What does stress do to the body? Ou

What does stress do to the body? Our organism has two major hormonal stress systems, the quick responding (within milliseconds) autonomic nervous system, which controls the release of noradrenaline and adrenaline, and the somewhat slower hypothalamus-pituitary-adrenocortical (HPA) system, which is responsible for the release of cortisol, the ‘stress hormone’. Roughly speaking, the quick system prepares us to react immediately whereas the slow system’s reaction depends on the perceived danger of the situation. Noradrenaline and adrenaline increase the heart rate and decrease the heart rate variability, dilate the respiratory airways and activate blood platelets to coagulate. Cortisol antagonises insulin and thus, under certain conditions of persistent stress-dependent dysregulation of the HPA system, results in a diabetes-like metabolic situation. It restructures body fat, promotes obesity, suppresses the immune system and may have a toxic effect on neurons in certain brain regions, particularly the hippocampus, which is important for memory functions. Repeated exposure to social stress in rats leads to abnormal processing of the so-called ‘TAU protein’ in the hippocampus, a mechanism that plays an important role in the development of Alzheimer’s disease. Stress also leads to the shortening of the ‘protection caps’ at both ends of our chromosomes, called telomeres. At the same time, stress also weakens the enzyme responsible for repairing these protection caps. When the telomeres get too short the cell can no longer divide and the tissue loses its regeneration capacity. The result is premature ageing of the organism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียดทำให้ร่างกายอะไร สิ่งมีชีวิตของเรามีความเครียดฮอร์โมนหลักสองระบบ รวดเร็วตอบสนอง (ภายในมิลลิวินาที) ระบบประสาทอัตโนมัติ การควบคุมของ noradrenaline และตื่นเต้น และค่อนข้างช้า hypothalamus-ต่อมใต้สมอง-adrenocortical (HPA) ระบบ ที่รับผิดชอบของ cortisol 'ฮอร์โมนความเครียด' พูดหยาบ ๆ ระบบด่วนเตรียมการตอบสนองทันทีในขณะที่ปฏิกิริยาของระบบช้าขึ้นอยู่กับอันตรายรับรู้สถานการณ์ของเรา Noradrenaline และตื่นเต้นเพิ่มอัตราการเต้นหัวใจลดความแปรผันของอัตราการเต้นหัวใจ เบิกบินหายใจ และเลือดเกล็ดเลือดจะจับตัวเป็นการเปิดใช้งาน Cortisol antagonises อินซูลิน และดัง ภายใต้เงื่อนไขบางประการของ dysregulation ขึ้นอยู่กับความเครียดแบบระบบ HPA ผลในสถานการณ์ที่เผาผลาญเหมือนโรคเบาหวาน มัน restructures ไขมันในร่างกาย ส่งเสริมโรคอ้วน ไม่ใส่ระบบภูมิคุ้มกัน และอาจมีผลเป็นพิษ neurons บางสมองภูมิภาค โดยเฉพาะอย่างยิ่งการฮิพโพแคมปัส ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำงานหน่วยความจำ สัมผัสซ้ำในหนูที่มีความเครียดทางสังคมนำไปสู่การประมวลผลที่ผิดปกติเรียกว่า 'เต่าโปรตีน' ฮิพโพแคมปัส กลไกที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของโรคอัลไซเมอร์ ความเครียดยังนำไปทำให้สั้นของ 'ป้องกันหมวก' ที่ปลายทั้งสองของเรา chromosomes เรียกว่า telomeres ในเวลาเดียวกัน ความเครียดยังอ่อนเอนไซม์ชอบซ่อมหมวกเหล่านี้ป้องกัน เมื่อการ telomeres สั้นเกินไป ไม่สามารถแบ่งเซลล์ และเนื้อเยื่อสูญเสียของกำลังฟื้นฟู ผลดีของการมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดทำอะไรกับร่างกายหรือไม่ ชีวิตของเรามีสองที่สำคัญระบบความเครียดฮอร์โมนที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว (ภายในมิลลิวินาที) อัตโนมัติระบบประสาทที่ควบคุมการเปิดตัวของ noradrenaline และตื่นเต้นและค่อนข้างช้ามลรัฐใต้สมอง-adrenocortical (HPA) ระบบซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบการเปิดตัวของ คอร์ติซอ 'ที่ฮอร์โมนความเครียด' พูดประมาณระบบอย่างรวดเร็วเราเตรียมความพร้อมที่จะตอบสนองทันทีในขณะที่ปฏิกิริยาของระบบช้าขึ้นอยู่กับการรับรู้อันตรายของสถ​​านการณ์ noradrenaline และตื่นเต้นเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจและลดความแปรปรวนของอัตราการเต้นหัวใจ, ขยายทางเดินหายใจทางเดินหายใจและเปิดใช้งานเกล็ดเลือดแข็งตัว คอร์ติซอ antagonises อินซูลินและทำให้ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างของ dysregulation ความเครียดขึ้นอยู่ถาวรของระบบ HPA ผลในสถานการณ์การเผาผลาญโรคเบาหวานเหมือน มัน restructures ไขมันในร่างกายส่งเสริมโรคอ้วนยับยั้งระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายและอาจมีผลเป็นพิษต่อเซลล์ประสาทในสมองบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งฮิบโปซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำงานของหน่วยความจำ สัมผัสซ้ํา ๆ กับความเครียดทางสังคมในหนูที่นำไปสู่​​การประมวลผลที่ผิดปกติของสิ่งที่เรียกว่า 'เอกภาพโปรตีนใน hippocampus กลไกที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของโรคอัลไซเม ความเครียดยังนำไปสู่​​การตัดทอนของ 'หมวกป้องกัน' ที่ปลายทั้งสองของโครโมโซมของเราที่เรียกว่า telomeres ในขณะเดียวกันความเครียดยังอ่อนตัวเอนไซม์ที่รับผิดชอบในการซ่อมแซมหมวกป้องกันเหล่านี้ เมื่อได้รับ telomeres สั้นเกินไปเซลล์ไม่สามารถแบ่งและเนื้อเยื่อที่สูญเสียความสามารถในการฟื้นฟู ผลที่ได้คือริ้วรอยก่อนวัยของสิ่งมีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรที่ไม่เครียดทำให้ร่างกาย ชีวิตของเรามีหลักสองระบบฮอร์โมนความเครียด การตอบสนองอย่างรวดเร็ว ( ภายในมิลลิวินาที ) ระบบประสาทอัตโนมัติซึ่งควบคุมการปล่อย noradrenaline และตื่นเต้นและค่อนข้างช้ากว่าไฮโปธาลามัสต่อมใต้สมองอะดรีโนคอร์ติคัล ( HPA ) ระบบ ซึ่งรับผิดชอบการปล่อยฮอร์โมน cortisol , ' ' เครียด ประมาณพูดระบบรวดเร็วเตรียมเราเพื่อตอบสนองทันทีในขณะที่ปฏิกิริยาช้าของระบบขึ้นอยู่กับการรับรู้อันตรายของสถานการณ์ นอร์อะดรีนาลีน adrenaline และเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ และลดความแปรปรวนอัตราการเต้นของหัวใจ การหายใจ และการเปิดใช้งานกระพือบินเกล็ดเลือดจะจับตัวเป็นก้อน antagonises ฮอร์โมนอินซูลิน และดังนั้นภายใต้เงื่อนไขบางอย่างของถาวร dysregulation ของระบบ HPA ความเครียดขึ้นอยู่กับผลในโรคเบาหวาน เช่น สถานการณ์เกี่ยวกับการเผาผลาญ มันองไขมันในร่างกาย ส่งเสริมโรคอ้วน , ยับยั้งระบบภูมิคุ้มกันและอาจจะมีพิษต่อเซลล์ประสาทสมองในภูมิภาคหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฮิปโปแคมปัส ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฟังก์ชันหน่วยความจำซ้ำการสังคมความเครียดในหนูที่นำไปสู่ความผิดปกติของโปรตีนเทาการประมวลผลที่เรียกว่า ' ' ในฮิปโปแคมปัสเป็นกลไกที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของสมองเสื่อม ความเครียดยังนำไปสู่การสั้นลงของ ' หมวก ' ที่ปลายทั้งสองของโครโมโซมของเรา ที่เรียกว่าเทโลเมียร์ . ใน เวลาเดียวกันความเครียดยังลดพลังเอนไซม์รับผิดชอบซ่อมหมวกป้องกันเหล่านี้ เมื่อเทโลเมียร์สั้นเกินไปเซลล์ไม่สามารถแบ่งและเนื้อเยื่อที่สูญเสียความสามารถใหม่ของ ผลที่ได้คือริ้วรอยก่อนวัยอันควรของสิ่งมีชีวิต .