Indigenous peoples inhabited this a

Indigenous peoples inhabited this area for thousands of years. Pre-Columbian society in the region which is now Paraguay consisted of semi-nomadic tribes at the time of Spanish encounter. They were known for their warrior traditions. These indigenous tribes belonged to five distinct language families, which was the basis of their major divisions. Differing language groups were generally competitive over resources and territories. They were further divided into tribes by speaking languages in branches of these families. Today 17 separate ethnolinguistic groups remain.

The first Europeans in the area were Spanish explorers in 1516.[10] The Spanish explorer Juan de Salazar de Espinosa founded the settlement of Asunción on 15 August 1537. The city eventually became the center of a Spanish colonial province of Paraguay, an attempt to create an autonomous Christian Indian nation.[11] This was the center of the Jesuit missions and settlements in this part of South America in the eighteenth century, which included portions of Uruguay, Argentina, and Brazil. They developed Jesuit Reductions to bring Indian populations together at Spanish missions and protect them from virtual slavery by Spanish settlers, in addition to seeking their conversion to Christianity. Catholicism in Paraguay was influenced by the indigenous peoples; the syncretic religion has absorbed native elements. The reducciones flourished in Eastern Paraguay for about 150 years, until the expulsion of the Jesuits by the Spanish Crown in 1767. The ruins of two 18th-century missions have been designated as World Heritage Sites by UNESCO

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนพื้นเมืองอาศัยอยู่บริเวณนี้พัน ๆ ปี สังคม Columbian ล่วงหน้าในภูมิภาคที่ตอนนี้ปารากวัย consisted ของเผ่ากึ่ง nomadic ครั้งพบสเปน พวกเขาถูกเรียกสำหรับประเพณีของนักรบ ชนเผ่าพื้นเมืองเหล่านี้อยู่ 5 ครอบครัวภาษาแตกต่างกัน ซึ่งเป็นพื้นฐานของหน่วยงานหลักของพวกเขา กลุ่มภาษาแตกต่างกันได้โดยทั่วไปแข่งขันทรัพยากรและอาณาเขต ต่อไปจะถูกแบ่งออกเป็นเผ่า โดยพูดภาษาในสาขาของครอบครัวเหล่านี้ วันนี้กลุ่ม ethnolinguistic แยก 17 ครั้งชาวยุโรปครั้งแรกในพื้นที่ถูกเอ็กซ์พลอเรอร์สเปนใน 1516[10] ตัวสำรวจสเปน Juan de Salazar de Espinosa ก่อตั้งการชำระ Asunción บน 15 1537 สิงหาคม เมืองในที่สุดเป็น กลางสเปนโคโลเนียลจังหวัดปารากวัย ความพยายามที่จะสร้างประเทศอินเดียคริสเตียนเป็นเขตปกครองตนเอง[11] นี้เป็นศูนย์กลางของคณะเยสุอิตภารกิจและการชำระเงินในส่วนนี้ของอเมริกาใต้ในศตวรรษ eighteenth ซึ่งรวมบางส่วน ของอุรุกวัย อาร์เจนตินา บราซิล พวกเขาพัฒนาคณะเยสุอิตลดนำประชากรอินเดียที่ภารกิจสเปน และปกป้องพวกเขาจากการเป็นทาสเสมือนโดยตั้งถิ่นฐานสเปน นอกจากการแสวงหาของพวกเขาแปลงศาสนาคริสต์ คาทอลิกในประเทศปารากวัยได้รับอิทธิพลจากชน ศาสนา syncretic ได้ดูดองค์ประกอบดั้งเดิม Reducciones ความเจริญรุ่งเรืองในประเทศปารากวัยตะวันออก 150 ปี จนถึงขับไล่ของคณะฯ โดยมงกุฎสเปนในปีพ.ศ. 2310 ซากปรักหักพังสองศตวรรษภารกิจได้ถูกเลือกให้เป็นมรดกโลก โดยองค์การยูเนสโก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในบริเวณนี้เป็นพัน ๆ ปี สังคม Pre-หอมกรุ่นในภูมิภาคซึ่งขณะนี้ปารากวัยประกอบด้วยชนเผ่ากึ่งเร่ร่อนในช่วงเวลาของการเผชิญหน้าสเปน พวกเขาเป็นที่รู้จักกันสำหรับประเพณีนักรบของพวกเขา ชนเผ่าพื้นเมืองเหล่านี้เป็นห้าครอบครัวภาษาที่แตกต่างกันซึ่งเป็นพื้นฐานของหน่วยงานหลักของพวกเขา กลุ่มภาษาที่แตกต่างกันมีความสามารถในการแข่งขันโดยทั่วไปในการใช้ทรัพยากรและดินแดน พวกเขาจะถูกแบ่งออกเป็นชนเผ่าโดยการพูดภาษาในสาขาของครอบครัวเหล่านี้ วันนี้ 17 กลุ่มชาติพันธุ์ยังคงแยก. ยุโรปครั้งแรกในพื้นที่เป็นนักสำรวจชาวสเปนใน 1516 [10] สำรวจชาวสเปนฮวนเดอซาลาซาร์เด Espinosa ก่อตั้งการตั้งถิ่นฐานของซุนซิอองวันที่ 15 สิงหาคม 1537. เมืองในที่สุดก็กลายเป็นศูนย์กลางของอาณานิคมสเปน จังหวัดปารากวัย, พยายามที่จะสร้างประเทศอิสระที่นับถือศาสนาคริสต์อินเดีย. [11] ซึ่งเป็นศูนย์กลางของภารกิจนิกายเยซูอิตและการตั้งถิ่นฐานในส่วนของอเมริกาใต้ในศตวรรษที่สิบแปดนี้ซึ่งรวมถึงบางส่วนของอุรุกวัย, อาร์เจนตินาและบราซิล พวกเขาพัฒนาลดนิกายเยซูอิตที่จะนำประชากรอินเดียร่วมกันในภารกิจสเปนและปกป้องพวกเขาจากการเป็นทาสเสมือนโดยตั้งถิ่นฐานสเปน, นอกเหนือจากการที่กำลังมองหาการแปลงศาสนาคริสต์ ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกในปารากวัยได้รับอิทธิพลจากชนพื้นเมือง; ศาสนาชอนได้ดูดซึมธาตุพื้นเมือง reducciones เจริญรุ่งเรืองในภาคตะวันออกปารากวัยประมาณ 150 ปีจนกระทั่งออกจากนิกายเยซูอิตโดยพระมหากษัตริย์สเปนใน 1767 ซากปรักหักพังของภารกิจที่สองศตวรรษที่ 18 ได้รับการกำหนดให้เป็นมรดกโลกโดยยูเนสโก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนพื้นเมืองอาศัยอยู่บริเวณนี้มานานหลายปี สังคมก่อน Columbian ในภูมิภาค ซึ่งขณะนี้ ปารากวัย คือ กึ่ง ชนเผ่าเร่ร่อนในเวลาที่พบกับสเปน พวกเขาเป็นที่รู้จักกันสำหรับประเพณีนักรบของพวกเขา ชนเผ่าพื้นเมืองเหล่านี้เป็นของครอบครัวห้าภาษาแตกต่างกัน ซึ่งพื้นฐานของหน่วยงานหลักของพวกเขากลุ่มภาษาที่มีโดยทั่วไปในการแข่งขันมากกว่าทรัพยากรที่และดินแดน พวกเขาจะถูกแบ่งออกเป็นโดยชนเผ่าที่พูดภาษาในสาขาของครอบครัวเหล่านี้ วันนี้ 17 กลุ่ม กลุ่มภาษาชาติพันธุ์แยกอยู่

