(4)
If the provisions as intended by Section 1 and Section 3 above are
not implemented by the entrepreneurs, the consumer dispute
settlement agency shall hand over the said decision to the
investigators to conduct an investigation pursuant to the prevailing
provisions of the law.
(5)
The decision by the consumer dispute settlement agency as
intended by Section 3 above shall be sufficient to be considered as
initial evidence for the investigators to conduct an investigation.
Article 57
The decision by the committee as intended by Article 54 Section 3
above shall be requested by the District Court to be enforced at the
jurisdiction of the consumer who has suffered damages.
Article 58
(1)
The District Court is obligated to make a decision regarding the
appeal as intended by Article 56 Section 2 above at the latest within
the period of 21 (twenty-one) days upon receiving the appeal.
(2)
Against the decision by the District Court as intended by Section 1
above, at the latest within the period of 14 (fourteen) days, the
parties may submit a cassation to the Supreme Court of the
Republic of Indonesia.
(3)
The Supreme Court of the Republic of Indonesia is obligated to
render a decision at the latest within a period of 30 (thirty) days
upon receiving the cessation petition
CHAPTER XII
INVESTIGATION
Article 59
(1)
Apart from the police officers of the Republic of Indonesia, certain
civil servants within the government agency whose scope of duties
and responsibility fall under the field of consumers protection shall
also be given special authority to become investigators as intended
by the prevailing law on criminal legal procedures.
(2)
Civil servant investigators as intended by Section 1 above shall be
authorized:
a.
to conduct an investigation on the report or information with
regard to the criminal acts against consumers’ protection.
b.
to conduct an investigation against a person or a legal entity
who is alleged to have committed a crime against consumers’
protection,
c.
to request information and evidence from the person or legal
entity with regard to criminal acts against consumers’
protection;
22
d.
to conduct an investigation of the bookkeeping, records and
other documents with regard to criminal acts against consumers’
protection;
e.
to conduct an investigation at certain places where evidence has
been allegedly found and confiscate any materials or goods
resulting from the violation to be used as hard evidence in the
crime case against consumers’ protection,
f.
to request assistance from experts in order to investigate
criminal acts against consumers’ protection.
(3)
The civil servant investigators as intended by Section 1 above shall
notify about the starting of the investigation and results of their
investigation to the Police Investigators of the Republic of Indonesia.
(4)
The civil servant investigators as intended by Section 1 above shall
submit the results of their investigation to the Public Prosecutors
through the Police Investigators of the Republic of Indonesia.
CHAPTER XIII
SANCTION
Part One
Administrative Sanction
Article 60
(1)
The consumer dispute settlement agency shall be authorized to
impose an administrative sanction to the entrepreneurs who violate
Article 19 Section 2 and Section 3, Article 20, Article25 and
Article26.
(2)
The administrative sanction shall be determined in maximum
amount of Rp. 200, 000,000 (two hundred million rupiah).
(3)
Procedure of determining an administrative sanction as intended by
Section 1 above shell be further regulated by the Law.
Part Two
Criminal Sanction
Article 61
Criminal charges can be filed against the entrepreneurs and/or their
administrators.
Article 62
(1)
Entrepreneurs who violate the provisions as intended by Article 8,
Article 9, Article 10, Article 1 3 Section 2 Article 15, Article 17
Section 1 point a, point b, point C point e
23
(2)
and Section 2, and Article 18 shall face a maximum criminal penalty
of 5 (five) years imprisonment or a maximum fine of
Rp. 2000,000,000,- (two billion rupiah).
(3)
Entrepreneurs who violate the provisions as intended by article 11
Article 12 Article 13, Section 1,Article 14, Article 16 and Article 17
Section I point d and point f shall face a maximum criminal penalty
of 2 (two) years imprisonment or a maximum fine of Rp.
500,000,000 (five hundred million rupiah).
(4)
Violations causing serious injury, serious sickness, permanent
physical handicap or death shall subject to the provisions of the
prevailing law.
Article 63
Apart from the criminal penalty as intended by Article 62 above,
additional penalties can also be imposed in the form of:
a.
confiscation of certain goods;
b.
announcement of judge’s decision;
c.
payment for damages;
d.
injunction to stop certain activities that cause damages to the
consumers;
e.
the obligation to pull out goods from circulation; or
f.
revocation of business permit
CHAPTER XIV
PROVISIONS ON TRANSITION
Article 64
All provisions of the law aimed to protect the consumers which had
existed at the time this law was promulgated shall remain in force as
long as they are not specifically regulated and/or not contravening the
provisions in this law.
