Once upon a time there was a poor m

Once upon a time there was a poor man who travelled to visit his sick relative in another city. The distance was a one-day walk, so his wife gave him a lump of rice to eat on the way. As his family was so poor, so he could not afford to have curry or soup to eat with the rice.

The poor man happened to walk past the house of the millionaire whose cook was preparing curry for him. The smell of the curry was so nice that it made the man feel hungry immediately. He then sat under a tree and took out his rice to eat while taking a deep smell of the curry. He imagined that he was eating rice with the curry. The smell of the curry from the kitchen stimulated him to eat all the rice. Normally, it was very difficult for him to swallow rice without curry or soup.

After finishing his meal, he went to the kitchen of the millionaire to ask for water to drink from the cook. Before taking leave, he praised the female cook that she was surely a good cook as the curry produced a very delicious smell. He told her that he could eat all the rice without curry or soup because the smell of her curry helped him to eat it all. He thanked her and took leave. The cook was very pleased to hear it.

The cook smiled and then took the curry to serve her master. To her surprise, the millionaire tested the curry and complained that today his cook had prepared the curry poorly for him. The cook was afraid of her guilt, so she told him that the curry became tasteless because its smell had just been stolen by the poor man who happened to walk past this way. The poor man ate his rice only with the smell of curry spreading out from our kitchen.

The stingy millionaire was very angry to hear this. He told his servants to bring the poor man to meet him and enquired about the whole story. The innocent man admitted that he had taken away the delicious smell of that curry without permission. The millionaire then demanded compensation from the poor man who was relunctant to pay as he had only one small coin in his possession. He still had to travel a long way to visit his sick relative. He might have to use it at the time of need.

The millionaire arrested him and took him to be investigated by the village chief. After being told the whole story, the village chief instructed his servant to bring a bowl of water. He then asked the poor man how much money he had. The poor man told him frankly that he was so poor, so he could manage to have only one coin to be used while travelling alone.

The village chief then told the poor man to put his only coin in the bowl of water. While the stingy millionaire was very happy as he thought that he would get the coin in exchange for the smell of his curry.

“Thank you very much Village Chief. You have given a fair judgement. That’s why all people have great respect for you" , said the millionaire with a broad smile. The millionaire quickly stretched his hand to pick up the coin from the bowl of water, but the village chief suddenly took back the bowl of water and told the poor man to take his coin back.

“Alright! This man took away a delicious smell of your curry, now you can take the water of money from him in exchange for your loss. But you are allowed to take only the water. Don’t take the bowl because it belongs to me,” said the village chief to the millionaire whose face suddenly turned pale.

