Xiao Bao was extremely stunned by t

Xiao Bao was extremely stunned by this: “When the Empress Dowager handed over this cake to the Little Prince, surely she fully understood that the Little Prince also might eat the cake as well. Rui Ze, however we see is also the Empress Dowager’s own son that she personally raised. How could the Empress Dowager harm him?”

Jue Yu made a cold laugh: “The most poisonous is the heart of a married woman. Rui Ze wasn’t really the son of the Empress Dowager. No matter how much he is being loved, when the time to abandon him should come, he would be abandoned without the slightest amount of hesitation. On the other side, The Emperor is truly her only son, in order to help the Emperor to achieve his goal, whatever it is, in the Empress Dowager eyes, nothing couldn’t be sacrificed.”

The Emperor knitted his brows, “The Empress Dowager ever since long ago didn’t want me to meddle in the Palace’s general affairs anymore, why did she want to do this?”

Jue Yu meaningfully threw a quick glance at the inner room, “I wonder if this matter has something to do with The Blind Concubine’s past which we can’t just ignore.”

The Emperor’s heart skipped a beat, said: “The Blind Concubine entered the Palace seven years ago. Not long after he entered the Palace, his eyes were hurt and he became blind. Soon afterward, he was cast away to the Cold Palace. Seven years ago, do you have any memory about any occasion seven years ago?”

Jue Yu asked: “Seven years ago?”

“Exactly!”

Jue Yu couldn’t help but widened his eyes: “Your Majesty doesn’t remember at all??”

The Emperor felt weird, then asked back: “Remember what?”

Jue Yu raised his brows: “Seven years ago, wasn’t it when the previous Emperor met his demise and Your Majesty ascended the throne?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสี่ยวเปาถูกมากตะลึงนี้: "เมื่อพระจักรพรรดินีมอบเค้กนี้ให้เจ้าชายน้อย ย่อมเธอเข้าใจว่า เจ้าชายน้อยยังอาจกินเค้กด้วยกัน Rui Ze อย่างไรก็ ตามที่เราเห็นก็เป็นบุตรชายของจักรพรรดินีพระของตัวเองที่เธอยกตัว วิธีอาจพระจักรพรรดินีเป็นอันตรายต่อเขา"Jue Yu ทำหัวเราะเย็น: "พิษมากที่สุดคือ หัวใจของผู้หญิงแต่งงาน Rui Ze คราวบุตรของพระจักรพรรดินี ไม่ว่าเท่าใดถูกรัก เมื่อเวลาจะละทิ้งเขาควรมา เขาจะถูกยกเลิกโดยไม่ลังเลจำนวนน้อย ในด้านอื่น ๆ จักรพรรดิเป็นลูกชายของเธอเท่านั้น เพื่อช่วยจักรพรรดิเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเขา ว่า ในสายตาพระจักรพรรดินี อะไรที่ไม่สามารถสละ "จักรพรรดิถักคิ้วของเขา "จักรพรรดินีซูนับตั้งแต่นานแล้วก็ไม่ยุ่มย่ามในกิจการทั่วไปของวังอีกต่อไป ทำไมเธอไม่ต้องการทำเช่นนี้"Jue Yu โยนรวดที่ห้องด้านใน "ผมสงสัยว่า ถ้า เรื่องนี้ได้ทุกอย่างของนางสนมตาบอดอดีตซึ่งเราไม่สามารถละเลย" มีความหมายหัวใจของจักรพรรดิข้ามจังหวะ กล่าวว่า: "นางสนมตาบอดป้อนวังเจ็ดปีที่ผ่านมา ไม่นานหลังจากที่เขาป้อนพระราชวัง ตาของเขาถูกทำร้าย และเขากลายเป็นคนตาบอด เร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น เขาถูกโยนออกไปที่วังเย็น เจ็ดปีที่ผ่านมา มีหน่วยความจำเกี่ยวกับโอกาสใด ๆ ผ่านไหม"ถามยู Jue: "เจ็ดปีแล้ว""แน่นอน"Jue Yu ไม่สามารถช่วย แต่ถึงเวลาตา: "มหาบพิตรไม่จำเลย??"แล้ว ถามกลับรู้สึกแปลก จักรพรรดิ: "จำอะไร"Jue Yu ยกคิ้วของเขา: "ผ่าน ไม่ได้เมื่อพบจักรพรรดิก่อนหน้าเขา และขึ้นครองราชย์มหาบพิตร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสี่ยวเปาตะลึงมากตามนี้: "เมื่ออัครมเหสีส่งมอบเค้กนี้ไปเจ้าชายน้อยก็เธออย่างเต็มที่เข้าใจว่าเจ้าชายน้อยอาจกินเค้กได้เป็นอย่างดี Rui Ze แต่เราเห็นยังเป็นลูกชายของตัวเองอัครมเหสีของส่วนตัวว่าเธอฟื้นคืนชีพขึ้นมา วิธีอัครมเหสีอาจเป็นอันตรายต่อเขาว่า " จือยูทำหัวเราะเย็น:" ความเป็นพิษมากที่สุดคือหัวใจของผู้หญิงที่แต่งงาน Rui Ze ไม่ได้จริงๆบุตรชายของอัครมเหสี ไม่ว่าเขาจะได้รับความรักเมื่อเวลาที่จะทิ้งเขาควรจะมาเขาจะถูกยกเลิกโดยไม่ต้องจำนวนเงินที่น้อยที่สุดของความลังเล ในด้านอื่น ๆ , จักรพรรดิเป็นจริงของเธอบุตรชายคนเดียวเพื่อที่จะช่วยจักรพรรดิเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเขาสิ่งที่มันเป็นในดวงตาอัครมเหสีไม่มีอะไรที่ไม่สามารถเสียสละ. " จักรพรรดิถักคิ้วของเขา" อัครมเหสีนับตั้งแต่นานมาแล้วไม่อยากให้ฉันเข้าไปยุ่งในกิจการทั่วไปของพระราชวังอีกต่อไปว่าทำไมเธอไม่ต้องการที่จะทำเช่นนี้? " จือหยูมีความหมายโยนอย่างรวดเร็วในห้องชั้นใน" ฉันสงสัยว่าเรื่องนี้มีสิ่งที่จะ . ทำอย่างไรกับอดีตที่ผ่านมาคนตาบอดนางสนมของที่เราไม่สามารถละเว้น " หัวใจของจักรพรรดิข้ามตีกล่าวว่า" คนตาบอดเมียน้อยเข้ามาในพระราชวังเจ็ดปีที่ผ่านมา ไม่นานหลังจากที่เขาเข้าไปในพระราชวังดวงตาของเขาได้รับบาดเจ็บและเขากลายเป็นคนตาบอด หลังจากนั้นไม่นานเขาถูกโยนออกไปวังเย็น เจ็ดปีที่ผ่านมาคุณจะมีหน่วยความจำใด ๆ เกี่ยวกับโอกาสใด ๆ เจ็ดปีที่ผ่านมา "? จือยูถาม:" เจ็ดปีที่แล้ว " " แน่นอน! " จือยูไม่สามารถช่วย แต่เบิกตากว้างของเขาว่า" มหาบพิตรจำไม่ได้ที่ ทั้งหมด ?? " จักรพรรดิรู้สึกแปลก ๆ แล้วถามกลับไปว่า:" จำไว้ว่าสิ่งที่ "? จือหยูยกคิ้วของเขา" เจ็ดปีที่ผ่านมาไม่ได้มันเมื่อจักรพรรดิก่อนหน้านี้พบการตายของเขาและทรงขึ้นครองบัลลังก์ "?