CHAPTER XV
CONCLUDING PROVISONS
Article 65
This law shall be enforceable after 1 (one) year counted from the date it
is promulgated.
In order that all persons may be informed thereof, the promulgation of
this law is ordered by placement in the State Gazette of the Republic of
Indonesia.
24
Ratified in Jakarta
On 20 April 1999
PRESIDENT
OF THE REPUBLIC OF INDONESIA
BACHARUDDIN JUSUF HABIBIE
Promulgated in Jakarta
on 20 April 1999
MINISTER OF THE STATE SECRETARIAT
REPUBLIC OF INDONESIA
ttd
AKBAR TANJUNG
OFFICIAL STATE GAZETE OF THE REPUBLIC OF INDONESIA NO. 42 YEAR 1999
SUPPLEMENT TO THE OFFICIAL STATE GAZETTE OF THE REPUBLIC OF
INDONESIA NO. 3821
(4)หากบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ โดย 1 ส่วนและ 3 ส่วนข้างต้นไม่ดำเนินการ โดยผู้ประกอบการ ผู้บริโภคข้อโต้แย้งหน่วยจ่ายจะมอบตัดสินว่าการสืบสวนเพื่อดำเนินการสอบสวนตามขึ้นบทบัญญัติของกฎหมาย(5)การตัดสินใจ โดยหน่วยงานการชำระเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคเป็นจำนวน 3 ส่วนข้างต้นจะพอถือว่าเป็นหลักฐานที่เริ่มต้นการสืบสวนเพื่อดำเนินการสอบสวนบทที่ 57การตัดสินใจ โดยคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ โดยบทความ 54 ส่วน 3ข้างต้นจะร้องศาลเขตการบังคับใช้ในการอำนาจของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนเสียหายบทที่ 58(1)ศาลแขวงเป็นภาระในการตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามวัตถุประสงค์ตามข้อ 56 2 ส่วนข้างต้นที่ล่าสุดภายในระยะ 21 (น้อย) วันที่ได้รับการร้องขอ(2)กับการตัดสินใจโดยศาลแขวงตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบน ที่ล่าสุดภายในระยะ 14 (สิบสี่) วัน การภาคีอาจส่ง cassation ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย(3)ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซียว่าทำให้การตัดสินใจที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 30 (สามสิบ) วันเมื่อได้รับหนังสือร้องเรียนยุติXII บทการตรวจสอบบทความที่ 59(1)นอกจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย บางราชการภายในหน่วยงานรัฐบาลที่มีอำนาจหน้าที่และจะอยู่ในความรับผิดชอบภายใต้การคุ้มครองผู้บริโภคในด้านนอกจากนี้ยัง ได้รับอำนาจพิเศษกลายเป็น นักสืบตามวัตถุประสงค์ตามกฎหมายปัจจุบันในขั้นตอนทางกฎหมายอาญา(2)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะได้รับอนุญาต:การจะดำเนินการสอบสวนรายงานหรือข้อมูลพิจารณาการกระทำทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภคbจะดำเนินการสอบสวนกับบุคคลหรือนิติบุคคลผู้ถูกกล่าวหาเพื่อมีความมุ่งมั่นอาชญากรรมที่กระทำต่อผู้บริโภคหรือไม่ป้องกันcเพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือกฎหมายเอนทิตีที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน22dจะดำเนินการสอบสวนของบริษัท บันทึก และเอกสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกันอีจะดำเนินการสอบสวนในสถานบางที่มีหลักฐานหลังพบ และยึดวัสดุหรือสินค้าใด ๆเกิดจากการละเมิดเพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานยากอาชญากรรมคดีคุ้มครองผู้บริโภคfการขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบกระทำผิดทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภค(3)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการตรวจสอบและผลการสอบสวนการสืบสวนตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย(4)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะส่งผลการสอบสวนไปให้พนักงานอัยการผ่านนักสืบตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซียบท XIIIถูกลงโทษส่วนหนึ่งไปดูแลบทความ 60(1)หน่วยงานจ่ายเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคจะได้รับอนุญาตให้กำหนดการไปจัดการกับผู้ประกอบการที่ละเมิดบทความ 19 ส่วน 2 และส่วน 3 ข้อ 20, Article25 และArticle26(2)ไปบริหารจะถูกกำหนดในสูงสุดยอดของ Rp 200, 000,000 (สองร้อยล้าน rupiah)(3)ขั้นตอนที่กำหนดถูกลงโทษการบริหารตามวัตถุประสงค์โดย1 ส่วนข้างเปลือกสามารถต่อควบคุมตามกฎหมายกำหนดส่วนสองถูกลงโทษทางอาญาบทที่ 61ข้อหาทางอาญาสามารถยื่นกับผู้ประกอบการ และ/หรือการผู้ดูแลระบบบทที่ 62(1)ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ โดยบทความ 8บทความ 17 ข้อ 9, 10, 1 3 บท 2 ส่วนบทความ 15 บทความส่วนตัว จุด b, C จุด e จุด 1 จุด23(2)และ 2 ส่วน และ 18 บทความต้องเผชิญโทษสูงสุด5 (ห้า) ปีโทษจำคุกหรือปรับสูงสุดRp. 2000,000,000, - (rupiah สองพันล้าน)(3)ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ตามข้อ 11บทความบทความ 12 13, 1 ส่วน บทความ 14 บทความ 16 และ 17 บทความส่วนฉันจุด d และจุด f ต้องเผชิญโทษสูงสุด2 (สอง) ปีโทษจำคุกหรือปรับสูงสุด Rp500,000,000 (ห้าร้อยล้าน rupiah)(4)ละเมิดที่เกิดการบาดเจ็บที่ร้ายแรง โรคร้ายแรง ถาวรจริงแฮนดิแคปหรือตายจะเรื่องต่อบทบัญญัติของการเป็นกฎหมายบทที่ 63นอกจากโทษทางอาญาเป็นจำนวน 62 บทความข้างต้นบทลงโทษเพิ่มเติมยังถูกกำหนดในรูปแบบของ:การconfiscation บางสินค้าbประกาศของผู้พิพากษาตัดสินใจcการชำระเงินสำหรับความเสียหายdสั่งการหยุดกิจกรรมบางอย่างที่ทำให้เกิดความเสียหายเพื่อการผู้บริโภคอีข้อผูกมัดการดึงสินค้าจากการไหลเวียนเลือด หรือfเพิกถอนใบอนุญาตพำนักของธุรกิจบท XIVบทบัญญัติในช่วงการเปลี่ยนภาพบทที่ 64บทบัญญัติของกฎหมายมีวัตถุประสงค์เพื่อปกป้องผู้บริโภคที่มีมีอยู่แล้วในเวลาที่กฎหมายนี้ถูก promulgated จะยังคงเป็นตราบใดที่พวกเขาจะไม่เฉพาะควบคุม หรือไม่ contraveningบทบัญญัติในกฎหมายนี้บท XVสรุป PROVISONSบทที่ 65กฎหมายนี้จะมีบุคลากรหลัง 1 (หนึ่ง) ปีนับจากวันได้เป็น promulgatedเพื่อให้ทุกคนอาจได้รับแจ้งดังกล่าว promulgation ของกฎหมายนี้ตามตำแหน่งในประกาศรัฐสาธารณรัฐอินโดนีเซีย24สำคัญในจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 2542 เมษายนกรรมการผู้จัดการใหญ่สาธารณรัฐอินโดนีเซียBACHARUDDIN JUSUF HABIBIEPromulgated ในจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 2542 เมษายนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเลขานุการรัฐ สาธารณรัฐอินโดนีเซียttdตันจุงสานGAZETE รัฐอย่างเป็นทางการของสาธารณรัฐอินโดนีเซียหมายเลข 42 ปี 1999อาหารเสริมประกาศสถานะเป็นสาธารณรัฐหมายเลขอินโดนีเซีย 3821
การแปล กรุณารอสักครู่..