The morale is: Don’t be mean to others. Don’t own all benefit on your own and share with everyone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีชายยากจนคนเดินทางไปเยี่ยมญาติที่ป่วยของเขาในเมืองอื่น ระยะทางเดินวันเดียว เพื่อภรรยาให้ก้อนข้าวกินบนเขา เป็นครอบครัวยากจนดังนั้น ดังนั้นเขาอาจไม่สามารถมีแกงหรือต้มกินกับข้าว ชายที่ยากจนที่เกิดขึ้นเดินผ่านบ้านของเศรษฐีคุกกำลังเตรียมแกงสำหรับเขา กลิ่นหอมของแกงถูกดังนั้นดีว่า มันทำให้คนที่รู้สึกหิวทันที เขานั่งใต้ต้นไม้ แล้วเอาออกข้าวเขากินขณะที่กลิ่นแกงลึก เขาจินตนาการว่า เขาได้รับประทานข้าวกับแกง กลิ่นหอมของแกงจากครัวถูกกระตุ้นให้เขากินข้าวทั้งหมด ปกติ มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะกลืนข้าวไม่ มีแกงหรือซุป หลังจากเสร็จสิ้นอาหารของเขา เขาก็ไปยังห้องครัวของเศรษฐีขอน้ำดื่มจากคนครัว ก่อนลา เขายกย่องคุกหญิงที่เธอก็ทำอาหารดีเป็นแกงที่ผลิตกลิ่นอร่อยมาก เขาบอกเธอว่า เขาสามารถกินข้าวทั้งหมด โดยแกง หรือต้มเนื่องจากกลิ่นของเธอช่วยให้เขากินมันทั้งหมด เขาขอบคุณเธอ และเอาออกจาก อาหารดิฉันมากมัน คนครัวยิ้มแล้ว เอาแกงให้เธอบริการหลัก จะแปลกใจของเธอ เศรษฐีแกงที่ทดสอบ และแนะนำว่า วันนี้อาหารของเขาได้เตรียมแกงที่ไม่ดีสำหรับเขา อาหารไม่กลัวความผิดของเธอ เพื่อเธอบอกเขาว่า แกงที่เป็นชาติ เพราะกลิ่นเพียงถูกขโมย โดยคนยากจนที่เกิดขึ้นเดินผ่านมาทางนี้ คนยากจนกินข้าวของเขาเท่านั้นที่ มีกลิ่นหอมของแกงที่แพร่กระจายออกจากครัวของเรา เศรษฐี stingy โกรธมากฟังนี้ เขาบอกว่า ผู้นำคนยากจนไปพบเขา และกันเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมด คนบริสุทธิ์ยอมรับว่า เขาได้นำมาเก็บกลิ่นรสของแกงที่ไม่ได้รับอนุญาต เศรษฐีแล้วเรียกร้องค่าตอบแทนจากคนยากจนที่ถูก relunctant จ่ายเขา มีเหรียญเดียวเล็ก ๆ ในความครอบครองของเขา นอกจากนี้เขายังมีการเดินทางไปเยี่ยมญาติที่ป่วยของเขา เขาอาจต้องใช้เวลาจำเป็น เศรษฐีจับกุมเขา และเขาถูกตรวจสอบ โดยหัวหน้าหมู่บ้านใช้ หลังจากมีการบอกเรื่องราวทั้งหมด หัวหน้าหมู่บ้านสั่งเจ้านำชามน้ำ เขาแล้วถามชายที่ยากจนจำนวนเงินที่เขา คนดีบอกตรงไปตรงมาว่า เขาไม่อับจน เพื่อให้เขาสามารถจัดการให้มีเหรียญเดียวเท่านั้นที่จะใช้ขณะเดินทางคนเดียว หัวหน้าหมู่บ้านแล้วบอกคนดีใส่พระเหรียญเดียวในชามน้ำ ในขณะที่เศรษฐี stingy มีความสุขมากเขาคิดว่า เขาจะได้รับเหรียญเพื่อแลกกับกลิ่นหอมของแกงของเขา "ขอบคุณมากหัวหน้าหมู่บ้าน คุณให้ตัดสินใจเป็นธรรม คือเหตุผลที่ทำไมทุกคนได้เคารพคุณ ", กล่าวว่า เศรษฐี ด้วยรอยยิ้มกว้าง เศรษฐีการยืดมือไปหยิบเหรียญจากชามน้ำอย่างรวดเร็ว แต่ผู้ใหญ่บ้านเอาชามน้ำกลับ และบอกชายที่ยากจนจะได้รับเหรียญของเขากลับทันที "ครับ คนนี้เอากลิ่นรสของแกงเขียวหวาน ตอนนี้คุณสามารถใช้น้ำเงินจากเขาเพื่อแลกกับการสูญเสีย แต่ได้รับอนุญาตให้ใช้เฉพาะน้ำ อย่าใช้ถ้วยเนื่องจากมันเป็นของฉัน กล่าวว่า หัวหน้าหมู่บ้านเศรษฐีที่หน้าซึ่งก็เปิดซีด ขวัญอยู่: ไม่ได้หมายความว่าให้ผู้อื่น ไม่เป็นเจ้าของผลประโยชน์ทั้งหมดของคุณเอง และแบ่งปันกับทุกคน