แปลบทสนทนาNick Leeson: The Event On

แปลบทสนทนา
Nick Leeson: The Event On November And December 1994
Nick Leeson received a call from Ron Baker at the 2a.m. midnight. Ron told Nick Lesson that they need another £ 2 million profit before the end of the month to secure their bonuses. Nick was available all the day time but Ron just called him during the night. It is a way of terrorisms and sleep deprivation was a good way to start. Nick Lesson knew that if he did not make the amount of money back, he could not take a bonus from Barings. He had to leave before the bonuses were paid. Everyone were talked about the bonuses until the end of the year. All Nick Lesson traders were confident that he would put up a strong fight for their bonuses. At the end of October Nick could not sell options so he just used a journal entry on the Citibank account to make the 88888 account to zero. It had passed the internal audit but Nick has to face external auditors who would definitely check the account balance to ensure that the money was there because the year-end was coming up. At the end of October, Baring Bank has a big buyer in the March futures who bought over 2,000 contracts. Nick cover was getting flimsy. Nick Leeson told his coworker, Fernando to buy the December ones against March ones which they sold to the big customer. Therefore, their funding requirement will be increased and Ron Baker will not be get angry on Nick Lesson because there was some good money in it. Futures contracts typically have a three-month life, so the December contract nears expiry date, everyone will start trading in the March contracts. However nearly all the business continues in the December contacts until the very last day. This means that if there is a big buyer or seller in the March contacts at an early stage, he will have a disproportionate effect on the market. Any market which has been distorted by bulky trading is a perfect market for arbitrageurs because they can deal off the big player in the March contracts, and then sell in the more liquid December market. Nick Lesson had been buying the December contracts in Osaka and selling the March contracts in SIMEX. It is a great business. If Nick Lesson did not make the losses, he will be bringing a large profit. However, the JGB market had risen and Nikkei had fallen. Nick Lesson had lost at least another £20million Nick Leeson who currently at Tokyo to join the Financial Products Group’s Asian Meeting was stared at the screen, watching helplessly as the figures moved and he had no telephone on his hand to make an order. He can do nothing, he was not sure whether he should buy or sell. He had taken a big punt to try to clear the account before the year-end, and it had backfired. He decided to wait and he thinks that there was no immediate pressure, the month-end was still over a week away, and he had to be back to Singapore fix the balance sheet. However, the next day the markets moved against him again and again on the other day. He stood in front the same screen and watched with horror as he realized that his loss was now £ 50 million in three days time. Nick Leeson tried to hidden his losses and not telling anyone how much losses he bring to Baring Bank.

This law essay is an example of a student's work
Disclaimer

This essay has been submitted to us by a student in order to help you with your studies. This is not an example of the work written by our professional law writers.

Who wrote this essay?
Freelance Writing Jobs
Place an Order
28 November, Nick Leeson and his wife, Lisa went to London to attend Lisa’s grandfather’s funeral. There was a conference at New York at the same week. While he was not around, Ron Baker issues him a security pass so that he can go into the conference and trade through the nights which he was away from Singapore. He had no time to sell options to cover the November-end balance sheet, so he made another journal entry and pretended that the funds were in the Citibank account. The numbers were in a large amount. Nick Lesson pretended that £65 million was on the deposit in Bering’s Citibank account. It was ridiculous, but nobody was looking at the accounting package that sending to them.

In order to make profit, Ron Baker had order Nick to do trading in the market. Since Ron was expecting and the SIMEX would underway, Nick decided to do some dealing. He gave Risselle a couple of tame orders, to buy at best around the 250 mark, sell if it hit 300. Ron called Nick at phone, Nick told him he make a couple of trade but didn’t mention whether he had made or lost money. Nick could not speak out his mind to told Ron how much losses he had made in the SIMEX.

Wednesday, 7 December 1994 was a fine winter’s day as the Christmas is around the corner. Nick Leeson went into the Baring office; everyone kept approaching him and congratulating him. He smiled and walked away to Ron’s room. Peter Norris, Barings’ CEO was there. Ron introduced Nick to Peter. Ron described Nick as the red-hot trader who playing an important part in their restructuring in Singapore Barings Bank. Peter ask Nick whether he still enjoying himself been the key man in Asia. It reminded Nick the amount he loses. He had not enjoyed himself for about two years. He had been fighting the most horrible secret and he knew it was terrible but not enjoyable. He had lost almost £ 150 million and he cannot see the way out from it. He felt it likes fighting a cancer without telling anyone. He began to feel helpless and it is like a prisoner tied down in the wicker basket of a hot-air balloon. Every moment more and more helium was being pumped into the balloon, and it soared into the sky. He wanted to open his mouth and shout that he was scared about heights, and he had made a terrible mistake. He wanted to get down but he could not say a single word to anyone. He could only see all the smiling face of the people below him, like Ron Baker, Peter Norris and all the traders. The only god thing about hiding the losses from these people was that it was so easy. They were always too busy and too self-important, and were always on the telephone. They had the attention span of a gnat. They could not make the time to work through a sheet of numbers and spot that it did not added up. But Peter Norris had mentioned about the end of the year. Christmas was coming, the year-end was coming and it meant a year-end audit was coming.