(4)
หากบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 และข้อ 3 ข้างต้นจะไม่ได้ดำเนินการโดยผู้ประกอบการที่มีข้อพิพาทของผู้บริโภคหน่วยงานการตั้งถิ่นฐานจะมอบการตัดสินใจพูดกับผู้ตรวจสอบเพื่อดำเนินการสอบสวนตามที่เกิดขึ้นตามบทบัญญัติของกฎหมาย. ( 5) การตัดสินใจโดยหน่วยงานการระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้โดยข้อ 3 ข้างต้นจะเพียงพอที่จะถือได้ว่าเป็นหลักฐานเริ่มต้นสำหรับนักวิจัยที่จะดำเนินการตรวจสอบ. มาตรา 57 การตัดสินใจของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 54 มาตรา 3 ที่ดังกล่าวข้างต้นจะเป็นการร้องขอจากศาลแขวงที่จะมีผลบังคับใช้ในเขตอำนาจของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนความเสียหาย. มาตรา 58 (1) ศาลแขวงมีหน้าที่ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 56 ส่วนที่ 2 ดังกล่าวข้างต้นที่ล่าสุดภายในระยะเวลา21 (ยี่สิบเอ็ด) วันนับจากวันที่ได้รับอุทธรณ์. (2) ป้องกันและปราบปรามการตัดสินใจโดยศาลแขวงตามที่ตั้งใจไว้โดยส่วนที่ 1 ข้างต้นที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 14 (สิบสี่) วันที่บุคคลที่อาจส่งCassation ไป ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. (3) ที่ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซียมีหน้าที่ที่จะทำให้การตัดสินใจที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 30 (สามสิบ) วันเมื่อได้รับคำร้องยุติบทสิบสอบสวนมาตรา59 (1 ) นอกเหนือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซียบางข้าราชการภายในหน่วยงานของรัฐที่มีขอบเขตหน้าที่และความรับผิดชอบอยู่ภายใต้ด้านการคุ้มครองผู้บริโภคจะยังได้รับอำนาจพิเศษที่จะกลายเป็นผู้ตรวจสอบตามที่ตั้งใจไว้โดยกฎหมายณ ความผิดทางอาญาตามกฎหมาย . ขั้นตอน(2) ตรวจสอบข้าราชการตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะต้องได้รับอนุญาต: ก. จะดำเนินการสอบสวนเกี่ยวกับรายงานหรือข้อมูลด้วย. เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภคข. จะดำเนินการสอบสวนต่อบุคคลหรือ เป็นนิติบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่ามีความมุ่งมั่นอาชญากรรมต่อผู้บริโภค'ป้องกันc. เพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือทางกฎหมายนิติบุคคลที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคคุ้มครอง22 ง. จะดำเนินการสอบสวนของการทำบัญชีดังกล่าว บันทึกและเอกสารอื่นๆ ที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน; e. ที่จะดำเนินการตรวจสอบในสถานที่บางอย่างที่มีหลักฐานการค้นพบที่ถูกกล่าวหาและยึดวัสดุหรือสินค้าใด ๆ ที่เกิดจากการละเมิดที่จะใช้เป็นหลักฐานในคดีอาชญากรรมต่อผู้บริโภคป้องกันฉ. เพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน. (3) นักวิจัยข้าราชการพลเรือนสามัญตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการตรวจสอบและผลของการตรวจสอบไปยังตำรวจสืบสวนของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. (4) นักวิจัยข้าราชการพลเรือนสามัญตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะส่งผลการตรวจสอบของพวกเขาไปยังอัยการสาธารณะผ่านสืบสวนตำรวจแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. บทที่สิบสามบทลงโทษส่วนหนึ่งลงโทษทางปกครองมาตรา60 (1) หน่วยงานระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคที่จะได้รับอนุญาตให้กำหนดโทษทางปกครองกับผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนมาตรา19 มาตรา 2 และมาตรา 3 มาตรา 20 Article25 และArticle26. (2) ลงโทษทางปกครองจะได้รับการพิจารณาในสูงสุดปริมาณของรูเปียห์ 