In terms of hyponymy, the child wil

In terms of hyponymy, the child will almost always use the “middle”-level term in a hyponymous set such as animal – dog – poodle. It would seem more logical to learn the most general term (animal), but all evidence indicates that children first use dog with an overextended meaning close to the meaning of “animal.” This may be connected to a similar tendency in adults, when talking to young children, to refer to flowers (not the more general plants, or the more specific tulips).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแง่ของ hyponymy เด็กมักจะใช้ "กลาง" -ระดับคำใน hyponymous ที่ตั้งเช่นสัตว์สุนัขพุดเดิ้ลด้วย มันจะดูเหมือนตรรกะมากขึ้นเพื่อเรียนรู้คำมาก (สัตว์), แต่หลักฐานทั้งหมดบ่งชี้ว่า เด็กก่อนใช้สุนัขกับความหมายที่ overextended ใกล้เคียงกับความหมายของ "สัตว์" นี้อาจจะเชื่อมต่อถึงแนวโน้มที่คล้ายกันในผู้ใหญ่ คุยกับเด็ก การอ้างอิงถึงดอกไม้ (ไม่พืชทั่วไป หรือดอกทิวลิปเฉพาะเพิ่มเติม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแง่ของการ hyponymy เด็กเกือบตลอดเวลาจะใช้ "กลาง" ระยะระดับพื้นดินที่อยู่ในชุด hyponymous เช่นสัตว์ - สุนัข - พุดเดิ้ล มันจะดูเหมือนตรรกะมากขึ้นในการเรียนรู้คำทั่วไปมากที่สุด (สัตว์) แต่หลักฐานทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าเด็กแรกใช้สุนัขที่มีความหมายเกินเหตุใกล้กับความหมายของ "สัตว์". นี้อาจจะเชื่อมต่อกับแนวโน้มที่คล้ายกันในผู้ใหญ่เมื่อพูดคุย กับเด็กหนุ่มที่จะอ้างถึงดอกไม้ (ไม่ใช่พืชทั่วไปมากขึ้นหรือดอกทิวลิปที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแง่ของ hyponymy เด็กมักจะใช้ " ระดับกลาง " - ระยะยาวในชุด hyponymous เช่นสัตว์และสุนัข - พุดเดิ้ล ดูเหมือนจะเป็นตรรกะมากที่จะเรียนรู้คำทั่วไปมากที่สุด ( สัตว์ ) แต่หลักฐานทั้งหมดบ่งชี้ว่า เด็กก่อนใช้สุนัขด้วยการยืดความหมายใกล้เคียงกับความหมายของ " สัตว์ " นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับแนวโน้มที่คล้ายกันในผู้ใหญ่ เวลาพูดกับเด็กหนุ่ม เรียกดอกไม้ ( ไม่ใช่พืชทั่วไป หรือดอกทิวลิปที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น )