Wat Si Sawai or Si Sawai Temple(Tha

Wat Si Sawai or Si Sawai Temple(Thai: วัดศรีสวาย) is one the oldest temples in Sukhothai. The temple was founded in the late 12th or early 13th century as Hindu Shrine for Vishnu and the place for Thiruppavai ceremony before the liberation from Lawo and foundation of Sukhothai Kingdom. The temple has three well-preserved laterite prang, representing the Hindu trinity, enclosed by a double rampart and a moat. The lower parts of prangs are apparently Khmer, while the upper have been expanded or renovated by Thai in brick and stucco. The central prang is held in Lawo or Hindu-style. Each prang contains a cella, possibly a podium for lingam and crypt. There are few remain stucco work on the top of central prang. Later around the 14th century the temple was adapted to the needs of the Buddhist faith, vihara have been added in the south of central prang. Numurous Chinese porcelains and Hindu god statues had been found in the area, one of artifect is the Shiva statue discovered by Vajiravudh in 1907. The temple is important for study how Khmer art transforming into Thai art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดศรีสวายหรือ Temple(Thai: วัดศรีสวาย) ไสวศรีเป็นหนึ่งในวัดเก่าแก่ที่สุดในสุโขทัย วัดก่อตั้งขึ้นในปลาย 12 หรือต้นศตวรรษที่ 13 เป็นศาลเจ้าของศาสนาฮินดูพระนารายณ์และสถานที่สำหรับพิธี Thiruppavai ก่อนการปลดปล่อยจาก Lawo และรากฐานของอาณาจักรสุโขทัย วัดมีสามพระปรางค์ศิลาแลงอย่างยิ่ง ทรินิตี้ฮินดู ล้อมรอบ ด้วยแรมพาร์ทเบนช์คู่และคูเมืองเป็นตัวแทน ส่วนล่างของศรีอยุธยาจะเห็นได้ชัดว่าเขมร ในขณะที่บนถูกขยาย หรือปรับปรุง โดยไทยในอิฐและปูน ปรางกลางจะจัดขึ้นใน Lawo หรือแบบฮินดู ปรางแต่ละประกอบด้วยการ cella อาจฐานการ lingam crypt มีไม่กี่ยังคงมีงานบนกลางปรางค์ ในภายหลังราวพุทธศตวรรษ วัดถูกปรับความต้องการของพุทธศาสนา วิหารเพิ่มในภาคใต้กลางปรางค์ Numurous จีน porcelains และรูปปั้นพระฮินดูได้ถูกพบในพื้นที่ artifect อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นรูปปั้นพระอิศวรที่ค้นพบ โดยวชิราวุธเศษ ๆ วัดมีความสำคัญสำหรับศึกษาวิธีเปลี่ยนศิลปะไทยศิลปะเขมร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดศรีสวายหรือวัดศรีสวาย (ไทย: วัดศรีสวาย) เป็นหนึ่งในวัดที่เก่าแก่ที่สุดในจังหวัดสุโขทัย วัดถูกก่อตั้งขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 12 หรือต้นศตวรรษที่ 13 เป็นชาวฮินดูบูชาสำหรับพระนารายณ์และสถานที่สำหรับพิธีพระราชพิธีตรียัมพวายตรีปวายก่อนที่จะปลดปล่อยให้เป็นอิสระจาก Lawo และรากฐานของอาณาจักรสุโขทัย วัดมีสามดีรักษาพระปรางค์ก่อด้วยศิลาแลงเป็นตัวแทนของไตรลักษณ์ฮินดูล้อมรอบด้วยกำแพงคู่และคูเมือง ส่วนล่างของปรางค์จะเห็นได้ชัดเขมรในขณะที่ด้านบนได้รับการขยายหรือการปรับปรุงใหม่โดยคนไทยในอิฐและปูนปั้น ปรางค์องค์กลางจะจัดขึ้นใน Lawo หรือฮินดูสไตล์ พระปรางค์แต่ละคนมีขื่ออาจจะเป็นแท่นสำหรับองคชาติและห้องใต้ดิน มีไม่กี่ยังคงทำงานปูนปั้นด้านบนของกลางพระปรางค์ที่มี ต่อมาในรอบศตวรรษที่ 14 วัดถูกปรับให้เข้ากับความต้องการของศาสนาพุทธวิหารได้รับการเพิ่มในภาคใต้ของกลางปรางค์ porcelains Numurous จีนและรูปปั้นเทพเจ้าในศาสนาฮินดูได้รับการพบในพื้นที่ซึ่งเป็นหนึ่งใน artifect เป็นรูปปั้นพระอิศวรค้นพบโดยวชิราวุธในปี 1907 วัดเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการศึกษาวิธีการเปลี่ยนศิลปะเขมรเป็นศิลปะไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดศรีไสว หรือวัดศรีไสว ( ไทย : วัดศรีสวาย ) เป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุดวัดในสุโขทัย วัดที่ก่อตั้งในศตวรรษที่ 12 หรือต้นศตวรรษที่ 13 เป็นวิหารฮินดูที่พระวิษณุ และสถานที่สำหรับ thiruppavai พิธีก่อนการปลดปล่อยจากเลอโวและพื้นฐานของราชอาณาจักรสุโขทัย ในวัดมีปรางค์ศิลาแลงสามดีไว้เป็น ฮินดู ทรินิตี้ล้อมรอบด้วยป้อมปราการคู่และคูเมือง ส่วนล่างของเจดีย์ที่เห็นได้ชัดว่าเขมร ในขณะที่บนที่ได้รับการขยายหรือปรับปรุงใหม่โดยคนไทยในอิฐและปูนปั้น พระปรางค์กลางจะจัดขึ้นในเลอโว หรือแบบฮินดู แต่ละปรางค์ประกอบด้วยเซลลา อาจจะเป็นแท่นสำหรับแต่งผม และใต้ถุนโบสถ์ มีไม่กี่ยังคงงานปูนปั้นบนยอดปรางค์องค์กลาง .ต่อมาราวศตวรรษที่ 14 วัด คือ ปรับให้เข้ากับความต้องการของพุทธศรัทธา , วิหารได้ถูกเพิ่มในตอนใต้ของปรางค์องค์กลาง . numurous porcelains จีนและฮินดูรูปปั้นพระเจ้าได้ถูกพบในพื้นที่หนึ่งของ artifect เป็นรูปปั้นพระศิวะค้นพบโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ใน พ.ศ. 2440 . เป็นวัดที่สำคัญสำหรับการศึกษาวิธีการศิลปะเขมรเปลี่ยนเป็นภาษาไทย ศิลปะ