In her paper to the ‘Geographies of

In her paper to the ‘Geographies of Displacement’ conference in Montpellier in June
2014, Isabelle Avila drew attention to the role of maps as lieux de mémoire that
organize not only space but time as well. As the blank heart of African cartography was
gradually filled over the nineteenth century, the successive versions of the map of the
continent, preserved in memory, became testimony to the exploits of the British and the
advance of ‘civilization.’ The maps, displayed in schoolrooms, furnished the ‘mobilier
mental des Britanniques’ over several generations, providing ‘un lieu de mémoire
géographique du progrès de l’exploit humain.’4 Her case study is a potent reminder that
the development of Western cartography is closely associated with the Age of
Discovery and its expansion with the imperialist project. As Toal (1996: 4) writes: ‘The
function of cartography was to transform seized space into legible, ordered imperial
territory.’ In the employ of the European colonial powers, the cartographers of empire
carved up the ‘blanks’ and ‘empty quarters’ of the globe into easily assimilated
geometrical figures, frequently along lines of longitude and latitude rather than the
ethnic, religious, linguistic, or cultural contours of their indigenous populations, even in
defiance of geographical realities. In this context, the map of empire became an
instrument of ‘Geography Militant,’ serving a dominant epistemology in a polarized
world of civilized Western Self and primitive Indigenous Other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารของการประชุม 'Geographies แทน' ในมงแปลีเยในเดือนมิถุนายน2014, Isabelle หมู่ดึงราคาให้ความสนใจกับบทบาทของแผนที่เป็น lieux de mémoire ที่จัดระเบียบไม่เพียงแต่พื้นที่แต่เวลาเช่น เป็นห้องว่างบุคคลากรแอฟริกาค่อย ๆ เติมผ่านศตวรรษ รุ่นต่อ ๆ มาของแผนที่continent รักษาในหน่วยความจำ กลายเป็นพยานหลักฐานเพื่อประโยชน์ของชาวอังกฤษและล่วงหน้า 'อารยธรรม' แผนที่ schoolrooms ตกแต่งแสดง ' mobilierจิต des Britanniques' ผ่านหลายรุ่น ให้ mémoire รเคมีเดอ 'ungéographique du progrès de l'exploit humain .'4 ศึกษากรณีมีความขลังที่การพัฒนาบุคคลากรตะวันตกจะสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับอายุค้นหาและการขยายตัวของจักรวรรดินิยมโครงการ เป็นการเขียน Toal (1996:4): ' การฟังก์ชันของบุคคลากรไม่แปรสภาพพื้นที่ยึดสามารถเข้าใจ สั่งอิมพีเรียลอาณาเขต ' ในการว่าจ้างของอำนาจอาณานิคมในยุโรป cartographers ของจักรวรรดิแกะสลัก 'ช่องว่าง' และ 'ว่างไตรมาส' โลกเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีได้อย่างง่ายดายเลข geometrical ตามเส้นลองจิจูดและละติจูดบ่อย ๆ ดีกว่าชาติพันธุ์ ศาสนา ภาษาศาสตร์ หรือรูปทรงทางวัฒนธรรมของประชากรพื้นเมืองของพวกเขา แม้ในสมัยของความเป็นจริงทางภูมิศาสตร์ ในบริบทนี้ แผนที่อาณาจักรเป็นการเครื่องมือของ 'ภูมิศาสตร์หัวรุนแรง บริการญาณวิทยาหลักในการโพลาไรซ์world of civilized Western Self and primitive Indigenous Other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกระดาษของเธอกับ 'ภูมิศาสตร์ของแทนที่' การประชุมใน Montpellier
