Apart from the paintings, the rest

Apart from the paintings, the rest of the office is cold, clean, and clinical. I wonder if it reflects the personality of the Adonis who sinks gracefully into one of the white leather chairs opposite me. I shake my head, disturbed at the direction of my thoughts, and retrieve Kate’s questions from my satchel. Next, I set up the mini-disc recorder and am all fingers and thumbs, dropping it twice on the coffee table in front of me. Mr. Grey says nothing, waiting patiently – I hope – as I become increasingly embarrassed and flustered. When I pluck up the courage to look at him, he’s watching me, one hand relaxed in his lap and the other cupping his chin and trailing his long index finger across his lips. I think he’s trying to suppress a smile.
“Sorry,” I stutter. “I’m not used to this.”
“Take all the time you need, Miss Steele,” he says.
“Do you mind if I record your answers?”
“After you’ve taken so much trouble to set up the recorder – you ask me now?”
I flush. He’s teasing me? I hope. I blink at him, unsure what to say, and I think he takes pity on me because he relents. “No, I don’t mind.”
“Did Kate, I mean, Miss Kavanagh, explain what the interview was for?”
“Yes. To appear in the graduation issue of the student newspaper as I shall be conferring the degrees at this year’s graduation ceremony.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากภาพ ส่วนเหลือของ office อยู่เย็น สะอาด และทางคลินิก สงสัยว่า ถ้า มันสะท้อนถึงบุคลิกของอโดนิสผู้ถูกกระทำอย่างเป็นเก้าอี้หนังสีขาวอยู่ตรงข้ามกับฉัน ผมจับหัวของฉัน disturbed ที่ทิศทางของความคิดของฉัน และเรียกถามเคทจาก satchel ของฉัน ถัดไป ฉันตั้งบันทึกมินิดิสก์ และ thumbs และนิ้วมือทั้งหมดวางบนโต๊ะหน้าผมสองครั้ง นายสีเทาว่า อะไร รอทน – หวัง – เป็นผมอายมาก และเกิดความสับสน เมื่อผมถอนผู้ที่กล้าหาญที่เขา เขาจะชมฉัน มือหนึ่งผ่อนคลายในตักของเขาการ cupping คางของเขา และต่อท้ายนิ้วของเขายาวข้ามริมฝีปากของเขา ผมคิดว่า เขาพยายามระงับการยิ้ม"ขออภัย ฉัน stutter "ฉันไม่เคยไป""ใช้เวลาทั้งหมดที่คุณ นางสาว Steele เขากล่าวว่า"รังเกียจถ้าบันทึกคำตอบของคุณ""หลังจากที่คุณได้นำปัญหามากการตั้งค่าบันทึก – คุณถามฉันตอนนี้"ฉันล้าง เขาจะล้อเล่นฉัน ฉันหวังว่านะ ฉันกะพริบที่เขา แน่ใจพูด และฉันคิดว่า เขาจะสงสารฉัน เพราะเขา relents "ไม่ กินไม่""ไม่ได้เคต ผมหมายถึง มิสคาวานอจห์ อธิบายการสัมภาษณ์ที่ถูกสำหรับ? ""ใช่ ปรากฏในหนังสือพิมพ์นักศึกษาออกศึกษาเป็นฉันจะได้ conferring องศาในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรในปีนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากภาพวาดที่เหลือของสำนักงานเย็นสะอาดและคลินิก ฉันสงสัยว่ามันสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของอิเหนาที่จมอย่างสง่างามเป็นหนึ่งในเก้าอี้หนังสีขาวตรงข้ามกับฉัน ผมสั่นหัวของฉันรบกวนที่ทิศทางของความคิดของฉันและเรียกคำถามของเคทจากกระเป๋าของฉัน ต่อไปฉันจะตั้งค่าบันทึกมินิดิสก์และฉันนิ้วมือและนิ้วหัวแม่มือลดลงเป็นครั้งที่สองบนโต๊ะกาแฟที่ด้านหน้าของฉัน นายสีเทากล่าวว่าไม่มีอะไรรอคอยอย่างอดทน - ฉันหวังว่า - เป็นฉันกลายเป็นมากขึ้นและอายลน เมื่อผมถอนกล้าหาญที่จะมองไปที่เขาเขาดูผม, มือข้างหนึ่งผ่อนคลายในตักของเขาและคนอื่น ๆ cupping คางของเขาและลากนิ้วของเขาดัชนียาวทั่วริมฝีปากของเขา ผมคิดว่าเขาพยายามที่จะปราบปรามรอยยิ้ม.