200, 000,000 (200,000,000 รูเปียห์). (3) ขั้นตอนของการกำหนดโทษทางปกครองตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นเปลือกได้รับการควบคุมต่อไปโดยกฎหมาย. ส่วนที่สองอนุมัติพิจารณาความอาญามาตรา61 ค่าใช้จ่ายทางอาญาสามารถฟ้องผู้ประกอบการและ / หรือ ของพวกเขาผู้บริหาร. มาตรา 62 (1) ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 8 มาตรา 9 มาตรา 10 มาตรา 1 3 มาตรา 2 มาตรา 15 มาตรา 17 มาตรา 1 จุดจุด B, จุดที่ e จุด C 23 (2 ) และมาตรา 2 และมาตรา 18 จะต้องเผชิญกับการลงโทษทางอาญาสูงสุด5 (ห้า) ปีจำคุกหรือปรับสูงสุดของรูเปียห์ 2000.000.000 - (สองพันล้านรูเปียห์). (3) ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยบทความ 11 มาตรา 12 มาตรา 13 มาตรา 1 มาตรา 14 มาตรา 16 และมาตรา 17 มาตราฉันชี้ d และจุดฉจะต้องเผชิญ โทษทางอาญาสูงสุด2 (สอง) ปีจำคุกหรือปรับสูงสุดของ Rp. 500,000,000 (500,000,000 รูเปียห์). (4) การละเมิดก่อให้เกิดการบาดเจ็บเจ็บป่วยร้ายแรงถาวรแต้มต่อทางกายภาพหรือเสียชีวิตจะต้องอยู่ภายใต้บทบัญญัติของกฎหมายในขณะนั้น. มาตรา 63 นอกเหนือจากโทษทางอาญาตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 62 ข้างต้นบทลงโทษเพิ่มเติมนอกจากนี้ยังสามารถกำหนดในรูปแบบของ: ก. ยึดของสินค้าบางอย่าง; ข. ประกาศผลการตัดสินใจของผู้พิพากษา; c. การชำระเงินสำหรับความเสียหาย; d. คำสั่งการ หยุดกิจกรรมบางอย่างที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้บริโภคe. ภาระที่จะต้องดึงออกมาจากการไหลเวียนของสินค้านั้น หรือf. เพิกถอนใบอนุญาตธุรกิจบทที่สิบสี่บทบัญญัติเกี่ยวกับการปรับเปลี่ยนมาตรา64 บทบัญญัติของกฎหมายที่มุ่งเพื่อปกป้องผู้บริโภคที่ได้อยู่ในเวลากฎหมายนี้ถูกประกาศใช้จะยังคงมีผลบังคับใช้เป็นตราบเท่าที่พวกเขาจะไม่ควบคุมเฉพาะและ/ หรือไม่ ฝืนบทบัญญัติในกฎหมายนี้. บท XV สรุป PROVISONS มาตรา 65 กฎหมายฉบับนี้ให้ใช้บังคับหลังวันที่ 1 (หนึ่ง) ปีนับจากวันที่มีการประกาศใช้. เพื่อให้ทุกคนที่อาจจะได้รับการแจ้งดังกล่าวประกาศใช้กฎหมายนี้ได้รับคำสั่งจากตำแหน่งในรัฐนุเบกษาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. 24 ให้สัตยาบันในกรุงจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 เมษายน 1999 รซิเดนท์ของสาธารณรัฐอินโดนีเซียBACHARUDDIN จูซัฟฮาบิบีประกาศในกรุงจาการ์ตาเมื่อวันที่20 เมษายน 1999 รัฐมนตรีว่าการรัฐเลขาธิการสาธารณรัฐอินโดนีเซียTTD AKBAR TANJUNG อย่างเป็นทางการของรัฐ GAZETE ของ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย NO 42 YEAR 1999 ภาคผนวกที่อย่างเป็นทางการของรัฐราชกิจจานุเบกษาสาธารณรัฐอินโดนีเซีย NO 3821
การแปล กรุณารอสักครู่..
( 4 )
ถ้าบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ในมาตรา 1 และมาตรา 3 ข้างบน
ไม่ดำเนินการโดยผู้ประกอบการ , ข้อพิพาท
ผู้บริโภคหน่วยงานจะส่งที่กล่าวว่า การตัดสินใจ
พนักงานสอบสวนจะดำเนินการตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย ออก
.
( 5 ) การตัดสินใจของข้อพิพาท ตัวแทนผู้บริโภคที่เป็น
ไว้ในมาตรา 3 ดังกล่าวจะเพียงพอที่จะได้รับการพิจารณาเป็นเบื้องต้นสำหรับนักวิจัย
หลักฐานเพื่อตรวจสอบ มาตรา 57
การตัดสินใจของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 54 มาตรา 3
ข้างต้นจะต้องร้องขอ โดยศาลจะบังคับใช้ใน
สังกัดของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนเสียหาย
58 บทความ
( 1 )ศาลชั้นต้นมีหน้าที่ที่จะทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามที่ตั้งใจไว้
โดยมาตรา 56 มาตรา 2 ข้างต้นที่ล่าสุดภายใน
ช่วง 21 ( ยี่สิบเอ็ด ) วันเมื่อได้รับอุทธรณ์ .