ในเดือนมิถุนายนปี2014, อิสซาเบล Avila ดึงความสนใจไปที่บทบาทของแผนที่เป็น Lieux de
mémoireที่จัดระเบียบพื้นที่ไม่เพียงแต่เวลาเช่นกัน ในฐานะที่เป็นหัวใจของการทำแผนที่ว่างเปล่าแอฟริกันได้เต็มไปค่อยๆศตวรรษที่สิบเก้ารุ่นต่อเนื่องของแผนที่ของทวีปเก็บไว้ในหน่วยความจำกลายเป็นเครื่องยืนยันถึงการหาประโยชน์ของอังกฤษและล่วงหน้าของอารยธรรม. แผนที่แสดงในห้องเรียนตกแต่งที่ Mobilier จิต des Britanniques 'ในช่วงหลายรุ่นให้' ยกเลิกแทนเดอmémoiregéographique du progrès de l'humain.'4 ใช้ประโยชน์จากกรณีศึกษาของเธอคือการแจ้งเตือนที่มีศักยภาพที่การพัฒนาของแผนตะวันตกที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับอายุของการค้นพบและการขยายตัวกับโครงการจักรวรรดินิยม ในฐานะที่เป็นกโตอัล (1996: 4) เขียน: "The ฟังก์ชั่นของการทำแผนที่คือการเปลี่ยนพื้นที่ยึดชัดเจนลงไปในคำสั่งของจักรพรรดิดินแดน. ในการจ้างงานของอาณานิคมยุโรป cartographers ของจักรวรรดิแกะสลักขึ้น'ช่องว่าง' และ 'ไตรมาสที่ว่างเปล่าของโลกเข้ามาหลอมรวมได้อย่างง่ายดายตัวเลขทางเรขาคณิตบ่อยตามสายของลองจิจูดและละติจูดมากกว่าเชื้อชาติศาสนาภาษาหรือรูปทรงทางวัฒนธรรมของประชากรพื้นเมืองของพวกเขาแม้ในการต่อต้านของความเป็นจริงทางภูมิศาสตร์ ในบริบทนี้แผนที่จักรวรรดิกลายเป็นเครื่องมือของ 'สงครามภูมิศาสตร์' ให้บริการที่โดดเด่นญาณวิทยาในขั้วโลกของตัวเองและเวสเทิร์อารยะชนพื้นเมืองดั้งเดิมอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกระดาษของเธอกับ ' ' ซึ่งการประชุมการกระจัดใน Montpellier ในเดือนมิถุนายน
2014 , อิซาเบล Avila ดึงความสนใจไปที่บทบาทของแผนที่เป็น lieux de M é Name ที่
จัดระเบียบไม่เพียง แต่พื้นที่ แต่เวลาได้เป็นอย่างดี เป็นหัวใจที่ว่างเปล่าของแอฟริกาแผนที่คือ
ค่อยๆเต็มกว่าศตวรรษที่สิบเก้า , รุ่นต่อเนื่องของแผนที่ของ
ทวีป , เก็บรักษาไว้ในความทรงจำเป็นพยานเพื่อหาประโยชน์ของอังกฤษ และอารยธรรม
ล่วงหน้า ' ' แผนที่ แสดงใน schoolrooms ตกแต่ง ' เฟอร์นิเจอร์
จิตเดส์ britanniques ' กว่าหลายรุ่นให้ ' un เลียว de M é g é du Name
ographique progr è s de l'exploit humain . 4 เธอศึกษาต้าเตือนว่า
การพัฒนาตะวันตกการทำแผนที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับอายุ
การค้นพบและการขยายตัวของโครงการฯ กับพวกจักรวรรดินิยม . เป็น โทล - ( 2539 : 4 ) เขียน : '
ฟังก์ชันการทำแผนที่เพื่อแปลงยึดพื้นที่ในชัดเจน สั่งดินแดนจักรพรรดิ
' ในการจ้างของอำนาจอาณานิคมของยุโรป พฤกษศาสตร์ของจักรวรรดิ
แกะสลักขึ้น ' ช่องว่าง ' และ ' ว่างเปล่า ' ของโลกในไตรมาสสามารถปรับตัว
เรขาคณิตของตัวเลขที่พบบ่อยตามเส้นลองจิจูดและละติจูดมากกว่า
เชื้อชาติ ศาสนา ภาษา หรือวัฒนธรรมของชนพื้นเมือง รูปทรงของประชากร แม้ใน
ท้าทายความเป็นจริงทางภูมิศาสตร์ ในบริบทนี้ แผนที่อาณาจักรกลายเป็นเครื่องมือของสงครามทางภูมิศาสตร์
' ' เสิร์ฟญาณวิทยาเด่นในขั้ว
โลกของตนเองวัฒนธรรมตะวันตกและดั้งเดิมพื้นเมืองอื่น ๆ