องไห้: "สแปร์โรว์นาย สแปร์โรว์นาย ที่คุณอาศัยอยู่หรือไม่"วันหนึ่ง ที่เท้าของภูเขาบาง คนตก ด้วยนกหายไป และเมื่อพวกเขาได้รับกันเพื่อความปลอดภัยของพวกเขาร่วมกัน สแปร์โรว์ที่นำคนไปสู่บ้านของเขา และ มีนำเขาภรรยาและลูกไก่ของเขา ตั้งก่อนเขาใส่ทุก เดินเขา hospitably"กรุณาเข้าร่วมโดยสารของเราพึงพอใจ ว่า สแปร์โรว์ ไม่ดีมันเป็น คุณจะยินดีต้อนรับ""สิ่งสุภาพสแปร์โรว์" ตอบเฒ่า ที่ยังคงอยู่เป็นเวลานานเป็นแขกของสแปร์โรว์ และ feasted ได้ทุกวัน royally ขวา ในที่สุด คนกล่าวว่า เขาต้องใช้ลาของเขา และกลับบ้าน และนก เสนอสองตะกร้าหวาย เขาขอร้องให้เขาปฏิบัติกับเขาเป็นอวยที่ปัจจุบัน ตะกร้าหนึ่งคือหนัก และอื่น ๆ ถูกไฟ ดังนั้น ชาย คำพูดที่เขาเบา และจงในปีที่เขาจะยอมรับได้เฉพาะแสงหนึ่ง ไหล่มัน และ trudged ออกจากบ้าน ออกจากครอบครัวสแปร์โรว์ใจที่อวยจากเขาเมื่อเฒ่ามีหน้าแรก การดามโตโกรธมาก และเริ่มด่าเขาว่า: "ดี และอธิษฐานมานี้หลายวัน สวยสิ่ง แท้จริง การ gadding เกี่ยวกับเวลาของชีวิต""โอ้" ตอบกลับเขา "ฉันได้ไปนกกระจอก และเมื่อฉันมาไกล ค่ะตะกร้าหวายนี้เป็นของขวัญอวย" จากนั้น พวกเขาเปิดตะกร้าเพื่อดูสิ่งที่เป็นภายใน และ หล่อ และ behold มันเต็มไปด้วยทอง และเงิน และอัญมณีมีค่าสิ่งนั้น เมื่อหญิงชรา เจ้าโลภเพราะไขว้ เห็นริชเชสที่แสดงก่อนเธอ เธอเปลี่ยนต้องใช้ดุของเธอ และไม่ประกอบด้วยพาตัวเองสำหรับความสุข"ฉันจะไป และโทรตามนกกระจอก เกินไป กล่าวว่า เธอ, " และรับขวัญสวย" ดังนั้นเธอถามคนทางบ้านของนกกระจอก และกำหนดไว้ในการเดินทางของเธอต่อทิศทางของเขา เธอในที่สุดได้พบกับนกกระจอกลิ้นตัด และทางหลุดรอด: "พบกับดี ดีตรง สแปร์โรว์นาย ฉันจะมองไปข้างหน้าเพื่อความสุขของการเห็นคุณ" ดังนั้น เธอพยายามจะเลียแข้งเลียขา และ cajole สแปร์โรว์ โดยสุนทรพจน์นุ่มนกอาจไม่แต่เชิญดามของบ้าน แต่มันเอาไม่ปวดลิ้มลองเธอ และพูดอะไรเกี่ยวกับของขวัญอวย ไร เธอไม่ให้ย้ายออกไป ดังนั้น เธอขอตัวไปเฉี่ยวกับเธอในรำลึกของเธอ สแปร์โรว์ตามผลิตตะกร้าสอง เป็นมาก่อน และหญิงชราตะกละ เลือกหนักสอง ดำเนินมันปิดกับเธอ แต่เมื่อเธอเปิดตะกร้าเพื่อดูสิ่งที่เป็นภายใน hobgoblins และเอลฟ์ทุก sprang จากมัน และเริ่มวอแวเธอแต่คนนำลูก และครอบครัวเติบโตร่ำรวย และเจริญรุ่งเรือง สิ่งมีความสุขคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจอกลิ้นตัดกาลครั้งหนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นชายชราและหญิงชรา ชายชราคนหนึ่งที่มีหัวใจชนิดที่เก็บไว้นกกระจอกสาวที่เขาหล่อเลี้ยงละม่อม แต่นางเป็นสิ่งเก่าข้ามเนื้อ; และวันหนึ่งเมื่อกระจอกได้จิกที่วางบางอย่างกับที่เธอกำลังจะไปแป้งผ้าลินินเธอล่องลอยไปในความโกรธที่ดีและตัดลิ้นกระจอกและปล่อยให้มันหลวม. เมื่อคนเก่ากลับมาจากเนินเขาและพบว่า นกที่บินเขาถามว่าสิ่งที่ได้กลายเป็นของมัน เพื่อให้หญิงชราตอบว่าเธอได้ตัดลิ้นและปล่อยให้มันไปเพราะมันได้ขโมยของเธอวางแป้ง ตอนนี้ชายชราได้ยินนิทานเรื่องนี้โหดร้ายก็เป็นทุกข์ใจอย่างมากและคิดว่าตัวเอง "!?!? อนิจจาที่ไหนนกของฉันสามารถจะหายไปสิ่งที่แย่แย่นกกระจอกลิ้นตัดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในกรณีที่เป็นบ้านของคุณในขณะนี้" และเขาเดินไกลและกว้างมองหาสัตว์เลี้ยงของเขาและร้องไห้ "!? นายกระจอกนายกระจอกของคุณที่อยู่ที่อาศัยอยู่" วันหนึ่งที่เท้าของภูเขาบางอย่างที่ชายชราตกอยู่ในกับนกหายไป ; และเมื่อพวกเขาได้แสดงความยินดีกับอีกคนหนึ่งเกี่ยวกับความปลอดภัยร่วมกันของพวกเขากระจอกนำชายชราที่บ้านของเขาและได้แนะนำให้เขารู้จักกับภรรยาและลูกนกของเขาให้เขาทุกประเภทของอาหารสูงและความบันเทิงเขามีมารยาท. "ได้โปรดเข้าร่วมของ ค่าโดยสารที่อ่อนน้อมถ่อมตนของเรา "กล่าวว่ากระจอก แย่มันเป็นคุณจะยินดีมาก. " "สิ่งที่กระจอกสุภาพ!" ตอบคนเก่าที่ยังคงอยู่เป็นเวลานานในฐานะแขกกระจอกและถูกทุกวันเลี้ยงที่เหมาะสมพระราชทาน. ที่ผ่านมาชายชราคนหนึ่งบอกว่าเขาต้อง ลาของเขาและกลับบ้านและนกที่นำเสนอเขาสองตะกร้าหวาย, ขอร้องให้เขาดำเนินการให้กับเขาในขณะที่พรากจากกันในปัจจุบันหนึ่งในตะกร้าหนักและอื่น ๆ ที่เป็นแสง. เพื่อให้คนเก่าบอกว่าเป็น เขาเป็นคนที่อ่อนแอและยากจนในปีที่เขาจะยอมรับหนึ่งแสงไหล่มันและ trudged ปิดบ้านทิ้งครอบครัวนกกระจอกกลัดกลุ้มที่พรากจากกันจากเขา. เมื่อคนเก่ากลับมาถึงบ้านนางเติบโตโกรธมากและเริ่มที่จะด่าว่า เขากล่าวว่า "ดีและอธิษฐานคุณได้รับที่วันนี้หลาย ๆ สิ่งที่สวยแน่นอนที่จะ gadding เกี่ยวกับในช่วงเวลาของชีวิตของคุณ! " "Oh!" ตอบเขาว่า "ผมได้รับในการไปเยือนนกกระจอก; และเมื่อฉันออกมาพวกเขาให้ฉันตะกร้าหวายนี้เป็นของขวัญพรากจากกัน. "จากนั้นพวกเขาเปิดตะกร้าจะเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในและแท้จริงและเห็นมันก็เต็มไปด้วยทองและเงินและสิ่งประเสริฐ. เมื่อหญิงชรา ที่เป็นโลภขณะที่เธอกำลังข้ามเห็นความมั่งคั่งทั้งหมดที่ปรากฏก่อนที่เธอเปลี่ยนสายพันธุ์ดุของเธอและไม่สามารถมีความสุขตัวเอง. "ฉันจะไปและเรียกร้องให้กระจอกเกินไป" เธอกล่าว " . และได้รับของขวัญน่ารัก ". ดังนั้นเธอถามชายชราทางไปบ้านนกกระจอก 'และกำหนดไว้ในการเดินทางของเธอต่อไปทิศทางของเขาเธอที่ผ่านมาพบนกกระจอกลิ้นตัดและอุทาน "พบดี! พบดีนายกระจอก! ฉันได้รับการมองไปข้างหน้าเพื่อความสุขของการได้เห็นคุณ "ดังนั้นเธอจึงพยายามที่จะเลียแข้งเลียขาและหว่านล้อมนกกระจอกโดยการกล่าวสุนทรพจน์ที่อ่อนนุ่ม.. นก แต่ไม่สามารถเชิญนางไปที่บ้านของตน แต่จะเอาความเจ็บปวดที่จะลิ้มลองของเธอและกล่าวว่าไม่มีอะไร . เกี่ยวกับของขวัญที่เธอพรากจากกัน แต่ก็ไม่ได้ที่จะถูกนำออกดังนั้นเธอถามหาสิ่งที่จะดำเนินการออกไปกับเธอในความทรงจำของการเข้าชมของเธอกระจอกตามสองตะกร้าเป็นก่อนและหญิงชราคนโลภเลือก. หนักของทั้งสองดำเนินการออกกับเธอ. แต่เมื่อเธอเปิดตะกร้าเพื่อดูสิ่งที่อยู่ข้างในทุกประเภทของหนุ่มแน่นและเอลฟ์ผุดออกมาจากมันและเริ่มที่จะลงโทษเธอ. แต่ชายชราบุตรบุญธรรมและของเขา ครอบครัวเติบโตอุดมสมบูรณ์และความเจริญรุ่งเรือง. สิ่งที่ชายชราคนหนึ่งมีความสุข!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิ้นตัดนกกระจอก

