The ridicule and sarcasm had once m

The ridicule and sarcasm had once made a young Lin Xintong feel distressed and embarrassed. Now however, it no longer did… She walked her own path and pursued her own dreams. Why should she care about what others felt?

Humans always needed to have dreams, if they did not, what difference would there be between humans and livestock?

Lin Xintong seemed to see herself in Yi Yun. The same effort, persistence and the equally distant and elusive dreams.

If Yi Yun could do it, how could she not?

Lin Xintong silently clenched her fists. Her slender jade-like fingers turned white from her clenching.

“I will walk out a path that belongs to me. I wish that you too can walk on a path that belongs to you…”

Lin Xintong said to herself silently. At this moment, Shen Tu Nantian was frowning slightly. He was sensitive and naturally noticed that when he spoke to her, Lin Xintong’s attention was always on Yun Yantian and that she only gave him a perfunctory response.

When had Shen Tu Nantian, who was a very proud person, not be the center of attention ever since he was young? There were countless numbers of girls willing to be the ones throwing themselves at him, only in front of Lin Xintong did he have to lower his status and be frustrated by her again and again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูหมิ่นและถ้อยได้เมื่อทำการซินตง Lin หนุ่มรู้สึกเป็นทุกข์ และอาย ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้... เธอเดินเส้นทางของตนเอง และติดตามความฝันของเธอเอง เธอควรดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นรู้สึกทำไมมนุษย์จะต้องมีความฝัน ถ้าพวกเขาไม่ได้ สิ่งที่แตกต่างจะมีระหว่างมนุษย์และปศุสัตว์หลินซินตงดูเหมือนจะ เห็นตัวเองในยียุน ความพยายามอย่างเดียวกัน ความคงทน และความฝันที่ห่างไกล และยากพอ ๆ กันถ้ายียุนสามารถทำมัน ว่าเธอไม่สามารถหลินซินตงเงียบกำหมัดของเธอ นิ้วของเธอเหมือนหยกเรียวเปิดสีขาวจากการนอนกัดฟันของเธอ"ผมจะเดินออกจากเส้นทางที่เป็นของฉัน ในอดีตที่คุณเกินไปสามารถเดินบนเส้นทางที่เป็นของคุณ...หลินซินตงกล่าวกับตัวเองเงียบ ๆ ขณะนี้ เชินตูหนานเทียนฮอตถูก frowning เล็กน้อย เขามีความสำคัญ และตามธรรมชาติพบว่า เมื่อเขาพูดกับเธอ ไม่สนใจหลินซินตงได้เสมอในเหยียนเถียนยุน และ ที่เธอเท่านั้นเขามีการตอบสนองข้อเรียกร้องเมื่อมีเชน Tu หนานเทียนฮอต ผู้คนภูมิใจ ไม่สนใจตั้งแต่เด็ก มีสาวยินดีเป็นคนโยนตัวเองเขาไม่ถ้วน เฉพาะหน้าซินตงหลิน มีลดสถานะของเขา และเป็นความผิดหวังจากเธออีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เยาะเย้ยถากถางและได้ทำครั้งหนึ่งเคยเป็นหนุ่มหลิน Xintong รู้สึกมีความสุขและอาย แต่ตอนนี้มันไม่ได้ ... เธอเดินเส้นทางของเธอเองและไล่ตามความฝันของเธอเอง ทำไมเธอควรจะดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นรู้สึก?

มนุษย์จำเป็นเสมอที่จะมีความฝันถ้าพวกเขาไม่ได้สิ่งที่แตกต่างจะมีระหว่างมนุษย์และปศุสัตว์?

หลิน Xintong ดูเหมือนจะเห็นตัวเองในหยุนยี่ ความพยายามเดียวกันความคงทนและความฝันอย่างเท่าเทียมกันที่ห่างไกลและเข้าใจยาก

หากยี่หยุนสามารถทำมันได้ว่าเธออาจจะไม่ได้?

หลิน Xintong เงียบ clenched กำปั้นของเธอ นิ้วมือหยกเหมือนเรียวของเธอกลายเป็นสีขาวจากกำของเธอ

"ผมจะเดินออกจากเส้นทางที่เป็นของฉัน ผมหวังว่าคุณก็สามารถเดินไปบนเส้นทางที่เป็นของคุณ ... "

หลิน Xintong พูดกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ ขณะนี้ Shen Tu Nantian ถูกมุ่ยเล็กน้อย เขาเป็นคนที่มีความสำคัญและเป็นธรรมชาติสังเกตเห็นว่าเมื่อเขาพูดกับเธอให้ความสนใจหลิน Xintong เป็นเสมอในหยุน Yantian และบอกว่าเธอเท่านั้นที่ทำให้เขามีการตอบสนองพอเป็นพิธี

เมื่อมี Shen Tu Nantian ที่เป็นคนมีความภาคภูมิใจมากไม่เป็นศูนย์กลางของความสนใจนับตั้งแต่เขายังเป็นเด็กหรือไม่ มีจำนวนนับไม่ถ้วนของสาว ๆ ยินดีที่จะเป็นคนที่โยนตัวเองที่เขาเพียงในด้านหน้าของหลิน Xintong เขาไม่ต้องลดสถานะของเขาและจะผิดหวังโดยเธออีกครั้งและอีกครั้งเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยาะเย้ยถากถางและเคยทำ xintong หลิน ยังรู้สึกเสียใจและอับอาย ตอนนี้มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว . . . . . . . เธอเดินเส้นทางของเธอเอง และไล่ตามความฝันของเธอเอง ทำไมเธอต้องแคร์ว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไง
มนุษย์ต้องการที่จะมีความฝัน ถ้าพวกเขาไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างระหว่างมนุษย์กับสัตว์ ?
หลิน xintong ดูจะเห็นตัวเองใน อี ยุน ความพยายามเหมือนกัน เก็บรักษา และฝันกันไกล และรวดเร็ว
ถ้าอียุนทำได้อย่างไร เธอไม่ได้ ?
หลิน xintong กำไว้อย่างเงียบๆของเธอ หยกผอมของเธอเหมือนนิ้วมือเปลี่ยนเป็นสีขาว จากเธอแน่ .
" ผมจะเดินออกจากเส้นทางที่เป็นของฉัน ฉันหวังว่าคุณเกินไปสามารถเดินบนเส้นทางที่เป็นของคุณ . . . . . . . "
หลิน xintong กล่าวกับตัวเองอย่างเงียบๆ ตอนนี้ ชินตู NANTIAN เป็นบึ้งเล็กน้อย เขากำลังอ่อนไหวและเป็นธรรมชาติ สังเกตได้ว่า เวลาเขาพูดกับเธอ , ความสนใจของหลิน xintong ก็ยุน Yantian และเธอเพียงให้คำตอบเขาเปลี่ยนเรื่อง
เมื่อมี เฉินตู NANTIAN ใครเป็นคนภูมิใจ ไม่ได้เป็นศูนย์กลางของความสนใจตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก ? มีตัวเลขที่นับไม่ถ้วนของผู้หญิงเต็มใจเป็นคนที่โยนตัวเองที่เขาเพียง แต่ในด้านหน้าของหลิน xintong เขาต้องลดสถานะของเขาและผิดหวัง โดยเธออีกครั้งและอีกครั้ง