life is too ironic it takes sadness

life is too ironic it takes sadness to know what happiness is,
noise to apperciate silence, and absence to value presence

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตเป็นเรื่องเกินไปก็ความโศกเศร้ารู้ว่าความสุข,
เสียงเงียบ apperciate และขาดงานจะแสดงค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตเป็นเรื่องน่าขันเกินไปก็จะเศร้าที่จะรู้ว่าสิ่งที่มีความสุขคือ
เสียงที่จะ apperciate ความเงียบและการขาดการให้ความสำคัญกับการปรากฏตัวของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตก็แดกมันต้องเศร้าไม่รู้ว่าอะไรคือความสุข apperciate
เสียงความเงียบ และไม่มีการแสดง


ค่า