9 December, Nick Leeson and two hundred and fifty Baring staff from all over the world were flown into New York for a Financial Products Group conference, sales talk and Christmas party hosted by Peter Norris and Ron Baker. The presentation started in the Sheraton hotel’s ballroom at 8 a.m. When Ron stood up and began to talk about the money they were making, Nick sat in the silent. Ron said “Nick Leeson, whom most of you know and all of you have heard of, runs our operation in Singapore, which I hope you all can try to emulate. If you all come up with ideas to follow his footsteps, Baring will become one of the most successful operations in the derivatives business.” During the rest time, Nick went to the bar room and ordered some wines instead of coffee. Nick ran away from the presentation. He was meant to be sitting next to Peter Norris, in the seat of honor but he could not live up to it. He knew that if he opened his mouth, he had started to talk about the losses and the 88888 account. The next day, Nick Leeson heard from George that Mary Walz had wrapped the proceedings up by once again looking at the Singapore operations and asking for a round of applause for the Singapore boys, who had made £ 28 million profit for 1994.

This law essay is an example of a student's work
Disclaimer

This essay has been submitted to us by a student in order to help you with your studies. This is not an example of the work written by our professional law writers.

Who wrote this essay?
Freelance Writing Jobs
Place an Order
When Nick Leeson arrived back to Singapore, he asked Linda for the balance of the 88888 account. It was like asking the result of a medical scan. He had lost almost £ 160 million. He was in a hopeless position. He knew that the auditors were inching closer and closer, moving over columns and columns of figures as they approached the Baring Futures audit. For a week in Singapore he just let his losses sitting there. He was unable to sell options, so he just rolled over the funding requirements. The market did not go against him, but nor did it soar up and put him back on his feet. He did not know what to do. The only good thing was that everyone was busying with Christmas parties, and nobody did much business. Even Gordon Bowser, who been nominated by Simon Jones to be the Risk Officer in the internal audit report came from Hong Kong to checked out Singapore Barings’ operation. He had caused Nick Leeson a scare when he thought that Ash Lewis was going to do it, but it seemed very unthreatening at the moment. Everyone was just cruising after the New York presentations and waiting for the money to roll in.

During Christmas, Nick Leeson and his wife Lisa went back to London and celebrated the days with Lisa’s family. Nick wished that Christmas could last forever. It had not been a white Christmas, but it had been a dream Christmas. He did not want to go Singapore, he did not want to go back the real world or the unreal world of his 88888 losses. He wanted to stay at London with Lisa and her family, and drink and dance like an idiot and laugh out as loud as he can. He cursed himself because he could not feel any single happiness. His 88888 account was hanging around his neck like a string of rotten fish-heads. He shut his eyes and tried to hold himself together.