2 )
ต่อต้านการตัดสินใจของศาลตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1
ข้างบน อย่างช้าภายใน ระยะเวลา 14 ( สิบสี่ ) วัน cassation
ฝ่ายสามารถยื่นต่อศาลฎีกาของ
สาธารณรัฐอินโดนีเซีย
( 3 ) ศาลฎีกาแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซียสามารถ
แปลอย่างช้าที่สุด ภายในระยะเวลา 30 วัน
เมื่อได้รับการร้องขอ
บทที่ 12
สอบสวนมาตรา 59 ( 1 )
นอกจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐแห่งอินโดนีเซีย มั่นใจ
ข้าราชการในหน่วยงานของรัฐที่มีขอบเขตหน้าที่
และความรับผิดชอบตกอยู่ภายใต้ด้านคุ้มครองผู้บริโภคจะยังได้รับอำนาจพิเศษ
เป็นพนักงานสอบสวน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยมีกฎหมายเกี่ยวกับกระบวนการทางกฎหมายอาญา
( 2 ) ผู้ตรวจสอบข้าราชการพลเรือน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 ข้างต้นจะต้องได้รับอนุญาต :
A
เพื่อดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงในรายงานหรือข้อมูลกับ
เรื่องคนร้ายกระทำต่อการคุ้มครองผู้บริโภค
B .
ที่จะดำเนินการกับบุคคลหรือนิติบุคคล
ที่ถูกกล่าวหาว่าได้ก่ออาชญากรรมต่อการคุ้มครองผู้บริโภค '
,
c
เพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือนิติบุคคลตามกฎหมาย
เกี่ยวกับอาชญากรรมกับการคุ้มครองผู้บริโภค '
;
2
D
ที่จะดำเนินการของ ทำบัญชี บันทึกและ
เอกสารอื่นๆที่เกี่ยวกับการกระทำอาชญากรรมต่อการคุ้มครองผู้บริโภค '
;
.
ที่จะดำเนินการในบางสถานที่ที่มีหลักฐานที่ถูกกล่าวหาว่าได้พบ และยึด
วัสดุหรือสินค้าใด ๆที่เกิดจากการละเมิด เพื่อใช้เป็นหลักฐานในคดีอาชญากรรมกับการคุ้มครองผู้บริโภค
'
.
เพื่อร้องขอความช่วยเหลือจาก ผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบ
อาชญากรรมกับการคุ้มครองผู้บริโภค
( 3 ) ข้าราชการพลเรือน พนักงานสอบสวน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 ข้างต้นจะ
แจ้งเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการตรวจสอบและผลของการสอบสวนของพวกเขา
กับพนักงานสอบสวนของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย
( 4 ) ข้าราชการ พนักงานสอบสวน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 จะ
ข้างบนส่ง ผลการสืบสวนของอัยการ
ผ่านพนักงานสอบสวนของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย
ส่วนหนึ่งในบทที่สิบสามบทความโดยการบริหาร 60
( 1 ) การตั้งถิ่นฐานของข้อพิพาทผู้บริโภคหน่วยงานจะอนุญาตให้
กําหนดโดยผู้ดูแลระบบเพื่อผู้ประกอบการที่ละเมิด
มาตรา 19 มาตรา 2 และมาตรา 3 , มาตรา 20 article25
, และarticle26
.
( 2 ) โดยจะพิจารณาในการบริหารเงินสูงสุด
ของ RP . 200 , 000 , 000 ( สองร้อยล้านรูเปียห์ )
( 3 ) ขั้นตอนของการพิจารณาอนุมัติการบริหาร
ตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 ข้างต้น เปลือกจะเพิ่มเติมการควบคุมโดยกฎหมาย ส่วนที่ 2
61 บทความมาตรการบังคับทางอาญา
ค่าใช้จ่ายทางอาญาสามารถยื่นต่อผู้ประกอบการ และ / หรือผู้บริหารของพวกเขา
.
มาตรา 62 ( 1 )
ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 8
9 , บทความ , บทความ 10 บทความ 1 2 3 มาตรา 15 มาตรา 17
มาตรา 1 จุด จุด B จุดจุด C E
ที่ 23 ( 2 ) และ มาตรา 2 และ มาตรา 18 ให้ใบหน้าสูงสุดโทษทางอาญา
5 แห่ง ( ห้า ) ปี จำคุกหรือปรับสูงสุด
การบ้าน 2000000000 , - ( สองล้านรูเปียห์ ( 3 )
)ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 11 มาตรา 12 มาตรา 13 มาตรา
, 1 , บทความ , บทความ 16 และมาตรา 17
ส่วนผมจุด D และจุด F จะหน้าสูงสุดโทษทางอาญา
2 ( สอง ) ปี จำคุกหรือปรับสูงสุดการบ้าน
500000000 ( ห้าร้อยล้านรูเปีย )
( 4 ) การละเมิดทำให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส , ร้ายแรงเจ็บป่วยถาวร
การแปล กรุณารอสักครู่..