Kedmanee Konganaboon ordinary peopl

Kedmanee Konganaboon ordinary people. Study at Stamford international university. I wanted to be a businessman or owner of the hotel. I want to have a perfect life.
In life, the reality that we face on a normal basis is depressing, disappointing and lifeless. A perfect life is a life without hate, jealousy and pride. A creation.
What I really want in life is financial independence. I dream of simply being able to live my life as I live it now without having to worry about future income. I don’t even desire to spend much more than we spend right now – the only thing I might add is the ability to travel a bit with my family.

That, in fact, is my long term goal. I’d like to reach that point in the future, but I’m in no rush to get there.

I remember being mesmerized by Robin Leach’s “The Lifestyles Of The Rich And Famous” TV show as a kid growing up in Kuala Lumpur, Malaysia. A million dollar house and a $40,000 car was the dream combination back in the late 80s/early 90s. My parents were not rich as US foreign service officers, but they were comfortable. My first glimpse at wealth occurred when my parents would sometimes bring me along to parties thrown by local businessmen. They built their fortunes by starting everything from rubber plantations, to beverage companies, to even chicken farms.

One day after school, my father’s friend sent his driver to pick me up in his black Mercedes 280SL. He was throwing a New Year’s celebration party and my parents had already gone first. Like most kids in the 7th grade I was enamored with cars, especially foreign cars that were charged 100% import tax rates. My parents drove a paintless 1976 Datsun with a missing hubcap so I was absolutely giddy to sit in a moment of luxury. It was during this 30 minute ride to Kenny Hills that I told myself that one day I, too, would be rich. Too bad life is easier said than done.