The day after Boxing Day, Nick Leeson and Lisa went to Ireland where they joined their friends Mark and Val for two days. Linda gave him a call from Singapore because it was Friday in Singapore which the day in a week to check out the balance on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลบทสนทนานิค Leeson: เหตุการณ์ในเดือนพฤศจิกายนและ 1994 ธันวาคมNick Leeson received a call from Ron Baker at the 2a.m. midnight. Ron told Nick Lesson that they need another £ 2 million profit before the end of the month to secure their bonuses. Nick was available all the day time but Ron just called him during the night. It is a way of terrorisms and sleep deprivation was a good way to start. Nick Lesson knew that if he did not make the amount of money back, he could not take a bonus from Barings. He had to leave before the bonuses were paid. Everyone were talked about the bonuses until the end of the year. All Nick Lesson traders were confident that he would put up a strong fight for their bonuses. At the end of October Nick could not sell options so he just used a journal entry on the Citibank account to make the 88888 account to zero. It had passed the internal audit but Nick has to face external auditors who would definitely check the account balance to ensure that the money was there because the year-end was coming up. At the end of October, Baring Bank has a big buyer in the March futures who bought over 2,000 contracts. Nick cover was getting flimsy. Nick Leeson told his coworker, Fernando to buy the December ones against March ones which they sold to the big customer. Therefore, their funding requirement will be increased and Ron Baker will not be get angry on Nick Lesson because there was some good money in it. Futures contracts typically have a three-month life, so the December contract nears expiry date, everyone will start trading in the March contracts. However nearly all the business continues in the December contacts until the very last day. This means that if there is a big buyer or seller in the March contacts at an early stage, he will have a disproportionate effect on the market. Any market which has been distorted by bulky trading is a perfect market for arbitrageurs because they can deal off the big player in the March contracts, and then sell in the more liquid December market. Nick Lesson had been buying the December contracts in Osaka and selling the March contracts in SIMEX. It is a great business. If Nick Lesson did not make the losses, he will be bringing a large profit. However, the JGB market had risen and Nikkei had fallen. Nick Lesson had lost at least another £20million Nick Leeson who currently at Tokyo to join the Financial Products Group’s Asian Meeting was stared at the screen, watching helplessly as the figures moved and he had no telephone on his hand to make an order. He can do nothing, he was not sure whether he should buy or sell. He had taken a big punt to try to clear the account before the year-end, and it had backfired. He decided to wait and he thinks that there was no immediate pressure, the month-end was still over a week away, and he had to be back to Singapore fix the balance sheet. However, the next day the markets moved against him again and again on the other day. He stood in front the same screen and watched with horror as he realized that his loss was now £ 50 million in three days time. Nick Leeson tried to hidden his losses and not telling anyone how much losses he bring to Baring Bank.This law essay is an example of a student's workDisclaimerThis essay has been submitted to us by a student in order to help you with your studies. This is not an example of the work written by our professional law writers.Who wrote this essay?Freelance Writing JobsPlace an Order28 November, Nick Leeson and his wife, Lisa went to London to attend Lisa’s grandfather’s funeral. There was a conference at New York at the same week. While he was not around, Ron Baker issues him a security pass so that he can go into the conference and trade through the nights which he was away from Singapore. He had no time to sell options to cover the November-end balance sheet, so he made another journal entry and pretended that the funds were in the Citibank account. The numbers were in a large amount. Nick Lesson pretended that £65 million was on the deposit in Bering’s Citibank account. It was ridiculous, but nobody was looking at the accounting package that sending to them.In order to make profit, Ron Baker had order Nick to do trading in the market. Since Ron was expecting and the SIMEX would underway, Nick decided to do some dealing. He gave Risselle a couple of tame orders, to buy at best around the 250 mark, sell if it hit 300. Ron called Nick at phone, Nick told him he make a couple of trade but didn’t mention whether he had made or lost money. Nick could not speak out his mind to told Ron how much losses he had made in the SIMEX.Wednesday, 7 December 1994 was a fine winter’s day as the Christmas is around the corner. Nick Leeson went into the Baring office; everyone kept approaching him and congratulating him. He smiled and walked away to Ron’s room. Peter Norris, Barings’ CEO was there. Ron introduced Nick to Peter. Ron described Nick as the red-hot trader who playing an important part in their restructuring in Singapore Barings Bank. Peter ask Nick whether he still enjoying himself been the key man in Asia. It reminded Nick the amount he loses. He had not enjoyed himself for about two years. He had been fighting the most horrible secret and he knew it was terrible but not enjoyable. He had lost almost £ 150 million and he cannot see the way out from it. He felt it likes fighting a cancer without telling anyone. He began to feel helpless and it is like a prisoner tied down in the wicker basket of a hot-air balloon. Every moment more and more helium was being pumped into the balloon, and it soared into the sky. He wanted to open his mouth and shout that he was scared about heights, and he had made a terrible mistake. He wanted to get down but he could not say a single word to anyone. He could only see all the smiling face of the people below him, like Ron Baker, Peter Norris and all the traders. The only god thing about hiding the losses from these people was that it was so easy. They were always too busy and too self-important, and were always on the telephone. They had the attention span of a gnat. They could not make the time to work through a sheet of numbers and spot that it did not added up. But Peter Norris had mentioned about the end of the year. Christmas was coming, the year-end was coming and it meant a year-end audit was coming.9 December, Nick Leeson and two hundred and fifty Baring staff from all over the world were flown into New York for a Financial Products Group conference, sales talk and Christmas party hosted by Peter Norris and Ron Baker. The presentation started in the Sheraton hotel’s ballroom at 8 a.m. When Ron stood up and began to talk about the money they were making, Nick sat in the silent. Ron said “Nick Leeson, whom most of you know and all of you have heard of, runs our operation in Singapore, which I hope you all can try to emulate. If you all come up with ideas to follow his footsteps, Baring will become one of the most successful operations in the derivatives business.” During the rest time, Nick went to the bar room and ordered some wines instead of coffee. Nick ran away from the presentation. He was meant to be sitting next to Peter Norris, in the seat of honor but he could not live up to it. He knew that if he opened his mouth, he had started to talk about the losses and the 88888 account. The next day, Nick Leeson heard from George that Mary Walz had wrapped the proceedings up by once again looking at the Singapore operations and asking for a round of applause for the Singapore boys, who had made £ 28 million profit for 1994.This law essay is an example of a student's workDisclaimerThis essay has been submitted to us by a student in order to help you with your studies. This is not an example of the work written by our professional law writers.
Who wrote this essay?
Freelance Writing Jobs
Place an Order
When Nick Leeson arrived back to Singapore, he asked Linda for the balance of the 88888 account. It was like asking the result of a medical scan. He had lost almost £ 160 million. He was in a hopeless position. He knew that the auditors were inching closer and closer, moving over columns and columns of figures as they approached the Baring Futures audit. For a week in Singapore he just let his losses sitting there. He was unable to sell options, so he just rolled over the funding requirements. The market did not go against him, but nor did it soar up and put him back on his feet. He did not know what to do. The only good thing was that everyone was busying with Christmas parties, and nobody did much business. Even Gordon Bowser, who been nominated by Simon Jones to be the Risk Officer in the internal audit report came from Hong Kong to checked out Singapore Barings’ operation. He had caused Nick Leeson a scare when he thought that Ash Lewis was going to do it, but it seemed very unthreatening at the moment. Everyone was just cruising after the New York presentations and waiting for the money to roll in.