ชาวยุโรปชาติแรกในพื้นที่ที่เป็นนักสำรวจชาวสเปนในเดือน [ 10 ] explorer สเปน Juan de Salazar เดเอสปีโนซาก่อตั้งถิ่นฐานอะซุนซิอองเมื่อ 15 สิงหาคมใน .เมืองที่กลายเป็นศูนย์กลางของจังหวัดอาณานิคมสเปนปารากวัย ความพยายามที่จะสร้างอิสระคริสเตียนอินเดียประเทศ . [ 11 ] นี้คือศูนย์ของเยซูอิตภารกิจและการชำระหนี้ในส่วนนี้ของอเมริกาใต้ในศตวรรษที่สิบแปดซึ่งรวมส่วนของ อุรุกวัย อาร์เจนตินา และบราซิลพวกเขาพัฒนาเยซูอิตซึ่งนำประชากรชาวอินเดียด้วยกัน ที่ภารกิจสเปนและปกป้องพวกเขาจากเสมือนทาส โดยตั้งถิ่นฐานสเปน นอกเหนือจากการแสวงหาของพวกเขาแปลงเพื่อศาสนาคริสต์ ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกในปารากวัยมาจากชนพื้นเมือง ; ศาสนา Syncretic ได้ดูดซึมองค์ประกอบพื้นเมือง การ reducciones เจริญรุ่งเรืองในภาคตะวันออกของปารากวัย ประมาณ 150 ปีจนถึงการขับไล่ของเยซูอิตโดยพระมหากษัตริย์ในการผลิต . ซากปรักหักพังของศตวรรษที่ 18 สองภารกิจที่ได้กำหนดให้เป็นมรดกโลกโดยยูเนสโก