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายชราและหญิงชรา ชายชราคนนั้นมีจิตใจดี เก็บไว้เป็นนกกระจอกหนุ่มซึ่งเขาอย่างทะนุถนอมฟูมฟัก . แต่นางก็ข้ามเม็ด สิ่งเก่า และวันหนึ่งเมื่อนกกระจอกมีจิกบางวางกับที่เธอกำลังจะไป แป้ง ผ้าลินิน เธอเดือดดาลมาก และตัดเป็นนกกระจอกลิ้น
ให้มันหลวมเมื่อชายแก่กลับมาจากภูเขา และพบว่า นกบิน เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน ดังนั้นหญิงชราตอบว่าเธอตัดลิ้นของมันและปล่อยให้มันเป็นไป เพราะมันได้ถูกขโมยเธอแป้งวาง ตอนนี้ชายชราได้ยินเรื่องราวที่โหดร้ายนี้ ทุกคนเสียใจ และคิดกับตัวเองว่า " อนิจจา ! ที่สามารถนกของฉันอยู่ น่าสงสารจัง ! น่าสงสารลิ้นตัดนกกระจอกบ้านคุณอยู่ไหนตอนนี้ ? และเขาก็ไปไกลและกว้าง มองหาสัตว์เลี้ยงของเขา และร้องไห้ : " นายนกกระจอก สแปร์โรว์ ! นายอยู่ไหน ?