During Christmas, Nick Leeson and his wife Lisa went back to London and celebrated the days with Lisa’s family. Nick wished that Christmas could last forever. It had not been a white Christmas, but it had been a dream Christmas. He did not want to go Singapore, he did not want to go back the real world or the unreal world of his 88888 losses. He wanted to stay at London with Lisa and her family, and drink and dance like an idiot and laugh out as loud as he can. He cursed himself because he could not feel any single happiness. His 88888 account was hanging around his neck like a string of rotten fish-heads. He shut his eyes and tried to hold himself together.

The day after Boxing Day, Nick Leeson and Lisa went to Ireland where they joined their friends Mark and Val for two days. Linda gave him a call from Singapore because it was Friday in Singapore which the day in a week to check out the balance on

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลบทสนทนานิค Leeson: เหตุการณ์พฤศจิกายนและธันวาคม 1994 นิค Leeson รับโทรศัพท์จากรอนเบเกอร์ที่ 02:00 เที่ยงคืน รอนนิคบอกว่าบทเรียนที่พวกเขาต้องการอีก£ 2,000,000 กำไรก่อนสิ้นเดือนเพื่อรักษาความปลอดภัยโบนัสของพวกเขา นิคที่มีอยู่ตลอดเวลาวัน แต่รอนเพียงแค่เรียกเขาว่าในช่วงเวลากลางคืน มันเป็นวิธีการ terrorisms และกีดกันการนอนหลับเป็นวิธีที่ดีที่จะเริ่มต้น นิคบทเรียนรู้ว่าถ้าเขาไม่ได้ทำให้จำนวนเงินกลับมาเขาไม่สามารถใช้โบนัสจาก Barings เขาจะต้องออกไปก่อนโบนัสได้จ่าย ทุกคนได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับโบนัสจนถึงสิ้นปีนี้ ทั้งหมดนิคผู้ค้าบทเรียนที่มีความมั่นใจว่าเขาจะวางต่อสู้ที่แข็งแกร่งสำหรับโบนัสของพวกเขา ในตอนท้ายของเดือนตุลาคมนิคไม่สามารถขายตัวเลือกเพื่อให้เขาใช้เพียงรายการบันทึกในบัญชีซิตี้แบงก์ที่จะทำให้บัญชี 88,888 เป็นศูนย์ มันได้ผ่านการตรวจสอบภายในมี แต่นิคที่จะเผชิญกับผู้สอบบัญชีภายนอกที่แน่นอนจะตรวจสอบยอดเงินในบัญชีเพื่อให้แน่ใจว่าเงินที่อยู่ที่นั่นเพราะในช่วงปลายปีที่กำลังจะมาถึง ในตอนท้ายของเดือนตุลาคมเปลือยธนาคารมีผู้ซื้อขนาดใหญ่ในฟิวเจอร์สเดือนมีนาคมที่ซื้อกว่า 2,000 สัญญา นิคได้รับปกอ่อน นิค Leeson บอกเพื่อนร่วมงานของเขาเฟอร์นันโดที่จะซื้อคนธันวาคมกับคนเดือนมีนาคมที่พวกเขาขายให้กับลูกค้าขนาดใหญ่ ดังนั้นความต้องการเงินทุนของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นและรอนเบเคอร์จะไม่ได้รับโกรธนิคบทเรียนเพราะมีเงินบางส่วนที่ดีอยู่ในนั้น สัญญาซื้อขายล่วงหน้ามักจะมีชีวิตสามเดือนดังนั้นสัญญาธันวาคมใกล้วันหมดอายุทุกคนจะเริ่มต้นการซื้อขายในสัญญาเดือนมีนาคม