NOBODY'S CHILDKaren YoungFIntro....

NOBODY'S CHILD
Karen Young
FIntro....
...As I was
slowly passing
An orphans' home
one day
And stopped
there for a moment
Just to watch
the children play
Alone a boy
was standing
And when
I asked them why
He turned with eyes
that could not see
And he began to cry
I'm nobody's child,
I'm nobody's child
Just like a flower,
I'm growing wild
No mummy's kisses
And no daddy's smile
Nobody wants me,
I'm nobody's child
People come
for children
And take them
for their own
But they all seem
to pass me
And I'm left all alone
I know they'd like
to take me
But when they
see I'm blind
They always take
some other child
And I'm left behind
I'm nobody's child,
I'm nobody's child
Just like a flower,
I'm growing wild
No mummy's kisses
And no daddy's smile
Nobody wants me,
I'm nobody's child
No mother's arms
to hold me
Or soothe me when I cry
Sometimes it gets
so lonely,
I did wish
that I could die
I'd walk the streets
of heaven
Where all
the blind can see
And Just like all
the other kids
There'd be home for me
I'm nobody's child,
I'm nobody's child
Just like a flower,
I'm growing wild
No mummy's kisses
And no daddy's smile
Nobody wants me,
I'm nobody's child
Nobody wants me,
I'm nobody's child...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกของใครหนุ่มกะเหรี่ยงFIntro ... ... ขณะที่ผมอยู่ช้าช่วยบ้านของเด็กกำพร้าวันหนึ่งและหยุดมีช่วงเพียงการดูเด็กเล่นเด็กคนเดียวได้ยืนและเมื่อถามไปทำไมเขาเปิด ด้วยตาที่ไม่สามารถเห็นและเขาก็เริ่มร้องไห้ฉันเป็นใครของเด็กฉันเป็นลูกของใครเหมือนดอกไม้ผมกำลังปลูกป่ามัมมี่ไม่จูบและรอยยิ้มของพ่อไม่ไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นลูกของใครคนมาสำหรับเด็กและนำพวกเขาสำหรับตนเองแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดผ่านฉันและกำลังทิ้งทั้งหมดคนเดียวฉันรู้ว่า พวกเขาต้องการจะฉันแต่เมื่อพวกเขาดูฉันตาบอดเสมอจะเด็กอื่น ๆและเหลืออยู่เบื้องหลังฉันเป็นใครของเด็กฉันเป็นลูกของใครเหมือนดอกไม้ผมกำลังปลูกป่ามัมมี่ไม่จูบและรอยยิ้มของพ่อไม่ไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นลูกของใครแผ่นดินแม่ไม่เก็บผมหรือบรรเทาฉันเมื่อฉันร้องไห้บางครั้งการได้รับเพืฉันไม่ต้องการว่า ตายฉันจะเดินถนนของสวรรค์ที่ทั้งหมดเห็นคนตาบอดและเพียงแค่เช่นทั้งหมดเด็กอื่น ๆจะมีบ้านสำหรับฉันฉันเป็นใครของเด็กฉันเป็นลูกของใครเหมือนดอกไม้ผมกำลังปลูกป่ามัมมี่ไม่จูบและรอยยิ้มของพ่อไม่ไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นลูกของใครไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นลูกของใคร...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครเด็กกะเหรี่ยงหนุ่มFIntro .... ... ขณะที่ผมกำลังค่อยๆ ผ่านบ้านเด็กกำพร้า'หนึ่งวันและหยุดที่นั่นเป็นช่วงเวลาเพียงแค่จะดูเด็กๆ เล่นอยู่คนเดียวเด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่และเมื่อผมถามพวกเขาว่าทำไมเขาหันด้วยตาที่ไม่สามารถมองเห็นและเขาก็เริ่มที่จะร้องไห้ฉันเด็กไม่มีใครของฉันเด็กไม่มีใครเหมือนดอกไม้ที่ฉันกำลังเจริญเติบโตในป่าจูบแม่ไม่มีและรอยยิ้มของพ่อไม่มีไม่มีใครต้องการฉันฉันไม่มีใครของเด็กคนมาสำหรับเด็กและนำพวกเขาของตัวเองแต่พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะผ่านฉันและฉันทิ้งไว้คนเดียวที่ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการที่จะพาฉันแต่เมื่อพวกเขาเห็นฉันตาบอดพวกเขามักจะใช้เวลาบางเด็กอื่นๆและฉันทิ้งไว้ข้างหลังผม'm ของเด็กไม่มีใครฉันเด็กไม่มีใครเหมือนดอกไม้ที่ฉันกำลังเจริญเติบโตในป่าจูบแม่ไม่มีและรอยยิ้มของพ่อไม่มีไม่มีใครต้องการฉันฉันเด็กไม่มีใครอ้อมแขนของแม่ไม่มีที่จะถือฉันหรือปลอบฉันเมื่อฉันร้องไห้บางครั้งก็ได้รับเหงาดังนั้นผมไม่ต้องการที่ฉันจะตายฉันเดินถนนแห่งสวรรค์ที่ทุกคนตาบอดสามารถมองเห็นและเช่นเดียวกับทุกเด็กคนอื่นๆมีความต้องการเป็นบ้านสำหรับฉันฉันไม่มีใครเด็กของฉันเด็กไม่มีใครเช่นเดียวกับดอกไม้ที่ฉันกำลังเจริญเติบโตในป่าจูบแม่ไม่มีและรอยยิ้มของพ่อไม่มีไม่มีใครต้องการฉันฉันเด็กไม่มีใครไม่มีใครต้องการฉันฉันเด็กไม่มีใคร...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครเป็นเด็ก