"ขอโทษ" ผมพูดติดอ่าง "ผมไม่ได้ใช้ในการนี้".
"พาทุกเวลาที่คุณต้องการมิสสตีล" เขากล่าว.
"คุณคิดว่าฉันบันทึกคำตอบของคุณ?"
"หลังจากที่คุณได้นำปัญหามากในการตั้งค่าการบันทึก - คุณถามฉันตอนนี้ "?
ฉันล้าง เขาล้อเล่นฉัน? ฉันหวังว่า ฉันกระพริบตาที่เขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรและผมคิดว่าเขาจะสงสารผมเพราะเขาเคา "ไม่ฉันไม่ทราบ."
"ไม่เคทผมหมายถึงนางสาววานากห์อธิบายสิ่งที่ให้สัมภาษณ์เป็น?"
"ใช่ ปรากฏให้เห็นในเรื่องการสำเร็จการศึกษาของนักเรียนหนังสือพิมพ์ที่ผมจะต้องหารือองศาในพิธีสำเร็จการศึกษาในปีนี้. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากภาพวาด , ส่วนที่เหลือของสำนักงานเย็น สะอาด และคลินิก ฉันสงสัยว่าถ้ามันสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของอโดนิสที่อ่างอย่างสวยงาม เป็นหนึ่งในเก้าอี้หนังสีขาวตรงข้ามกับฉัน ผมสั่นหัวของฉันรบกวนที่ทิศทางของความคิดของฉัน และดึงเคทคำถามจากกระเป๋าของฉัน ต่อไปฉันจะตั้งค่ามินิแผ่นบันทึกและนิ้วมือและนิ้วหัวแม่มือ ,ตกสองครั้งบนโต๊ะตรงหน้าฉัน คุณเกรย์ บอกว่าไม่มีอะไร อดทนรอ–ฉันหวังว่าฉันเป็นมากขึ้นและเขินอายและตื่นเต้น . เมื่อผมรวบรวมความกล้าที่จะมองเขา เขาก็มองมาที่ฉัน มือข้างหนึ่งที่ผ่อนคลายในตักของเขา และอีกถ้วยที่คางและต่อท้ายยาวนิ้วชี้ของเขาในปากของเขา ฉันคิดว่าเขาพยายามข่มรอยยิ้ม .
" ขอโทษ " ฉันพูดตะกุกตะกัก" ฉันจะไม่ใช้นี้ "
" ใช้เวลาทั้งหมดในเวลาที่คุณต้องการ คุณ Steele , " เขากล่าว .
" จะรังเกียจไหมถ้าผมบันทึกคำตอบของคุณ ? "
" หลังจากที่คุณได้ดังนั้นปัญหาการตั้งค่าเครื่องบันทึก – คุณถามผมตอนนี้ ? "
ผมล้าง เขาล้อฉันเล่นเหรอ ? ฉันหวังว่า ฉันกระพริบตาที่เขาไม่แน่ใจสิ่งที่จะพูด และฉันคิดว่า เขาสงสารฉันเพราะเขา relents . " ไม่ ฉันไม่สนใจ . "
" เคท ผมหมายถึงคุณ Kavanagh , ,อธิบายสิ่งที่การสัมภาษณ์ ? "
" ครับ ที่จะปรากฏในการศึกษาปัญหาของนักเรียนหนังสือพิมพ์ที่ผมจะปรึกษาองศาในพิธีสำเร็จการศึกษาในปีนี้ "