แต่เกือบทั้งหมดธุรกิจยังคงอยู่ในรายชื่อผู้ติดต่อธันวาคมจนถึงวันสุดท้าย ซึ่งหมายความว่าหากมีผู้ซื้อขนาดใหญ่หรือผู้ขายรายชื่อในเดือนมีนาคมในช่วงเริ่มต้นเขาจะมีผลสัดส่วนในตลาด ตลาดใด ๆ ซึ่งได้รับการบิดเบือนการค้าขนาดใหญ่เป็นตลาดที่สมบูรณ์แบบสำหรับ Arbitrageurs เพราะพวกเขาสามารถจัดการออกเป็นผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ในสัญญาเดือนมีนาคมและแล้วขายในตลาดสภาพคล่องมากขึ้นธันวาคม นิคบทเรียนที่ได้รับการซื้อสัญญาเดือนธันวาคมในโอซาก้าและขายสัญญาเดือนมีนาคมใน SIMEX มันเป็นธุรกิจที่ดี ถ้านิคบทที่ไม่ได้ทำให้สูญเสียเขาจะนำกำไรที่มีขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตามตลาด JGB ได้เพิ่มขึ้นและลดลงได้นิกเกอิ นิคบทเรียนที่ได้สูญเสียอีกอย่างน้อย£ 20million นิค Leeson ที่ปัจจุบันอยู่ที่โตเกียวเพื่อเข้าร่วมการประชุมเอเชียของกลุ่มผลิตภัณฑ์ทางการเงินได้รับการจ้องที่หน้าจอที่ดูซมเป็นตัวเลขย้ายและเขาก็ไม่มีโทรศัพท์ในมือของเขาที่จะทำให้การสั่งซื้อสินค้า เขาไม่สามารถทำอะไรเขาก็ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะซื้อหรือขาย เขาได้นำเรือท้องแบนขนาดใหญ่ที่จะพยายามที่จะล้างบัญชีก่อนที่จะสิ้นปีและมันก็ส่งผล เขาตัดสินใจที่จะรอและเขาคิดว่าไม่มีความกดดันทันทีสิ้นเดือนก็ยังคงในช่วงสัปดาห์ที่อยู่ห่างออกไปและเขาจะต้องกลับไปแก้ไขสิงคโปร์งบดุล อย่างไรก็ตามในวันถัดไปตลาดย้ายกับเขาอีกครั้งและอีกครั้งในวันอื่น ๆ เขายืนอยู่ตรงหน้าจอเดียวกันและเฝ้ามองด้วยความสยองขวัญในขณะที่เขาตระหนักว่าสูญเสียของเขาตอนนี้£ 50,000,000 ในเวลาสามวัน นิค Leeson พยายามที่จะการสูญเสียของเขาที่ซ่อนอยู่และไม่ได้บอกทุกคนว่าการสูญเสียเขานำไปแบริ่งธนาคาร. เรียงความกฎหมายฉบับนี้เป็นตัวอย่างของการทำงานของนักเรียนขอสงวนสิทธิ์บทความนี้ถูกส่งมาให้เราโดยนักศึกษาเพื่อที่จะช่วยให้คุณกับการศึกษาของคุณ นี้ไม่ได้เป็นตัวอย่างของงานที่เขียนโดยนักเขียนมืออาชีพกฎหมายของเรา. ใครเขียนบทความนี้? งานเขียนอิสระการสั่งซื้อที่28 พฤศจิกายน Nick Leeson และภรรยาของเขาลิซ่าไปลอนดอนเพื่อร่วมงานศพปู่ของลิซ่า มีจัดงานประชุมที่นิวยอร์กในสัปดาห์ที่เดียวกัน ในขณะที่เขาไม่ได้รอบรอนเบเกอร์ออกเขาผ่านการรักษาความปลอดภัยเพื่อให้เขาสามารถไปลงในการประชุมและการค้าผ่านคืนที่เขาอยู่ห่างจากประเทศสิงคโปร์ เขามีเวลาที่จะขายตัวเลือกที่จะครอบคลุมงบดุลเดือนพฤศจิกายนไม่สิ้นสุดเพื่อให้เขาทำรายการบันทึกอื่นและแกล้งทำเป็นว่าเงินอยู่ในบัญชีธนาคารซิตี้แบงก์ ตัวเลขที่อยู่ในจำนวนมาก นิคแกล้งทำเป็นบทเรียนที่£ 65,000,000 เป็นเงินฝากในบัญชีธนาคารซิตี้แบงก์แบริ่ง มันเป็นเรื่องน่าขัน แต่ไม่มีใครถูกมองที่แพคเกจการบัญชีที่ส่งให้กับพวกเขา. เพื่อที่จะทำกำไรรอนเบเคอร์นิคมีการสั่งซื้อที่จะทำการซื้อขายในตลาด ตั้งแต่รอนถูกคาดหวังและ SIMEX ชิ้นจะนิคตัดสินใจที่จะทำบางการซื้อขาย เขาให้ Risselle คู่ของคำสั่งซื้อที่เชื่องเพื่อซื้อที่ดีที่สุดรอบเครื่องหมาย 250, ขายถ้ามันตี 300 รอนนิคที่เรียกว่าโทรศัพท์ของนิคบอกว่าเขาทำให้คู่ของการค้า แต่ไม่ได้พูดถึงว่าเขาได้ทำหรือสูญหาย เงิน นิคไม่สามารถพูดออกมาใจของเขาจะบอกรอนเท่าใดการสูญเสียเขาได้ทำใน SIMEX. พุธ 7 ธันวาคม, 1994 เป็นวันที่ดีในช่วงฤดูหนาวเป็นคริสมาสต์เป็นรอบมุม นิค Leeson เดินเข้าไปในสำนักงานเปลือย; ทุกคนเก็บไว้ใกล้เขาและแสดงความยินดีกับเขา เขายิ้มและเดินออกไปที่ห้องของรอน ปีเตอร์นอร์ริ Barings 'ซีอีโออยู่ที่นั่น แนะนำรอนนิคปีเตอร์ รอนอธิบายนิคเป็นผู้ประกอบการสีแดงร้อนที่เล่นเป็นส่วนสำคัญในการปรับโครงสร้างของพวกเขาในสิงคโปร์ Barings ธนาคาร ปีเตอร์นิคถามว่าเขายังคงมีความสุขกับตัวเองเป็นคนสำคัญในเอเชีย มันเตือนนิคจำนวนเงินที่เขาสูญเสีย เขาไม่ได้มีความสุขกับตัวเองประมาณสองปี เขาได้รับการต่อสู้กับความลับที่น่ากลัวที่สุดและเขารู้ว่ามันเป็นที่น่ากลัว แต่ไม่สนุก เขาได้หายไปเกือบ£ 150,000,000 และเขาไม่สามารถมองเห็นวิธีการออกจากมัน เขารู้สึกว่ามันชอบต่อสู้กับโรคมะเร็งโดยไม่บอกใคร เขาเริ่มที่จะรู้สึกหมดหนทางและมันเป็นเหมือนเป็นนักโทษผูกลงในตะกร้าหวายของบอลลูนอากาศร้อน ทุกช่วงเวลาที่มากขึ้นและมากขึ้นฮีเลียมถูกสูบเข้าไปในบอลลูนและจะเพิ่มสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาต้องการที่จะเปิดปากของเขาและตะโกนว่าเขาเป็นคนกลัวความสูงและเขาได้ทำผิดพลาดที่ร้ายแรง เขาต้องการที่จะได้รับการลง แต่เขาไม่สามารถพูดคำเดียวกับทุกคน เขาเท่านั้นที่จะเห็นทุกรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้คนที่อยู่ด้านล่างเขาเช่นรอนเบเกอร์, ปีเตอร์นอร์ริและผู้ค้าทั้งหมด สิ่งที่พระเจ้าเพียงเกี่ยวกับการซ่อนความเสียหายที่เกิดจากคนเหล่านี้ก็คือว่ามันเป็นเรื่องง่ายมาก พวกเขามักจะยุ่งเกินไปและความสำคัญมากเกินไปและมีเสมอในโทรศัพท์ พวกเขามีช่วงความสนใจของตัวเห็บที่ พวกเขาไม่สามารถให้เวลาในการทำงานผ่านแผ่นของตัวเลขและจุดที่มันไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่ปีเตอร์นอร์ริได้กล่าวถึงเกี่ยวกับการสิ้นสุดของปี คริสมาสต์ที่กำลังจะมา, สิ้นปีที่กำลังจะมาและมันหมายถึงการตรวจสอบในช่วงปลายปีที่กำลังจะมา. วันที่ 9 ธันวาคม, Nick Leeson และสองร้อยห้าสิบพนักงานเปลือยจากทั่วทุกมุมโลกที่กำลังบินเข้าไปในนิวยอร์กสำหรับการประชุมกลุ่มผลิตภัณฑ์ทางการเงิน, พูดคุยการขายและงานปาร์ตี้คริสต์มาสเป็นเจ้าภาพโดยปีเตอร์นอร์ริเบเกอร์และรอน นำเสนอเริ่มต้นในห้องบอลรูมโรงแรมเชอราตันที่ 08:00 เมื่อรอนลุกขึ้นยืนและเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเงินที่พวกเขาได้ทำนิคนั่งอยู่ในที่เงียบ รอนกล่าวว่า "นิค Leeson