วันนึง ที่เท้าของภูเขาหนึ่ง ชายแก่ตกอยู่ในกับนกหลงทาง และเมื่อเขาแสดงความยินดีกันในตู้รวม นกกระจอก นำคนแก่ที่บ้านของเขา และ มีแนะนำเขาให้ภรรยาของเขาและลูกไก่ ,ชุดก่อนเขาทุกประเภทของโอชะ และดูแลเค้า hospitably

" โปรดเสวยอาหารธรรมดาของเรา " กล่าวว่า นกกระจอก จนคุณจะยินดีมาก "

" แล้วนกกระจอกสุภาพ ! ตอบ ชายชราที่ยังคงเป็นเวลานานเป็นนกกระจอกแขก และทุกวัน จะกินอาหารที่ถูกต้องอย่างมโหฬาร ในที่สุด ชายชรากล่าวว่าเขาจะต้องใช้เวลาของเขาไป และ กลับ บ้าน และนกให้เขาสองวิคเคอร์ตะกร้า อ้อนวอนให้เขาถือไว้กับเขาเป็นส่วนปัจจุบัน หนึ่งในตะกร้า มันหนัก และอีกคนคือ แสง ดังนั้นชายชราบอกว่า ขณะที่เขากำลังอ่อนแอและชราแล้ว เขาจะรับเฉพาะหนึ่งแสงที่ไหล่ และ trudged ปิดบ้าน ทิ้งครอบครัวนกกระจอกเศร้าใจที่ต้องจากเขา

เมื่อชายชราถึงบ้าน เดม ก็โกรธมากและเริ่มที่จะดุเขาพูด : " อืม และอธิษฐานมาหลายวัน เรื่อง สวย แท้ ถูก gadding เกี่ยวกับเวลาในชีวิตของคุณ !

" โอ้ ! " เขาตอบ " ฉันได้รับในการเข้าชมไปยังนกกระจอก และเมื่อฉันเดินออกไป พวกเขามอบตะกร้าหวายนี้เป็นของขวัญ " แล้วพวกเขาก็เปิดตะกร้าดูสิ่งที่อยู่ข้างใน และแท้จริงและดูเถิดมันเป็นเต็มรูปแบบของทองและเงินและของมีค่า . เมื่อหญิงชราผู้โลภเท่าเธอข้ามเห็นทรัพย์สมบัติแสดงก่อนเธอ เธอเปลี่ยนดุเครียด และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้มีความสุข

" เดี๋ยวฉันไปเรียกนกกระจอกเหมือนกัน " เธอกล่าว " และได้รับสวยปัจจุบัน . " ดังนั้นเธอชายชราถามทางไปบ้านนกกระจอก และตั้งค่าออกในการเดินทางของเธอ . . . . .

ตามทิศทางของเขา เธอสุดท้ายเจอลิ้นตัดนกกระจอก และอุทาน : " ก็เจอ ! ก็เจอ สแปร์โรว์ ! ฉันได้รับการรอคอยที่จะได้เห็นความสุขของคุณ . " ดังนั้นเธอจึงพยายามประจบ ออเซาะ และนกกระจอก โดยสุนทรพจน์นุ่ม

นกไม่ได้แต่ชวนคุณหญิงไปที่บ้านของมัน แต่มันก็ไม่ปวดที่จะเลี้ยงเธอและกล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับของขวัญ . เธอ อย่างไรก็ตามคือไม่ต้องใส่ปิด ดังนั้น เธอถามว่ามีอะไรทำให้ตื่นเต้นกับเธอในความทรงจำของมาเยี่ยมเธอ นกกระจอกตามผลิตสองตะกร้า เช่นเดิม และโลภ หญิงชรา ที่เลือกไว้สองคน อุ้มมันออกไปกับเธอ แต่เมื่อเธอเปิดตะกร้าดูสิ่งที่อยู่ข้างใน ประเภทของฮอบก๊อบลิน ด้วยและเอลฟ์ผุดออกมาจากมันและเริ่มที่จะทรมานเธอ

แต่คนแก่เลี้ยงลูกชายและครอบครัวของเขามากขึ้นเรื่อยๆ และเจริญรุ่งเรือง สิ่งที่ชายชรามีความสุข