Over the years I’ve come to realize several hurdles that prevent many of us from getting wealthy. Let me share some observations in this post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนธรรมดา Konganaboon เกษมณี เรียนที่มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด อยากจะเป็นนักธุรกิจหรือเจ้าของโรงแรม อยากให้มีชีวิตในชีวิต ความจริงที่เราเผชิญตามปกติเป็น depressing ย่อม และ lifeless มีชีวิตเป็นชีวิตที่ไม่เกลียด พระ และความภาคภูมิใจ สร้างสรรค์สิ่งผมอยากในชีวิตมีอิสรภาพทางการเงิน ฉันฝันของเพียงความสามารถในการใช้ชีวิตของฉันฉันอยู่นั้นทันที โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายได้ในอนาคต ฉันแม้ไม่ปรารถนาที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่เราใช้ขณะนี้สิ่งเดียวที่อาจเพิ่มคือ ความสามารถในการเดินทางเล็กน้อยกับครอบครัวในความเป็นจริง ที่ เป็นเป้าหมายระยะยาวของฉัน อยากไปถึงจุดนั้นในอนาคต แต่ฉันไม่วิ่งเดินผมจำได้ว่า mesmerized โดยโรบินลีช "ชีวิตของรวยและมีชื่อเสียง" ทีวีที่เป็นเด็กโตในกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย บ้านล้านดอลลาร์และรถ $40000 ไม่รวมฝันกลับไปในช่วงปลาย 80s/ช่วง 90s พ่อไม่รวยเป็นเจ้าหน้าที่ต่างประเทศของเรา แต่พวกเขาสะดวกสบาย ฉันเหลือบแรกที่ให้เลือกมากมายเกิดขึ้นเมื่อพ่อจะบางครั้งให้ฉันตามฝ่ายโยน โดยนักธุรกิจท้องถิ่น พวกเขาสร้างใหญ่ ๆ ของพวกเขา โดยเริ่มต้นทุกอย่างจากที่ปลูกยาง บริษัทเครื่องดื่ม การฟาร์มไก่แม้วันหนึ่งหลังเลิกเรียน เพื่อนพ่อส่งเขาควบคุมจะรับฉันใน 280SL รถเบนซ์สีดำของเขา เขาถูกโยนงานปาร์ตี้ฉลองปีใหม่ และพ่อแม่ของฉันมีแล้วไปครั้งแรก เช่นเด็กส่วนใหญ่ในชั้นประถมศึกษาปี 7 ผม enamored กับรถ โดยเฉพาะรถต่างประเทศที่มีอัตราภาษีนำเข้า 100% คิดค่าธรรมเนียม พ่อขับรถดัทสัน 1976 เป็น paintless กับ hubcap ขาดเพื่อผม giddy จริง ๆ อยู่ในช่วงของความหรูหรา มันเป็นช่วงนี้นั่งรถเพียง 30 นาทีเขาเคนนีที่ฉันบอกตัวเองว่า วันหนึ่งฉัน เกินไป จะรวย ชีวิตแย่จะพูดง่ายกว่า ทำปีผมได้มาตระหนักถึงอุปสรรคต่าง ๆ ที่ทำให้หลาย ๆ คนรับมั่งคั่ง ให้ฉันร่วมสังเกตบางอย่างในบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษมณี Konganaboon คนธรรมดา เรียนที่มหาวิทยาลัยนานาชาติสแตมฟ ฉันอยากจะเป็นนักธุรกิจหรือเจ้าของโรงแรม ฉันต้องการจะมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ.
ในชีวิตความเป็นจริงที่เราเผชิญในชีวิตประจำปกติเป็นตกต่ำที่น่าผิดหวังและไม่มีชีวิตชีวา ชีวิตที่สมบูรณ์แบบคือชีวิตโดยปราศจากความเกลียดชังอิจฉาริษยาและความภาคภูมิใจ การสร้าง.
สิ่งที่ผมต้องการในชีวิตเป็นอิสระทางการเงิน ฉันฝันเพียงแค่ความสามารถในการใช้ชีวิตของฉันเป็นฉันมีชีวิตอยู่ได้ในขณะนี้ได้โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายได้ในอนาคต ฉันไม่ได้ต้องการที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่เราใช้จ่ายตอนนี้ - สิ่งเดียวที่ฉันอาจจะเพิ่มความสามารถในการเดินทางน้อยกับครอบครัวของฉัน. ที่ในความเป็นจริงเป็นเป้าหมายระยะยาวของฉัน ฉันต้องการที่จะไปถึงจุดนั้นในอนาคต แต่ฉันในการวิ่งที่จะได้รับมี. ผมจำได้ว่าถูก mesmerized โดยโรบินกรองของ "ไลฟ์สไตล์ของคนรวยและมีชื่อเสียง" รายการโทรทัศน์เป็นเด็กที่เติบโตขึ้นมาในกัวลาลัมเปอร์, มาเลเซีย บ้านล้านดอลลาร์และ 40,000 ดอลลาร์รถเป็นส่วนผสมความฝันกลับมาในช่วงปลายยุค 80 / ต้นยุค 90 พ่อแม่ของฉันไม่ได้อุดมไปด้วยขณะที่สหรัฐมีเจ้าหน้าที่บริการต่างประเทศ แต่พวกเขามีความสะดวกสบาย เหลือบแรกของฉันที่ความมั่งคั่งที่เกิดขึ้นเมื่อพ่อแม่ของฉันบางครั้งจะนำมาให้ฉันพร้อมกับบุคคลที่โยนโดยนักธุรกิจท้องถิ่น พวกเขาสร้างความมั่งคั่งของพวกเขาโดยการเริ่มต้นทุกอย่างจากสวนยางให้กับ บริษัท เครื่องดื่มที่จะได้ฟาร์มเลี้ยงไก่. วันหนึ่งหลังจากที่โรงเรียนเพื่อนพ่อของฉันส่งคนขับรถของเขาที่จะรับฉันขึ้นในสีดำของเขาเมอร์เซ 280SL เขาได้รับการขว้างปาบุคคลการเฉลิมฉลองปีใหม่และพ่อแม่ของฉันได้หายไปแล้วครั้งแรก เช่นเดียวกับเด็กส่วนใหญ่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 ที่ผมติดใจกับรถโดยเฉพาะอย่างยิ่งรถยนต์ต่างประเทศที่ถูกเรียกเก็บเงิน 100% อัตราภาษีนำเข้า พ่อแม่ของฉันขับรถ paintless 1976 ดัทสันกับ hubcap หายไปดังนั้นผมอย่างหวิวจะนั่งอยู่ในช่วงเวลาของความหรูหรา มันเป็นช่วงนี้นั่ง 30 นาทีไปยังเคนนีฮิลล์ที่ผมบอกกับตัวเองว่าวันหนึ่งผมมากเกินไปจะเป็นที่อุดมไปด้วย ชีวิตที่เลวร้ายเกินไปพูดง่ายกว่าทำ. กว่าปีที่ผมได้มาตระหนักถึงอุปสรรคหลายอย่างที่ป้องกันไม่ให้พวกเราหลายคนที่ร่ำรวยจากการได้รับ ผมขอร่วมสังเกตบางอย่างในโพสต์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kedmanee konganaboon บุคคลทั่วไป เรียนที่มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด ฉันต้องการที่จะเป็นนักธุรกิจ หรือเจ้าของโรงแรม ฉันต้องการจะมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ .
ในชีวิตความเป็นจริงที่เราเผชิญบนพื้นฐานปกติ คือ เศร้า ผิดหวัง และตาย ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ คือ ชีวิตที่ปราศจากความเกลียด ความอิจฉา และความภาคภูมิใจ การสร้าง .
สิ่งที่ผมต้องการจริงๆในชีวิต คือ อิสรภาพทางการเงินฉันฝันก็สามารถใช้ชีวิตอย่างที่ฉันอยู่ตอนนี้ โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายได้ในอนาคต ผมไม่ประสงค์จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่เราใช้อยู่ตอนนี้ และสิ่งเดียวที่ฉันอาจเพิ่มความสามารถในการเดินทางนิดหน่อย กับครอบครัว