ซึ่งส่วนใหญ่ของคุณรู้และทุกท่านเคยได้ยินวิ่งดำเนินงานของเราในสิงคโปร์ซึ่งผมหวังว่าทุกท่านสามารถลองที่จะเลียนแบบ หากทุกท่านที่มากับความคิดที่จะปฏิบัติตามรอยเท้าของเขาเปลือยจะกลายเป็นหนึ่งในความสำเร็จมากที่สุดการดำเนินงานในธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้า. "ในช่วงเวลาที่เหลือนิคเดินไปที่ห้องบาร์และสั่งไวน์บางแทนกาแฟ นิควิ่งหนีออกมาจากงานนำเสนอ เขาได้หมายความว่าจะต้องนั่งถัดจากปีเตอร์อร์ริสในที่นั่งของเกียรติ แต่เขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่กับมัน เขารู้ว่าถ้าเขาเปิดปากของเขาเขาเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการสูญเสียและบัญชี 88,888 วันรุ่งนิค Leeson ได้ยินมาจากจอร์จว่าแมรี่วอลซ์ได้ดำเนินการห่อขึ้นอีกครั้งมองไปที่การดำเนินงานของสิงคโปร์และขอรอบปรบมือสำหรับเด็กชายสิงคโปร์ที่ได้ทำ£ 28,000,000 กำไรสำหรับปี 1994 เรียงความกฎหมายฉบับนี้ เป็นตัวอย่างของการทำงานของนักเรียนขอสงวนสิทธิ์บทความนี้ถูกส่งมาให้เราโดยนักศึกษาเพื่อที่จะช่วยให้คุณกับการศึกษาของคุณ นี้ไม่ได้เป็นตัวอย่างของงานที่เขียนโดยนักเขียนมืออาชีพกฎหมายของเรา. ใครเขียนบทความนี้? งานเขียนอิสระสถานที่สั่งซื้อเมื่อนิคLeeson กลับมาที่สิงคโปร์เขาถามลินดาเพื่อความสมดุลของบัญชี 88,888 มันเป็นเหมือนการขอผลมาจากการสแกนทางการแพทย์ เขาได้หายไปเกือบ£ 160,000,000 เขาเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งที่สิ้นหวัง เขารู้ว่าผู้สอบบัญชีที่ได้รับอีกนิดใกล้ชิดและใกล้ชิดและย้ายไปคอลัมน์และคอลัมน์ของตัวเลขที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้ฟิวเจอร์สแบริ่งการตรวจสอบ สำหรับสัปดาห์ในสิงคโปร์เขาเพียงแค่ให้การสูญเสียของเขานั่งอยู่ที่นั่น เขาไม่สามารถที่จะขายตัวเลือกเพื่อให้เขาเพียงแค่รีดกว่าความต้องการเงินทุน ตลาดไม่ได้ไปกับเขา แต่ก็ไม่มันทะยานขึ้นและทำให้เขากลับมาที่เท้าของเขา เขาไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร สิ่งที่ดีเพียงอย่างเดียวคือการที่ทุกคนได้รับการ busying กับบุคคลที่คริสมาสต์และไม่มีใครทำธุรกิจมาก แม้กอร์ดอน Bowser ที่รับการเสนอชื่อโดยไซมอนโจนส์จะเป็นเจ้าหน้าที่ความเสี่ยงในรายงานการตรวจสอบภายในมาจากฮ่องกงเพื่อตรวจสอบการดำเนินการ Barings สิงคโปร์ ' เขาได้ก่อให้เกิดความหวาดกลัว Nick Leeson เมื่อเขาคิดว่าแอชลูอิสกำลังจะทำอะไร แต่มันดูเหมือน unthreatening มากในขณะนี้ ทุกคนเป็นเพียงการล่องเรือหลังจากที่นำเสนอนิวยอร์กและรอเงินที่จะม้วนใน. ในช่วงคริสมาสต์, นิค Leeson และลิซ่าภรรยาของเขาก็กลับไปที่ลอนดอนและการเฉลิมฉลองวันกับครอบครัวของลิซ่า นิคหวังว่าคริสมาสต์จะอยู่ตลอดไป มันไม่ได้รับคริสมาสต์สีขาว แต่มันเป็นความฝันของคริสมาสต์ เขาไม่ได้ต้องการที่จะไปสิงคโปร์เขาไม่ต้องการที่จะกลับไปโลกจริงหรือโลกที่ไม่เป็นจริงของการสูญเสียของเขา 