levels of an extracellular exochiti

levels of an extracellular exochitinase. Diffusion of this enzyme
catalyzes release of cell wall fragments from target fungi and this,
in turn, induces expression of fungitoxic cell wall degrading enzymes
(8) that also diffuse and begin the attack on the target fungi
before contact is actually made (42,48). These cell wall fragments
are highly potent inducers of enzymes and induce a cascade of
physiological changes within the fungus, including an enhancement
in Trichoderma growth. This system will be described more
fully in this session by Lorito. Thus, there are numerous ways by
which Trichoderma spp. attack or otherwise directly inhibit other
fungi.
However, the direct effects of Trichoderma spp. on plants are
remarkable and at least as significant as their direct effects on
other fungi and have only recently been described. First, the fungi
are highly efficient inducers of systemic and localized resistance
in plants, a fact perhaps first conclusively demonstrated by
Bigirimana et al. (5) although it was suggested by numerous other
workers earlier. A recent review lists 11 separate reports demonstrating
control by Trichoderma spp. of a wide range of plant
pathogens, including fungi, oomycetes, bacteria, and one virus, by
elicitation of induced systemic or localized resistance (21). The
fungi, especially rhizosphere competent ones, colonize root surfaces
and penetrate the epidermis and into the cortex (46). Along
the way, the fungi may coil about root hairs in a manner reminiscent
of mycoparasitism (46). Once Trichoderma hyphae penetrate
the roots, a series of bioactive metabolites from the fungus is
produced that induces walling off and biochemical mechanisms
that limit growth of the Trichoderma to a small area. This reaction
may not always occur; for example, there now are known endophytic
Trichoderma strains that colonize vascular systems of certain
plants, as will be discussed elsewhere in this session
(Samuels). This may be similar to responses of other root colonizing
biocontrol fungi including binucleate Rhizoctonia species (29)
and nonpathogenic Fusaria (3). The bioactive molecules may include
several different proteins (19), avr-like proteins and cell
wall fragments released by action of extracellular enzymes, as has
been demonstrated in the mycoparasitic reaction (21).
This interaction results in both localized and systemic resistance
(21). Among other surprising findings are the demonstration
that, contrary to long-held opinion, the ability of T. virens to control
seedling disease in cotton caused by Rhizoctonia solani is not
due to antibiotics or mycoparasitism but is mediated by the abilities
of the biocontrol strains to induce terpenoid phytoalexins
(28), as will be discussed in this session. T. virens on cotton results
in localized resistance, but with most other plant–Trichoderma
systems, the resistance induced is systemic (21).
The systems for induced resistance appear to be in at least some
ways similar to those induced by rhizobacteria. Yedidia et al. (47)
demonstrated that mRNA for pathogenesis-related (PR) proteins
was only expressed transitorily in the absence of pathogens. However,
if leaves of beans whose roots were colonized by Trichoderma
were inoculated with the bacterial pathogen Pseudomonas
syringae pv. lachrymans, there was strong expression of mRNA
for several different PR proteins. If either the pathogen alone was
inoculated onto foliage or T. asperellum was not present on roots,
then the induction of the PR transcriptomes did not occur, or
occurred at a lower rate (21,47). Thus, in common with the effects
of plant growth promoting rhizobacteria, there appears to be a
priming effect of the root symbiont that is expressed when the
plant is challenged by a pathogen.
The resistance induced may be temporally and spatially distant
from the site of application or existence of the Trichoderma.