fintro กะเหรี่ยงหนุ่ม . . . . . . .

. . . . . . . ผมค่อยๆผ่าน
เป็นเด็กกำพร้าบ้าน


มี 1 วันและหยุดสักครู่
แค่ดู

เล่นเด็กหนุ่มยืนอยู่คนเดียว


และเมื่อฉันถามพวกเขาว่าทำไม

เขาก็หันมาด้วยนัยน์ตาที่ไม่อาจเห็น และเขาก็เริ่มร้องไห้

ผมเด็กไม่มีใคร , ผมไม่มีลูก

เหมือนดอกไม้ที่ฉันปลูกป่า

ไม่มีแม่ไม่มีพ่อยิ้มและจูบ


ไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นคนเด็ก
ไม่มีใครมา

เด็กและใช้พวกเขาสำหรับตัวเอง

แต่พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะมองผ่านฉัน

และผมอยู่คนเดียว

ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการที่จะใช้ฉัน

แต่เมื่อพวกเขาเห็นฉันตาบอด
พวกเขาเสมอ

เด็กและบางอื่น ๆ ฉันทิ้ง
ผมเด็กไม่มีใคร , ผมไม่มีลูก

เหมือนดอกไม้

ผมเติบโตในป่าไม่มีแม่ไม่มีพ่อยิ้มและจูบ

ไม่มีใครต้องการฉัน ฉันก็ไม่มีใครเด็ก

แขนไม่มีแม่

หรือกอดปลอบฉันเมื่อฉันร้องไห้

บางทีมันก็เหงา ฉันต้องการ

ผมจะตาย

ฉันเดินบนถนนที่สวรรค์


และก็เหมือนคนตาบอดสามารถมองเห็น

มีเด็กอื่น ๆทั้งหมดจะกลับบ้านสำหรับฉัน

ผมเด็กไม่มีใคร , ผมไม่มีเด็ก
เหมือนกับดอกไม้ ผมเติบโตในป่า

ไม่มีแม่ไม่มีพ่อยิ้มและจูบ

ไม่มีใครต้องการฉัน ฉันก็ไม่มีใครเด็ก


ไม่มีใครต้องการฉันฉันเป็นเด็ก . . . . . . . ไม่มีใคร