88888 เขาต้องการที่จะอยู่ที่ลอนดอนกับลิซ่าและครอบครัวของเธอและดื่มและเต้นเหมือนคนงี่เง่าและหัวเราะออกมาดังเท่าที่เขาสามารถทำได้ เขาสาปแช่งตัวเองเพราะเขาจะได้ไม่รู้สึกใด ๆ ที่มีความสุขคนเดียว บัญชี 88,888 ของเขาถูกแขวนอยู่รอบคอของเขาเช่นสตริงของเน่าปลาหัว เขาปิดตาของเขาและพยายามที่จะถือตัวเองด้วยกัน. วันรุ่งขึ้นหลังจากวัน Boxing Day นิค Leeson และลิซ่าไปไอร์แลนด์ที่พวกเขาเข้าร่วมเพื่อนของพวกเขาและวาลมาร์คเป็นเวลาสองวัน ลินดาให้เขาโทรจากสิงคโปร์เพราะมันเป็นวันศุกร์ในสิงคโปร์ซึ่งวันในหนึ่งสัปดาห์เพื่อตรวจสอบยอดเงินใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลบทสนทนา
นิคที่ผู้ค้า : เหตุการณ์ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม 2537
นิคที่ผู้ได้รับโทรศัพท์จาก รอน เกอร์ที่ 2A . ม. เที่ยงคืน รอนบอกบทเรียนนิคที่พวกเขาต้องการได้รับอีก 2 ล้านกำไรก่อนการสิ้นสุดของเดือนเพื่อรักษาความปลอดภัยโบนัสของพวกเขา นิค ใช้ได้ทุกวันเวลา แต่รอนก็เรียกเขาในตอนกลางคืนมันเป็นวิธี terrorisms และการกีดกันการนอนหลับเป็นวิธีที่ดีที่จะเริ่มต้น บทเรียนนิครู้ว่าถ้าเขาไม่ได้เงินกลับมา เขาไม่ได้รับโบนัสจากแบริ่ง . เขาต้องจากไปก่อนโบนัสเป็นเงิน ทุกคนกำลังพูดเกี่ยวกับโบนัส จนถึงสิ้นปี ค้าทุกบทเรียนนิคก็มั่นใจว่าเขาจะสู้แรงเงินโบนัสของพวกเขาณ สิ้นเดือนตุลาคมนิคไม่สามารถขายตัวเลือกดังนั้นเขาจึงใช้รายการบันทึกในบัญชีซิตี้แบงก์ เพื่อให้บัญชีที่เราจะไปที่ศูนย์ มันได้ผ่านการตรวจสอบภายใน แต่นิคต้องเผชิญภายนอกผู้ตรวจสอบที่ต้องตรวจสอบยอดเงินในบัญชี เพื่อให้มั่นใจว่าเงินอยู่ที่นั่น เพราะปลายปีก็มาอัพ ในปลายเดือนตุลาคมแบริ่งธนาคารผู้ซื้อขนาดใหญ่ในมีนาคมล่วงหน้าที่ซื้อมากกว่า 2 , 000 ล้านบาท นิค ปกจะบอบบางขนาดนี้ นิคที่ผู้บอกเพื่อนร่วมงาน เฟอร์นันโด ซื้อเดือนธันวาคมที่ต่อต้านมีนาคมที่พวกเขาขายให้กับลูกค้าขนาดใหญ่ ดังนั้น ความต้องการเงินทุนของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น และ รอน เกอร์จะไม่โกรธ เรื่องนิค เพราะมีบางเงินที่ดีในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าโดยทั่วไปมีชีวิตงวด ดังนั้น สัญญาเดือนธันวาคมใกล้วันหมดอายุ ทุกคนจะเริ่มซื้อขายในสัญญาเดือนมีนาคม . อย่างไรก็ตาม เกือบทุกธุรกิจยังคงติดต่อในเดือนธันวาคมจนถึงวันสุดท้าย ซึ่งหมายความ ว่า ถ้า มี ใหญ่ ผู้ซื้อหรือผู้ขายในเดือนมีนาคมติดต่อในระยะแรก เขาจะต้องมีผลมหาศาลในตลาดตลาดใด ๆซึ่งได้ถูกบิดเบือนโดยการซื้อขายขนาดใหญ่เป็นตลาดที่สมบูรณ์แบบสำหรับ arbitrageurs เพราะพวกเขาสามารถจัดการปิดผู้เล่นใหญ่ในสัญญาเดือนมีนาคมแล้วขายในตลาดธันวาคมเหลวมากขึ้น บทเรียนนิคเคยซื้อสัญญาธันวาคมในโอซาก้า และขายสัญญาเดือนมีนาคมใน simex . มันเป็นธุรกิจที่ดี ถ้าบทเรียนนิคไม่ให้ขาดทุน