In the two countries, there are imp

In the two countries, there are important development disparities across rural and urban areas. Poverty is initially larger in rural than in urban areas; it is substantially more so in South Africa. South Africa's recent pattern of economic development has also affected the urban/rural balance. The rural population share has fallen significantly from 52% to 41% in ten years, a change that can be attributed essentially to migration from rural to urban areas. Though rural poverty has remained unchanged, the incidence of urban poverty has registered an important increase from 21% to 26%. The proportion of South Africa's poor living in urban areas has risen from less than a quarter to almost two-fifths. Again, this is indicative of an important trend towards an urbanization of poverty in South Africa. Migration from rural to urban areas has been associated with difficulties of the urban migrants to take full part in urban labor markets and benefit from the urban growth that is evident in the data. Hence, although poverty is still by and large more rural than urban, the evidence suggests that policy should increasingly be tilted by the fact that poverty is becoming more urban. That will mean inter alia that policy will want to alleviate the effect of migration and rural/urban demographic pressure on urban poverty. There are several ways in which this can be done. One of them is through better social integration of rural migrants into their new urban setting. Another one is through better-functioning and more open labor markets. Another one is through the provision of training and educational services that would enable rural migrants to participate better in labor markets and partake in the fruits of urban growth, as opposed to being left out and increasing urban inequality

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทั้งสองประเทศ มีเป็นสำคัญพัฒนาความแตกต่างระหว่างชนบท และเมือง ความยากจนขึ้นครั้งแรกในชนบทมากกว่าในเขตเมือง ได้มากขึ้นดังนั้นในแอฟริกาใต้ แอฟริกาใต้ล่าสุดรูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจยังได้รับผลกระทบดุลเมือง/ชนบท สัดส่วนประชากรชนบทตกมากจาก 52% 41% ใน 10 ปี การเปลี่ยนแปลงที่สามารถเกิดจากหลักการโยกย้ายจากชนบทกับเขตเมือง แม้ว่าความยากจนชนบทมียังคงไม่เปลี่ยนแปลง อุบัติการณ์ของความยากจนเมืองมีทะเบียนสำคัญเพิ่มจาก 21% เป็น 26% สัดส่วนของแอฟริกาใต้ไม่ดีอาศัยอยู่ในเขตเมืองได้เพิ่มขึ้นจากน้อยกว่าไตรมาสไปเกือบสอง fifths อีก นี้จะส่อแนวโน้มความสำคัญไปที่ความเป็นเมืองความยากจนในแอฟริกาใต้ โยกย้ายจากชนบทกับเมืองมีการเชื่อมโยงกับความยากลำบากของการเมืองการมีส่วนร่วมทั้งในตลาดแรงงานในเมือง และได้รับประโยชน์จากการเติบโตที่เมืองที่อยู่ในข้อมูล ดังนั้น แม้ว่าความยากจนยังคงโดย และขนาดใหญ่มากกว่าชนบทมากกว่าเมือง หลักฐานแนะนำว่า ควรขึ้นเป็นยืดนโยบายความจริงที่ว่า ความยากจนเป็นเมืองขึ้น ที่จะหมายความ ว่า นโยบายจะต้องบรรเทาผลของความดันที่ประชากรการย้ายถิ่นและชนบท/เขตเมืองความยากจนที่เมืองอาเลียอินเตอร์ มีหลายวิธีที่สามารถทำสิ่งนี้ หนึ่งในนั้นคือดีสังคมรวมของชนบทเป็นผู้ตั้งเมืองใหม่ อีกหนึ่งคือตลาดแรงงานทำงานดีขึ้น และเปิดมากขึ้น หนึ่งคือการจัดบริการฝึกอบรม และการศึกษาที่จะเปิดใช้งานการเข้าร่วมตลาดแรงงานดีขึ้น และเข้าร่วมในผลไม้เจริญเติบโตเมือง ตรงข้ามกับการปล่อยออกและเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันที่เมืองชนบทอพยพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทั้งสองประเทศมีความแตกต่างมีการพัฒนาที่สำคัญทั่วทั้งเขตเมืองและชนบท