ที่ ในความเป็นจริง , เป็นเป้าหมายระยะยาวของฉัน ฉันต้องการที่จะไปถึงจุดนั้น ในอนาคต แต่ผมไม่ได้รีบที่จะได้รับมี .

ผมจำได้ว่าถูกสะกดจิต " โรบินชะไลฟ์สไตล์ของรวยและมีชื่อเสียง " ทีวีแสดงเป็นเด็กที่เติบโตขึ้นในกัวลาลัมเปอร์ , มาเลเซีย ล้านดอลลาร์บ้านและรถยนต์ $ 40 , 000 เป็นฝันรวมกันยุค 80 ต้น / ปลาย 90s . พ่อแม่ไม่ได้รวยเท่าเรา ต่างประเทศ บริการเจ้าหน้าที่ แต่ก็สบายเหลือบแรกของฉันที่ความมั่งคั่งเกิดขึ้นเมื่อพ่อแม่จะเอาฉันไปพร้อมกับฝ่ายโยนโดยนักธุรกิจท้องถิ่น พวกเขาสร้างโชคชะตาของพวกเขาโดยเริ่มต้นทุกอย่างจากสวนยางพารา ที่ บริษัท เครื่องดื่มในฟาร์มไก่ได้

วันนึงหลังจากเลิกเรียน เพื่อนของพ่อส่งคนขับรถไปรับฉันในรถเบนซ์สีดำ 280sl .เขาจะจัดงานปีใหม่ฉลองและพ่อแม่ของฉันได้จากไปก่อน ชอบเด็กมากที่สุดในเกรด 7 ผมยังติดใจกับรถยนต์ โดยเฉพาะรถที่ถูกเรียกเก็บจากอัตราภาษีนำเข้า 100 % พ่อแม่ฉันขับรถ paintless 1976 ดัทสัน กับดุมล้อหายไปดังนั้นผมอย่างน่าเวียนหัวไปนั่งในช่วงเวลาของความหรูหรามันในระหว่างนี้ 30 นาที ขี่ไป เคนนี่ ฮิลล์ ที่ผมบอกกับตัวเองว่า สักวัน คงรวย ชีวิตที่แย่ก็คือว่า พูดง่ายกว่าทำ .

ปีฉันได้มาตระหนักถึงหลายอุปสรรคที่ป้องกันไม่ให้เรามากมายจากการร่ำรวย ให้ฉันแบ่งปันบางส่วนตัวอย่างในกระทู้นี้