For example, T. harzianum strain T22 (41) was added at transplanting
to tomato roots. After 90 to 120 days, symptoms of
late blight appeared on the leaves, but in trials over 2 years, there
was up to 80% reduction in disease in the presence compared
with the absence of T22 even though T22 was present only on
roots (21).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับของสาร exochitinase การแพร่กระจายของเอนไซม์นี้กระตุ้นการเปิดตัวของเศษผนังเซลล์จากเชื้อราเป้าหมายนี้และในที่สุดก็ก่อให้เกิดการแสดงออกของผนังเซลล์fungitoxic เอนไซม์ย่อยสลาย(8) ที่ยังกระจายและเริ่มโจมตีเชื้อราเป้าหมายก่อนที่จะติดต่อจะทำจริง(42,48 ) เศษผนังเซลล์เหล่านี้เป็นปฏิกิริยาที่มีศักยภาพสูงของเอนไซม์และก่อให้เกิดน้ำตกของการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาภายในเชื้อรารวมทั้งเพิ่มประสิทธิภาพในการเจริญเติบโตเชื้อราTrichoderma ระบบนี้จะอธิบายมากขึ้นอย่างเต็มที่ในเซสชั่นนี้โดย Lorito ดังนั้นจึงมีหลายวิธีโดยที่เชื้อรา Trichoderma spp โจมตีหรือมิฉะนั้นโดยตรงยับยั้งอื่น ๆเชื้อรา. แต่ผลกระทบโดยตรงของเชื้อรา Trichoderma spp ในพืชที่โดดเด่นและอย่างน้อยเป็นอย่างมีนัยสำคัญเป็นผลกระทบโดยตรงของพวกเขาเกี่ยวกับเชื้อราอื่นๆ และได้รับการอธิบายไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้ ครั้งแรกเชื้อราเป็นปฏิกิริยาที่มีประสิทธิภาพสูงของความต้านทานระบบและการแปลในพืชความเป็นจริงอาจจะเป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นอย่างแน่ชัดโดยBigirimana et al, (5) แม้ว่าจะได้รับการแนะนำโดยอื่น ๆ อีกมากมายคนงานก่อนหน้านี้ แสดงเมื่อเร็ว ๆ นี้ 11 รายงานแยกต่างหากแสดงให้เห็นถึงการควบคุมโดยเชื้อราTrichoderma spp ของหลากหลายของพืชเชื้อโรครวมทั้งเชื้อรา oomycetes แบคทีเรียและไวรัสหนึ่งโดยการสอบถามของความต้านทานระบบหรือหน่วงเหนี่ยวนำ(21) เชื้อราโดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณรากคนที่มีอำนาจอาณานิคมพื้นผิวรากและเจาะผิวหนังชั้นนอกและในเยื่อหุ้มสมอง (46) พร้อมวิธีการที่เชื้อราอาจม้วนเกี่ยวกับรากขนในลักษณะที่ชวนให้นึกถึงของmycoparasitism (46) เมื่อเส้นใยเชื้อรา Trichoderma เจาะรากชุดของสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากเชื้อราที่มีการผลิตที่ก่อให้เกิดผนังออกและกลไกทางชีวเคมีที่จำกัด การเจริญเติบโตของเชื้อรา Trichoderma ไปยังพื้นที่ที่มีขนาดเล็ก ปฏิกิริยานี้อาจไม่เกิดขึ้น; เช่นมีในขณะนี้เป็นที่รู้จักกันเอนโดไฟท์สายพันธุ์เชื้อรา Trichoderma ที่ตั้งรกรากระบบหลอดเลือดของบางพืชเช่นจะมีการหารือในที่อื่นในช่วงนี้(แอล) นี้อาจจะคล้ายกับการตอบสนองของรากอื่น ๆ อาณานิคมเชื้อราควบคุมทางชีวภาพรวมทั้งชนิดbinucleate Rhizoctonia (29) และ nonpathogenic Fusaria (3) โมเลกุลออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่อาจรวมถึงโปรตีนที่แตกต่างกัน (19) โปรตีน AVR เหมือนและเซลล์เศษผนังปล่อยออกมาจากการกระทำของเอนไซม์ตามที่ได้รับการแสดงให้เห็นในการเกิดปฏิกิริยาmycoparasitic (21). นี้ส่งผลให้การทำงานร่วมกันทั้งในต้านทานภาษาท้องถิ่นและระบบ(21 ) การค้นพบที่น่าแปลกใจในหมู่อื่น ๆ ที่มีการสาธิตว่าตรงกันข้ามกับความคิดถือยาวความสามารถของT. virens ในการควบคุมโรคต้นกล้าในผ้าฝ้ายที่เกิดจากเชื้อราRhizoctonia solani ไม่ได้เกิดจากการใช้ยาปฏิชีวนะหรือmycoparasitism แต่ไกล่เกลี่ยโดยความสามารถของสายพันธุ์ที่จะควบคุมทางชีวภาพทำให้เกิด phytoalexins terpenoid (28) ในขณะที่จะมีการหารือในการประชุมครั้งนี้ T. virens ผลฝ้ายในการต่อต้านที่มีการแปลแต่กับคนอื่น ๆ มากที่สุดจากพืชเชื้อรา Trichoderma ระบบต้านทานเกิดเป็นระบบ (21). ระบบการเหนี่ยวนำให้เกิดความต้านทานปรากฏอยู่ในอย่างน้อยบางส่วนวิธีการคล้ายกับที่เกิดจากแบคทีเรีย Yedidia et al, (47) แสดงให้เห็นว่า mRNA สำหรับการเกิดโรคที่เกี่ยวข้อง (PR) โปรตีนที่ได้แสดงออกเพียงฉาบฉวยในกรณีที่ไม่มีเชื้อโรค แต่ถ้าใบของถั่วที่มีรากถูกอาณานิคมโดยเชื้อรา Trichoderma ถูกเชื้อที่มีการติดเชื้อแบคทีเรีย Pseudomonas syringae pv lachrymans มีการแสดงออกที่แข็งแกร่งของ mRNA โปรตีนพีอาร์ที่แตกต่างกัน หากทั้งสองเชื้อโรคอยู่คนเดียวเป็นเชื้อลงบนใบไม้หรือ T. asperellum ไม่ได้นำเสนอเกี่ยวกับรากแล้วเหนี่ยวนำของทรานพีอาร์ไม่ได้เกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นในอัตราที่ต่ำกว่า(21,47) ดังนั้นในการร่วมกันกับผลกระทบของการเจริญเติบโตของพืชส่งเสริมแบคทีเรียมีดูเหมือนจะเป็นผลรองพื้นของsymbiont หลักที่จะแสดงเมื่อโรงงานถูกท้าทายโดยเชื้อโรค. ความต้านทานการเหนี่ยวนำให้เกิดอาจจะเป็นชั่วคราวและตำแหน่งที่ห่างไกลจากเว็บไซต์ของโปรแกรมหรือการดำรงอยู่ของเชื้อรา Trichoderma ได้. ตัวอย่างเช่นเชื้อราไตรโคเดความเครียด T22 (41) ถูกเพิ่มเข้ามาปลูกที่รากมะเขือเทศ หลังจากที่ 90-120 วันอาการของโรคใบไหม้ปรากฏบนใบแต่ในการทดลองในช่วง 2 ปีที่ผ่านมามีเพิ่มขึ้นลดลง80% ในการเกิดโรคในการปรากฏตัวเมื่อเทียบกับกรณีที่ไม่มีT22 แม้ว่า T22 เป็นปัจจุบันเฉพาะในราก(21 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับของ exochitinase ภายนอก . การแพร่กระจายของเอนไซม์และเซลล์ผนัง
ปล่อยเศษจากเชื้อราเป้าหมายนี้
จะก่อให้เกิดการแสดงออกของ fungitoxic ผนังเซลล์สลายเอนไซม์
( 8 ) ที่ยังกระจายและเริ่มโจมตีเป้าหมายเชื้อรา
ก่อนติดต่อจริง ( 42,48 ) เหล่านี้เซลล์เศษผนัง
เป็นอย่างมากที่มีศักยภาพการใช้เอนไซม์และก่อให้เกิดน้ำตก
การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาภายใน เชื้อรา รวมทั้งเสริม
ในเชื้อราเจริญเติบโต ระบบนี้จะอธิบายเพิ่มเติมอย่างเต็มที่ในเซสชั่นนี้โดย lorito
. ดังนั้น จึงมีหลายวิธี โดย
ซึ่งไอโซเลท โจมตี หรือมิฉะนั้น ตรงยับยั้งเชื้อราอื่น ๆ
.
แต่ตรงผลของไอโซเลทบนพืช
ที่น่าจับตา และอย่างน้อยก็เป็นสําคัญ เช่น ผลกระทบโดยตรงต่อ
เชื้อราอื่น ๆ และมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้อธิบาย แรก , เชื้อรา
ที่มีประสิทธิภาพสูงและใช้ระบบถิ่นต้านทาน
ในพืช ความจริงบางทีแรกซึ่งแสดงให้เห็นโดย
bigirimana et al . ( 5 ) แม้ว่าพบโดยคนงานอื่น
มากมายก่อนหน้านี้ ความคิดเห็นล่าสุด 11 รายงานแสดงรายการแยก
ควบคุมโดยไอโซเลท ของหลากหลายของเชื้อโรคพืช
,รวมทั้งเชื้อรา oomycetes แบคทีเรีย และไวรัส โดยการกระตุ้นระบบถิ่น
หรือความต้านทาน ( 21 )
รา โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณรากรากพื้นผิวที่สามารถอพยพ
และเจาะหนังกำพร้าและเข้าสู่เยื่อหุ้มสมอง ( 46 ) ตาม
วิธี ราอาจจะม้วนเกี่ยวกับขนรากในลักษณะที่ชวนให้นึกถึงของ mycoparasitism
( 46 ) เมื่อปริมาณเส้นใยเจาะ
รากชุดสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากเชื้อราคือ
ผลิตทำให้ผนังปิด และกลไกทางชีวเคมี
วงเงินการเจริญเติบโตของเชื้อราในพื้นที่ขนาดเล็ก ปฏิกิริยา
นี้อาจไม่เกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น ตอนนี้จะเรียกว่ารา Trichoderma สายพันธุ์อพยพลำเลียงระบบ

ของพืชบางอย่าง ตามที่จะกล่าวในที่อื่น ๆนี้เซสชัน
( ซามูเอล )นี้อาจจะคล้ายกับการตอบสนองอื่น ๆรากเชื้อราไรซอคโทเนียเข้ายึดครอง
ไบโอคอนโทรลรวมทั้งชนิด binucleate ( 29 )
nonpathogenic fusaria และ ( 3 ) โมเลกุลทางชีวภาพอาจรวมถึง
หลายโปรตีน ( 19 ) , AVR เช่นโปรตีนและเซลล์
ผนังเศษออกโดยการกระทำของยัดเยียด ตามที่ได้ถูกแสดงในปฏิกิริยา mycoparasitic

( 21 )ปฏิสัมพันธ์นี้ผลลัพธ์ทั้งในท้องถิ่นและระบบต้านทาน
( 21 ) ค้นพบที่น่าแปลกใจอื่น ๆของการสาธิต
ที่ตรงกันข้ามกับยาว จัดความคิด ความสามารถของ T . virens เพื่อควบคุมโรคที่เกิดจากเมล็ดฝ้าย

เนื่องจากเชื้อรา ไม่ใช่ยาปฏิชีวนะ หรือ mycoparasitism แต่เป็นคนกลาง โดยความสามารถ
ของไบโอคอนโทรลสายพันธุ์ชวนเทอร์ปีนอยด์ phytoalexins
( 28 )โดยจะกล่าวถึงในเซสชันนี้ T . virens ผลฝ้าย
ในการต้านทานถิ่น แต่กับพืชอื่น ๆและส่วนใหญ่เชื้อรา
ระบบต่อต้านการเป็นระบบ ( 21 ) .
ระบบเพื่อกระตุ้นความต้านทานปรากฏเป็นอย่างน้อยในบางวิธีที่คล้ายกับบรรดาของ
ไรโซ . yedidia et al . ( 47 ) พบว่า mRNA ซึ่งเกี่ยวข้องกับ

( PR ) โปรตีนแค่แสดง transitorily ในกรณีที่ไม่มีเชื้อโรค แต่ถ้าใบ
ถั่วที่มีรากเป็นอาณานิคมโดยเชื้อรา
ปลูกเชื้อพร้อมกับเชื้อโรคแบคทีเรีย Pseudomonas
syringae PV . lachrymans มีการแสดงออกของยีนสำหรับโปรตีนแข็งแรง
PR ต่างๆ ถ้าเชื้อโรคเพียงอย่างเดียวคือเชื้อลงบนใบไม้ หรือ ต. asperellum

ไม่ได้อยู่ในราก