ความยากจนเป็นครั้งแรกที่มีขนาดใหญ่ในชนบทมากกว่าในเมือง; มันเป็นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นดังนั้นในแอฟริกาใต้ รูปแบบที่ผ่านมาของแอฟริกาใต้ของการพัฒนาเศรษฐกิจนอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อพื้นที่เมือง / ชนบทสมดุล ส่วนแบ่งประชากรในชนบทได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 52% เป็น 41% ในรอบสิบปี, การเปลี่ยนแปลงที่สามารถนำมาประกอบเป็นหลักในการย้ายถิ่นจากชนบทสู่เมือง แม้ว่าจะยากจนในชนบทยังคงไม่เปลี่ยนแปลงอุบัติการณ์ของความยากจนในเมืองที่มีการจดทะเบียนเพิ่มขึ้นที่สำคัญจาก 21% เป็น 26% สัดส่วนของการใช้ชีวิตที่น่าสงสารของแอฟริกาใต้ในพื้นที่เขตเมืองได้เพิ่มขึ้นจากน้อยกว่าหนึ่งในสี่ไปเกือบสองในห้า อีกครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่สำคัญต่อการขยายตัวของเมืองของความยากจนในแอฟริกาใต้ การย้ายถิ่นจากชนบทสู่เมืองมีความเกี่ยวข้องกับความยากลำบากของแรงงานข้ามชาติในเมืองที่จะมีส่วนเต็มรูปแบบในตลาดแรงงานในเมืองและได้รับประโยชน์จากการเติบโตของเมืองที่เป็นที่เห็นได้ชัดในข้อมูล ดังนั้นแม้ว่าความยากจนยังคงอยู่โดยและขนาดใหญ่ในชนบทมากกว่าในเมืองหลักฐานแสดงให้เห็นว่านโยบายมากขึ้นควรจะเอียงจากข้อเท็จจริงที่ว่าความยากจนกลายเป็นเมืองมากขึ้น ที่จะหมายถึงอนึ่งว่านโยบายจะต้องการที่จะบรรเทาผลกระทบของการย้ายถิ่นและชนบท / เมืองดันกลุ่มผู้เข้าชมในความยากจนในเมือง มีหลายวิธีที่สามารถทำได้อยู่ หนึ่งในนั้นคือผ่านสังคมบูรณาการที่ดีขึ้นของแรงงานข้ามชาติในชนบทเข้ามาตั้งเมืองใหม่ของพวกเขา อีกคนหนึ่งก็คือการทำงานที่ดีขึ้นและเปิดกว้างมากขึ้นตลาดแรงงาน อีกคนหนึ่งคือผ่านการฝึกอบรมและการบริการด้านการศึกษาที่จะช่วยให้แรงงานข้ามชาติในชนบทจะมีส่วนร่วมที่ดีขึ้นในตลาดแรงงานและมีส่วนร่วมในผลไม้ของการเจริญเติบโตในเมืองตรงข้ามกับการถูกปล่อยออกและเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทั้งสองประเทศ มีความแตกต่างที่สำคัญในการพัฒนาชนบทและเมือง . ความยากจนในชนบท เป็นครั้งแรกที่มีขนาดใหญ่กว่าในเขตเมือง ; มันเป็นอย่างมากในแอฟริกาใต้ แอฟริกาใต้ล่าสุดรูปแบบการพัฒนาทางเศรษฐกิจได้รับผลกระทบยังสมดุลชนบทเมือง / ส่วนประชากรในชนบทได้ลดลงอย่างมากจากร้อยละ 52 ถึง 41 % ในอีก 10 ปีการเปลี่ยนแปลงที่สามารถประกอบเป็นหลักฐานจากชนบท เขตเมือง แม้ว่า ความยากจนในชนบทยังคงไม่เปลี่ยนแปลง , อุบัติการณ์ของความยากจนในเมืองมีการลงทะเบียนที่สำคัญเพิ่มขึ้นจาก 21% ถึง 26 % สัดส่วนของชีวิตที่น่าสงสารของแอฟริกาใต้ในเขตเมืองเพิ่มขึ้นจากน้อยกว่าไตรมาสเกือบสองพันห้า อีกครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่สำคัญต่อเศรษฐกิจของความยากจนในแอฟริกาใต้ การย้ายถิ่นจากชนบท เขตเมือง มีความสัมพันธ์กับปัญหาของผู้อพยพในเมืองให้เต็ม ส่วนในตลาดแรงงานในเมือง และได้รับประโยชน์จากการเติบโตของเมืองที่เห็นในข้อมูล ดังนั้น ถึงแม้ว่าความยากจนยังคงเป็นโดยและขนาดใหญ่ในชนบทมากกว่าในเมือง ,หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่านโยบายควรต้องเอียง โดยข้อเท็จจริงที่ว่า ความยากจนเป็นชุมชนเมืองมากขึ้น นั่นจะหมายถึง inter alia ว่านโยบายจะต้องการที่จะบรรเทาผลกระทบของการย้ายถิ่นของประชากรในชนบท / เขตเมือง และความดันในความยากจนในเมือง มีหลายวิธีที่สามารถทำหนึ่งของพวกเขาคือผ่านการบูรณาการทางสังคมที่ดีขึ้นของแรงงานในการตั้งค่าชนบท เขตเมืองใหม่ของพวกเขา อีกหนึ่งคือผ่านการทำงานดีขึ้น และตลาดแรงงานเปิดกว้างมากขึ้น อีกหนึ่ง คือ ผ่านการจัดฝึกอบรม และบริการการศึกษาที่จะช่วยให้ผู้อพยพในชนบทมีส่วนร่วมที่ดีขึ้นในตลาดแรงงาน และเสวยผลของการขยายตัวของเมืองเป็นนอกคอกถูกทิ้งและเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันของเมือง