The linear rheological properties o

The linear rheological properties of the control, 10%, and 30% blends exhibited similar viscoelastic solid behavior (Ferry, 1980), where both G0 and G00 had plateaus (G0 > G00) and there were parallel to each other over three decades of the experimental frequency.
Blends showed higher moduli values than the control. The storage or elastic moduli (G0) and the phase shifts (d) for the control were in a range of 20 to 90 Pa and 15 to 32, respectively. The elastic moduli (G0) and the phase shifts (d) for the 10% blend were in a range of 99 to 437 Pa and 15 to 31, respectively, while the 30%
blend exhibited a 212–851 Pa elastic moduli (G0) and the (d) between 11 and 23 (Fig. 3b). The G0 and the d values of the remaining blends (10%, 15%, and 25%) were in between the 20% and 30% blend (data not shown). These results indicated that blends exhibited
stronger viscoelastic solid properties than the control, suggesting that blends should have better baking quality than the control. However, the stronger viscoelastic solid-behaviour of the blends, partially caused by the fibre in the banana, may not have the same effect on the dough system and the baking process. Therefore,
blends and the control flour might have similar baking quality despite their differences in the dynamic rheology testing. This is due to the difference between the suspension system tested here and the dough system used for baking, where the solid content of the dough system is much higher than the suspension used for dynamic rheology analysis. The non-linear shear behavior of the control and the 10% as well as 30% blends showed shear-thinning behavior (Fig. 3a). The viscosity of the blends was higher than the control, whereas the viscosity of the 30% blend was highest (Fig. 3a). The remaining blends exhibited the same shear-thinning with values between the 10% and the 30% blends (data not shown), indicating that all blends
has similar viscosities but, slightly higher than the control. Because the actual industrial processing shear rates are in the range of 1 to 100 s1 (Bloksma, 1988), we could predict that, processing the control flour will require less mixing-energy than the blends due to the lower viscosities and should be easily processed. Although there were differences between the control and the blends in their rheological properties, it is reasonable to consider these differences being not substantial enough to cause changes in the final bread
quality. Especially, if we consider the nutritional benefits due to the high potassium and fibre of the blends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติ rheological เชิงเส้นของผสมควบคุม 10% และ 30% จัดแสดง viscoelastic แข็งพฤติกรรมคล้าย (เรือเฟอร์รี่ 1980), ที่ G0 และ G00 มีราบ (G0 > G00) และขนานกันกว่าสามทศวรรษของความถี่ทดลองผสมแสดงให้เห็นว่าค่า moduli สูงกว่าตัวควบคุม Moduli เก็บหรือยืดหยุ่น (G0) และกะระยะ (d) สำหรับตัวควบคุมได้ในช่วง 20 ถึง 90 Pa และ 15 ถึง 32 ตามลำดับ Moduli ยืดหยุ่น (G0) และกะระยะ (d) สำหรับผสม 10% อยู่ในช่วง 99-437 Pa และ 15 กับ 31 ตามลำดับ ในขณะ 30%ผสมผสานการจัดแสดง 212-851 Pa ยืดหยุ่น moduli (G0) และ (d) ระหว่าง 11 และ 23 (Fig. 3b) G0 และค่า d ของผสมที่เหลือ (10%, 15% และ 25%) อยู่ระหว่าง 20% และ 30% ผสม (ข้อมูลไม่แสดง) ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า ผสมจัดแสดงแข็งแกร่ง viscoelastic แข็งคุณสมบัติมากกว่าการควบคุม การแนะนำให้ ผสมควรมีเบเกอรี่คุณภาพดี กว่าตัวควบคุม อย่างไรก็ตาม แข็งแกร่ง viscoelastic ทึบพฤติกรรมของผสม บางส่วนเกิดจากเส้นใยในกล้วย อาจไม่มีผลดีกับระบบแป้งและกระบวนการอบ ดังนั้นblends and the control flour might have similar baking quality despite their differences in the dynamic rheology testing. This is due to the difference between the suspension system tested here and the dough system used for baking, where the solid content of the dough system is much higher than the suspension used for dynamic rheology analysis. The non-linear shear behavior of the control and the 10% as well as 30% blends showed shear-thinning behavior (Fig. 3a). The viscosity of the blends was higher than the control, whereas the viscosity of the 30% blend was highest (Fig. 3a). The remaining blends exhibited the same shear-thinning with values between the 10% and the 30% blends (data not shown), indicating that all blendshas similar viscosities but, slightly higher than the control. Because the actual industrial processing shear rates are in the range of 1 to 100 s1 (Bloksma, 1988), we could predict that, processing the control flour will require less mixing-energy than the blends due to the lower viscosities and should be easily processed. Although there were differences between the control and the blends in their rheological properties, it is reasonable to consider these differences being not substantial enough to cause changes in the final breadquality. Especially, if we consider the nutritional benefits due to the high potassium and fibre of the blends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติการไหลเชิงเส้นของการควบคุม, 10% และ 30% ผสมแสดงพฤติกรรมที่เป็นของแข็งหนืดคล้าย (เรือเฟอร์รี่, 1980) ที่ทั้ง G0 และ G00 มีที่ราบ (G0> G00) และมีขนานกันมานานกว่าสามทศวรรษที่ผ่านมาของ ความถี่ในการทดลอง.
ผสมมีค่าสูงกว่าโมดูลควบคุม การจัดเก็บหรือยืดหยุ่นโมดูล (G0) และการเปลี่ยนแปลงเฟส (ง) ในการควบคุมอยู่ในช่วงของ 20-90 ป่าและ 15-32 ตามลำดับ โมดูลยืดหยุ่น (G0) และการเปลี่ยนแปลงเฟส (ง) สำหรับการผสมผสานที่ 10% อยู่ในช่วง 99-437 ป่าและ 15-31 ตามลำดับในขณะที่ 30%
ผสมผสานแสดง 212-851 ป่ายืดหยุ่นโมดูล (G0) และ (ง) ระหว่างวันที่ 11 และ 23 (รูป. 3b) G0 และ d ค่าผสมที่เหลือ (10%, 15% และ 25%) อยู่ในระหว่าง 20% และ 30% ผสมผสาน (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการผสมแสดงแข็งแกร่งคุณสมบัติแข็ง viscoelastic กว่ากลุ่มควบคุมบอกว่าควรจะมีการผสมที่มีคุณภาพดีกว่าการอบการควบคุม
แต่พฤติกรรมที่แข็ง viscoelastic ที่แข็งแกร่งของผสมที่เกิดจากบางส่วนจากเส้นใยในกล้วยที่อาจไม่ได้ผลเช่นเดียวกันกับระบบแป้งและขั้นตอนการอบ
ดังนั้นการผสมผสานและแป้งควบคุมอาจจะมีคุณภาพอบที่คล้ายกันอย่างไรก็ตามความแตกต่างของพวกเขาในการทดสอบการไหลแบบไดนามิก เพราะนี่คือความแตกต่างระหว่างระบบกันสะเทือนที่ผ่านการทดสอบระบบที่นี่และแป้งที่ใช้สำหรับการอบที่เนื้อหาที่มั่นคงของระบบแป้งจะสูงกว่าการระงับใช้ในการวิเคราะห์การไหลแบบไดนามิก พฤติกรรมแรงเฉือนที่ไม่ใช่เชิงเส้นของการควบคุมและ 10% เช่นเดียวกับ 30% แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการผสมเฉือนทำให้ผอมบาง (รูป. 3a) ความหนืดของผสมที่สูงกว่าการควบคุมในขณะที่ความหนืดของการผสมผสานที่ 30% สูงที่สุด (รูป. 3a) ผสมที่เหลือแสดงเฉือนทำให้ผอมบางเหมือนกันที่มีค่าระหว่าง 10% และผสม 30% (ไม่ได้แสดงข้อมูล)
แสดงให้เห็นว่าการผสมทั้งหมดมีความหนืดคล้ายกันแต่สูงกว่าการควบคุม เพราะการประมวลผลอุตสาหกรรมที่เกิดขึ้นจริงอัตราเฉือนอยู่ในช่วงของ 1-100 s1 (Bloksma, 1988) เราสามารถคาดการณ์ว่าการประมวลผลแป้งควบคุมจะต้องมีการผสมพลังงานน้อยกว่าการผสมเนื่องจากความหนืดลดลงและควรจะดำเนินการได้อย่างง่ายดาย .
แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างการควบคุมและการผสมในคุณสมบัติของการไหลของพวกเขาก็มีเหตุผลที่จะพิจารณาความแตกต่างเหล่านี้เป็นไม่มากพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในขนมปังสุดท้ายที่มีคุณภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราพิจารณาสิทธิประโยชน์ทางโภชนาการเนื่องจากการโพแทสเซียมสูงและเส้นใยผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบเชิงเส้น การ คุณสมบัติของการควบคุม , 10% และ 30% มีพฤติกรรม viscoelastic แข็งผสมกัน ( เฟอร์รี่ , 1980 ) ซึ่งทั้งสองและมีที่ราบ g00 G0 ( G0 > g00 ) และมีขนานกันมากกว่าสามทศวรรษของความถี่ทดลอง หาค่า
ผสมสูงกว่ามากกว่าการควบคุมการจัดเก็บหรือยืดหยุ่นเส้นใย ( G0 ) และเฟสกะ ( D ) สำหรับควบคุมอยู่ในช่วง 20 - 90 PA 15 และ 32 ตามลำดับ ค่าโมดูลัสยืดหยุ่น ( G0 ) และเฟสกะ ( D ) สำหรับ 10 % ผสมอยู่ในช่วง 99 แล้ว PA 15 31 ตามลำดับ ในขณะที่ 30%
ผสมผสานมี 212 – 851 PA ค่าโมดูลัสยืดหยุ่น ( G0 ) และ ( d ) ระหว่าง 11 และ 23 ( รูปที่ 3B ) .โดย G0 D ผสมและค่าของที่เหลือ ( 10% , 15% และ 25% ) อยู่ระหว่าง 20% และ 30% ผสมผสาน ( ข้อมูลไม่แสดง ) ผลการทดลองที่แสดงคุณสมบัติของแข็งผสม
แข็งแกร่งได้มากกว่าการควบคุม แนะนำว่า ควรมีการผสมดีกว่าอบคุณภาพเกินควบคุม อย่างไรก็ตาม พฤติกรรม viscoelastic แข็งแรงของพอลิเมอร์ผสมบางส่วนเกิดจากเส้นใยในกล้วย อาจไม่มีผลเช่นเดียวกันในระบบแป้งและกระบวนการอบ ดังนั้น
ผสมและแป้งควบคุมอาจมีคุณภาพอบเหมือนกันแม้จะมีความแตกต่างของพวกเขาในการทดสอบรีโอโลยีแบบไดนามิก นี้เป็นเพราะความแตกต่างระหว่างระบบช่วงล่างและระบบทดสอบที่นี่ แป้งที่ใช้สำหรับอบที่ปริมาณของแข็งระบบแป้งสูงกว่าการระงับใช้สำหรับการวิเคราะห์รีโอโลยีแบบไดนามิก ที่ใช้ตัดพฤติกรรมการควบคุม และ 10 % เป็น 30 % ผสมแสดงพฤติกรรมเฉือนบาง ( รูปที่ 3 ) ความหนืดของพอลิเมอร์ผสมสูงกว่าควบคุม ในขณะที่ความหนืดของ 30 % ผสมสูงสุด ( รูปที่ 3 )ผสมที่เหลือแสดงเดียวกันเฉือนบางมีค่าระหว่าง 10 % และ 30 % ผสม ( ข้อมูลไม่แสดง ) แสดงว่าผสมทั้งหมด
มีความหนืดที่คล้ายกันแต่สูงกว่ากลุ่มควบคุม เพราะการประมวลผลอุตสาหกรรมจริงอัตราเฉือนในช่วง 1 ถึง 100 S1 ( bloksma , 1988 ) เราสามารถทำนายได้ว่าการแปรรูปแป้งควบคุมจะต้องน้อยกว่าพลังงานมากกว่าการผสมผสมเนื่องจากความหนืดต่ำ และควรจะดำเนินการได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างการควบคุมและการผสมพวกเขาในการคุณสมบัติ มันเป็น สมเหตุสมผล ที่จะต้องพิจารณาความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้มากเพียงพอที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในคุณภาพของขนมปัง
สุดท้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราพิจารณาประโยชน์ทางโภชนาการเนื่องจากโพแทสเซียมและเส้นใยสูงของยางผสม