“Yes.” Zhang Yuanqi also raised her

“Yes.” Zhang Yuanqi also raised her wrist to check the time. She probably also found out that it was late. Looking sideways, her eyes landed on Zhang Ye’s wallet. Without any propriety, she picked up the wallet on the table and opened it. She then took 500 Yuan out of it.

Zhang Ye said in alarm, “What are you doing?”

“I didn’t bring money. Lend me some,” Zhang Yuanqi said coldly.

Zhang Ye said helplessly, “Forget it. I’ll send you back.”

Zhang Yuanqi acknowledged, “That would do.”

“Man, can you be more polite?” Zhang Ye was at a loss whether to laugh or to cry, “Where is your house? As long as it’s not too far. It’s nearly 9. If it’s the suburbs, I won’t be able to come back after going there.”

Zhang Yuanqi said coldly, “There’s a Jinyuan hotel at Ma Jia Bao. You can send me there.”

“Why are you going to a hotel?” Zhang Ye asked curiously.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่" Yuanqi จางยังยกข้อมือของเธอเพื่อดูเวลา เธออาจจะยัง พบว่า มันล่าช้า ดวงตาของเธอมองด้านข้าง ที่ดินบนจางเย่ของกระเป๋าสตางค์ โดยไม่ต้องใด ๆ propriety เธอหยิบกระเป๋าสตางค์บนโต๊ะ และเปิดมัน แล้วเธอเอา 500 หยวน จากนั้นจางเย่กล่าวว่า ในการปลุก "กำลังทำอะไร""ผมไม่ได้นำเงิน เตียว Yuanqi ยืมฉันบาง กล่าวว่า จ้างงานจางเย่กล่าวว่า ซม "ลืมมัน จะส่งกลับ"รับทราบ Yuanqi เตียว "ที่จะทำ""คน คุณสามารถสุภาพมากขึ้น" จางเย่ถูกที่สูญเสียว่า จะหัวเราะ หรือ ร้องไห้ ซึ่งเป็นบ้านของคุณ ตราบใดที่มันไม่ไกลเกินไป มันเป็นเกือบ 9 ถ้าชานเมือง ฉันไม่ได้กลับมาหลังจากมี"Zhang Yuanqi กล่าวว่า จ้างงาน "มีนหยวนโฮเต็ลที่ Ma เจี่ยเบ้า คุณสามารถส่งฉันมี""ทำไมคุณกำลังจะเป็นโรงแรมหรือไม่" จางเย่ถามซอกแซก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใช่." จาง Yuanqi ยังยกข้อมือของเธอในการตรวจสอบเวลา เธออาจจะยังพบว่ามันก็สาย มองด้านข้างดวงตาของเธอลงบนกระเป๋าสตางค์จางเย โดยไม่ต้องความเหมาะสมใด ๆ เธอหยิบกระเป๋าสตางค์บนโต๊ะและเปิดมัน จากนั้นเธอก็เอา 500 หยวนออกจากมัน.

จางเจ้ากล่าวว่าในการปลุก "คุณกำลังทำอะไร?"

"ผมไม่ได้นำเงิน ให้ฉันยืมบาง "จาง Yuanqi กล่าวอย่างเฉยเมย.

จางกล่าวว่าเจ้าทำอะไรไม่ถูก" ลืมมัน ฉันจะส่งคุณกลับ. "

Zhang Yuanqi ได้รับการยอมรับ" นั่นจะทำ. "

" คนที่คุณสามารถจะสุภาพมากขึ้น? "จางเจ้าเป็นที่สูญเสียไม่ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้" เป็นบ้านของคุณอยู่ที่ไหน ตราบใดที่มันไม่ได้ไกลเกินไป มันเกือบ 9. ถ้ามันชานเมืองฉันจะไม่สามารถที่จะกลับมาหลังจากนั้นจะมี. "

Zhang Yuanqi กล่าวอย่างเย็นชา" มีโรงแรม Jinyuan ที่หม่าเจียบัวทอง คุณสามารถส่งฉันมี. "

" ทำไมคุณจะไปที่โรงแรมหรือไม่? "จางเจ้าถามอยากรู้อยากเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ครับ " จาง yuanqi ยังยกข้อมือเพื่อดูเวลา เธออาจจะพบว่ามันสายแล้ว มองไปด้านข้าง ดวงตา ที่ดินบนจางเย กระเป๋าสตางค์ ไม่มีความเหมาะสม เธอหยิบกระเป๋าบนโต๊ะ และเปิดมัน จากนั้นเธอก็เอา 500 หยวนแล้วจาง ท่านบอกว่าในการปลุก " คุณทำอะไรน่ะ ? "" ผมไม่ได้เอาเงิน ให้ฉันยืม " จาง yuanqi กล่าวเสียงเย็นชาจาง ท่านบอกว่าอย่างช่วยไม่ได้ " ลืมมันเถอะ ผมจะส่งคุณกลับไปจาง yuanqi ยอมรับ " ที่จะทำ "" มนุษย์จะสุภาพกว่า " จาง ท่านกำลังที่สูญเสีย ไม่ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ " บ้านคุณอยู่ไหน ? ตราบใดที่มันไม่ไกลเกินไป มันเกือบ 9 ถ้าเป็นชานเมือง ผมคงไม่มีโอกาสได้กลับมาหลังจากไปที่นั่น "จาง yuanqi พูดอย่างเย็นชา " มีโรงแรมจินหยวน ที่ มา เจี่ยเปา คุณสามารถส่งฉันที่นี่" ทำไมคุณถึงไปที่โรงแรม " จาง เยถามอย่างสงสัย